როგორ შეცვალა მარიტა როხვაძის ცხოვრება 21 კილოგრამის დაკლებამ
ახალგაზრდა მომღერალ მარიტა როხვაძისთვის 2011 წელი გამორჩეული იყო. ამ წელს ის ჯეოსტარი გახდა და კიდევ ერთი გამარჯვება მოიპოვა, ოღონდ უკვე საკუთარ თავზე – ზედმეტი 21 კილო წარსულს ჩააბარა. ახლა ისეთ ფორმაშია, თუ კარგად არ დააკვირდებით, ვერც კი იცნობთ, რომ თქვენ წინაშე ის პუტკუნა გოგონაა, რომელსაც მაყურებელი მთელი სამი თვის განმავლობაში გულშემატკივრობდა და ტურიდან ტურში გადაჰყავდა.
მარიტა ამბობს, რომ ახლა სხვა ადამიანია, უფრო ლაღი და ბედნიერი. მართალია, ორი წლის განმავლობაში მუსიკალური კარიერის თვალსაზრისით წინ ვერ წაიწია, მაგრამ მომავალს იმედით უყურებს. ელოდება იმ დროს, როცა პროექტში პრიზად მოგებულ სოლო ალბომს ჩაწერს. რაც შეეხება პირად ცხოვრებას, ბოლო დროს გავრცელდა ხმა, რომ მისი და ზურა ნიქაბაძის სამწლიანი სიყვარული დასრულდა. რამდენად შეეფერება ეს სიმართლეს, ამაზე ქვემოთ.
– მარიტა, ჯეოსტარი გახდით, მაგრამ მას შემდეგ არსად გამოჩენილხართ. ხომ არ ფიქრობთ, რომ ნერვიულობას და კონკურსში მონაწილეობას აზრი არც ჰქონდა?
– არა, რადგან ამ პროექტმა ყველაზე დიდი რამ მომცა – ხალხის სიყვარული. ამას კი ყოველ ფეხის ნაბიჯზე ვგრძნობ, მეფერებიან. "ჯეოსტარის" მადლიერი ვარ და იქ გატარებული ყოველი დღე მენატრება.
– ახლა რას აკეთებთ, რას საქმიანობთ?
– მეორე კურსის სტუდენტი ვარ, თან ქუთაისის კულტურის სამსახურში ვმუშაობ, მთავარი სპეციალისტი გახლავართ. მუსიკალური კარიერის მხრივ მცირე ტაიმ აუტი გამომივიდა, მხოლოდ კორპორატიულ საღამოებზე ვმღერი. რამდენიმე ხნის წინ კომპოზიტორ გოჩა ლომთაძის ინგლისურენოვანი სიმღერა ჩავწერე. კლიპის გადაღება მინდა, მაგრამ ჩვენს რეალობაში სპონსორები ძნელი საშოვნელია, ამიტომ ჩემი ძალებით ვაპირებ ვიდეორგოლის გაკეთებას. "ჯეოსტარის" შემდეგ ძალიან ბევრი შემოთავაზება მივიღე უცხოეთიდან, მიწვევდნენ მოსკოვში, უკრაინაში, იტალიაში, მაგრამ ყველა შემოთავაზებაზე უარი ვთქვი.
– ასეთ პერსპექტივაზე უარი რატომ თქვით?
– "ჯეოსტარში" სოლო ალბომის ჩაწერა მოვიგე და მინდა, ეს საქმე ბოლომდე მივიყვანო. ჯერ ოთო ნემსაძის ალბომის ჩაწერა არ დასრულებულა და ამას ველოდები. მომღერლისთვის ალბომი წინგადადგმული და კარიერისთვის მნიშვნელოვანი ნაბიჯია. არ მინდა, ეს შანსი ხელიდან გავუშვა და ველოდები, ჩემი ჯერი როდის მოვა. ყველა ქვეყნიდან ისეთი შემოთავაზება მქონდა, რომ კონტრაქტი, მინიმუმი, ერთ წელზე იყო გათვლილი. მშობლებს კი დიდი ხნით ვერ დავტოვებ. იცით, რომ დედისერთა ვარ და უჩემობას ვერ აიტანენ. ყველაფერთან ერთად მიჭირს ჩემი ქვეყნიდან უცხო გარემოში წასვლა და ყველაფრის თავიდან დაწყება.
– ორი წლის განმავლობაში როგორ ვერ მოხერხდა სოლო ალბომის ჩაწერა?
– როგორც კი ოთოს ალბომი დასრულდება, ჩემი ალბომისთვის დაიწყებენ მზადებას. ნოდიკო ტატიშვილი "ჯეოსტარი 2009"–ის გამარჯვებულია და ჩვენი ერთ–ერთი კონცერტის დროს იყო მისი ალბომის პრეზენტაცია. ასე რომ, ჩემს ალბომსაც მოთმინებით ველოდები.
– პრიზად ასევე გერგოთ ეგვიპტეში დასვენება და ბინა ბათუმში. ვიცით, რომ ეგვიპტეში წახვედით, მაგრამ ბინა თუ მიიღეთ?
