ქმარმა ოთხი შვილის დედა მოკლა

ოთხი შვილის დედის, 35 წლის თეა მეტრეველის მკვლელობის ამბავი ელვისებურად გავრცელდა და ყველას, ვინც შეიტყო, თავზარი დასცა. ახალგაზრდა ქალი ქმარმა, 35 წლის გიორგი ტყავაძემ მოკლა და სამართალდამცავებს თავისი ნებით ჩაბარდა. ეს ტრაგედია 20 მარტს, თბილისში მოხდა.
მკვლელობის მოტივად თავიდანვე ეჭვიანობა დასახელდა. გავრცელებული ინფორმაციით, სამსახურიდან გვიან მოსულმა ქმარმა ცოლის ტელეფონში ღამის საათებში უცხო ნომერზე გაგზავნილი მესიჯი ნახა, რის გამოც მეუღლეებს შორის უსიამოვნება მოხდა. მეორე დღეს თეა ოჯახიდან წავიდა. მას ოჯახის წევრები და სამართალდამცავები თითქმის ერთი თვე ეძებდნენ. მერე გამოჩნდა, ქმართან ისაუბრა და შეხვედრა მეორე დღისთვისაც დათქვეს. გიორგი ცოლს დაჰპირდა, რომ შვილებს აჩვენებდა. ერთმანეთს ვარკეთილის მეტროსთან შეხვდნენ. თეამ სთხოვა, ხალხმრავალ ადგილს მორიდებოდნენ და ისინი აეროპორტის გზას გაუყვნენ. მკვლელობა ორხევის დასახლების მიმდებარე ტერიტორიაზე მოხდა. ქალი მანქანაში ყელგამოჭრილი იპოვეს.
თეა მეტრეველი და გიორგი ტყავაძე ერთად 17 წელი ცხოვრობდნენ. მათ 15, 13, 4 და 2 წლის შვილები ჰყავთ. ცოლ–ქმარს დადებითად ახასიათებენ ტყავაძეების ყოფილი მეზობლები, რომელთა გვერდითაც ტყავაძეების ოჯახი 30 წელი ცხოვრობდა. ამბობენ, რომ რძალ–დედამთილს ძალიან კარგი ურთიერთობა ჰქონდათ და მათი სახლიდან ხმაური არასოდეს გაუგონიათ. თეა მეტრეველი და მისი დედამთილი, ლია ტყავაძე, თბილისის მე–3 საბავშვო ბაღში ერთად მუშაობდნენ. რძალი აღმზრდელის თანაშემწე იყო, დედამთილი – მზარეული.
მკვლელობიდან რამდენიმე დღეში ძალიან მალე საბავშვო ბაღში ხმაური ატყდა – მშობლების ნაწილი მოითხოვდა დედამთილის, ლია ტყავაძის დაუყოვნებლივ გათავისუფლებას სამსახურიდან, რადგან, მათი თქმით, ის იყო მკვლელობის წამქეზებელი, რადგან მან აჩვენა შვილს ცოლის საეჭვო მესიჯები. ბაღის აღსაზრდელთა მშობლები მისი ფსიქიკური მდგომარეობის შესწავლასაც მოითხოვდნენ. თუმცა იყვნენ ისეთებიც, ვინც ამ სკანდალის აგორებაში ბაღის დირექტორს, თამარ ვაჭრიძეს ადანაშაულებდნენ.
"რამდენიმე მშობელმა დედამთილის აქ მუშაობა გააპროტესტა, რამდენიმემ კი თქვა, რომ დედამთილი არაფერ შუაშია. რამდენი ადამიანიც არის, ყველაფერზე იმდენი აზრი არსებობს. ხელმძღვანელობა აპირებს, ყველაზე კარგი გადაწყვეტილება მიიღოს, რაც, პირველ რიგში, მხოლოდ და მხოლოდ ბავშვებისთვის იქნება საუკეთესო", – აღნიშნა სატელევიზიო კომენტარში ბაღის დირექტორმა.
