რატომ მალავს ცოლის ვინაობას გიორგი ჯანელიძე და რა მესიჯი გაუგზავნა დავით აქუბარდიას

"ღამის შოუს" დახურვის შემდეგ "იმედის" იუმორისტულ გადაცემებს ახალი შოუ შეემატა, სახელწოდებით "კაცების შოუ". ირაკლი კაკაბაძე, დავით ლაბაძე, ირაკლი ვახტანგიშვილი და გიორგი ჯანელიძე ერთად ცდილობენ მაყურებლის გამხიარულებას. გადაცემა სამი ნაწილისგან შედგება - თემები, რომლებსაც წამყვანები განიხილავენ, გადაცემის სტუმარი და ბოლოს, შეკითხვები დარბაზიდან. როგორც თავად ამბობენ, ამ გადაცემაში ყველაფერი სპონტანურად ხდება, იუმორიც სპონტანურია და ამის გამო, ბევრი რამ, რაც ისე არ გამოდის, როგორც მათ სურთ, კადრს მიღმა რჩება. წამყვანებს შორის ერთ-ერთი საუკეთესო გიორგი ჯანელიძეა. დღეს სწორედ მასთან ინტერვიუს გთავაზობთ.

- გიორგი, სულ ხუთიოდე გადაცემა გავიდა ეთერში და უკვე გყავთ ერთგული მაყურებელი. ვისი იდეა იყო ამ პროექტის შექმნა?
- სულისჩამდგმელი გახლდათ ირაკლი კაკაბაძე. მსგავსი გადაცემა გვქონდა, გახსოვთ ალბათ. იმ გადაცემაში ყველაზე დინამიკური ის ნაწილი იყო, როცა ოთხივე ერთად ვისხედით. ამიტომ გადავწყვიტეთ, თავიდანვე ოთხივე ერთად ვმსხდარიყავით, აღარ ყოფილიყო ერთი ადამიანის მონოლოგი.

- ანალოგი თუ აქვს ამ გადაცემას?
- ბევრი ამბობს, ძალიან ჰგავს "პროჟექტორ პერის ჰილტონს". დავინტერესდი რა იყო და ვნახე. ის არის გერმანული გადაცემიდან, "7 დღისგან" აღებული. ის "7 დღეც" საიდანმე იქნება აღებული. ასე რომ, ანალოგი ალბათ ექნება. 200 ქვეყანაა დედამიწაზე. თითო ქვეყანაში რამდენიმე ტელევიზიაა. სადღაც იქნება მსგავსი პროექტი.

- ძალიან აქტიური ხარ გადაცემაში, შეიძლება ითქვას, წამყვანი ფიგურა. გადაცემის ფორმატი მოითხოვს ამას თუ...
- საწყის გადაცემებში მართლაც ხშირად ვჩანვარ, მაგრამ ყოველთვის ასე არ იქნება.

- შენი კოლეგები აქტიურად განიხილავენ შენი პირადი ცხოვრების ამბებს. ამაზე ხომ არ ბრაზდები?
- ჯერ მაქამდე არ მისულა საქმე.

- მაგალითად, ერთ-ერთი ბო­ლო გადაცემიდან შევიტყვეთ, რომ ბავშვობაში ქათმების გეშინოდა...
- ქათმის არ მეშინია, არც არასდროს მშინებია. სასაცილო იყო და იმიტომ ვთქვი.

- ე.ი. ის, რომ მუტანტი ქათმის უფრო გეშინია, ვიდრე მერაბიშვილის, ტყუილია?
- არა, ეგ არაა ტყუილი. მერაბიშვილის საერთოდ არ მეშინია, რატომ უნდა მეშინოდეს, კანონმორჩილი ადამიანი ვარ.