– ამ ჩამონათვალიდან ჯერ მხოლოდ ეგვიპტის საგზური მივიღე. კონტრაქტში მიწერია, რომ ბინას მშენებლობის დასრულებისთანავე გადმოგვცემენ. არ ვიცი, ეს როდის მოხდება. არც ის ვიცი, ფართი რამდენი კვადრატულია ან რომელი სართულია. მართალია, ბათუმში ჩავედით და მშენებარე სახლი ვნახეთ, მაგრამ ამის იქით ვერაფერი გავარკვიეთ. იურისტი გვეუბნება, ბინის გასაღებს მშენებლობის დასრულებისთანავე გადმოგცემთო. იმედია, ასეც მოხდება.
– რა პროფესიას ეუფლებით?
– აკაკი წერეთლის სახელმწიფო უნივერსიტეტში ტურიზმის ფაკულტეტზე ვსწავლობ. მსახიობობა ძალიან მინდოდა, მაგრამ მამაჩემი სასტიკ უარზე იყო და მის წინააღმდეგ ვეღარ წავედი. ახლა კი ვნანობ, მაგრამ... არც ტურიზმია ნაკლებად საინტერესო, ძალიან პერსპექტიული პროფესია ავირჩიე. უნივერსიტეტში მიღებული ცოდნა სამსახურში საქმეს მიადვილებს.
– კულტურის სამსახურში რა გევალებათ?
– კონცერტების დაგეგმვა, კულტურული ღონისძიებების მოწყობა, მრავალფეროვანი სამსახური მაქვს.
– სამსახურს დიდი დრო მიაქვს?
– ოო, ძალიან დიდი! დილის 9 საათიდან საღამოს 6–მდე სამსახურში ვარ. იქ ყველანაირად მიწყობენ ხელს, რომ უნივერსიტეტში ვიარო.
– გარეგნულად ძალიან შეცვლილი ხართ – წონაში საგრძნობლად დაიკელით და უფრო გალამაზდით. ამისთვის დიდი ძალისხმევა დაგჭირდათ?
– ეგვიპტიდან რომ დავბრუნდი, მივხვდი, სარკეში ჩახედვის მრცხვენოდა. აღარაფერში ვეტეოდი, კაბას ვერ ვიცვამდი, შარვალს ვერ ვიკრავდი, მაღალქუსლიან ფეხსაცმელზე ლაპარაკი ზედმეტი იყო. საკუთარ თავს ვუთხარი, დროა ისეთი ნაბიჯი გადადგა, რომელზეც ყველა ილაპარაკებს–მეთქი. დიეტა თვითონ მოვიფიქრე, ვჭამდი მხოლოდ წიწიბურას და ჭყინტ ყველს. 4 თვის განმავლობაში ასე ვიკვებებოდი, 2 თვე კი მხოლოდ საზამთროს გეახლებოდით. პირველ 4 თვეში 17 კილოგრამი დავიკელი, შემდეგ 2 თვეში – 4 კილო. 81 კილო ვიყავი, ახლა 60 კილო ვარ.
– ალბათ თავს სულ სხვა ადამიანად გრძნობთ.
– კი, ნამდვილად ასეა. უკვე იმას ვიცვამ, რაც მინდა. ყოველთვის მიყვარდა მოკლე კაბა, თეთრი შარვალი, მაგრამ ჩემი წონიდან გამომდინარე, ვერასდროს ვიცვამდი.
– ძველ გარდერობს რა უქენით?
– ტანსაცმლის ნაწილი გავაჩუქე, ზოგი გადავყარე, ზოგიც დავწვი. ახლა ჩემს გარდერობში ყველანაირი ფერის სამოსია, ყოველი დღის გათენება მიხარია. თუმცა ზოგმა მითხრა, ის პუტკუნა მარიტა უფრო მოგვწონდაო. მაშინ 18 წლის ვიყავი, ახლა 20–ის ვარ და დროული იყო თავის ფორმაში მოყვანა. ფაქტობრივად "ჯეოსტარის" პერიოდში მოვიმატე, ვნერვიულობდი, ვჭამდი და უცებ ავკრიფე წონა. მიხარია, რომ ასეთი დიდი ნებისყოფა მაქვს. დაბალწნევიანი ვარ, ჰემოგლობინი საგრძნობლად დამივარდა, მაგრამ მერე ვიმკურნალე. სადაც დავდიოდი, კონტეინერით მიმქონდა უშაქრო, უცხიმო წიწიბურა. ქორწილში, დაბადების დღეზე მხოლოდ ლიმონს და ზეთისხილს ვჭამდი. ყველას ვთხოვე, ჩემი კვების რაციონში არ ჩარეულიყვნენ. დედას მხოლოდ წიწიბურას მოხარშვას ვავალდებულებდი. ამის პარალელურად საუნაში დავდიოდი, ვცეკვავდი, ვვარჯიშობდი. მეც 81 კილოს ვიწონიდი და მამაჩემიც, მამა ამის გამო ძალიან ნერვიულობდა... ახლა თეთრი შარვალიც მაცვია, მოკლე კაბაც და ყველა კალორიული საჭმელი ჩემი მტერი მგონია.
