ირინა ონაშვილი: "მთელი ცხოვრება გამყვება ეს ტრავმა და ის დღე"
"ჯობდა, ის ტყვია მე მომხვედროდა, უსაყვარლესი მეგობარი დავკარგე, – თქვა გლდანის საპყრობილიდან გამოსულმა სპორტისა და ახალგაზრდობის საქმეთა ყოფილმა მინისტრმა, ლადო ვარძელაშვილმა, – ღმერთს ვთხოვ, მსგავს სიტუაციაში არავინ მოხვდეს", – დასძინა მან. ყოფილი ჩინოსანი იქ იმ უბედური შემთხვევის გამო აღმოჩნდა, რომელიც მის ოჯახში მოხდა.
ტრაგედიას, რომელიც 22 თებერვალს, ღამის 2–ის ნახევარზე დატრიალდა, ლადოს მეგობარი, 45 წლის დევი სირაძე შეეწირა. იმ საღამოს ვარძელაშვილის სახლში მეგობრები იყვნენ შეკრებილი ცოლებთან ერთად. მასპინძელმა მათ იარაღის კოლექცია დაათვალიერებინა. ამ დროს ზვიად ქავთარაძეს "ეე"–ს სისტემის იარაღიდან ტყვია გაუვარდა და დევი სირაძეს მოხვდა. ის საავადმყოფოში მიყვანამდე გარდაიცვალა. დევი სირაძე 2009 წლიდან სპორტისა და ახალგაზრდობის საქმეთა სამინისტროში სპორტის სამმართველოს უფროს სპეციალისტად მუშაობდა. მას ცოლი და ერთი ქალიშვილი დარჩა.
ბრმა ტყვიას შეწირული დევი სირაძე 24 თებერვალს ვერის სასაფლაოზე დაკრძალეს. მისი მეგობრები, რომლებიც საბედისწერო ღამეს მასთან ერთად იყვნენ, დაკრძალვას ვერ დაესწრნენ, რადგან მაშინ საპყრობილიდან გათავისუფლებულები ჯერ არ იყვნენ.
იარაღი, საიდანაც უნებლიე გასროლა მოხდა, ლადო ვარძელაშვილს ქვისლმა, ვახტანგ ბიჭაშვილმა, რამდენიმე წლის წინ დაბადების დღეზე აჩუქა და მის მფლობელობაში უკანონოდ იყო.
ვარძელაშვილი და მისი მეგობრები შემთხვევის ღამესვე დააკავეს. სასამართლო ზვიად ქავთარაძეს გაუფრთხილებლობით მკვლელობას ედავებოდა, ლადო ვარძელაშვილს – იარაღის უკანონო შენახვას, ვახტანგ ბიჭაშვილს კი იარაღის უკანონო გასხვისებას. 24 თებერვალს სასამართლომ ისინი გირაოს სანაცვლოდ გაათავისუფლა. ლადო ვარძელაშვილს 3 000 ლარის გადახდა მოუწია, ზვიად ქავთარაძეს – 15 000–ის, ხოლო ვახტანგ ბიჭაშვილს – 6 000–ის.
მომხდარის გახსენება უჭირს ლადოს მეუღლეს, ყოფილ მოდელს, "მის საქართველო 2003" ირინა ონაშვილს. ის ამბობს, რომ ეს ტრაგედია მათ ცხოვრებაში სამუდამო კვალს დატოვებს. ირინამ თავად გვიამბო, რაც იმ ღამეს მათ სახლში მოხდა. გასაგები მიზეზების გამო ის ძალიან მძიმე მდგომარეობაში იყო და გვთხოვა, დეტალებს არ ჩავძიებოდით.