გამოძიება მიმდინარეობს, ამიტომ "სარკესთან" კომენტარისგან თავი შეიკავა მკვლელობაში ბრალდებული გიორგი ტყავაძის ადვოკატმა გივი ბიბილაშვილმა. "მე ადვოკატი ვარ და არა ბრალმდებელი, ამიტომ მეტს ვერაფერს გეტყვით", – გვიპასუხა მან. შინაგან საქმეთა სამინისტროს ინფორმაციით, საქმის ძიება სისხლის სამართლის 108–ე, განზრახ მკვლელობის მუხლით მიმდინარეობს.
რაც შეეხება დაზარალებულ მხარეს, ანუ თეა მეტრეველის ოჯახს, მათ ამ ეტაპზე ადვოკატი არ ჰყავთ. "სარკეს" გარდაცვლილის მშობლები ესაუბრნენ. ისინი ქირით ცხოვრობენ ვარკეთილში საკმაოდ ხელმოკლედ.
მევლუდ მეტრეველი – თეას მამა:
– მათ შორის ეს ამბავი დიდხანს გრძელდებოდა. კამათობდნენ ხოლმე, მაგრამ ყოველთვის ვცდილობდით, ოჯახი შეენარჩუნებინათ. ჩემი თეაც ასეთი იყო, ოჯახს, შვილებს ინარჩუნებდა. ცდილობდა, თავისი ტკივილი არავისთვის გაეგებინებინა. ამ საქმეში მარტო თეა და გიორგი არ არიან დამნაშავეები. ასე მგონია, რომ ეს დაგეგმილი იყო. გიორგისაც და თეასაც მოუწყვეს.
– ვის უნდა მოეწყო ან რატომ?
– ამას გამოძიება დაადგენს.
– როგორც ვიცით, სანამ ეს შემზარავი ამბავი მოხდებოდა, თეა ოჯახიდან იყო წასული. ის თქვენთან ცხოვრობდა?
– არა, ჩემს ძმისშვილთან იყო, რადგან თეას არ უნდოდა, მისი აქ ყოფნით მის ძმასა და რძალს შორის სიტუაცია გამწვავებულიყო. სასამართლო დაადგენდა, თუ რა მოხდა, მაგრამ გიორგიმ არ დააცალა. უამრავი მკვლელობა მინახავს, მაგრამ მსგავსი – არა.
ბავშვებს ღამე არ სძინავთ, დილით რომ დგებიან, დედას ეძებენ. ძალიან დიდი ტკივილი გვაქვს. ომის ვეტერანი ვარ და სისხლისგან ყოველთვის შორს მიჭირავს თავი. არც გიორგის დავემუქრები არასოდეს და არც მის ოჯახს. ყველას უფალმა შეუნდოს თავისი საქციელი. ადამიანი ასეთი გამხეცებული არ უნდა იყო! 40 კილო გოგო, ორი კვირის მშიერი, შვილებზე თავგადაკლული დედა, სკამზე მიაბა და მოკლა! ფასდაუდებელი გოგო იყო.
– თუ ნაჩხუბრები იყვნენ, როგორ აღმოჩნდა თეა მკვლელობის დღეს მეუღლის მანქაში?
– გიორგი თეას მკვლელობის წინა დღეს შეხვდა. თურმე თავისი საქციელი მოინანია, ხელებზე, თავზე კოცნიდა ჩემს შვილს. უთქვამს, რაც მთელი ცხოვრების განმავლობაში შენთვის ტკივილი მომიყენებია, ამას ქალი ვერ აიტანდა, ყველაფერი უნდა მაპატიოო. თეამ გიორგის ბავშვების ნახვა სთხოვა. ისიც დათანხმდა. იმ საღამოს გიორგი თავის დასთან წასულა, უქეიფია. იქ რა დაიგეგმა, ვერ გეტყვით. იმ ღამესვე თურმე თეას ურეკავდა, შევხვდეთ, სალაპარაკო მაქვსო, მაგრამ ჩემს შვილს უარი უთქვამს, ხვალ ბავშვებთან ერთად ვისაუბროთო. მეორე დილით, დაახლოებით ათის ნახევარზე დაურეკავს. მოუტყუებია, გამოდი და ბავშვებთან წაგიყვანო. როგორც გავიგე, ორხევში წაუყვანია, გაუბორკავს და ყელი გამოუჭრია. მე თვითონ ვნახე, თეას ყელი ნახევრად ჰქონდა გამოჭრილი, რომ მაშინვე კი არა, წამებით მომკვდარიყო.