- ტექნიკური პროგრესისაც არ გეშინია, ესეც მოგვატყუე?
- ჯერჯერობით არა, მაგრამ ეს გარდაუვალია. ეს პროგრესი იმდენი მიმართულებით მიდის და ადამიანს იმდენად ცოტა დრო აქვს, რომ ეს ყველაფერი აითვისოს, რაღაცები გამოგრჩება.

- ამ პროგრესის გამო უხერხულ სიტუაციაში თუ აღმოჩენილხარ?
- კი, ერთხელ ვიყავი მსოფლიოს კომპიუტერულ თამაშებზე მილანში. საქართველოს წარმოვადგენდი კომპიუტერულ ფეხბურთში. იქ აღმოვაჩინე, რომ სხვა რამეებით თამაშობს ის ხალხი და სხვა რამით - მე. ჩამორჩენილები ვიყავით. მე, საქართველოს კიდევ ერთი წარმომადგენელი და ყაზახეთის წარმომადგენელი ვთამაშობდით მარტო კლავიატურით. დანარჩენები სხვადასხვანაირი ჯოისტიკით, მათ შორს ისეთებითაც, რომელიც სპეციალურად მისთვის, ანუ იმ კონკრეტული მოთამაშისთვის იყო შექმნილი. ასეთ სიტუაციაში კარგად ჩანს, რომ რაღაც უცხო სხეული ხარ (იღიმება).

- გავიგე, ინგლისური ენის ამერიკელი მასწავლებელი ცხოვრობს თქვენთან, რა ჰქვია?
- რა მნიშვნელობა აქვს?

არ ვიცი, იქნებ, მას არ უნდა მისი სახელი და გვარი "რეიტინგში" დაიბეჭდოს, უნდა ვკითხო ჯერ.

- კარგი, ასე არ შეგაწუხებ, საინტერესო ხელშეკრულება გაგიფ­ორმებიათ განათლების სამინისტრ­ოსთან ამ მასწავლებელთან დაკავშირებით და ეგ დეტალები მაინტერესებს. კიდევ რას გავალდებულებს ეს ხელშეკრულება, გარდა იმისა, რომ სასმელი არ უნდა დააძალო სტუმარს?
- ჰო, სასმელი არ უნდა დააძალო და იქვე ფრჩხილებში წერია, რომ ორჯერ თქმაც დაძალებად ითვლება. ამავე ხელშეკრულებაში წერია ასეთი პუნქტიც: ის ფაქტი, რომ თქვენი სტუმარი უცხოელია, არ ნიშნავს იმას, რომ მას თქვენთან სექსი უნდა.

- მართლა წერია თუ ხუმ­რ­ობ?
- წერია, გამოითხოვეთ განათლების სამინისტროდან ეს ხელშეკრულება, მიგიწვდებათ ალბათ ხელი და წაიკითხეთ. იქ კიდევ ბევრი საინტერესო პუნქტია. ამერიკელ მასწავლებელთანაც აფორმებს სამინისტრო ხელშეკრულებას.

- ხომ არ იცი, მას რა ევალება მასპინძელთან მიმართებით?
- ჩემს ხელშეკრულებაში წერია, რომ მასწავლებელი გაფრთხილებულია, არ მოითხოვოს სპეციალური მენიუ თავისთვის, მისთვის მისაღები უნდა იყოს ის მენიუ, რომელიც ოჯახში მზადდება.

- ასრულებს პირობებს თქვენი სტუმარი?
- კი, ჩვენ ვეკითხებით ზოგჯერ, რა მოვამზადოთ ისეთი, რომ მასაც მოეწონოს და ჩვენც. თუ არ ვკითხეთ, მაინც არ აპროტესტებს. ქართველებისგან განსხვავებით, ამერიკელები, პირველ რიგში, იმ ხელშეკრულებას კითხულობენ, რასაც ხელს აწერენ. ჩვენთან ათიდან ცხრა არ კითხულობს და მერე გული სწყდება, კაცურად ვენდე და მომატყუესო.

