რა ურთიერთობა აქვთ პეტრე ცისკარიშვილს და მარკუს მეტრეველს

მომღერალ მარკუს მეტრეველის შესახებ იმდენი ჭორი გავრცელდა და დაიწერა, უკვე აღარც ვიცი, ეს ამბავი ვინმეს გააკვირვებს თუ არა. გახსოვთ ალბათ, როგორ აბრალებდა ჩვენივე ჟურნალში ყოფილი ცოლი მარკუსს არატრადიცულ ორიენტაციას. ამას მოჰყვა მარკუსის მხრიდან ნინი შერმადინთან რომანის გამხელა, რომელიც ასევე ჩვენი ჟურნალის ფურცლებიდან გაცხადდა და რასაც დღემდე უარყოფს თავად ნინი. შემდეგ გამოჩნდა ვინმე გიორგი, რომლის გვარი მარკუსს არ დაუსახელებია, მაგრამ მოჰყვა, როგორ გაეცნო ელჩის სტატუსით ეს უკანასკნელი და როგორ მეგობრობდა წლების განმავლობაში სხვა სახელითა და გვარით მომღერალთან. მასთან ერთობლივი ბიზნესის წამოწყებასაც კი აპირებდა. შემდეგ მარკუსმა საცოლე, სალი გიგანი გაგვაცნო, რომელიც დიდი ხანია თურქეთში ცხოვრობს. ეს უკანასკნელი ცოტა ხნის წინ ერთ-ერთ კლუბში სხვა მამაკაცთან ერთად საკმაოდ რომანტიკულ გარემოში ვიხილე და ნამდვილად ვერ შევატყვე, თუ იმ წუთს მარკუსზე ფიქრობდა.

ეს ისე, მცირე ექსკურსი მომღერლის ყვითელ ამბებზე. ამჯერად კი მარკუსისა და პეტრე ცისკარიშვილის უცნაურ ნაცნობობა-მეგობრობაზე მინდა გიამბოთ. როგორც გავიგეთ, კახეთის ყოფილ გუბერნატორსა და მომღერალს შორის ორი წლის წინ საკმაოდ თბილი ურთიერთობა დაწყებულა. როგორც ამბობენ, მომღერლის ტელეფონში ბატონი პეტრეს მიერ გაგზავნილი რომანტიკული ხასიათის მესიჯებიც ინახებოდა, რომელსაც მარკუსის მეგობრებიც ეცნობოდნენ. დანამდვილებით ვერ ვიტყვით, ეს გზავნილები ნამდვილად პეტრე ცისკარიშვილის ტელეფონიდან იგზავნებოდა თუ არა, მაგრამ მისი სახელითა და გვარით კი ჰქონდა მომღერალს ტელეფონში შენახული. იმასაც ამბობენ, რომ სწორედ იმ პერიოდში პეტრემ მარკუსს 10 ათას დოლარად ღირებული "მერსედესის" მარკის ავტომობილი უსახსოვრა. მოკლედ, ამ ყველაფერს გადამოწმება სჭირდებოდა და მომღერალს დავუკავშირდი.

- მარკუს, ჩვენს ჟურნალს კარგად იცნობთ და ვფიქრობ ჩვენი რუბრიკა, ჭორ-მართალიც გეცოდინებათ...
- დიახ, გისმენთ.

- პეტრე ცისკარიშვილს იცნობთ?
- ვიცნობ მხოლოდ ცისფერი ეკრანიდან.

- მხოლოდ?
- მხოლოდ.

- არანაირი სხვა ურთიერთობა მასთან არ გქონიათ?
- არანაირი. და რა ურთიერთობა უნდა მქ­ონდეს პეტრესთან, თქვენი აზრით?

- ჩვენ გავიგეთ, რომ 10 ათას დოლარად შეფასებული "მერსედესის" მარკის ავტომანქანა გაჩუქათ.
- რა ხელგაშლილი ყოფილა პეტიკო, არ ვიცოდი (იცინის). არა, ეს დეზინფორმაციაა... უკომენტაროდ დავტოვებ ამ შეკითხვას.

- და არც იცნობთ პეტრეს?
- არა, ქეთი, მე მას პიროვნულად არ ვიცნობ.

