დაუჯერებელი ისტორიები მკვდრეთით აგმდგრების შესახებ
3 483 ნახვა
ალბათ გახსოვთ ბიბლიური ამბავი ლაზარეს შესახებ, რომელიც იესომ აღადგინა მკვდრეთით. მსგავსი უამრავი შემთხვევაც არის ცნობილი. ასეთ ისტორიებზე გვიამბობს პლატონი, პლინიუსი, პლუტარქე და ბევრი სხვა ანტიკური ავტორი. რადგანაც ამ ამბების ჭეშმარიტებაში მაინც შეიძლება ეჭვი შეგვეპაროს, თანამედროვე ფაქტებს მივმართოთ, რომლებიც დოკუმენტური წყაროებითაა დადასტურებული.
- ეს ამბავი იტალიაში მოხდა არც ისე დიდი ხნის წინ. ერთმა მოყვარულმა მებადურმა მდინარეში მოხუცი მანდილოსნის სხეული შენიშნა. მან უსულო სხეული ნაპირზე გაათრია და მაშველებს უხმო. ტრაგედიის ადგილზე მოსულმა სამაშველო ჯგუფმა ყველა ღონე იხმარა ქალის მოსასულიერებლად, მაგრამ ამაოდ. ექიმებმა სიკვდილი დაადასტურეს და „სასწრაფო დახმარების“ მანქანით სხეული მორგში გაგზავნეს. შემდეგ კი დაუჯერებელი რამ მოხდა. ქალი გზაში გაცოცხლდა და ყვირილი მორთო. მაშინ „დამხრჩვალი“ უახლოეს სამედიცინო ცენტრში მიიყვანეს, სადაც ექიმებმა საბოლოოდ აღადგინეს მკვდრეთით.
- ეს შემთხვევა უნიკალური არ გახლავთ. ცნობილი ამერიკელი ფსიქიატრი ჯორჯ რიჩი ახალგაზრდობაში, არმიაში სამსახურის დროს, ორმხრივი პნევმონიით დაავადდა და სამხედრო ჰოსპიტალში მოხვდა. 1943 წლის 20 დეკემბერს ექიმმა მისი სიკვდილი დაადასტურა, მაგრამ რამდენიმე წუთის შემდეგ სანიტარმა, რომელსაც სხეული მორგში უნდა გადაეტანა, ექიმთან მიირბინა და სთხოვა, მიცვალებულისთვის ადრენალინი შეეშხაპუნებინა. ექიმმა ადრენალინი ნემსით შეიყვანა გულის კუნთში... და უსულო სხეული გაცოცხლდა!
- იმ დროს, როდესაც ეს მოხდა, ჯერ კიდევ არ იყო ელექტრონული სამედიცინო ხელსაწყოები და, ცხადია, ექიმებს ავადმყოფის მდგომარეობის დადგენისას შეცდომაც შეიძლებოდა დაეშვათ. მსგავს ისტორიებს ვიეტნამის ომის პერიოდიდან გვიამბობს უოტსონი წიგნში „რომეოს შეცდომა“ . მძიმედ დაჭრილი ამერიკელი ჯარისკაცი უახლოესი სამედიცინო ტექნიკით აღჭურვილ სამხედრო ჰოსპიტალში მიიყვანეს. 45 წუთის განმავლობაში ექიმები ამაოდ ცდილობდნენ მისთვის სიცოცხლე დაებრუნებინათ. ელექტროკარდიოგრამისა და ელექტროენცეფალოგრამის მონაცემებითა და ექიმთა ერთსულოვანი აზრით, ჯარისკაცი მკვდარი იყო. იგი მორგში გადაიყვანეს, სადაც გამოფხიზლდა კიდეც ოთხი საათის შემდეგ.
ბოლო ხანებამდე მეცნიერებს მიაჩნდათ, რომ თუ დამხრჩვალ ადამიანს 5-6 წუთის განმავლობაში წყლიდან არ გამოვიყვანთ, იგი აუცილებლად დაიღუპება თავის ტვინის ქერქში განვითარებული შეუქცევადი პათოლოგიური ცვლილებების შედეგად, რასაც ჟანგბადის მწვავე უკმარისობა იწვევს. მაგრამ აღმოჩნდა, რომ ცივ წყალში ეს ვადა მნიშვნელოვნად შეიძლება გაიზარდოს.
