მანანა კოზაკოვა: ”ჩემი გმირი ”შუა ქალაქში” ზოგჯერ ძალიან მეცოდება”

"მთელი წლის მანძილზე წიგნებს ბეთანიაში წასაღებად ვაგროვებ, ზაფხულობით აგარაკზე ბევრ დროს ვატარებ და თავს ახალი ლიტერატურის გაცნობით ვიქცევ", - ამბობს მარჯანიშვილის თეატრის მსახიობი, მანანა კოზაკოვა. მას წაკითხულ ნაწარმოებებთან ხელახლა დაბრუნების ჩვევა აქვს. მეუღლესა და შვილს ხშირად წიგნს ხმამაღლა უკითხავს. მიაჩნია, რომ ეს ურთიერთობის ერთ-ერთი ფორმაა.

პრეამბულის მაგიერ

- "შუა ქალაქში" თავს როგორ გრძნობთ? თეატრის მსახიობებს ხშირად სერიალებში თამაში არ უყვართ...
- თეატრის მსახიობებში სკეპტიციზმი არსებობს სერიალების მიმართ. მინდა, ამ სერიალთან დაკავშირებით აღფრთოვანება გამოვხატო. მონაწილეობაზე თანხმობა ჩემი მხრიდან ექსპერიმენტი იყო. ძალიან საინტერესო ჯგუფთან ვთანამშრომლობ. მოგეხსენებათ, სერიალის გადაღებას დარბაზში მაყურებელი ესწრება. სწორედ ამიტომ, გადასაღებ მოედანზე თამაში ძალიან ჰგავს სცენაზე თამაშს. საინტერესო სამუშაოა. ახალი მისული რომ ვიყავი, გადაღებების დროს ძალიან ვღელავდი. ახლა ვამბობ, ყოველ ოთხშაბათს პრემიერა მაქვს-მეთქი.

- თქვენს გმირზე რას გვეტყვით?
- ძალიან შემიყვარდა, მასში არის რაღაც ტრაგიკული. მთელ მსოფლიოში კაცების ნაკლებობა შეინიშნება. ჩემი გმირი საკუთარი ბედნიერებისთვის იბრძვის. უნდა რომ უყვარდეს, თავადაც დიდი სიყვარული გასცეს, მაგრამ მოხერხებულობა აკლია და სასაცილოა. ეს გმირი ზოგჯერ ძალიან მეცოდება.

- მარჯანიშვილის თეატრში რა სიახლეა?
- ვმუშაობთ, ვთამაშობთ, გასტროლისთვის ვემზადებით. ლევანს როგორც ჩანს, "თეატრალური სარდაფის" ნოსტალგია მოეძალა და ამ სიყვარულმა ისევ სარდაფში ჩააძვრინა. ცოტა ხანში გავხსნით პატარა თეატრს, ჯერ სარემონტო სამუშაოები მიდის.

- წიგნების წასაკითხად დროის გამონახვას ახერხებთ?
- ჩემთვის წიგნების წასაკითხად საუკეთესო ადგილი ბეთანიაა. იქ პატარა აგარაკი გვაქვს და როცა დასასვენებლად მივდივართ, თან უამრავი წიგნი მიგვაქვს. ჰამაკი, სიგრილე და საინტერესო წიგნები... კარგად ვისვენებთ. მთელი წლის მანძილზე ბეთანიაში წასაღებ წიგნებს ვაგროვებ. თბილისში ყოფნისას, უმეტესად იმას ვკითხულობ, რაც საქმისთვის მჭირდება. მომწონს ფამუქი. ახალგაზრდა ქართველი მწერლების ნაწარმოებებსაც ვეცნობი. საკმაოდ ბევრი წიგნი მაქვს წაკითხული.

- მათ შორის ყველაზე დიდი შთაბეჭდილება რომელმა მოახდინა?
- მიჭირს, ერთი დაგისახელოთ. ამ ბოლო დროს წაკითხულ ნაწარმოებებს ხელმეორედ ვუბრუნდები და მათგან რაღაც ახალს ვიძენ. ცოტა ხნის წინ თინათინს ტოლსტოის "ომი და მშვიდობა" ორიგინალში წავუკითხე. ბავშვობაში ომის ნაწილს ვტოვებდი და მშვიდობის ეპიზოდებს ვკითხულობდი. შეიძლება ითქვას, რომ ეს მწერალი ხელახლა აღმოვაჩინე.

