"აღარ შემიძლია, დამღალეს!" - კაბუ საქართველოს მოქალაქეობაზე უარს ამბობს!
კახა აბუაშვილი, იგივე კაბუ საზოგადოებამ "თეატრალური სარდაფიდან" გაიცნო - იყო დრო, როცა მაყურებელი იქ სწორედ მის სანახავად დადიოდა. მოგვიანებით, კაბუმ მხოლოდ სიმღერების წერა კი არ დაიწყო, არამედ "გარეპა" კიდეც, თუმცა მიუხედავად ამისა, თავს მაინც მსახიობად მიიჩნევს და ამბობს, ყველაფერი დანარჩენი მეორადიაო... წამალდამოკიდებულებამ კაბუს ცხოვრება რადიკალურად შეცვალა - მართალია, დღეს წამალს აღარ ეკარება, მაგრამ აღარც სცენაზე დგას და აღარც ეკრანზე ჩანს. რითაა გამოწვეული ეს შემოქმედებითი ტაიმ-აუტი და რას აპროტესტებს კაბუ?
- კახა, აღარ მღერი, აღარც სცენაზე დგახარ და აღარც ტელეშოუებში ჩანხარ. რატომ?
- არც მე მომწონს, რომ არ ვჩანვარ. ყბაზე საკმაოდ მძიმე ოპერაცია გავიკეთე და ჯერ კიდევ ვმკურნალობ, თუმცა იყო კიდევ რაღაც პრობლემები, რაზეც არ მინდა საუბარი.
- მაშინ თეატრზე ვისაუბოთ, შენი პირველი წარმატება "თეატრალურ სარდაფს" უკავშირდება, რომელიც, მართლაც, ნოვაცია იყო ქართულ თეატრალურ სამყაროში.
- "თეატრალური სარდაფის" პერიოდი... რაღა გავიხსენო, აღარც მახსოვს, რა იყო და როგორ იყო. ის მახსოვს, რომ ძალიან ბედნიერი ვიყავი. მაშინ ეს, მართლაც, ერთადერთი ნათელი წერტილი იყო თეატრალურ სივრცეში, განსაკუთრებით ჩვენთვის, ახალგაზრდა მსახიობებისთვის. ნიჭიერი ბავშვები ვიყავით. მერე რაღაც მოხდა და "თეატრალური სარდაფი" დაიშალა. მოკლედ, ბევრი არაფერი მახსოვს. მსახიობობის პარალელურად, სხვა რაღაცეებსაც ვაკეთებდი, მაგრამ ჩემთვის თეატრი უპირველესი იყო. ახლაც ასეა, მაგრამ...
- გამოჯანმრთელების შემდეგ, სცენას დაუბრუნდები?
- თუ დამდებენ პატივს, და დამაბრუნებენ, დავუბრუნდები. სამჯერ დავაგვიანე რეპეტიციაზე და მარჯანიშვილის თეატრიდან გამომიშვეს. არ მგონია, დაგვიანება ისეთი სერიოზული მიზეზი იყოს, მსახიობი თეატრიდან გაუშვა.
- უდისციპლინო მსახიობი ხარ?
- ცოტათი უდისციპლინო ნამდვილად ვარ, სამაგიეროდ, ნიჭიერი ვარ. არავისთვის არაფერი დამიშავებია. თუ რამე ცუდი მაქვს ჩადენილი, მხოლოდ საკუთარი თავისთვის, თუმცა წარსულზე ლაპარაკი აღარ მინდა, მომავალი კი ჯერ ისევ ბუნდოვანია. ახლა ერთადერთი გეგმა მაქვს - ყბაზე უნდა ვიმკურნალო.
- "ჩემი ცოლის დაქალებში" თამაშობ. ამ ფილმში როგორ მოხვდი?
- არ ვიყავი უნიჭო მსახიობი და არ მეგონა, თუ ოდესმე თხოვნა დამჭირდებოდა, ფილმში გადამიღეთ-მეთქი. არ მინდა ვიწუწუნო, მაგრამ მართლა მაგრად მჭირდებოდა ამ მომენტში ამ ფილმში გადაღება. მთელი გადამღები ჯგუფი გვერდით დამიდგა. ძალიან ვაფასებ თითოეული მათგანის საქციელს.
- რეპერობა რატომ დაიწყე?
