ნინი ქარსელაძე რვაწლიანი განშორების შემდეგ მამას თავიდან ეცნობა
მომღერალი ნინი ქარსელაძე თინეიჯერული ასაკიდან გამოვიდა და საკუთარი თავისგან უფრო მეტს ითხოვს, ვიდრე ადრე – დადის ფორტეპიანოზე და თვლის, რომ ახლა 100 პროცენტით სიმღერისკენ არის გადახრილი. წელს იურიდიული ფაკულტეტი დაამთავრა და მუსიკისთვის მეტი დრო აქვს. პატარა გოგონა, რომელიც მღეროდა დუეტში "ნინი და ქუჩის ბიჭები", შემდეგ ჰიტს "ჩემი ქალაქი, უკვე 21 წლისაა და თავის ცხოვრებას, შემოქმედებას სხვანაირად ხედავს და გეგმავს. ახალ რეპერტუარს ამზადებს, სადაც ფრანგულენოვანი სიმღერებიც შევა. სიყვარულზე არ ლაპარაკობს ერთი მიზეზის გამო – ეშინია, "არ დაითარსოს". ამბობს, რამდენჯერაც საჯაროდ ვილაპარაკე პირადზე, იმდენჯერ ყველაფერი დამენგრაო.
ნინის ცხოვრებაში კიდევ ერთი სიახლეა – მამამისი, თეკუჩა ქარსელაძე, პატიმრობიდან გათავისუფლდა. რვაწლიანი განშორების შემდეგ მამა–შვილი თავიდან ეცნობიან ერთმანეთს.
– ნინი, სიმღერას საბოლოოდ უბრუნდებით?
– კი, სიმღერას უკვე სერიოზულად ვუბრუნდები. დავდივარ ფორტეპიანოზე, მყავს არაჩვეულებრივი მასწავლებელი ნინო გულიაშვილი. მუსიკალური ათწლედი ისე დავამთავრე, რომ ნოტების გარჩევა არ ვიცოდი. მასწავლებელი ნაწარმოებს რომ დამიკრავდა, სმენით ვაწყობდი და არა – ნოტებით. ასე რომ, ახლა საფუძვლიანად ვსწავლობ ამ ყოველივეს. 100 პროცენტით სიმღერისკენ ვარ გადახრილი. ბოლო ნამუშევრად შეიძლება ჩაითვალოს დათუნა მგელაძესთან დუეტი. სხვათა შორის, არ ველოდებოდი, ჩვენი დუეტი ამხელა მოწონებას თუ დაიმსახურებდა. თვენახევარია, რაც ჩვენი კლიპი გამოჩნდა და ინტერნეტსივრცეში იმდენი ნახვა აქვს, გაოცებულები ვართ. "რუსთავი 2"–მა დიდი წვლილი შეიტანა ჩვენი კლიპის პრომოუშენში, ამისთვის მადლობა გეგა ფალავანდიშვილს.
რამდენიმე ახალ სიმღერას ვწერ. რეპერტუარზე ასეთი ტემპით არასოდეს მიმუშავია. მგონია, რომ ჩემს ცხოვრებაში სხვა ეტაპი დაიწყო. აღარ ვარ ის პატარა გოგო, რომელიც მსმენელმა შეიყვარა, უკვე 21 წლის ვარ და ჩემს საქმეს მეტი პასუხისმგებლობით ვუყურებ, ჩემს დამახასიათებელ ხმის ტემბრს პროფესიონალიზმი უნდა შევმატო.
წელს ტექნიკური უნივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტეტი დავამთავრე. ძალიან კარგი სტუდენტობა მქონდა. მინდა, ყველა ლექტორს მადლობა გადავუხადო ხელშეწყობისთვის. ჩემი პროფილით ვაპირებ სამსახურის მოძებნას, ჯერ სტაჟირებას გავივლი, შემდეგ მაგისტრატურაში ჩავაბარებ. ძალიან მინდა, ინგლისში გავიარო მაგისტრატურა.
– როგორი იყო ნინი წლების წინ და როგორია ახლა?
– მას მერე ბევრი რამ შეიცვალა, ბევრი რამ გადაფასდა ჩემში. წლების წინ სულ სხვა ჟანრის მუსიკას ვუსმენდი, ახლა გემოვნება შემეცვალა. რეპერტუარში ბევრი ფრანგული სიმღერა მაქვს. ეს მათი დამსახურებაა, ვინც ფრანგული კარგად მასწავლა – მერაბ ფიფიას და ლერი სახაროვის. ყველა ინგლისურ ან რუსულენოვან სიმღერებს მღერის, მე ფრანგული ვარჩიე.
მეტი ინტერესი გამიჩნდა, ვიდრე აქამდე მქონდა. გატაცებული ვარ ფსიქოლოგიით, ბევრს ვკითხულობ. მყავს ფსიქოლოგი, თეა გოგოტიშვილი, რომელიც ბევრ რამეში მეხმარება.
– ამ ბოლო დროს მოგზაურობა ხშირად გიწევთ. ეს თქვენთვის დამღლელია თუ პირიქით, ახალი ენერგიით გავსებთ?
– მართლაც, სულ ცაში ვარ გამოკიდებული ჰოლანდიასა და საქართველოს შორის. ბოლო დროს ბევრს ვმოგზაურობ, ისრაელში ვიყავი ჩემი ახლობლების ქორწილში, წმინდა ადგილები მოვილოცე. მგონია, რომ მადლით ავსებული წამოვედი იქიდან. წავალ, წამოვალ და აქაურობას მაინც ვერ ველევი. ვფიქრობ ჩემს საყვარელ ადამიანებზე, მეგობრებზე, ვის გარეშეც ცხოვრება მიჭირს. საზღვარგარეთ ვისვენებ, მშვიდი ცხოვრების რეჟიმი მაქვს, საქართველოში კი აქტიური ვარ.