- კერძებზე ვსაუბრობდით, თქვ­ენს ოჯახში ვინ ამზადებს კერ­ძებს?
- ვინ უნდა მოამზადოს? ჩემი მეუღლე ამზადებს.

- რომელსაც დიდი ხნის განმავლობაში გვიმალავდი ჟურნალისტებს. შეიძლება, მისი ვინაობა გკითხოთ?
- არა, ისეთ ადგილას მუშაობს...

- სპეცდაზვერვაშია?
- ჩუუ, არ შეიძლება ამაზე ლაპარაკი.

- მკითხველს აინტერესებს, ვინ არის შენი მეუღლე, რა პროფესიისაა, როგორი გარეგნობა აქვს. ფოტოსურათი მაინც არ გაქვთ ერთად გადაღებული?
- თვითონ არ უნდა, ამაზე რომ ვილაპარაკო. მოწმეთა დაცვის პროგრამის წევრია.

- ეს რას ნიშნავს?
- როდესაც სახელმწიფოსთვის მნიშ­ვნელოვან გამოძიებაში, დანაშაულის გახსნაში ან ტერაქტის აღკვეთაში ფიგურირებს ადამიანი, მას სახელმწიფო იცავს, შური რომ არ იძიონ მასზე. ამ პროგრამის მიხედვით, სახელმწიფო ამ ადამიანს უცვლის გვარს, სახელს, ზოგჯერ პლასტიკურ ოპერაციასაც უკეთებს, აქრობს მის ფოტოებს და შეიძლება, საარჩევნო სიიდანაც ამოიღოს.

- კარგად ხუმრობ, ბავშვის ასაკი და სახელი მაინც გვითხარი.
- კესარია 2 წლის არის, კესოს ვეძახით.

- როგორც გადაცემაში თქვი, როცა ბავშვს სძინავს, ტელევიზორს უხმოდ უყურებ...
- ესეც არ არის მართალი. ვიხუმრე.

- დავით აქუბარდიას გადაცემაში რომ მესიჯებს აგზავნი, ეგეც ტყუილია?
- ეგ მართალია, ოღონდ ერთხელ გავაგზავნე. ტექსტი იყო ასეთი - "წყალტუბოში ააშენეს შადრევანი და წყლის ფულს დევნილებს ახდევინებენ". ერთი წუთიც არ გასულა, ეკრანზე რომ წავიკითხე ჩემი მესიჯი.

- უყურებ "კავკასიას"?
- კი, ჩვენთან ბოლო პერიოდში ასეთი ტენდენცია ჩამოყალიბდა. უნდა უყურო იმათ, ანუ "მაესტროს", "კავკასიას" და ახლა უკვე "მე-9 არხს", მერე ამათ, ანუ "რუსთავი 2"-ს, "იმედს" და "რეალ-ტვ"-ს და გამოიტანო დასკვნა, რა არის სიმართლე. მართალი არც ერთი არ არის მათ შორის, მაგრამ გაიგებ, რა არის სიმართლე.

- მესიჯობა გიყვარს, როგორც ჩანს, ყაზახეთის ფინანსთა მინისტრთანაც გაგიგზავნია შეკითხვა.
- ეს იყო აპლიკაცია, რომელიც ვიპოვე ჩემს ტელეფონში. ნოკია თუ გაქვთ, თქვენთანაც იქნება ეს აპლიკაცია. ეს არის უფასო მომსახურება, სადაც თქვენს შეკითხვებს პასუხობს ყაზახეთის ფინანსთა მინისტრი. სამი შეკითხვა გავაგზავნე და ყველაზე ერთი და იგივე პასუხი მივიღე, - გმადლობთ შეკითხვისთვის, მაგრამ ეს ჩვენს კომპეტენციაში არ შედის. ბოლოს ასეთი კითხვა გავაგზავნე, - თუ შეგიძლიათ მიპასუხოთ, რა შედის ყაზახეთის ფინანსთა მინისტრის კომპეტენციაში და იგივე პასუხი მივიღე, - გმადლობთ შეკითხვისთვის, მაგრამ ეს ყაზახეთის ფინანსთა მინისტრის კომპეტენციაში არ შედის. ერთი სიტყვით, უფასოდ შეკითხვაზეც არავინ გპასუხობს.