- 5 წლის ფინელი ბიჭუნა ტიმი ჰამალაინენი გაყინული მდინარის ყინულჭრილში ჩავარდა. ბავშვის უსიცოცხლო სხეული თითქმის მთელი ერთი საათის შემდეგ გამოიტანეს ნაპირზე და ხელოვნური სუნთქვისა და გულის მასაჟის ჩატარებას შეუდგნენ. მალე ბიჭუნას სიცოცხლის ნიშნები დაეტყო, ხოლო ორი დღე-ღამის შემდეგ მას გონება დაუბრუნდა და იკითხა: „ჩემი სათვალე სად არის?“ თითქმის ამდენივე ხანი დაყო გაყინული ტბორის ყინულქვეშ მიჩიგანის შტატში მცხოვრებმა სტუდენტმა ჯონ ნორამმა. როცა მას მიაკვლიეს და ნაპირზე გაიყვანეს, სიცოცხლის არავითარ ნიშანს არ ამჟღავნებდა. და მაინც, ნორამი გაცოცხლდა და ორი კვირის შემდეგ მისმა კოლეჯელმა მეგობრებმა ჯონის მხიარული „ჰელოუ!“ გაიგონეს.
- მასაჩუსეტსის უნივერსიტეტის სამედიცინო ცენტრის ექიმ მარტინ ჯონსონის აზრით, „ყველა ის ადამიანი, რომელიც გალურჯებული, სუნთქვაშეკრული და გაშეშებული ამოჰყავთ წყლიდან, როდია მკვდარი, იმ შემთხვევაშიც კი, თუკი წყალქვეშ ნახევარ საათზე მეტხანს დაყოფს“ . წყლის დაბალი ტემპერატურა მკვეთრად ანელებს ნივთიერებათა ცვლას, რითაც ტვინს საშუალება ეძლევა ჟანგბადის გარეშე ხუთ წუთზე უფრო დიდხანს გაძლოს პრაქტიკულად ყოველგვარი უარყოფითი შედეგის გარეშე. რასაკვირველია, ყოველთვის ასე არ ხდება, მაგრამ მაინც იმ 25 გაცოცხლებული „დამხრჩვალისაგან“ , რომლებიც დოქტორმა ჯონსონმა გამოიკვლია, 18 ადამიანი სიცოცხლეს დაუბრუნდა ცენტრალური ნერვული სისტემის ყოველგვარი და-ზიანების გარეშე.
- მაგრამ მიცვალებულები საიქიოდან ზოგჯერ „გაყინვის გარეშეც“ ბრუნდებიან. კარაბინერი ლუიჯი ვიტორიო, რომელიც ვატიკანში მსახურობდა, ასთმური შეტევის დროს გარდაიცვალა. რომის ერთ-ერთ საავადმყოფოში იგი მკვდრად ჩათვალეს, მაგრამ რომელიღაც ფრთხილი ექიმი არ დაეთანხმა ხელსაწყოთა მონაცემებს. მან ვიტორიოს სახესთან ანთებული სანთელი მიიტანა, და - მოხდა სასწაული! მიცვალებული გაცოცხლდა და კიდევ მრავალი წელი იცოცხლა. ვიტორიო ჭკვიანი ექიმის უზომოდ მადლიერი იყო, ნიუ-იორკის მორგის ერთ-ერთი მიცვალებულისგან განსხვავებით, რომელიც გამოფხიზლდა და ყელში სწვდა ექიმს, ის კი ამ დროს „გვამის“ გაკვეთას ატარებდა. მკვდრეთით აღმდგარი ცოცხალი დარჩა, ექიმი კი ადგილზე გარდაიცვალა შოკისგან. ეს 1994 წელს მოხდა. ხოლო ერთი წლის წინ 35 წლის ინგლისელი ელზი უორინგი, რომელიც მოულოდნელად „გარდაიცვალა“ საკუთარ სახლში, ჰოსპიტალში გადაიყვანეს და სამმა ექიმმა დაბეჯითებით დაადასტურა მისი სიკვდილი. საბედნიეროდ, გაკვეთამდე საქმე არ მისულა - ელზა მორგში გადაყვანამდე მოეგო გონს.