- თქვენ და ბატონი ლევანი ერთმანეთს წასაკითხ ნაწარმოებებს თუ ურჩევთ?
- დიდი ხანია, რაც ერთმანეთს ნაწარმოებებს ხმამაღლა ვუკითხავთ. ამას ბავშვობიდან მიჩვეული ვარ. ლევანსაც ხშირად ვუკითხავ და მოსწონს. ეს ურთიერთობის ერთ-ერთი ფორმაა.

- კარგი მეხსიერება გაქვთ?
- არც ისე კარგი, მამაჩემის შვილს უკეთესი მეხსიერება უნდა მქონდეს. მისთვის ლექსის ერთხელ წაკითხვა საკმარისი იყო - უკვე ზეპირად იცოდა.

- კარდინალ რიშელიეს ძალიან უყვარდა ვაშლის სუნი. ის მაგიდის უჯრაში ვაშლს ყოველთვის ინახავდა. ერთხელ თავის აფთიაქარს ვაშლისგან და ცხიმისგან საცხის დამზადება შეუკვეთა. დაასახელეთ სიტყვა, რომელიც ამ საცხთან ერთად გაჩნდა და რომელსაც დღეს ყველაზე ხშირად ქალბატონები ამბობენ.
- მხოლოდ ერთი სიტყვა უნდა გითხრა? საცხი.

- რისი საცხი?
- ამას მნიშვნელობა აქვს?

- დიახ, საცხი მრავალნაირია. მიგანიშნებთ, ის დროთა განმავლობაში დაიხვეწა. ბევრი ქალი ჩანთითაც ატარებს.
- სუნამო?

- ვერ გამოიცანით. პომადაზეა ლაპარაკი. ვაშლს ფრანგულად პომმე ჰქვია.
- საინტერესოა, ეს მართლა არ ვიცოდი, ფერები რომ გეხსენებინათ, შეიძლება გამომეცნო.

- ტეხასელებს ძალიან უყვართ თავიანთი თავგადასავლების გაზვიადება. ამიტომაც კოვბოი-მთხრობელის დევიზია: "არასოდეს გააფუჭო კარგი ისტორია"... რით?
- ტყუილით.

- "...სიმართლით". მისი ნახტომის სიგრძე სხეულის სიგრძეზე 200-ჯერ მეტია. რაზეა ლაპარაკი?
- რწყილზე.

- შუა საუკუნეებში პორტუგალიაში, ესპანეთსა და პროვანსში გავრცელებული იყო ძვლის კოჭებით თამაში. რა ერქვა ამ თამაშს?
- აზარტი.

- აზარტული ადამიანი ხართ?
- კარტის თამაში მიყვარს, მაგრამ არ მიზიდავს ფულზე თამაში, ვერ ვიტან კაზინოებს, სხვადასხვა სათამაშო აპარატებს. კინგს კარგად ვთამაშობ.

- ისინი წყალში ბინადრობენ და ერთმანეთთან "ლაპარაკი" შეუძლიათ. გარდა ამისა, სივრცული ორიენტაციისთვის ულტრაბგერითი სიხშირეების ცვალებადობას იყენებენ.
- ახლა დელფინები გამახსენდნენ.

- ახალგაზრდა ტიბეტელი ბიჭები მოწონებულ გოგონას ქუდს ჰპარავენ. რისი ნიშანია, თუ გოგონა ქუდის დაბრუნებას მოითხოვს?
- თანხმობის. ქუდი რომ დაუბრუნოს, ხომ უნდა შეხვდეს, ასე არ არის?

- გამოიცანით. კლასში 45 მოსწავლეა, ვაჟების რაოდენობა გოგონების რაოდენობის 50%-ს შეადგენს. რამდენი ვაჟია კლასში?
- თუ შეიძლება, კითხვა გამიმეორეთ და დავიანგარიშებ. (გამეორების შემდეგ) 15 არ გამოდის?

- ნამდვილად ასეა. მას უწოდებენ ყველაზე შთამბეჭდავ თეატრს ინგლისის ისტორიაში. XVII საუკუნის დასაწყისში დაიწვა და რამდენიმე წლის შემდეგ აღადგინეს. რომელ თეატრზეა ლაპარაკი?
- "გლობუსზე".