– ითქვა, რომ დანაშაული ეჭვიანობის ნიადაგზე მოხდა. თქვენ რას ვარაუდობთ?
– ყველაფერს გამოძიება დაადგენს.
– რა იყო მიზეზი, რის გამოც თქვენი ქალიშვილი ოჯახიდან ამდენი ხნით წავიდა?
– ისინი ხშირად კამათობდნენ. ჩვენთან 10 წელი ცხოვრობდნენ. მთელი ამ ხნის განმავლობაში არ მახსენდება, გიორგი ჩვენთან ცუდად მოქცეულიყო. ხანდახან ჩემს მეუღლესთან კი ჰქონდა უხეში გამოხდომები, მაგრამ პირადად ჩემთან ცუდად არ მოქცეულა. მამამისი ისე მიყვარდა, როგორც ჩემი ძმა. სხვა ძმა არ მყავს–მეთქი, ვამბობდი... ეს მოწყობილი საქმეა, ვიღაცას მათი გაუბედურება უნდოდა. გიორგიმ დიდი შეცდომა დაუშვა, თეას არ დააცალა იმის დამტკიცება, რომ ის ოჯახს და შვილებს არასოდეს უღალატებდა.
ნანა მეტრეველი – თეას დედა:

– თეა შვილებზე გადამკვდარი დედა გახლდათ, მაგრამ გიორგი თავისებური ხასიათის ბიჭი იყო, წაკამათება, ჩხუბი უყვარდა, ეჭვიანობაც ახასიათებდა. ცოლს მარტო არსად უშვებდა, არც მამიდაშვილთან, არც ბიძაშვილთან, ყველგან დაჰყვებოდა.
– ფიქრობთ, რომ ცოლი ეჭვიანობის ნიადაგზე მოკლა?
ნანა: არ ვიცი, შვილო. ჩემს შვილს ბევრი სიმწარე, უსიამოვნება ჰქონდა გამოვლილი, მაგრამ კონკრეტულს ვერაფერს ვიტყვით. ჩვენ თითქმის არაფერს გვეუბნებოდა, რომ არ ჩავრეულიყავით.
– ბავშვები ახლა თქვენთან არიან?
ნანა: ამჟამად ჩემთან არიან. ოთხშაბათ საღამოს თეა რომ მოგვისვენეს, იმის შემდეგ უფროსი შვილები აქ არიან. ბავშვები სურათთან მოდიან, დედას სანთელს უნთებენ და ლოცულობენ.
მევლუდი: ყველანაირად ვცდილობთ, ბავშვებს ტკივილი შევუმსუბუქოთ. იმ ბებიამ უფროს ბავშვებს უთხრა, მამათქვენმა დედათქვენი მოკლაო... ჩვენ ბავშვებთან ამ თემაზე არ ვლაპარაკობთ. სიმართლე უნდა დადგინდეს, რისთვის მოკლა. თეა სხვის და თავის შვილებს არ არჩევდა, ბაღში ყველას შვილად თვლიდა. უნიკალური იყო როგორც თავისი, ისე სხვისი შვილებისთვის. რაღაცა მოხდა და არ ვიცი, რა.
...