- 1983 წლის 11 მაისს ინგლისის ქალაქ შეფილის მორგში პორტატიული კარდიოგრაფის დახმარებით სიცოცხლის ნიშნები აღმოუჩინეს 18 წლის გოგონას, მაგრამ სამედიცინო ტექნიკა ყოველთვის ვერ გვეხმარება. ზოგიერთი შეფასებით, ნაადრევად დაკრძალულ ადამიანთა რაოდენობამ ინგლისსა და უელსში მე-19 საუკუნის ბოლოს 3000-ს მიაღწია. დღეს ეს მონაცემი, რა თქმა უნდა, ბევრად ნაკლებია, მაგრამ „უცილობელ“ მიცვალებულთა გაცოცხლების ისტორიები დროდადრო მაინც აღაგზნებს საზო-გადოებას.
- სამი ათეული წლის წინ ბევრი ააფორიაქა უკვდავების იდეამ, როდესაც ცნობილი გახდა, რომ ლოს-ანჯელესელმა ფიზიოლოგიის პროფესორმა ჯეიმს ბედფორდმა სიკვდილის წინ, 73 წლის ასაკში დაიბარა, რომ მისი სხეული გაეყინათ. იმ მომენტში, როცა სიკვდილი დაფიქსირდა, მეცნიერთა ჯგუფი შეუდგა პროფესორის სხეულის გაყინვას, რათა მაშინ „გაეცო-ცხლებინათ“ იგი, როდესაც მედიცინა ყოვლის შემძლე გახდებოდა. სისხლში წინასწარ შეუშვეს ნივთიერება, რომელიც ხელს უშლიდა მის შედედებას. შემდეგ სისხლი ხელოვნური პლაზმით შეცვალეს. სისხლის მიმოქცევის ხელოვნურმა აპარატმა თავის თავზე აიღო გაჩერებული გულის სამუშაო. სხეული ამ დროს გაყინული იყო მშრალი ყინულის მეშვეობით და რამდენიმე დღის შემდეგ გადაიტანეს თხევადი აზოტით სავსე კრიოკაფსულაში, რომელიც უზარმაზარ თერმოსს ჰგავდა.
- 1972 წლიდან ამერიკის ქალაქ ფორმინგდეილში ფუნქციონირება დაიწყო „მიცვალებულთა კლინიკამ“ . ყველა პაციენტი, რომელიც ამჟამად მოთავსებულია ჰერმეტულად დაკეტილ საცავებში, სადაც შენარჩუნებულია დაბალი ტემპერატურა, იმ იმედით გარდაიცვალა, რომ ოდესმე კვლავ დაუბრუნდება სიცოცხლე. დღეისათვის აშშ-ში მოთმინებით ელოდება თავის „აღდგომას“ ათობით გარდაცვლილი მილიონერი. აღსანიშნავია, რომ ერთ-ერთი მათგანი, რომელმაც გამოთქვა სურვილი ესარგებლა ამგვარი სიკეთით, გახლდათ ცნობილი ბერძენი მილიარდერი არისტოტელე ონასისი. მან გასცა განკარგულება, კრიოკონსერვაცია ჩაეტარებინათ მისი ოცდაოთხი წლის ვაჟის ალექსანდრეს ცხედრისთვის, რომელიც საავტომობილო კატასტროფაში დაიღუპა.