- რეპერი არ ვყოფილვარ. უბრალოდ, ჩემს ლექსებს ვამბობდი მუსიკის თანხლებით.
- ამბობ, რეპერი არ ვყოფილვარო, არადა, რეპერობაზე პრეტენზია შენზე ნაკლებად ნიჭიერებს აქვთ...
- მსმენელი გადაწყვეტს, ვინ ვინ არის.
- ყოველთვის აფიქსირებდი პროტესტს იმის მიმართ, რაც არ მოგწონდა. ახლა ყველაფერი მოგწონს?
- ამ ქვეყანაში აზრი არ აქვს რამის გაპროტესტებას. ამ ქვეყანას არაფერი ეშველება! სანამ საზოგადოებას ავადმყოფი კრიმინალი ჰგონია, არაფერი გვეშველება დედამიწის ზურგზე. როგორ შეიძლება, ჰუმანური იყოს ერი, რომელსაც ავადმყოფი სძულს?!
- ნარკოტიკების მომხმარებლებს გულისხმობ?
- რა თქმა უნდა.
- წარსულში თავად იყავი ნარკოდამოკიდებული.
- ჩემი ბრალი არ იყო. ეს ყველას შეიძლება მოუვიდეს და ძალიან ძნელადაც იკურნება.
- რა უნდა გააკეთოს სახელმწიფომ ამ პრობლემის მოსაგვარებლად?
- ამათ რა უნდა მოაგვარონ? განა, პრობლემა არ არის, პრეზერვატივს განიხილავდე პარლამენტის სხდომაზე და ქვეყანაში ამდენი ახალგაზრდა გეღუპებოდეს? გეღუპებოდეს იმიტომ, რომ მარიხუანაზე იჭერ, სანაცვლოდ კი "ბიოს" "აბრედინებ". არც არჩევნების შემდეგ შეცვლილა რამე, გარდა იმისა, რომ "ის" მაღალი იყო, "ეს" დაბალია. აი, ეს არის ჩემი აზრი და ამ აზრს მხოლოდ იმიტომ არ ვახმოვანებდი, ვინმეს "მიშისტობა" რომ არ დაებრალებინა. "მიშისტობა" კი პირდაპირ "ჩესტზე" მეხება და ერთხელ იქნება, ვინმეს თავ-პირი უნდა გავუხიო მაგის გულისთვის. არასოდეს ვყოფილვარ არც "მიშისტი", არც "არავისტი". მიშამ რომ მაწყენინა, შვილებს ვფიცავ, ეგრე ბიძინა ივანიშვილსაც თუ სწყენოდა მისგან რამე. მან ცხოვრება წამართვა. განა მარტო მე - ნახევარ საქართველოს მოექცა ასე.
განა ნორმალურია, მოსაწევსა და იარაღის ტარებაზე ერთნაირი ჯარიმა იყოს? ან მკვლელს შვიდი წელი მიუსაჯო და ნარკოტიკების მომხმარებელს - რვა? სააკაშვილი კიდევ გამოდის და თავს იწონებს, სასამართლოს რეფორმა გავატარეთო. ან ეს ორი სტატუსი რატომ გვაქვს? გვითხრან მაშინ, რომ დანაშაულს ჩავდივართ და გვეცოდინება, რომ ავადმყოფები კი არა, კრიმინალები ვართ. ბარემ აღიარონ, რომ ეს ქვეყანა დემოკრატიული არ არის. გგონიათ, ამ ქვეყანას ოდესმე ეშველება? - არასოდეს. აქ ერთი შუშის სასახლე მეორე შუშის სასახლეს ეომება. ესაა და ეს. მთელ ქვეყანას ჰქონდა იმედი, არჩევნების შემდეგ რამე შეიცვლებოდა, მაგრამ რა?! მოვიდა ივანიშვილი და საპატრულო პოლიციის 70 თუ 74 მანქანა დამიმატა. კი ბატონო, კრიმინალებს ისე მიუდექი, როგორც საჭიროა, მაგრამ მე რას მეპოლიციელები? მე რატომ არ მაძლევ ცხოვრების უფლებას? სუნთქვისა და წყლის დალევის უფლებას მიტოვებ მარტო? რომ გამოდიხარ და ყვირი, ხალხის მეგობარია პოლიციაო და კლიპებს მიდგამ პატრულის კეთილშობილებაზე, განა, ასეა საქმე დღეს?! მოდი, რა სხვა საქმე ნახონ და მე თავი დამანებონ. ვერასოდეს დამარწმუნებენ, რომ დამნაშავე ვარ.