- ტაქსის თემა იყო კიდევ თქვენს გადაცემაში აქტუალური, ხშირად გადაადგილდები ტაქსით?
- არა, მხოლოდ მაშინ, როცა დალევა მიწევს.

- მართლა აუგორე სააკაშვილის მამას ჭორი?
- არა, ეგ მოვიტყუე.

- წითელი შარვალი რომ გაქვს სახლში და არ იცვამ, ეგეც ტყუილია?
- კი, ეგეც ტყუილია, ბიჭებმა ამიგორეს ეგ ჭორი. მაისური მაქვს წითელი, შარვალი - არა.

- ბიჭოლა გყავდათ სტუმრად ერთ-ერთ გადაცემაში. საკმაოდ უც­ნაურად იხუმრა შენზე. სამყაროს აღსასრულამდე 4 საათი ჰქონდა დარჩენილი ვითომ და შენთან გასეირნება ისურვა სიკვდილის წინ. ამაზე საკმაოდ გვიან გქონდა რეაქცია. რატომ?
- ჩავთვალე, რომ დაგვიანებული რეაქცია უფრო სასაცილო იქნებოდა და სწორიც აღმოჩნდა.

- გადაცემის მე­რე პასუხი ხომ არ მოსთხოვე?
- როგორ გეკადრებათ, პასუხების მოთხოვნის დრო დამთავრდა ჩვენს ქვეყანაში!

- თუ არის ისეთი შეკითხვები მაყურებლისგან, რომელიც გადაცემაში არ ხვდება?
- როგორ არა, შეკითხვებიც, თემებიც და შეიძლება, სტუმრის ბლოკიდანაც ამოვჭრათ თემა. ეს ხომ თავიდან ბოლომდე იმპროვიზაციაა და ყველაფერი ისე არ გამოდის, როგორც გინდა.

- სიმღერებს წე­რდით ერთ-ერთ ბოლო გადაცემაში საქართველოს ქალაქებზე, შენ არ აქტიურობდი, რატომ?
- მე შემიძლია ტექსტების წერა, ოღონდ არა ამდენ ხალხში.

- სიმღერასთან როგორ ხარ?
- ცუდად. სმენა მაქვს, ნოტებიც ვიცი, ხმა არ მაქვს ალბათ და თან ის ექვსწლიანი ფორტეპიანოს კურსებიც არაფერში დამხმარებია. შვიდწლიანი სასწავლებელი იყო და ექვსი წელი ვითხოვდით მე და ჩემი და, გამოგვიყვანეთ მუსიკიდანო. მეშვიდე წელს გამოგვიყვანეს, იმიტომ, რომ ფასიანი გახდა ეს სასწავლებელი. ასე რომ, დიდი მადლობა საბაზრო ეკონომიკას.

- ბენდუქიძე გყოლიათ ბოლო გადაცემაში სტუმრად. ეს გადაცემა ეთერში რომ გავა, ჩვენი ჟურნალი გამოსული იქნება, მაგრამ იქნებ, ორ­იოდე სიტყვით გვიამბო, როგორც თქვენ ამბობთ ხოლმე, რა დაგამახსოვრდა მისი სტუმრობიდან?
- ბენდუქიძე ჰყვებოდა, როგორ იცეკვა ვიღაც გოგოსთან. მაგ ამბავზე აგორდა ხუმრობა და ყველამ რაღაცები ვისწავლეთ იმ ცეკვიდან.

- ამ ინტერვიუდან რა ისწავ­ლე?
- რომ ყველა ჟურნალისტი ერთნაირია, თითქმის (იცინის).

ნინო მჭედლიშვილი

ჟურნალი "რეიტინგი"