- მათ შორის, ვინც გადაცივებისგან გარდაიცვალა, თავისებური რეკორდსმენებიც არიან. როგორც ამტკიცებენ ამერიკელები - ჩარლზ ფიორე და ალან ლინდსბერგი თავიანთ წიგნში „გზად რიჩმონდისკენ“ , ყველაზე დიდხანს „დარეგისტრირებული სიკვდილის“ მდგომარეობაში იმყოფებოდნენ კანადელები - ედვარდ მილიგანი და ჯინ ჯობოუნი. მილიგანი დაახლოებით ორი საათი იყო გარდაცვლილი, ხოლო ჯონ ჯობოუნმა მისი მიღწევა ერთიორად გაზარდა. იანვრის ყინვიან დილას სტუმრად გატარებული ღამის შემდეგ შინ დაბრუნებისას მან მოულოდნელად გრძნობა დაკარგა. დილის შვიდ საათზე ჯინი შემთხვევითმა გამვლელმა შენიშნა, მა-გრამ გარემოებათა არახელსაყრელი დამთხვევის გამო ის საავადმყოფოში მხოლოდ საათ-ნახევრის შემდეგ მიიყვანეს. მას არ აღენიშნებოდა გულისცემა, თვალის გუგები სინათლეზე არ რეაგირებდა, ხოლო სხეულის ტემპერატურა თერთმეტი გრადუსით დაეცა. ჯინ ჯობოუნი ოთხი საათით გარდაიცვალა, სანამ შვიდი ექიმი, ათი ექთანი და რამდენიმე სანიტარი იბრძოდა მისთვის სიცოცხლის დასაბრუნებლად.
- ყველაზე განსაცვიფრებელი შემთხვევა, ალბათ, მონღოლეთში მოხდა. აქ 1987 წლის ზამთარში სტეპში გაყინული ბიჭუნა 12 საათი თოვლში იწვა, 34-გრადუსიან ყინვაში. როდესაც ბიჭს მიაგნეს, იგი არ სუნთქავდა და არც პულსი ჰქონდა. მისთვის სამედი-ცინო დახმარების აღმოჩენის შემდეგ გაჩნდა პულსის რაღაც მინიშნება - ორი დარტყმა წუთში. საჭირო გახდა რეანიმატორთა მრავალსაათიანი შრომა, ვიდრე სუნთქვის აღდგენა მოხერხდებოდა და მის სუსტ ბგერებს გაიგონებდნენ. ერთი დღის შემდეგ ბიჭუნამ თითი გაანძრია, შემდეგ - ხელი. გონება სრულად მხოლოდ ორ დღეში დაუბრუნდა, ხოლო ერთი კვირის შემდეგ ბიჭუნა შინ გაწერეს ლაკონური დასკვნით: „პათოლოგიური ცვლილებები არ აღინიშნება“ .
- გინესის რეკორდების წიგნი იუწყება სამი შემთხვევის შესახებ, როდესაც ადამიანები მაშინაც კი გაცოცხლდნენ, როცა მათი სხეულების ტემპერატურა 16 გრადუსამდე დაეცა. 1951 წლის 1 თებერვალს ჩიკაგოს ერთ-ერთ ქუჩაზე გაყინული დოროთი სტივენი იპოვეს; 1956 წლის 21 იანვარს მარშალთაუნში (აიოვას შტატი) გაუთბობელ სახლში აღმოაჩინეს ორი წლის გოგონა ვიკი დეივისი. და ბოლოს, ასევე ორი წლის მაიკლ თროუქმა 1985 წლის 19 იანვარს დიდი ხანი დაჰყო თოვლში თავის სახლთან ახლოს, ვისკონსის შტატის ქალაქ მილუოკში.
- რიგ მეცნიერთა აზრით, სწრაფმა გაცივებამ სიკვდილის შემდეგ ბევრ შემთხვევაში შესაძლოა ხელი შეუწყოს ადამიანის გა-ცოცხლებას ხანგრძლივი დროის გასვლის შემდეგაც კი, თუმცა, როგორც ამტკიცებს ცნობილი ამერიკელი პათოფიზიოლოგი, პროფესორი უილიამ ნორტონი: „ტექნიკას ჯერ კიდევ არ ძალუძს უზრუნველყოს საკმაოდ დაბალი ტემპერატურები, რომლებიც თავიდან აგვაცილებდნენ ნერვული უჯრედებისა და სხვა ქსოვილების დაშლას. მე მხოლოდ ერთი შემთხვევა ვიცი, რომელიც ბედნიერად დამთავრდა - ეს მძინარე მზეთუნახავის ისტორიაა. ასწლიანი ძილისაგან იგი კოცნამ გამოაღვიძა. ესეც რეანიმაციის ხერხია და ამასთან, ძალზე სასიამოვნო“ .