თეას დედამთილი, ლია ტყავაძე, "სარკესთან" ყვება, რომ მკვლელობამდე ერთი თვის წინ ერთი შემთხვევა მოხდა, რამაც შემდგომში ეს დანაშაული გამოიწვია:
– შვილებისათვის ლუკმაპური რომ ეშოვა, გიორგი ტაქსის მძღოლად მუშაობდა. ერთ დღეს ღამის 4 საათზე მოვიდა. ჩემი შვილი ასე გვიან ხშირად ბრუნდებოდა. როცა სახლში გვიან მოდიოდა, მეუღლეს აღვიძებდა, სხდებოდნენ და ვახშმობდნენ. იმ ღამეს გიორგის მობილური დამჯდარი ყოფილა და დამტენს ეძებდა. დაუნახავს, რომ თეას გახსნილ ჩანთაში ტელეფონი იდო. თქვა, ეჭვი შემეპარა, ტელეფონი ავიღე და მესიჯები ვნახეო. ერთი მესიჯი, როგორც მახსოვს, ვიღაცასთან ღამის 3–ის 17 წუთზე იყო გაგზავნილი. გიორგიმ თურმე თეა გააღვიძა და ჰკითხა, ეს მესიჯი ვის გაუგზავნეო. მას კი უთქვამს, საღამოს მეზობლის ბავშვმა მთხოვა ტელეფონი და იმან გაგზავნაო, მაგრამ საათები არ დაემთხვა. ღამის საათებში ისეთი შინაარსის შემოსული და გასული მესიჯები იყო... ერთი სიტყვით, იმ დილით 7 საათზე ავდექი, სამზარეულოდან ჩემი შვილის და რძლის ძალიან მშვიდი საუბარი მესმოდა. თეა სამზარეულოდან ჩვეულებრივად გამოვიდა, საძინებელში შევიდა და წამოწვა. ვუთხარი, არ დაგაგვიანდეს, ბავშვებს ჩავაცვათ და წავიდეთ–მეთქი. მანქანაში ჩავსხედით და ბაღში ჩემმა საცოდავმა შვილმა წაგვიყვანა.
– თქვეს, რომ ეს მესიჯი თქვენ აჩვენეთ გიორგის.
– არა, შვილო, თეას ტელეფონში ეს მესიჯები თვითონ გიორგიმ ნახა. აგერ ჩემი შვილი ჩვენებას ხომ მისცემს და იტყვის ყველაფერს. როცა დილით გიორგიმ საბავშვო ბაღში მიგვიყვანა, თეასთვის უთქვამს, ბავშვები შეიყვანე და გამოდიო. ჩემს რძალს თურმე ერთ–ერთი თანამშრომლისთვის იმ ნომრის დაწერა უთხოვია, რომელზეც მესიჯი იყო გაგზავნილი, მაგრამ ქმარი კართან რომ დაინახა, თანამშრომლისთვის უთქვამს, გადააგდე ეგ ნომერიო. მოკლედ, ჩემი რძალი გიორგისთან სასაუბროდ გავიდა რამდენიმე საათით. შემდეგ დაბრუნდა, ბაღიდან დაეთხოვა, ტელეფონი უნდა ჩავრთოო და ამის შემდეგ წავიდა და წავიდა. ყველა მას ეძებდა. 5–6 საათამდე ბაღში ჩაცმული ველოდებოდი ბავშვებით.
მოკლედ, ამ კონფლიქტის შემდეგ თეა გაიქცა. 22 თებერვალს წავიდა, მკვლელობა კი 20 მარტს მოხდა. განაცხადი გავაკეთეთ, რომ 4 შვილის დედამ შვილები ბაღში დატოვა და გაიქცა. ეძებდნენ. ის ტყიბულიდან ჩამოიყვანეს. არ ვიცი, ეს რამდენად მართალია. მეგობრის დეიდასთან ვიყავიო, ასე უთქვამს. იმ პერიოდის განმავლობაში ჩემმა შვილმა ხან მესიჯი მისწერა, ხან სხვისი ტელეფონით ურეკავდა, მაგრამ გამორთული ჰქონდა. თეა პირველად დედამისს დაეკონტაქტა. ტელეფონები ისმინებოდა და გამომძიებელმა მას მესიჯი გაუგზავნა, რომ კონტაქტზე გამოსულიყო. ამ ამბიდან მესამე დღეს გამოჩნდა. შვილები არც მოუკითხავს.
– თქვენი მონაყოლიდან ჩანს, რომ ცოლ–ქმარს შორის უსიამოვნება მესიჯების გამო მომხდარა. იქნებ მართლა მეზობლის ბავშვის მეისჯები იყო, არ გაარკვიეთ?
– როცა თეამ მეზობლის ბავშვს დააბრალა, გიორგიმ უთხრა, რომ ყველაფერს გაარკვევდა. ჩემს რძალს უთქვამს, თუ ეს ყველაფერი ამ ტელეფონის ბრალია, გავტეხავო და გაუტეხავს. თეამ მესიჯების გაგზავნა ვისაც დააბრალა, იმასთან ჩემმა შვილმა თეას ძმა მიიყვანა და დაუმტკიცა, რომ იმის გაგზავნილი არ იყო.
