ნინო ქათამაძე: "როდესაც ადამიანს ეუბნები "მე შენ მიყვარხარ", ეს ნიშნავს "მომენდე მე"
30 მარტს მოსკოვში, Crocus-ის საკონცერტო დარბაზში ნინო ქათამაძე და ჯგუფი Insight-ი კონცერტს გამართავს. მომღერალმა კონცერტამდე ცოტა ხნით ადრე გამოცემა Вечерняя Москва-ს ვრცელი ინტერვიუ მისცა.
- როგორია თქვენი მუსიკის ფილოსოფია და როგორ ჯდება ის თანამედროვე მუსიკალურ კულტურაში?
- ჩემთვის სიყვარულია, როდესაც ადამიანს საკუთარი თავისგან ათავისუფლებ, იღებ ისეთს, როგორიც არის, ყველანაირი კითხვის გარეშე! როდესაც ადამიანს ეუბნები "მე შენ მიყვარხარ", ეს ნიშნავს "მომენდე მე". სიყვარული ძალიან დიდი პასუხისმგებლობაა, ხოლო თუ მისგან რაიმე გინდა...როდესაც ხვდები განსხვავებას "ნდომასა" და "სიყვარულს" შორის, ეს უკვე კარგია. თუ ირჩევ სიყვარულს, მაშინვე მშვიდდები.
- როგორ მსენელზე ხართ ორიენტირებული?
- მე მსმენელს არ ვირჩევ, ამის უფლება არ მაქვს. ჩვენი მუსიკა თავად ირჩევს თავის მსმენელს. სცენაზე გამოსვლისას ვფიქრობ არა იმაზე, თუ როგორ ვმღერი, არამედ იმაზე თუ როგორ შემხვდება მუსიკა.
- როგორ გაიცანით გოჩა ყაჭეიშვილი? რატომ გადაწყვიტეთ INSIGHT-თან თანამშრომლობა და არ გააგრძელეთ სოლო კარიერა?
- ჩვენ ერთი ოჯახი ვართ, ერთმანეთის შვილების ნათლიები. ერთად უკვე იმდენი ხანია ვართ, რომ აღარაა საჭირო კითხვები, ყველა გრძნობს და უგებს ერთმანეთს. არავინ არასდროს არ იწყებს საუბარს კითხვით. მე ვიცი, რომ თუ სცენაზე რაღაც ისე არ არის, ყველა ცდილობს, რომ გააკეთოს რაიმე ისეთი, რომ მეორე გააცინოს. ჩვენი შეხვედრები დღესასწაულებია, ჩვენ ასე ვთვლით და ასე ვცხოვრობთ. ჩვენ ნამდვილები ვართ, ჩვენ ცოცხლები ვართ!
- ძალიან გიყვართ თქვენი ქვეყანა და არ აპირებთ მის მიტოვებას. რა გავლენას ახდენს თქვენი სამშობლო თქვენს მუსიკაზე? რას აკეთებთ თქვენი ქვეყნისთვის, რით ეხმარებით?
- ძვირფასო მეგობრებო, ჩამობრძანდით საქართველოში! აქ ყველაფერ უნდა ნახოთ: ზღვაც, უდაბნოც, მთებიც - ყველაფერი. ჩვენთან ყველა სახლში ყველაზე დიდი მისაღები ოთახია. მერე რა, რომ ამ სახლში ყველაზე დიდ დროს სამზარეულოში ატარებენ. მიუხედავად ამისა, აუცილებლად უნდა იყოს დიდი ოთახი სტუმრების მისაღებად.
არც კი მიფიქრია საქართველოდან წასვლაზე. პირიქით: ახლა რთული დროა, ქვეყანა შენდება. მეც უნდა შევიტანო ჩემი წვლილი, გავცე ჩემი სიყვარული. პირველ ყოვლისა, ეს მე მჭირდება ჩემი ქვეყანა - ეს ნიშნავს, რომ მის გვერდით უნდა ვიყო.
- საიდან იღებთ გასაოცარ ცხოვრების ენერგიას, რომელიც ენერგიით ავსებს დარბაზს თქვენს კონცერტებზე?
- მუსიკა ეს არის საზღვარი სიკეთესა და სიყვარულს შორის. გზა მუსიკამდე, ეს არის სულიერი სიმშვიდე. ამ გზაზე სიარული ნიშნავს ბუნების სრულყოფილების შეგრძნებას. ბუნების ხმები კი მუსიკის საწყისია. იცხოვრო მუსიკასთან ერთად, ნიშნავს გიყვარდეს ყველა, მთელი მსოფლიო.
- არ გეშინიათ, რომ თქვენთვის არაფერი არ გრჩებათ?
- რისთვის უნდა იცხოვრო, თუ არავის არაფერს მისცემ?