- სიკვდილი - ეს მხოლოდ უბედური შემთხვევის სახესხვაობაა, მაგრამ უბედური შემთხვევა გარდაუვალი არ გახლავთ! უკანასკნელი ჩასუნთქვის მომენტში ადამიანის ორგანიზმის ყველა უჯრედი ჯერ კიდევ ცოცხალია. სპეციალისტებმა ბიოლოგიური წონასწორობის ხელოვნური აღდგენა რომ შეძლონ, მაშინ ორგანიზმის გაცოცხლებაც იქნება შესაძლებელი. ამ მხრივ კი სამუშაოები აქტიურად გრძელდება...
პაატა გეგელაშვილი
ჟურნალი „რეიტინგი“
- ეს ამბავი იტალიაში მოხდა არც ისე დიდი ხნის წინ. ერთმა მოყვარულმა მებადურმა მდინარეში მოხუცი მანდილოსნის სხეული შენიშნა. მან უსულო სხეული ნაპირზე გაათრია და მაშველებს უხმო. ტრაგედიის ადგილზე მოსულმა სამაშველო ჯგუფმა ყველა ღონე იხმარა ქალის მოსასულიერებლად, მაგრამ ამაოდ. ექიმებმა სიკვდილი დაადასტურეს და „სასწრაფო დახმარების“ მანქანით სხეული მორგში გაგზავნეს. შემდეგ კი დაუჯერებელი რამ მოხდა. ქალი გზაში გაცოცხლდა და ყვირილი მორთო. მაშინ „დამხრჩვალი“ უახლოეს სამედიცინო ცენტრში მიიყვანეს, სადაც ექიმებმა საბოლოოდ აღადგინეს მკვდრეთით.
- ეს შემთხვევა უნიკალური არ გახლავთ. ცნობილი ამერიკელი ფსიქიატრი ჯორჯ რიჩი ახალგაზრდობაში, არმიაში სამსახურის დროს, ორმხრივი პნევმონიით დაავადდა და სამხედრო ჰოსპიტალში მოხვდა. 1943 წლის 20 დეკემბერს ექიმმა მისი სიკვდილი დაადასტურა, მაგრამ რამდენიმე წუთის შემდეგ სანიტარმა, რომელსაც სხეული მორგში უნდა გადაეტანა, ექიმთან მიირბინა და სთხოვა, მიცვალებულისთვის ადრენალინი შეეშხაპუნებინა. ექიმმა ადრენალინი ნემსით შეიყვანა გულის კუნთში... და უსულო სხეული გაცოცხლდა!
- იმ დროს, როდესაც ეს მოხდა, ჯერ კიდევ არ იყო ელექტრონული სამედიცინო ხელსაწყოები და, ცხადია, ექიმებს ავადმყოფის მდგომარეობის დადგენისას შეცდომაც შეიძლებოდა დაეშვათ. მსგავს ისტორიებს ვიეტნამის ომის პერიოდიდან გვიამბობს უოტსონი წიგნში „რომეოს შეცდომა“ . მძიმედ დაჭრილი ამერიკელი ჯარისკაცი უახლოესი სამედიცინო ტექნიკით აღჭურვილ სამხედრო ჰოსპიტალში მიიყვანეს. 45 წუთის განმავლობაში ექიმები ამაოდ ცდილობდნენ მისთვის სიცოცხლე დაებრუნებინათ. ელექტროკარდიოგრამისა და ელექტროენცეფალოგრამის მონაცემებითა და ექიმთა ერთსულოვანი აზრით, ჯარისკაცი მკვდარი იყო. იგი მორგში გადაიყვანეს, სადაც გამოფხიზლდა კიდეც ოთხი საათის შემდეგ.
