ვის მიუძღვნა სცენიდან გული თიკა ჯამბურიამ

ამ ინტერვიუს წინ პატარა ისტორიასავით უძღოდა: ერთ–ერთ რადიოში მომღერალ თიკა ჯამბურიას და მსახიობ ლევან გვაზავას დეუტს მოვუსმინე, მათზე მსმენელების კომენტარები, აზრი გავიგე და მათთან გასაუბრება გადავწყვიტე. შეგახსენებთ, რომ თიკა და ლევანი ტელეკომპანია "იმედის" პროექტ "ახალი ხმის" ფინალისტები იყვნენ, ნინო ჩხეიძის გუნდში მღეროდნენ. მართალია, ამ პროექტში ვერ გაიმარჯვეს, მაგრამ მათი მეგობრობა შედგა, უფრო მეტიც, ამბობენ, რომ ერთმანეთის მესაიდუმლეები არიან.
ახალი სიმღერის, რომელზეც ზემოთ მოგახსენეთ, ავტორი ლევანი გახლავთ, ტექსტიც მას ეკუთვნის, სახელწოდებაა "შუაღამის მელოდია" და იმ პერიოდშია შექმნილი, როცა პატარა თიკა ჯერ კიდევ "ჯეირანს" მღეროდა. ლევანი მაშინ ესტრადაზე არც კი ოცნებობდა.
ლევანი: თავს ავტორ–შემსრულებლადაც კი არ ვთვლი. 22 წლის ვიყავი, სიმღერების წერა რომ დავიწყე. დავწერე–მეთქი, რომ ვამბობ, ესეც ხმამაღალ ნათქვამად მიმაჩნია. "შუაღამის მელოდია" წლების წინ დავწერე, მაშინ თიკა დაახლოებით 10 წლის იქნებოდა. "ახალ ხმაში" ერთ–ერთი რეპეტიციის დროს მივხვდი, რომ მას ჩემი სიმღერა ძალიან მოუხდებოდა. პროექტის დასრულების შემდეგ ლელა წურწუმიას სტუდიაში დუეტი ჩავწერეთ და კლიპის გადაღებასაც ვგეგმავთ.

– თიკა, როგორ აფასებთ თქვენს ახალ დუეტს?
თიკა : ძალიან მაგარი დუეტი გამოგვივიდა. ჩაწერა რომ დავასრულეთ, სამი დღე შეუსვენებლად ვუსმენდი. ძალიან რომანტიკული სიმღერაა. ლევანი უნიჭიერესი ადამიანია, პროექტში ის იყო ერთადერთი მამრობითი სქესის წარმომადგენელი, ვისაც კარგი ვოკალი ჰქონდა. ის რომ საქართველოში არ დაბადებულიყო, ძალიან კარგი სასიმღერო კარიერა ექნებოდა, სუპერვარსკვლავი გახდებოდა. ამას გარდა, არაჩვეულებრივი პიროვნება და მეგობარია.
– პროექტში დაუმეგობრდით ერთმანეთს?
ლევანი: "ახალი ხმა" რომ დაიწყო, ერთმანეთი მაშინ გავიცანით. თუმცა, როგორც მომღერალს, წლებია ვიცნობ. ყოველთვის მინდოდა, რასაც თიკა აკეთებდა, მეც იგივე მეკეთებინა. მართალია, ამ მოლოდინში 10 წელი გავიდა, მაგრამ ახლა დადგა დრო და მეც საჯაროდ ავმღერდი.
– რას აკეთებდით ეს 10 წელი?
ლევანი: თეატრალურ უნივერსიტეტში, მუსკომედიის ფაკულტეტზე ჩავაბარე. ვცეკვავდი, სიმღერებს ვწერდი, უსაქმოდ არასოდეს ვყოფილვარ. 18 წელია, მოზარდ მაყურებელთა თეატრში ვთამაშობ. ძირითადად საბავშვო სპექტაკლებში ვარ დაკავებული.
– "ახალ ხმაში" ფაქტობრივად ერთმანეთის კონკურენტები იყავით. თქვენს ურთიერთობას ეს ხელს არ უშლიდა?
თიკა: საკონკურსო ცხოვრება ძალიან საინტერესო იყო. კინოსტუდიის შენობაში 98 მონაწილე დღე და ღამე ფაქტობრივად ერთად ვიყავით. ერთი გუნდის წევრებს განსაკუთრებული ურთიერთობა გვქონდა და არც კონკურენტებად მივიჩნევდით თავს. ვცდილობდით, ჩვენს გუნდს მაგარი შოუ ეჩვენებინა, კარგი ნომერი გამოგვსვლოდა.
ლევანი: კონკურენცია მართლა არ იგრძნობოდა. ამ პროექტში განაცხადის შესავსებად რომ მივედი და გავიგე, კასტინგზე იყვნენ თიკა ჯამბურია, ირინა ბაირამაშვილი... ამან ჩემზე იმოქმედა.
