„სუხიშვილების“ მშვენიერი სოლისტი ნინო ჯოხაძე დედა გახდა.

„სუხიშვილების“ მშვენიერი სოლისტი ნინო ჯოხაძე თვე-ნახევრის წინ დედა გახდა. მას ლუკა თოხაძე 23 მარტს შეეძინა. ნინო ამჟამად საკუთარი ფორმის აღდგენით არის დაკავებული და რამდენიმე ხანში ანსამბლის ცხოვრებას სრულყოფილად დაუბრუნდება. „სუხიშვილებს“ წინ უამრავი გასტროლი ელით, ნინოს ანსამბლში მოღვაწეობის 12-წლიანი პერიოდის განმავლობაში პაუზა არ ჰქონია, ახლა კი მიხვდა, რაოდენ უყვარს საქმე, რომელსაც ამდენი წელია ემსახურება. ნინომ თავის პატარასა და ქმართან, გიორგი თოხაძესთან ერთად სამახსოვრო ფოტოსესია ერთ-ერთ ფოტოსტუდიაში გადაიღო და ჩვენც მოგვცა ფოტოების გამოყენების საშუალება.

საინტერესოა, რომ მიუხედავად პაუზისა, ნინომ მაინც იცეკვა და შვიდი თვის ორსულმა „ლაზური“ შეასრულა კამერის წინ, შემდეგ კი ერთ-ერთი ბანკის კონკურსში გაგზავნა მონაწილეობის მისაღებად. ვიდეომ ვერ გაიმარჯვა, მაგრამ ნინოს ოცნება ახდა, ეცეკვა ორსულს და შვილისთვის სამახსოვრო ვიდეო დაეტოვებინა. როცა გაიზრდება, ლუკა ნახავს, როგორ „იცეკვა“ დედიკოსთან ერთად. ვიდეო ინტერნეტსივრცეში იმდენად წარმატებული აღმოჩნდა, რომ 50 ათასზე მეტი ნახვა დაუგროვდა.

- ნინო, როდის შეგეძინა პატარა?
- 23 მარტს გაჩნდა ლუკა თოხაძე, არაჩვეულებრივი ადამიანი. ძალიან მშვიდი და წყნარი ბავშვია. რამდენიმე დღის წინ მოვნათლე. ლუკას ცხრა ნათლია ჰყავს. რვა მათგანი ნათლობას დაესწრო, ერთი ვერა, რადგან ამერიკაში ცხოვრობს, თიკა ალავიძე.
- ზაზა ფაჩულიას მეუღლე?
- კი, თიკა მოცეკვავეა, ჩემი მეგობარია და მეჯვარე. ამერიკიდან მომინათლა ბავშვი. ანსამბლიდან ნათლიები არიან თამუნა დვალი და ლიზი კაჭარავა. ასევე ჩემი ბავშვობის მეგობრები და გიორგის ოთხი ახლო მეგობარი.
- როგორი მშობიარობა გქონდა?
- ძალიან კარგი. ორ საათში გაჩნდა ბავშვი, მცირე ტკივილები მქონდა. სამშობიაროში რომ მივედი, სასწრაფოდ დაურეკეს ჩემს ექიმს. ისეთი მადლობელი ვარ მისი, რომ შემდეგ შვილს, გოგონას, აუცილებლად მისი დახმარებით გავაჩენ (იღიმება). მთელი ორსულობა დავდიოდი ვარჯიშებსა და სემინარებზე, რომლებიც სპეციალურად ორსულებისთვის არის განკუთვნილი. ძალიან ადვილად ვიმშობიარე ალბათ ამ ვარჯიშების გამო.
- ანსამბლიდან დეკრეტში როდის გახვედი?
- ორსულმა ვიცეკვე. კონცერტამდე ორი დღით ადრე გავიგე, რომ ორი თვის ფეხმძიმე ვიყავი. „ასას“ ვცეკვავდით კუს ტბაზე, „არტ-გენის“ ფარგლებში ტრადიციულად. მთელი დატვირთვით ვიცეკვე სრული კონცერტი. მოგეხსენებათ, „ასა“ ტრადიციულთან შედარებით უფრო რთული საცეკვია, ძალიან აქტიური ცეკვებია.
- არ შეგეშინდა ფეხმძიმეს ცეკვა?
- არა, მანამდე რეპეტიციებზე არანაკლები დატვირთვით ვცეკვავდით და ის ერთი დღეც არ შემშინებია. 7 თვის ფეხმძიმე ვიყავი, როცა ერთ-ერთი ბანკის საახალწლო კონკურსში მივიღე მონაწილეობა. გადავიღე ვიდეო, სადაც ვცეკვავდი. სამწუხაროდ, ვერ გავიმარჯვე, მაგრამ ძალიან ბევრი ნახვა დაუგროვდა ჩემს ვიდეოს. თანაც, როცა „იუთუბზე“ ვნახულობდი, როგორ ცეკვავდნენ ორსულები, მეც მინდოდა, ასეთი რამ გამეკეთებინა და ჩემი შვილისთვის მენახვებინა, როცა გაიზრდებოდა. მივხვდი, რომ ჩემი ვაჟკაცი ძალიან ძლიერი იყო, რადგან ცეკვას არ შევუშინებივარ. ორსულობის განმავლობაში ცეკვა ძალიან მომენატრა. ჯერ დეკრეტიდან არ გავსულვარ, ფორმაში ვდგები და ანსამბლს მალე დავუბრუნდები. სისხლი მიჩქეფს, როცა ვხედავ, როგორ ცეკვავენ სხვები. როცა სცენაზე დგახარ, ყველაფერი სხვანაირად ჩანს და ვერ ხვდები, რა ძვირფასია შენი საქმე. მაყურებლის თვალით დანახული სულ სხვანაირია.
- რაც მოცეკვავე გახდი, ამხელა პაუზა არ გქონია...
- 12 წელია ვცეკვავ და პაუზა საერთოდ არ მქონია.
- შენი მეუღლე, გიორგი როგორ შეხვდა პატარის დაბადებას?
- უბედნიერესია. ამ ბავშვს დიდხანს ველოდებოდით. ქორწინებიდან მესამე წელს გაგვიჩნდა. ეს ჩვენი ნანატრი პატარა კაცუნაა. გიორგისთვის ღამეა ცოტა დატვირთული, თორემ დღისით ორივე ბედნიერები ვართ. გიორგი ყველაფერში მეხმარება, კარგი მეუღლე და მამა აღმოჩნდა (იღიმება).
- ნანატრი რატომ იყო?
- თავიდან ერთი წელი ჩემი სურვილი იყო, რომ არ გამეჩინა, შემდეგი ერთი წელი არ დავორსულდი და მესამე წელს დავფეხმძიმდი. დედმამიშვილი მყავს, და, მაგრამ ჩვენს ოჯახში ეს პირველი ბავშვია და დამხმარეები არ გველევა (იღიმის). ბავშვს არ მაჭერინებენ ხელში.
- მშობიარობის შემდეგ დეპრესია ხომ არ გქონია? - არანაირი დეპრესია არ მაქვს. ბედნიერად ვგრძნობ თავს და ვერ ვხვდები, ამ დროს რატომ უნდა გქონდეს დეპრესია.