ირინა ონაშვილი, ლადო ვარძელაშვილის მეუღლე:
– იმ დღეს ყველანი სახლში ვიყავით. ჩვენთან სტუმრად ლადოს მეგობრები იყვნენ ცოლებთან ერთად. ვისაც იარაღი გაუვარდა, ანუ ზვიადი, გარდაცვლილის ბავშვობის მეგობარი იყო, ლადომ ის ახლახან გაიცნო დევისგან. ერთი სიტყვით, ყველა ერთად ვიყავით, მეგობრულ გარემოში. საბა, ჩვენი შვილი, გვერდით ოთახში ძიძას ჰყავდა, აძინებდა. როგორც იცით, იარაღი მამაკაცების გატაცებაა. იმ საღამოს ლადომ მეგობრები თავისი კოლექციის დასათვალიერებლად გაიყვანა. ერთი ეუბნებოდა, ჩემი დაბადების დღე მოდის და მაჩუქეო და ასე შემდეგ. მოკლედ, უბედური შემთხვევა მოხდა. მთელი ცხოვრება გამყვება ეს ტრავმა და ის დღე. ძალიან კარგი ადამიანი დავკარგეთ. ამ ეტაპზე მეტი სადარდებელი და საფიქრალი აღარაფერი მაქვს. სხვა დანარჩენი ჩვენთვის მეორეხარისხოვანია.
– იმ დროს მათთან ერთად ოთახში თქვენც იყავით?
– არა. ჩვენ, ცოლები, მისაღებში ვისხედით. ლადომ მეგობრები თავის კაბინეტში შეიყვანა და გასროლის ხმაც გავიგონეთ. გავიგეთ, რომ ზვიადს გაუვარდა. დროზე სასწრაფო დახმარებაო, ყვიროდნენ.
– ითქვა, რომ დაჭრილი სირაძე ლიფტში თავისი ფეხით შევიდა.
– როგორც კი ხმა გავიგონეთ, კაბინეტში შევცვივდით. ის უკვე ძირს იყო. ლიფტში ყველამ ერთად შეიყვანა.
– სასწრაფო დახმარებას სახლში არ დაელოდეთ?
– მისი ცოლი ხმამაღლა ყვიროდა, დროზე გამაყვანინეთ აქედანო. თან ვიფიქრეთ, რომ დროში მოვიგებდით. იმ მომენტში ვინ რას ფიქრობდა, ვერ გეტყვით. ყველა დავრბოდით, ვრეკავდით.
– საავადმყოფოში გარდაიცვალა?
– ეს უკვე აღარ ვიცი, რადგან სასწრაფო დახმარების მანქანას უკან გავყევით. რესპუბლიკური საავადმყოფოს მისაღებში დავრბოდით და ყველას ვეკითხებოდით, დევი როგორ იყო, სუნთქავდა თუ არა. დამშვიდდით, ცოცხალიაო, დაგვაწყნარეს. მერე როგორც აღმოჩნდა, არ იყო ცოცხალი. დაგვიმალეს, პანიკას მოერიდნენ თუ რა მოხდა, არ ვიცი...
ძალიან გთხოვთ, დეტალები აღარ მომაყოლოთ. ჩემთვის ერთადერთი პრობლემა ის არის, რომ ადამიანი გარდაიცვალა. ეს უბედურება ჩემს სახლში, იმ ოთახის გვერდით მოხდა, სადაც ჩემს შვილს, საბას ეძინა. ყველაზე საოცრება ის არის, რომ ეს ყველაფერი, ეს უბედურება ბავშვობის მეგობრებს, ოთხ ოჯახს დაგვემართა.
– როგორც ინფორმაცია გავრცელდა, ლადოს იარაღი თქვენმა სიძემ, დის ქმარმა აჩუქა. გახსოვთ, რა ვითარებაში მოხდა ეს ჩუქება?