– ცნობილი ოჯახის შვილი და პოპულარული სახე ხართ, ალბათ ბევრი შემოგნატრით.
– ამაზე მეც ხშირად მიფიქრია. ჩემი ოჯახის დამსახურებით, ბევრი საინტერესო ეტაპი გავიარე, მათ ამაგს ვაფასებ. თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ ჩემი ოჯახი ერთ–ერთი მისაბაძია ჩვენს რეალობაში. ყველასგან მაგალითს ვიღებ. ვამაყობ, რომ მათი ნაწილი ვარ.
– მაგრამ ალბათ გქონდათ რთული პერიოდებიც.
– რასაკვირველია, გვქონია. არ მეგულება ოჯახი, რომელსაც რთული ეტაპები არ გაუვლია. მგონია, რომ ეს უფრო აძლიერებს ადამიანს. უფალს ვინც უყვარს, განსაცდელსაც მას მოუვლენს. ამ მხრივ, რჩეული ოჯახი ვართ, რომელმაც ბევრი განსაცდელი გაიარა. ერთსულოვნებით ბევრ სიძნელეს გავუმკლავდით.
– თქვენს ასაკში გოგონებს უყვარდებათ, თხოვდებიან, შვილებს აჩენენ... ეს ყველაფერი თქვენგან ჯერ ისევ შორსაა?
– წლები გადის და ვხვდები, რაც უფრო დიდხანს არ იქნება სერიოზული ურთიერთობა, მით უკეთესია ჩემთვის. ამჟამად მხოლოდ კარიერაზე და სწავლაზე ვფიქრობ.
– არც სიყვარულით გატაცებული ხართ?
– არ მინდა ამ თემაზე საუბარი, რადგან რამდენჯერაც საჯაროდ ვთქვი რაღაც, იმდენჯერ დამენგრა ყველაფერი.
– ოჯახის შექნის დროს რა პრიორიტეტები გექნებათ, რას მიაქცევთ ყურადღებას – ხასიათს, მატერიალურ მდგომარეობას, გარეგნობას, ოჯახისშვილობას, განათლებას...
– რასაკვირველია, ვიზუალური მხარე მნიშვნელოვანია და ვერც უვიც ადამიანთან ვიცხოვრებ. მე ისეთი მერაბი და ზურა (ბიძა, მერაბ ჟორდანია და დედის ქმარი, ზურა ხაჩიძე. ავტ.) მყავს ოჯახში, რომ მათ შემხედვარეს გამიჭირდება ოჯახის შექმნა. ისინი სამაგალითო მამაკაცები არიან. რა თვისებებსაც მათში ვხედავ, მგონია, რომ სხვაში ამ ყოველივეს ვერ დავინახავ. სწორედ მათნაირი უნდა იყოს ის პიროვნება, რომელსაც ცხოვრებას დავუკავშირებ.
– როცა გათხოვებას გადაწყვეტთ, პირველს ვის ეტყვით?
– პირველად ზურას ვეტყვი და ბოლოს – მერაბს. ზურა ჩემი მეგობარია, მერაბს კი ჩემს ცხოვრებაში აღმზრდელობითი ფუნქცია ჰქონდა, თან მანებივრებდა, რადგან ოჯახში პირველი გოგო ვიყავი. მისი დიდი რიდი მაქვს და ამიტომაც ამ მეტად მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების შესახებ ყველაზე ბოლოს მას ვეტყვი. მამასთანაც მეგობრული ურთიერთობა მაქვს და ამ თემაზე საუბარი არ მომერიდება.
აი, დედაჩემი ხათუნა კი სულ სხვა საქმეა. ჩემით ის მუდმივად უკმაყოფილოა. მისი შეფასება და რჩევა ყველაზე მნიშვნელოვანი ჩემთვის. არ ვარ იმ კატეგორიის გოგო, რომელიც მაინც იმას გააკეთებს, რაც უნდა. ხათუნას გარეშე ნაბიჯსაც არ გადავდგამ. მე და ხათუნა დები უფრო ვართ, ვიდრე დედა–შვილი. ვმეგობრობთ და მინდა, ჩემს შვილთანაც იგივენაირი ურთიერთობა მქონდეს. მან შვილებისთვის გადადო თავისი ცხოვრება. ჩემთვის ყველაფერი გააკეთა და მინდა, ეს ამაგი დავუფასო. მის გარეშე ერთი წუთიც არ შემიძლია ვიცხოვრო. როცა გავთხოვდები, დედასაც თან წავიყვან.
– დიდიხნით განშორებულ მამასთან ურთიერთობა როგორ ააწყვეთ? ციხიდან გამოსულს უკვე გაზრდილი შვილი დახვდით.
– მშვენივრად. 21 წელი ისე ვიცხოვრე, რომ მამას კარგად არ ვიცნობდი. ციხიდან რაც გამოვიდა, ურთიერთობა უფრო დაგვითბა. 8 წლის განმავლობაში თვეში ერთხელ მივდიოდი მასთან პაემანზე. 8 თვეა, რაც გარეთ არის, მაგრამ ჩვენ შორის მაინც არის გაუცხოება. პაემანზე სიარულმა დიდი როლი არ ითამაშა. მამამ კარგად არ იცის ჩემი ხასიათი, მე კი – მისი. ის აღმოჩენებს აკეთებს, რა მომწონს, რა – არა, რაში ვგავარ მას და რაში – არა. მაგრამ მგონია, რომ ვიზუალურადაც და ხასიათითაც ერთმანეთს ვგავართ. წინ დიდი დრო გვაქვს და ზუსტად ვიცი, რომ ყველაფერი კარგად იქნება.
ლანა კიკნაძე