- მართვის მოწმობასთან დაკავშირებითაც გქონდა პრობლემები?
- მქონდა და მაქვს. მართვის მოწმობას მაინც არ მაძლევენ. ან რა შუაში იყო ეს ჩემს ავადმყოფობასთან? ჩემს ცხოვრებაში ავარია არ გამიკეთებია, პრობლემა არ მქონია მანქანის ტარებასთან. გუშინ თუ მოსაწევი მოვწიე ან ნარკოტიკი მივიღე, სამი წლით მართვის უფლებას მართმევ ამისთვის? არ მესმის, რა დავაშავე. თავი დამანებონ რა?! ცხოვრების უფლება მომცენ, მეტი არაფერი მინდა. ოღონდ ჯერ ამიხსნან, რატომ არ იჭერენ ჩემთან ერთად გრიპიანს ან რატომ არ აჯარიმებენ კიბოიანს? ამიხსნან, რატომ მაქვს წართმეული მართვის მოწმობა და იმათ არა? რა გახდა ამდენი ხანი ეს ჩემი "პრავა"? არ რცხვენიათ? წელიწადნახევარი პირობითი დამიტოვეს. ლამის მთელ საქართველოს მოუხსნეს და მე დამიტოვეს პირობითი.
- პირობითი სასჯელი რისთვის გქონდა?
- აკრძალვის მიუხედავად, 2010 წელს მანქანაზე დავჯექი, თან პრიმა მუხლით გამასამართლეს, რომელსაც არაფერი ეხება. ახლა, კიდევ რამეს დამიმატებენ, ისე არ მოისვენებენ. ხომ შეიძლება, საერთოდ დამივიწყონ, მაცხოვრონ. მართლა აღარ შემიძლია, დამღალეს!
- წინა ხელისუფლება მომღერლების გარკვეულ ნაწილს კონცერტებზე გამოსვლის საშუალებას არ აძლევდა. შენც "იბლოკებოდი"?
- განა თვალნათლივ არ ჩანდა, რომ "მბლოკავდნენ"?!
- ლექს-სენიც ამბობდა, ვიბლოკებიო, მაგრამ ნაციონალების მიერ დაფინანსებულ მომღერალთა შორის კი აღმოჩნდა.
- პირდაპირ გეუბნებით, ლექს-სენი მიხეილ სააკაშვილისა და ნაციონალების უკანალის მწმენდავი იყო. ამას ხმამაღლა ვამბობ და მასაც ვეტყვი პირში.
- საქართველოდან წასვლაზე არ გიფიქრია?
- აუცილებლად წავალ აქედან, დავხევ პასპორტს და წავალ იმიტომ, რომ დავიღალე, მაგრად დავიღალე. მაგრად ტეხავს ამ ქვეყანაში ცხოვრება! არ მინდა, იმ ქვეყნის მოქალაქე ვიყო, სადაც სამარცხვინო პარლამენტი პრეზერვატივების აკრძალვაზე მსჯელობს. ეს რა ხდება, ხალხო?! ან ის ხელოვანი ადამიანები რომ სხედან პარლამენტში, როგორ არ თქვეს, რა პრეზერვატივი, ხალხო, რა დროს ეს არის, ბავშვები გვეღუპებაო?! მაგრამ არა! ჩამოტანილი "წამლები" ფსიქოტროპულში ხომ უნდა გაიყიდოს?! "კრაკადილს", არ სჯობდა, ისევ ის ჰეროინი ყოფილიყო? ჰეროინი ძვირი ღირდა და ბავშვი მაინც ვერ ყიდულობდა. ახლა კი რა ქნეს?! "სნატვორნებით" აავსეს მთელი ქვეყანა. ვერ გავიგე, ასეთი რა ვალი ვერ გამოვისყიდე ჩემი სამშობლოს წინაშე?! არ მესმის, რატომ არის პრეზერვატივის განხილვა იმაზე აქტუალური, რაც მართლა პრობლემაა?! ნუ გამაგიჟეთ! რა მოხდა ასეთი ამ ქვეყანაში? რა არის ეს? ეს არის ჰუმანური ერი? ეს არის დემოკრატია? ვინ ვიყავით და რად ვიქეცით?!
ნათია ვასაძე
გაზეთი "ვერსია"