– კი, იარაღი ჩემმა სიძემ აჩუქა. იცოდა, რომ ლადოს იარაღები მოსწონდა, მისი გატაცება იყო. ზუსტად არ მახსოვს, წინა დაბადების დღეზე აჩუქა თუ უფრო ადრე. იმის მერე სულ მაგის გაფორმებაზე იყო ლაპარაკი. ლადო დღე და ღამე სამსახურში იყო, მას მეც კი ვერ ვხედავდი სახლში და იარაღის გაფორმებისთვის ვერ მოიცალა. მით უმეტეს, მაშინ მინისტრი გახლდათ და ძალიან დაკავებული იყო. სულ ვიცოდით, რომ ნაჩუქარი იარაღი უნდა გაგვეფორმებინა, რომ სახლში სეიფში კანონიერად ყოფილიყო შენახული. თავისი სამსახურის და მოუცლელობის გამო ვერ მოახერხა და ეს უბედურებაც დატრიალდა, მაგრამ ეს საკითხი ჩემთვის მეასეხარისხოვანია. საშინელება ისაა, რომ ადამიანი გარდაიცვალა.
– თქვენი სიძე პოლიციელია?
– კი, ის მოქმედი პოლიციელია.
მომხდარის შესახებ "სარკესთან" ზვიად ქავთარაძის ადვოკატმა, კახა შონიამაც ისაუბრა.
კახა შონია, ზვიად ქავთარაძის ადვოკატი:
– პროკურატურამ სასამართლოს შუამდგომლობით მიმართა და ქავთარაძისთვის პატიმრობის შეფარდებას ითხოვდა. ამ მოთხოვნას მხარი არ დავუჭირეთ და სასამართლოს გირაო შევთავაზეთ სათანადო არგუმენტებით. მიმალვის და მტკიცებულებების მოპოვებისათვის ხელისშეშლის საშიშროება არ იყო, ამიტომ სასამართლომ ჩვენი შუამდგომლობა დააკმაყოფილა და ზვიადს გირაო შეუფარდა 15 000 ლარის ოდენობით.
– რა და როგორ მოხდა იმ დღეს, შეგიძლიათ გვითხრათ?
– იმ დღეს ლადო ვარძელაშვილის სახლში იყვნენ შეკრებილი. ისინი ყველანი მეგობრები არიან. მათ შორის, გარდაცვლილიც. ლადოსთან იარაღის კოლექციას ათვალიერებდნენ. ამ დროს ქავთარაძემ ერთ–ერთი, "ეე"–ს სისტემის იარაღი აიღო და იქიდან უნებლიე გასროლა მოხდა, რასაც მისი ბავშვობის მეგობარი, დევი სირაძე ემსხვერპლა.
– ის ლადოს ბავშვობის მეგობარიც იყო?
– ეს არ ვიცი, მაგრამ ქავთარაძე და გარდაცვლილი ერთმანეთისთვის უახლოესი მეგობრები იყვნენ. ისინი დუბაიშიც ერთად იყვნენ წასული, ახლახან ჩამოვიდნენ იქიდან.
– რამდენად მაღალი იყო ალბათობა, რომ იარაღიდან შეიძლებოდა ტყვია გავარდნილიყო?
– იარაღზე ჩამოვარდა ლაპარაკი და ლადომ მათ კოლექცია დაათვალიერებინა. ლადომ მჭიდი ამოაცალა იარაღს და ისე მისცა ქავთარაძეს. ლულაში ერთი ცალი ტყვია ყოფილა ჩარჩენილი, რაც იარაღს ვიზუალურად არ ეტყობოდა და ეგრევე გავარდა, ანუ ტყვია თავისით გავარდა. ეს ძალიან ძველი სისტემის კონსტრუქციის პისტოლეტია და ეგრეთ წოდებული დამცავი არ აქვს. პირდაპირ, პატარა ბიძგზე შეიძლება გავარდეს და ასეც მოხდა. ეს ყველაფერი ზვიადისთვის საშინლად მძიმე იყო, მის მდგომარეობას სიტყვებით ვერ გადმოგცემთ და ვერც ლადოს მდგომარეობას. მან კომენტარიც კი გააკეთა, მერჩია, ის ტყვია მე მომხვედროდაო. მის ოჯახში უდიდესი ტრაგედია დატრიალდა!
ეკა ლემონჯავა