– ახლა როგორ იკვებებით, წონა როგორ შეინარჩუნეთ?
– ვითვლი კალორიებს, ვჭამ ბოსტნეულს, წვნიანებს, სალათებს მსუბუქად გეახლებით. ტკბილეულზე, ცომეულზე უარი ვთქვი. ასე რომ, წონის შენარჩუნება არ გამჭირვებია.
– თქვენს შეყვარებულს მოსწონს "ახალი" მარიტა?
– საოცარია, მაგრამ მითხრა, პუტკუნა მარიტა უფრო მომწონდაო.
– ხომ არ იეჭვიანა?
– ასე გამოდის! ის იქ არის (მარიტას შეყვარებული ამერიკაში სწავლობს. ავტ.), მე – აქ... ჩვენ შორის იმხელა მანძილია, მის დაფარვას 9 საათი სჭირდება. როგორც იტყვიან, 9 მთა და 9 ზღვა უნდა გადაიარო. ზურა ძალიან კარგი ადამიანია, უბრალოდ მისთვის ეს ცვლილება მოულოდნელი იყო.
– ამ ბოლო დროს ხმა გავრცელდა, რომ თქვენი და ზურა ნიქაბაძის სამწლიანი სიყვარული დასრულდა. ეს სიმართლეა?
– არა, რას ამბობთ! მე და ზურა სამი წელია ერთად ვართ, გვიყვარს ერთმანეთი და ჩვენ შორის არაფერი მომხდარა. უბრალოდ ერთ–ერთმა ჟურნალმა რატომღაც ჩვენი დაშორება მოინდომა და დაწერა, რომ მახო მაჭარაშვილის (2013 წლის ვიცე მისტერ ვალენტინი) შეყვარებული გავხდი. არადა მე და მახო მეგობრები ვართ, მადლობა თქვენ, რომ მომეცით საშუალება, სიმართლე საჯაროდ ვთქვა. ერთ–ერთ ჩვენებაზე, სადაც მახო გამოდიოდა, მე ჟიურიში ვიჯექი. ჩვენების დასრულების შემდეგ სავარძლის სახელურზე მახო ჩამომიჯდა, ჟურნალში კი დამიწერეს, აკოცა, აკოცა, ნამდვილად აკოცაო! სად დაინახეს ნეტა?! იქ იმდენი ფოტოგრაფი იყო, რატომ არ დაგვაფიქსირეს ერთად?! ეს არის სიბინძურე და მეტი არაფერი! ძალიან გავბრაზდი. დაერეკათ და ეკითხათ, რეალური იყო თუ არა ეს ამბავი.
– ეს ყველაფერი როგორ აუხსენით შეყვარებულს?
– ამ ამბით ინტერნეტსივრცე აჭრელდა, რასაკვირველია, ზურამაც იმ დღესვე გაიგო. გამთენიისას დამირეკა და მითხრა, ეს რა სტატიააო. რაც მთავარია, მე ამ წერილის არსებობის შესახებ არაფერი ვიცოდი. მომიწია ყველაფრის ახსნა. ზურა მენდობა. ზურა და მახოც იცნობენ ერთმანეთს. ამაღამ (ინტერვიუ ჩაწერილია 30 მაისს, ავტ.), ღამის 3 საათზე, ზურა ამერიკიდან ჩამოდის, აეროპორტში მე და მახო უნდა დავხვდეთ. ასე რომ, არანაირი ახალი გატაცება არ არსებობს. მე და ზურას ისევ ისე გვიყვარს ერთმანეთი, როგორც ადრე. ყველაფერი ჩვენი მომავლისთვის კეთდება. მან უნდა ისწავლოს, უნივერსიტეტი დაამთავროს. ოჯახის შექმნას არ ვჩქარობთ, ორივენი 20 წლისანი ვართ.
– არ გიჭირთ ასე ურთიერთობა? თქვენ აქ, ზურა ოკეანის გაღმა.
– როცა გიყვარს... თავიდან მის გარეშე ძალიან გამიჭირდა, პირველი 7 თვე სახლიდან არ გავსულვარ, კომპიუტერთან ვათენებდი და ვაღამებდი. ახლა ამ პერიოდმა გაიარა, ვსწავლობ, ვმუშაობ, შინ დაღლილი ვბრუნდები, დრო სწრაფად გადის და ასეთ ყოფას მივეჩვიე.
– დღეს რომ დაქორწინება გთხოვოთ, უარს ეტყვით?
– ისე, ზურას კი უყვარს სიურპრიზების მოწყობა და საჩუქრებიც, მაგრამ ამ წინადადებას მისგან ჯერ არ ველოდები. ასეც რომ მოხდეს, ჩემგან უარს მიიღებს, რადგან ჯერ ყველაფერი უნდა დავალაგოთ. მე ამერიკაში ვერ ვიცხოვრებ, ის კი აქ ვერ ჩამოვა, ამიტომ ჩვენი ქორწილი გადაიწევს.
ლანა კიკნაძე