ბოლო ხანებამდე მეცნიერებს მიაჩნდათ, რომ თუ დამხრჩვალ ადამიანს 5-6 წუთის განმავლობაში წყლიდან არ გამოვიყვანთ, იგი აუცილებლად დაიღუპება თავის ტვინის ქერქში განვითარებული შეუქცევადი პათოლოგიური ცვლილებების შედეგად, რასაც ჟანგბადის მწვავე უკმარისობა იწვევს. მაგრამ აღმოჩნდა, რომ ცივ წყალში ეს ვადა მნიშვნელოვნად შეიძლება გაიზარდოს.
- 5 წლის ფინელი ბიჭუნა ტიმი ჰამალაინენი გაყინული მდინარის ყინულჭრილში ჩავარდა. ბავშვის უსიცოცხლო სხეული თითქმის მთელი ერთი საათის შემდეგ გამოიტანეს ნაპირზე და ხელოვნური სუნთქვისა და გულის მასაჟის ჩატარებას შეუდგნენ. მალე ბიჭუნას სიცოცხლის ნიშნები დაეტყო, ხოლო ორი დღე-ღამის შემდეგ მას გონება დაუბრუნდა და იკითხა: „ჩემი სათვალე სად არის?“ თითქმის ამდენივე ხანი დაყო გაყინული ტბორის ყინულქვეშ მიჩიგანის შტატში მცხოვრებმა სტუდენტმა ჯონ ნორამმა. როცა მას მიაკვლიეს და ნაპირზე გაიყვანეს, სიცოცხლის არავითარ ნიშანს არ ამჟღავნებდა. და მაინც, ნორამი გაცოცხლდა და ორი კვირის შემდეგ მისმა კოლეჯელმა მეგობრებმა ჯონის მხიარული „ჰელოუ!“ გაიგონეს.
- მასაჩუსეტსის უნივერსიტეტის სამედიცინო ცენტრის ექიმ მარტინ ჯონსონის აზრით, „ყველა ის ადამიანი, რომელიც გალურჯებული, სუნთქვაშეკრული და გაშეშებული ამოჰყავთ წყლიდან, როდია მკვდარი, იმ შემთხვევაშიც კი, თუკი წყალქვეშ ნახევარ საათზე მეტხანს დაყოფს“ . წყლის დაბალი ტემპერატურა მკვეთრად ანელებს ნივთიერებათა ცვლას, რითაც ტვინს საშუალება ეძლევა ჟანგბადის გარეშე ხუთ წუთზე უფრო დიდხანს გაძლოს პრაქტიკულად ყოველგვარი უარყოფითი შედეგის გარეშე. რასაკვირველია, ყოველთვის ასე არ ხდება, მაგრამ მაინც იმ 25 გაცოცხლებული „დამხრჩვალისაგან“ , რომლებიც დოქტორმა ჯონსონმა გამოიკვლია, 18 ადამიანი სიცოცხლეს დაუბრუნდა ცენტრალური ნერვული სისტემის ყოველგვარი და-ზიანების გარეშე.
- მაგრამ მიცვალებულები საიქიოდან ზოგჯერ „გაყინვის გარეშეც“ ბრუნდებიან. კარაბინერი ლუიჯი ვიტორიო, რომელიც ვატიკანში მსახურობდა, ასთმური შეტევის დროს გარდაიცვალა. რომის ერთ-ერთ საავადმყოფოში იგი მკვდრად ჩათვალეს, მაგრამ რომელიღაც ფრთხილი ექიმი არ დაეთანხმა ხელსაწყოთა მონაცემებს. მან ვიტორიოს სახესთან ანთებული სანთელი მიიტანა, და - მოხდა სასწაული! მიცვალებული გაცოცხლდა და კიდევ მრავალი წელი იცოცხლა. ვიტორიო ჭკვიანი ექიმის უზომოდ მადლიერი იყო, ნიუ-იორკის მორგის ერთ-ერთი მიცვალებულისგან განსხვავებით, რომელიც გამოფხიზლდა და ყელში სწვდა ექიმს, ის კი ამ დროს „გვამის“ გაკვეთას ატარებდა. მკვდრეთით აღმდგარი ცოცხალი დარჩა, ექიმი კი ადგილზე გარდაიცვალა შოკისგან. ეს 1994 წელს მოხდა. ხოლო ერთი წლის წინ 35 წლის ინგლისელი ელზი უორინგი, რომელიც მოულოდნელად „გარდაიცვალა“ საკუთარ სახლში, ჰოსპიტალში გადაიყვანეს და სამმა ექიმმა დაბეჯითებით დაადასტურა მისი სიკვდილი. საბედნიეროდ, გაკვეთამდე საქმე არ მისულა - ელზა მორგში გადაყვანამდე მოეგო გონს.