– თქვენი შვილი და რძალი ხშირად კამათობდნენ?
– ცოლ–ქმარს შორის მუდამ არის კამათი, მაგრამ ცემა–ტყეპა, როგორც ეს ტელევიზორში თქვეს, არ ყოფილა. თეა ჩემს შვილს ძალიან უყვარდა. გიორგი თუ ცუდად ექცეოდა, მასთან 17 წელი ხომ ვერ გაჩერდებოდა? 18 წლის იყვნენ ორივენი, როცა თეა ჩემს ოჯახში შემოვიდა. შვილივით მყავს გაზრდილი. მასზე დედასაც კი არ აქვს იმდენი ამაგი, რამდენიც მე. მისი მშობიარობისას ბლოკშიც კი ვიყავი ხოლმე. 17 წელი ჩემი ოჯახის რძალი იყო და ამ ხნის განმავლობაში დედამისთან 17–ჯერ არ დარჩენილა. ჩემს მეუღლეს მუხლზე ეჯდა ხოლმე.
– რა მოხდა მკვლელობის დღეს, თქვენ რა ინფორმაცია გაქვთ?
– წინა დღეს საღამოს 9 საათი იქნებოდა, გიორგი რომ მოვიდა და მითხრა, თეას ვარკეთილის მეტროსთან შევხვდიო. რატომ შეხვდი, რამეზე არ აგანერვიულოს–მეთქი, ვუთხარი. მეორე დღისთვის შეთანხმებულან, რომ ისევ შეხვდებოდნენ. ჩემს შვილს ზედმეტად ვერაფერს ვეკითხებოდი, თვალებში ვერ ვუყურებდი, თავჩაღუნული დადიოდა. მე და მამამისს გვეუბნებოდა, ნუ ნერვიულობთ, არ მინდა, ასეთს გხედავდეთ, მხოლოდ გვერდში ამომიდექით, ეს შვილები გამაზრდევინეთო.
იმ ავადსახსენებელ დღეს ისევ ვარკეთილის მეტროსთან შეხვდნენ ერთმანეთს. თეას უთქვამს, ისეთ ადგილას წავიდეთ, სადაც ხალხი არ იქნებაო. აეროპორტის გზაზე წასულან. ჩემს შვილს უკითხვას, შვილებზე რას ფიქრობო. უპასუხია, აქ აღარ მეცხოვრება, თურქეთში ან უკრაინაში წავიდეთ, ეს ბავშვები კი გაიზრდებიანო. შენ შვილები არ გინდა და მე გინდივარო, უკითხავს ჩემს შვილს. კიდევ რა მოხდა, არ ვიცი. ალბათ გიორგიმ ცოლს ყველაფერი ათქმევინა. შეიძლება შეპირდა, გაპატიებო და იმან ყველაფერი ჩამოაჭიკჭიკა. ეს ჩემი აზრია. გიორგის მისი მოკვლა თუ უნდოდა, წინა დღეს ვერ მოკლავდა? როგორც ჩანს, იმ ადამიანის ვინაობა ათქმევინა და ალბათ მაშინ გამხეცდა.
ჩემი შვილი მკვლელი არ არის და ეს განზრახული არც ჰქონია. როცა თეა გამოჩნდა, გიორგი მის მშობლებს, ძმას ეუბნებოდა, თეას ამას ვერ ვაპატიებ, თქვენი შვილი მიიღეთ, რომ ამ პატარებს მიხედოს, დედობრივი მზრუნველობა გაუწიოს და მე, როგორც მამა, არაფერს მოვაკლებო. არ ვიცი, მშობლებმა თავიანთი შვილი რატომ აღარ მიიღეს. თურმე ბოლო ერთი კვირა თეა თავის ბიძაშვილთან ცხოვრობდა.

– საბავშვო ბაღიდან თქვენს დათხოვნას რატომ ითხოვდნენ მშობლები?

– ერთმა ზნედაცემულმა მშობელმა ეს ამბავი აიტაცა. თავისნაირ 4–5 მშობელს ხელი მოაწერინა, რომ მე სამსახურიდან გავეგდე. ჩემმა შვილმა თუ დააშავა, ის აგებს პასუხს უფლის და კანონის წინაშეც. ოთხი უდედმამოდ დარჩენილი ბავშვის პატრონს სამსახური უნდა დამაკარგვინონ თუ პირიქით, ხელი შემიწყონ, რომ შვილიშვილებს მივხედო?!