- ამ თეატრზე მოგონებები გაქვთ...
- დიახ, შარშან გასტროლი გვქონდა და წელსაც მივდივართ, მაისში 6-ჯერ უნდა ვითამაშოთ. შარშან ფესტივალის ფარგლებში ვიყავით, მსოფლიოს 33 ქვეყნიდან იყვნენ ჩამოსული. ჩვენი წლევანდელი ვიზიტიც იმ გამოსვლის შემდეგ დაიგეგმა.

- თქვენთვის რითია ეს თეატრი შთამბეჭდავი?
- პირველ რიგში, მაყურებლითა და ისტორიით. შექსპირი და თეატრი ხომ 2 განუყოფელი სიტყვაა. ბევრ ქვეყანაში მითამაშია, მაგრამ ამ თეატრში რომ დადის, ისეთი მაყურებელი არსად მინახავს.

- მაინც, როგორია?
- იმდენად უყვართ თეატრი, ყველანაირი ჟესტი, მიმიკა, მოძრაობა აღფრთოვანებას იწვევს. ემოციების გამოხატვას არ ერიდებიან. ამას მსახიობისთვის ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. როცა თამაშობ და ხვდები, წარბის აწევასაც კი გიფასებენ, დიდი სტიმულია. ფეხებსაც აბაკუნებენ, მაგრამ ეს ისე ხდება, თამაშში ხელს არ გიშლიან.

- წარმოდგენის დასრულების შემდეგ მაყურებელთან შეხვედრა გქონდათ?
- არასდროს დამავიწყდება, - ერთი ქალბატონი მომიახლოვდა, ნამდვილი ინგლისელი, გამორჩეული გარეგნობით, ვარცხნილობით და მითხრა, ჩემზე წარუშლელი შთაბეჭდილება თავის დროზე მიშა თუმანიშვილმა მოახდინა, ამ ქვეყნიდან ასეთ დიდ სიამოვნებას თუ კიდევ მივიღებდი, აღარ მეგონა, თქვენ დიდ ტრადიციას აგრძელებთო. ამაზე მეტი კომპლიმენტი რაღა უნდა გითხრან?

- ვინ იყო განათლებით ნოდარ დუმბაძე?
- მგონი, ეკონომისტი იყო, არა?

- დიახ. რა ფერის ღვინოა ალადასტური?
- მე ვამბობ, წითელია-მეთქი, მაგრამ სპეციალისტები წითელ ღვინოს არ აღიარებენ. ამბობენ, - თეთრი, შავი ან ვარდისფერი. საერთოდ, ევროპული ღვინოები უფრო მომწონს. შეიძლება, ბევრი ადამიანის რისხვა დავიმსახურო, მაგრამ მაინც უნდა ვთქვა, რომ ტანინიანი ღვინოები არ მომწონს.

- ვისი ნაწარმოების მიხედვით არის გადაღებული ქართული მხატვრული ფილმი - "ქვევრი"?
- ქართველი არ არის, მაგრამ გვარს ვერ ვიხსენებ.

- ლუიჯი პირანდელო. სად არის დასაფლავებული იეთიმ გურჯი?
- დიდუბის პანთეონში.

- აინშტაინის აზრით, წარმატება შედგება 3 ნაწილისგან. პირველი, ეს არის იღბალი, მეორე - თამაში, დაასახელეთ მესამე.
- ცოდნა.

- აინშტაინი თვლიდა, რომ წარმატების მისაღწევად, ენაზე კბილის დაჭერაა აუცილებელი.
- ვეთანხმები, ეს მართლაც მნიშვნელოვანია. ცხოვრება გასწავლის, რომ ყოველთვის სიმართლის თქმაც კი არ შეიძლება. ზოგჯერ უნდა გაჩერდე. ასე მოქცევა ხშირად ძალიან მნიშვნელოვანი და ყველაზე ჭკვიანურიცაა.

- ეს არაბული სიტყვაა და სადილის შემდეგ დასვენებას, სასიამოვნო უსაქმურობას ნიშნავს. რომელ სიტყვაზეა ლაპარაკი?
- ვერ გეტყვით.

- კაიფი.
- რას ამბობთ, არც კი გამიგია.

- დაბოლოს, დაასრულეთ იულიუს კეისრის ცნობილი გამონათქვამი: "ადამიანი ადვილად დაიჯერებს ხოლმე იმას, რაც მისთვის..."
- "...სასურველია".

მოამზადა თამუნა კვინიკაძემ
ჟურნალი ”გზა”