– შეგეშინდათ?
ლევანი: არა, პირიქით, გამიხარდა, რომ მათ გვერდით ვიმღერებდი. თიკას ერთი მიზეზის გამო ვერ აღვიქვამდი კონკურენტად – ის ქალია. თიკა და ირინა რომ პროექტში მონაწილეობდნენ, ეს ბევრმა უარყოფითად აღიქვა. რადგან თიკა მანამდეც მღეროდა, ამის გამო, რა, არ შეუძლია, რომელიმე კონკურსში გავიდეს?! შოუბიზნესში არაფერი ხდება, კონცერტები არ ტარდება, თიკას ენატრებოდა და უნდოდა, საკონცერტო ცხოვრებით ეცხოვრა.
– თიკა, საბოლოოდ ამ პროექტმა რა შეგძინათ, ნაწილობრივ მაინც მიიღეთ ის, რაც გინდოდათ?
თიკა: ვერ გეტყვით, რომ უფრო ცნობადი გამხადა, მაგრამ გამოცდილება ნამდვილად შემმატა. ბევრი რამ ვისწავლე, ბევრი კარგი მეგობარი შევიძინე. სხვა ჟანრში ვცადე თავი, რომელშიც საბოლოოდ დავრჩები და, რაც ყველაზე მთავარია, სცენაზე ვიდექი. სცენა ახლაც ძალიან მენატრება. იშვიათად თუ გამოვდივარ რაიმე საღამოზე. ხანდახან ვფიქრობ, "საქართველოს ვარსკვლავშიც" ხომ არ ვცადო ბედი–მეთქი... (იცინის).
ლევანი: ჩემი აზრით, ამ პროექტში მონაწილეობა არ უნდა მიიღო.
– ლევან, თქვენ როგორ აფასებთ "ახალ ხმაში" მონაწილეობას?
– ამ პროექტის უმადური არასოდეს ვიქნები. მე გავაკეთე ის, რაც მინდოდა, მაყურებელს დაენახა. როგორც მომღერალმა, ვფიქრობ, რომ ჩემი გასაკეთებელი ამ პროექტში გავაკეთე.
– არასოდეს გიფიქრიათ, თქვენი სიმღერები რომელიმე რადიოში მიგეტანათ?
ლევანი: არაერთ რადიოს მივუტანე, მაგრამ მათ ფორმატში ვერ ჩავჯექი. ახლა "ფორმატი" მე გავხდი, ყველა რადიოში ატრიალებენ ჩემს სიმღერებს.
– ვერც ერთმა გაიმარჯვეთ, ალბათ გული ძალიან დაგწყდათ.
თიკა: არც მინდოდა გამარჯვება! ძალიან გამიხარდა, სალომემ რომ მოიგო, ის კარგი მომღერალია.
ლევანი: თუმცა არც ჩვენ ვართ ცუდები.
თიკა: ფინალში სალომეს ვგულშემატკივრობდი.
– ახლა არ მითხრათ, ესემეს–ებსაც ვუგზავნიდითო.
თიკა: არა, ლევანს ვუმესიჯებდი.
ლევანი: სულ 5 ესემესი შემომივიდა. პროდიუსერი დათო იმედაშვილი დადიოდა და ამბობდა, დაუმესიჯეთ ლევანს, არავინ უგზავნის ესემესსო. ასე იმიტომ მოხდა, რომ ჩემ ირგვლივ ყველა სხვა ქსელის აბონენტია. რეალურად ხომ ასეა, რომ ჯერ შენიანი გიმესიჯებს და შემდეგ – უცხო. საბოლოოდ ცოტა ესემესი არ შემომივიდა, მაგრამ არც საკმარისი იყო.
– თიკა, ფინალამდე ესემეს–ების ლიდერი იყავით ხოლმე. ამდენი ეტაპი გაიარეთ და ახლა ამბობთ, გამარჯვება არ მინდოდაო?
თიკა: ჩემზე ისეთ რაღაცეებს წერდნენ, ამ პროექტში რომ გამემარჯვა, სახლის წინ მიტინგს გამიმართავდნენ. ამ ყველაფერმა იმდენად დამღალა, ფინალის დღეს კულისებში ვიჯექი და ვტიროდი. ვნანობდი, მონაწილეობა რატომ მივიღე–მეთქი. თუმცა ახლა ისე მენატრება ის პერიოდი, რომ დღესაც სიამოვნებით ვიცხოვრებდი იმ რეჟიმით. ამიერიდან საქართველოში გამართულ კონკურსში მონაწილეობას არ მივიღებ.