- 1983 წლის 11 მაისს ინგლისის ქალაქ შეფილის მორგში პორტატიული კარდიოგრაფის დახმარებით სიცოცხლის ნიშნები აღმოუჩინეს 18 წლის გოგონას, მაგრამ სამედიცინო ტექნიკა ყოველთვის ვერ გვეხმარება. ზოგიერთი შეფასებით, ნაადრევად დაკრძალულ ადამიანთა რაოდენობამ ინგლისსა და უელსში მე-19 საუკუნის ბოლოს 3000-ს მიაღწია. დღეს ეს მონაცემი, რა თქმა უნდა, ბევრად ნაკლებია, მაგრამ „უცილობელ“ მიცვალებულთა გაცოცხლების ისტორიები დროდადრო მაინც აღაგზნებს საზო-გადოებას.
- სამი ათეული წლის წინ ბევრი ააფორიაქა უკვდავების იდეამ, როდესაც ცნობილი გახდა, რომ ლოს-ანჯელესელმა ფიზიოლოგიის პროფესორმა ჯეიმს ბედფორდმა სიკვდილის წინ, 73 წლის ასაკში დაიბარა, რომ მისი სხეული გაეყინათ. იმ მომენტში, როცა სიკვდილი დაფიქსირდა, მეცნიერთა ჯგუფი შეუდგა პროფესორის სხეულის გაყინვას, რათა მაშინ „გაეცო-ცხლებინათ“ იგი, როდესაც მედიცინა ყოვლის შემძლე გახდებოდა. სისხლში წინასწარ შეუშვეს ნივთიერება, რომელიც ხელს უშლიდა მის შედედებას. შემდეგ სისხლი ხელოვნური პლაზმით შეცვალეს. სისხლის მიმოქცევის ხელოვნურმა აპარატმა თავის თავზე აიღო გაჩერებული გულის სამუშაო. სხეული ამ დროს გაყინული იყო მშრალი ყინულის მეშვეობით და რამდენიმე დღის შემდეგ გადაიტანეს თხევადი აზოტით სავსე კრიოკაფსულაში, რომელიც უზარმაზარ თერმოსს ჰგავდა.
- 1972 წლიდან ამერიკის ქალაქ ფორმინგდეილში ფუნქციონირება დაიწყო „მიცვალებულთა კლინიკამ“ . ყველა პაციენტი, რომელიც ამჟამად მოთავსებულია ჰერმეტულად დაკეტილ საცავებში, სადაც შენარჩუნებულია დაბალი ტემპერატურა, იმ იმედით გარდაიცვალა, რომ ოდესმე კვლავ დაუბრუნდება სიცოცხლე. დღეისათვის აშშ-ში მოთმინებით ელოდება თავის „აღდგომას“ ათობით გარდაცვლილი მილიონერი. აღსანიშნავია, რომ ერთ-ერთი მათგანი, რომელმაც გამოთქვა სურვილი ესარგებლა ამგვარი სიკეთით, გახლდათ ცნობილი ბერძენი მილიარდერი არისტოტელე ონასისი. მან გასცა განკარგულება, კრიოკონსერვაცია ჩაეტარებინათ მისი ოცდაოთხი წლის ვაჟის ალექსანდრეს ცხედრისთვის, რომელიც საავტომობილო კატასტროფაში დაიღუპა.