- როგორ დარბაზს ანიჭებთ უპირატესობას, დიდს თუ პატარას?
- ჩემთან უფრო ახლოს პატარა კონცერტებია. დიდი მოედანი - ეს ყოველთვის რთულია, განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, თუ კონცერტს იღებენ. ასეთ დროს არ უნდა ვირბინო და ვიარო სცენაზე, კონკრეტულ მომენტში კამერას უნდა შევხედო. მაგრამ ასეთ კონცერტებს მეორე მხარეც აქვს. ექვსიათასი ადამიანი
მოდის თავისი სიყვარულით, ინტერესებით, კითხვებით და პასუხებით ერთ დარბაზში, რომ მე დღესასწაული მომიწყოს და იმისთვის, რომ ეს დღესასწაული შედგეს, ძალიან დიდი შინაგანი სამუშაო უნდა ჩატარდეს.
- რატომ იძლევით ინტერვიუებს იშვიათად?
- არ მიყვარს როდესაც ჟურნალისტები უსაქმურ განხილვას მოყვებიან, როდესაც ურთიერთობის სტანდარტულ ფორმებს იყენებენ და ერთნაირი კითხვები აქვთ. ამის გამო უბრალოდ ურთიერთობის სურვილი იკარგება.
- როგორი დამოკიდებულება გაქვთ თანამედროვე ესტრადის მიმართ? არიან თუ არა ღირსეული მომღერლები და ჯგუფები?
- ჩვენ დიდ პატივს ვცემთ ყველა შემსრულებელს, ყველანაირ ხელოვნებას და გვჯერა, რომ ყველა მუსიკალურ პროექტს თავისი აუდიტორია ჰყავს. მე ისეთ მუსიკაში ვცხოვრობ, რომელიც აღაგზნებს, აფხიზლებს, აცოცხლებს.
- როგორი ურთიერთობა გაქვთ კინემატოგრაფიასთან? თქვენ წერდით საუნდტრეკებს ფილმებისთვის, მონაწილეობდით დოკუმენტურ ფილმებში - დღეს რაზე მუშაობთ?
- ძალიან მოგვეწონა ფილმ Домовой-ის საუნდტრეკზე მუშაობა. ეს ჩემი აზრით, საკმაოდ კარგი ტრილერია. ძალიან დინამიური და ჰარმონიული თანამშრომლობა გამოგვივიდა. სხვა ფილმებისთვის რეჟისორები უკვე მზა საუნდტრეკებს იღებდნენ. აქ კი ძალიან შემოქმედებითი ისტორია იყო. არ იყო განსაზღვრული სამ წუთს ჩავწერდით თუ ორ საათსა და ხუთ წუთს. როგორც მოედინებოდა მუსიკა, ისე იდებოდა ფილმში. ამის საფუძველზე კეთდებოდა სიუჟეტებიც. დღეს ასეთი მიდგომით არ ქმნიან ყველა ფილმს.
- როგორ ზრდით შვილს? შეასწავლით თუ არა მუსიკას, ვოკალს?
- ძალიან მინდა, რომ ჩემს შვილს დიდი გრძნობები და ცხოვრების დიდი ინტერესი ჰქონდეს. რას აირჩევს მომავალში, რით დაკავდება, არ ვიცი. თავად გაერკვევა ამაში, თუ თავის თავს მოუსმენს.
- რაშია ნამდვილი ნიჭი?
- სული უნდა იყოს გახსნილი. ბევრი უნდა გასცე, რომ სულში სიყვარულისთვის ადგილი გათავისუფლდეს.
- გჯერათ სასწაულების? აგსრულებიათ თუ არა სანუკვარი ოცნებები?
- დისკებზე ხელს ყოველთვის ასე ვაწერ: "სასწაულები არსებობს" და მე ამის ყოველთვის მჯერა.
- როგორ უმკლავდებით სირთულეებს?
- ღმერთით გულსა და სულში.
- რას უსურვებდით ჩვენს მკითხველებს?
- მინდა მადლობა გადავუხადო ყველა ადამიანს, რომელიც, მიუხედავად იმისა, რომ ცხოვრება ადვილი არ არის, პოულობს დროს და ძალას ჩვენს კონცერტზე მოსასვლელად. ყველას ჯანმრთელობას ვუსურვებ, ვუსურვებ რომ ყოველთვის ჰქონოდეთ წინ სიარულის და სასწაულების ნახვის სურვილი. ვისურვებდი, რომ ყველას თვალებში ბედნიერება ჰქონდეთ, რომ ჩამოვიდნენ საქართველოში, ჩვენ ყოველთვის გვქონდა ერთად ცხოვრების სურვილი!
მომზადებულია vmdaily.ru-ს მიხედვით.