ლევანი: ეს არ იყო მარცხი. კი, იყო მნიშვნელოვანი, თუ ვინ გახდებოდა ახალი ხმა, მაგრამ ჩემთვის ეს პრიორიტეტული არ იყო.
თიკა: 7 000 მსურველიდან მე და ლევანი 8 კაცს შორის აღმოვჩნდით და ეს უკვე კარგი მაჩვენებელია.
– თიკა, ერთ–ერთ ტურში სიმღერის დროს ჟესტით გული გამოსახეთ და აჩვენეთ ბიჭს, მისი ვინაობა კი საგულდაგულოდ დაგვიმალეთ. ვინ იყო იმ "გულის" ადრესატი?
თიკა: ახლა ამას არსებითი მნიშვნელობა აღარ აქვს. ის არ არის ცნობილი ადამიანი. ძალიან მგულშემატკივრობდა, მადლობა ამისთვის, მაგრამ რაღაც მოხდა, რის გამოც დავშორდით. ჩვენი ურთიერთობა ვერ შედგა.

– გენანებათ ეს ურთიერთობა?
თიკა: არაფერს ვნანობ. ცხოვრებაში ამ "გულის" გარდა უამრავი სისულელე მაქვს გაკეთებული. იმ პერიოდში ბედნიერი ვიყავი და ამ ჟესტით გამოვხატე მისდამი სიმპათია.
– ახლა არავინ გიყვართ?
თიკა: ამდენი იმედგაცრუების შემდეგ, მგონი, გავგიჟდი... (იცინის). ჩემი გული არავის ეკუთვნის. არც არავინ მინდა, რომ ჩემ გვერდით იყოს. ამდენი ცუდის შემდეგ იმედს ვიტოვებ, რომ რაღაც კარგი მოხდება ჩემს ცხოვრებაში.
ლევანი: უკაცრავად, რომ საუბარში ვერევი, მაგრამ მინდა გითხრათ, რომ იმ პერიოდში თიკა ძალიან ბედნიერი იყო. ამას იქიდან მივხვდი, რომ არაჩვეულებრივი განწყობა ჰქონდა.
– რამ შეუშალა ამ გრძნობას ხელი?
თიკა: მართლა არ ვიცი, რა იყო დაშორების მიზეზი. ბევრი რაღაც ჩემი ბრალი იყო, ბევრი რამ – მისი. ასე რომ, ვერ შედგა ჩვენი ურთიერთობა.
– ლევან, როგორც ვიცი, პატარა ოჯახის უფროსი ხართ.
ლევანი: ცოლი და 4 წლის შვილი, ნუცა მყავს, რომელიც არ ლაპარაკობდა და პირველად თიკა ჯამბურია თქვა. 6 წლის წინ ვიქორწინე. ჩემი მეუღლე თიკას ტოლია, მასზე 10 წლით ვარ უფროსი. ჩემს პროფესიასთან საერთო არაფერი აქვს, არც მღერის და არც არტისტულია. ნუცას ძალიან უყვარს მუსიკა. ბევრი საქმე მაქვს და იშვიათად თუ ვარ სახლში.
თიკა: ლევანის მეუღლეს ვიცნობ, არაჩვეულებრივი გოგოა.
– გარდა იმისა, რომ მომღერლები ხართ, დამეგობრდით, კიდევ რა გაქვთ საერთო?
თიკა: მეგრელები ვართ!.. ჩემი აზრით, მართლა ბევრი საერთო გვაქვს, ერთმანეთს რომ შევხედავთ, თვალებით ვხვდებით, ამა თუ იმ საკითხზე რას ვფიქრობთ. ერთმანეთის მესაიდუმლეები ვართ. ლევანს ბევრ რამეს ვუყვები. ერთნაირად ვფიქრობთ.
– თიკა, რაზე მუშაობთ ახლა თეატრალურში, ახალ სტუდენტურ სპექტაკლს ხომ არ დგამთ?
თიკა: თეატრალურში ვდგამთ სადიპლომო სპექტაკლს "ჩემი მშვენიერი ლედი", სადაც კლარას როლს ვთამაშობ. შარშან საკურსო სპექტაკლში "ქეთო და კოტე" ქეთოს როლი შევასრულე და არცთუ ცუდად. ახლახან ლევანს თავის თეატრში ჰქონდა კონცერტი და დღე და ღამე ამაზე ვმუშაობდით. ასეთი კონცერტი თბილისში არ ყოფილა, შოუს ელემენტებით იყო გაჯერებული, თბილი და კარგი საღამო გამოვიდა. ახლა ცოტა ხანი დავასვენებ და მერე ისევ ვაპირებთ ერთობლივად მუშაობას.
ლევანი: თვალებს არ დავუჯერე, როცა ჩემი კონცერტის მსვლელობისას კულისებში თვალცრემლიანი თიკა დავინახე.
ლანა კიკნაძე