– მშობლების გარკვეული ნაწილი თქვენი ფსიქიკური მდგომარეობის შემოწმებასაც მოითხოვდა, რადგან თითქოს თქვენი შვილის საქციელი გაგიმართლებიათ.
– ყველანაირად შემამოწმონ, შვილო! თუ აღმოჩნდება, რომ ვინმესთვის რამე საფრთხეს წარმოვადგენ, სამსახურს ჩემი ნებით დავტოვებ. თუ არადა, ვინც ცილი დამწამა, სამსახური იმან უნდა დატოვოს!
– ასევე გავრცელდა ხმები, თითქოს თქვენმა ქალიშვილმა რძლის ადგილზე მუშაობა ჯერ კიდევ მაშინ მოითხოვა, როცა გარდაცვლილი ჯერ დასაფლავებულიც არ იყო.
– ეს აბსოლუტური სიცრუეა! ჩემი ქალიშვილი, თეონა, საბავშვო ბაღში მუშაობდა. როცა ის დეკრეტულ შვებულებაში გავიდა, ჩემი რძალი მაშინ მივიდა იქ სამუშაოდ. თეა ჯერ კიდევ ცოცხალი იყო, როცა თეონამ ბაღში მუშაობაზე განცხადება დაწერა.
– შვილიშვილები ვისთან დარჩებიან?
– ჩვენთან. უბრალოდ, ამ მძიმე დღეებში იქით არიან, თან საფლავზეც ხომ უნდა გასულიყვნენ? რძლის დედა ბაზრობაზე მუშაობს, იმ უბედურისთვის არც ზამთარია და არც ზაფხული. სამსახურში დილის 6 საათზე მიდის და საღამოს ბრუნდება. სახლი არ აქვთ, კარი არ აქვთ, ქირით ცხოვრობენ. ჩემს შვილიშვილებს ვის დავუთმობ?!
"სარკეს" ტყავაძეების ყოფილი მეზობელიც გაესაუბრა.
ნინელი ბადალაშვილი:
– ამ ოჯახს დიდი ხანია, ვიცნობ. ჩვენ ერთ ეზოში 30 წელი ვიცხოვრეთ. ლამაზ ოჯახს ეძახდნენ. რძალ–დედამთილს გადასარევი ურთიერთობა ჰქონდათ. როგორც დები, ისე იყვნენ. მამამთილი ახლაც ზის და მოთქვამს. ჩვენი ეზოდან 8 თვეა სხვაგან გადავიდნენ საცხოვრებლად. იქით რა მოხდა, არ ვიცი. გიორგი ძალიან კარგი, მშრომელი ბიჭი იყო. ხან მშენებლობაზე მუშაობდა, ხან – ტაქსის მძღოლად. უბოროტო, წყნარი, მშვიდი იყო. გოგოც გადასარევი გახლდათ. ეს საწყალი ბიჭი ღამე მუშაობდა, დღე ეძინა. მესამე შვილი, ნიკუშა, ამის გაზრდილია, თეა მაშინ ბაღში მუშაობდა.
პირველი ესემესი გარდაცვლილის ქმარმა ნახა და არა – დედამთილმა. როგორც მერე ითქვა, თეა ძმასთან გაქცეულა და უთქვამს, მავიწროებენო. ძმას კი სიძისთვის დაურეკავს, ოთხი შვილის დედასთან რა გინდაო. გიორგიმ ცოლისძმას მესიჯები აჩვენა. თეა გაქცეული იყო, ეძებდნენ. იპოვეს, მაგრამ იმ დღეს რა მოხდა, არ ვიცი. დედამთილს ეს გოგო სიგიჟემდე უყვარდა, მეორე ბიჭი და რძალი ქირით გაუშვა და ეს თავისთან დაიტოვა. დედამთილი ტირის და ამბობს, რომ მის შვილს ცოლი არ უნდა მოეკლა, მაგრამ ეს უბედურება მოხდა.
ეკა ლემონჯავა