- მაშინ როგორ ახსნით იმ ფაქტს, რომ წლების განმავლობაში თქვენს ტელეფონში მის მიერ გამოგზავნილი საკმაოდ თბილი მესიჯები ინახებოდა?
- (იცინის) თქვენ ჩემს ტელეფონში რა გესაქმებათ?

- კარგი შეკითხვაა, ჟურნალისტსაც რომ შეშურდება, ისეთი. მე არა, თქვენს მეგობრებს ესაქმებათ. გამოჟონა ინფორმაციამ.
- აჰა, გასაგებია. ავანტიურისტი მეგობრებიც მყოლია. გასაოცარია, ასე ყიდიან საკუთარ მეგობარს ერთ გროშად.

- რას იზამთ, ყველას არ უმართლებს მეგობრებში. და მაინც, იქნებ, ახადოთ ფარდა სიმართლეს?
- ჩემს ტელეფონში არაერთი თბილი და სასიყვარულო გზავნილი ინახება, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ყველა გზავნილის ავტორი მიყვარს.

- ვიმეორებ შეკითხვას, რა ურთიერთობა გაქვთ პეტრე ცისკარიშვილთან?
- ვიმეორებ პასუხს მცირეოდენი განმარტებით, მასთან არანაირი შეხება არ მაქვს. ვიცნობ, როგორც სახელმწიფო

მოხელეს და ახმეტის რაიონის ყოფილ გამგებელს.

- ის ახმეტის მაჟორიტარი დეპუტატი გახლდათ. ახმეტაში ნამყოფი ხართ?
- რა თქმა უნდა. წინა წელს ახალი წლის ღამეს დამპატიჟეს კახელებმა და არაჩვეულებრივი ღამე გავატარე ჩემს კოლეგებთან ერთად. კონცერტი გვქონდა ცენტრალურ მოედანზე და შემდეგ გაგვიმასპინძლდნენ კახურად, გულიანად.

- პეტრეც ესწრებოდა ღონისძიებას?
- არ ვიცი, მას ჰკითხეთ, მე ჩემს საქმეს ვაკეთებდი, სცენაზე ვიდექი.

- იქ თუ იყავით, შეამჩნევდით.
- ჩემო კარგო, როცა სცენაზე ვდგავარ, ვერავის ვამჩნევ. ყველაზე ახლობელი ადამიანიც რომ იდგეს ჩემ წინ, უფუნქციოა ჩემთვის, რადგან მე ჩემს გარემოში ვარ. იმ ადამიანს ფუნქცია მას მერე უბრუნდება, როცა განათება ქრება და სცენიდან ჩამოვდივარ.

- ის ხომ თქვენი სოლოკონცერტი არ ყოფილა, შუალედებში მოახერხებდით თვალის გახელას, როცა თქვენი კოლეგები მღეროდნენ.
- სამი სიმღერა ვიმღერე. შემდეგ მიგვიპატიჟეს ახალგახსნილ პოლიციის შენობაში, რომელიც სცენის უკან იყო და გაგვიმასპინძლდნენ.

- ვერ დავიჯერებ, რომ ასეთ გამასპინძლებას რაიონის მაჟორიტარი დეპუტატი არ ესწრებოდა. კახელები სტუმართმოყვარე ხალხია.
- ჰო, რა ვიცი, შეიძლება, აღარ მახსოვს, გულმავიწყი ვარ (იღიმება). კახეთი ძალიან მიყვარს. საოცარი ხალხი ცხოვრობს.

- მშვენივრად იძვრენთ თა­ვს არასასურველი შეკითხ­ვე­ბისგან. დი­დი მადლობა, მა­რკუს, ვფიქრობ, არ დამჭირდება იმის შეხსენება, რომ ჩვენი ჟურნალი ორშაბათობით გა­მოდის.
- მიყვარს ორშაბათი.

- ისე, ერთად გადაღებული ფოტოც ხომ არ გაქვთ თქვენ და პეტრეს, ამ ინტერვიუს დაამშვენებდა.
- (იცინის) არა, ჩემო კარგო, ერთად გადაღებული ფოტოები არ გვაქვს.

ქეთი მელაძე

ჟურნალი "რეიტინგი"