- „ფეისბუქზე“ შენი ფოტოსესია ვნახე. ეროვნულ სამოსში ხარ გამოწყობილი...
- სპეციალურად ამ გადაღებისთვის ჩემთვის და ჩემი პატარისთვის შევაკერინე. გიორგის ამ ფოტოსესიისთვის ჩოხა ვერ ჩა-ვაცვით, მაგრამ მთლიანობაში მაინც ეროვნული ფოტოსესია გამოვიდა. კარგია სამახსოვროდ. ოჯახში პატარამ დიდი სიხარული შემოიტანა და ახლა ყველაფერი სულ სხვანაირად არის.
- გიორგი მუსიკალური საქმიანობით იყო დაკავებული, ახლა რას საქმიანობს?
- ჯერჯერობით ამ კუთხით გაჩერებულია, რადგან სამსახურში ძალიან არის დატვირთული და ალბათ აღარ აქვს იმის თავი, რომ მუსიკაში აკეთოს რაიმე. ფიზიკურად დრო არ რჩება. არადა, ძალიან უყვარს ეს საქმე, სიმღერების წერა, კლიპის გადაღება უნდა, მაგრამ ჯერ ვერ იცლის. სულ ამბობს, ახლა გავაკეთებო, იმედია, მალე მიხედავს ამ საქმეს.
- მეორე შვილზე უკვე დაფიქრებულხართ...
- ჯერ თავს შევიკავებ, სულ დეკრეტში ხომ არ ვიქნები? თან, მივიჩნევ, რომ ცოტა დრო უნდა გავიდეს. ქალმა უნდა აღიდგინოს ძალები და ამას ორი წელი მაინც უნდა. ახლა 27 წლის გავხდი, ალბათ ხუთ წელიწადში გოგონაზე ვიფიქრებთ (იღიმის).
- სახელი ლუკა ვინმეს პატივსაცემად დაარქვი შვილს?
- მეც და გიორგისაც უბრალოდ მოგვწონდა ეს სახელი. სხვა ვარიანტებზეც ვფიქრობდით, მაგრამ რადგან ორივეს მოგვწონდა ეს სახელი, ლუკა გადავწყვიტეთ.
- საინტერესოა, ანსამბლის ხელმძღვანელებმა როგორ მოგილოცეს?
- ილიკომ მიწინასწარმეტყველა, ბიჭი გყავსო. ელიბოს დაუძახა, მოდი, დოლზე დაუკარი, ხორუმი მოასმენინეო და ბოლოს მითხრა, ბიჭიაო. არადა, ექოსკოპია ჯერ არ მქონდა გაკეთებული (იცინის).
- სუხიშვილების გეგმები თუ იცი, რომ გახვალ, რას გააკეთებ?
- ზუსტად არ ვიცი, რომელ გასტროლზე მომიწევს წასვლა, მაგრამ ეს ძალიან მალე იქნება და არ ვიცი, ჩემს პატარას რა ეშველება უჩემოდ, მაგრამ... რომ გაიზრდება, გაუხარდება... ჩემს საქმეს ვერ დავთმობ.

ნინო მურღულია

ჟურნალი „რეიტინგი“