- მათ შორის, ვინც გადაცივებისგან გარდაიცვალა, თავისებური რეკორდსმენებიც არიან. როგორც ამტკიცებენ ამერიკელები - ჩარლზ ფიორე და ალან ლინდსბერგი თავიანთ წიგნში „გზად რიჩმონდისკენ“ , ყველაზე დიდხანს „დარეგისტრირებული სიკვდილის“ მდგომარეობაში იმყოფებოდნენ კანადელები - ედვარდ მილიგანი და ჯინ ჯობოუნი. მილიგანი დაახლოებით ორი საათი იყო გარდაცვლილი, ხოლო ჯონ ჯობოუნმა მისი მიღწევა ერთიორად გაზარდა. იანვრის ყინვიან დილას სტუმრად გატარებული ღამის შემდეგ შინ დაბრუნებისას მან მოულოდნელად გრძნობა დაკარგა. დილის შვიდ საათზე ჯინი შემთხვევითმა გამვლელმა შენიშნა, მა-გრამ გარემოებათა არახელსაყრელი დამთხვევის გამო ის საავადმყოფოში მხოლოდ საათ-ნახევრის შემდეგ მიიყვანეს. მას არ აღენიშნებოდა გულისცემა, თვალის გუგები სინათლეზე არ რეაგირებდა, ხოლო სხეულის ტემპერატურა თერთმეტი გრადუსით დაეცა. ჯინ ჯობოუნი ოთხი საათით გარდაიცვალა, სანამ შვიდი ექიმი, ათი ექთანი და რამდენიმე სანიტარი იბრძოდა მისთვის სიცოცხლის დასაბრუნებლად.
- ყველაზე განსაცვიფრებელი შემთხვევა, ალბათ, მონღოლეთში მოხდა. აქ 1987 წლის ზამთარში სტეპში გაყინული ბიჭუნა 12 საათი თოვლში იწვა, 34-გრადუსიან ყინვაში. როდესაც ბიჭს მიაგნეს, იგი არ სუნთქავდა და არც პულსი ჰქონდა. მისთვის სამედი-ცინო დახმარების აღმოჩენის შემდეგ გაჩნდა პულსის რაღაც მინიშნება - ორი დარტყმა წუთში. საჭირო გახდა რეანიმატორთა მრავალსაათიანი შრომა, ვიდრე სუნთქვის აღდგენა მოხერხდებოდა და მის სუსტ ბგერებს გაიგონებდნენ. ერთი დღის შემდეგ ბიჭუნამ თითი გაანძრია, შემდეგ - ხელი. გონება სრულად მხოლოდ ორ დღეში დაუბრუნდა, ხოლო ერთი კვირის შემდეგ ბიჭუნა შინ გაწერეს ლაკონური დასკვნით: „პათოლოგიური ცვლილებები არ აღინიშნება“ .
- გინესის რეკორდების წიგნი იუწყება სამი შემთხვევის შესახებ, როდესაც ადამიანები მაშინაც კი გაცოცხლდნენ, როცა მათი სხეულების ტემპერატურა 16 გრადუსამდე დაეცა. 1951 წლის 1 თებერვალს ჩიკაგოს ერთ-ერთ ქუჩაზე გაყინული დოროთი სტივენი იპოვეს; 1956 წლის 21 იანვარს მარშალთაუნში (აიოვას შტატი) გაუთბობელ სახლში აღმოაჩინეს ორი წლის გოგონა ვიკი დეივისი. და ბოლოს, ასევე ორი წლის მაიკლ თროუქმა 1985 წლის 19 იანვარს დიდი ხანი დაჰყო თოვლში თავის სახლთან ახლოს, ვისკონსის შტატის ქალაქ მილუოკში.
- რიგ მეცნიერთა აზრით, სწრაფმა გაცივებამ სიკვდილის შემდეგ ბევრ შემთხვევაში შესაძლოა ხელი შეუწყოს ადამიანის გა-ცოცხლებას ხანგრძლივი დროის გასვლის შემდეგაც კი, თუმცა, როგორც ამტკიცებს ცნობილი ამერიკელი პათოფიზიოლოგი, პროფესორი უილიამ ნორტონი: „ტექნიკას ჯერ კიდევ არ ძალუძს უზრუნველყოს საკმაოდ დაბალი ტემპერატურები, რომლებიც თავიდან აგვაცილებდნენ ნერვული უჯრედებისა და სხვა ქსოვილების დაშლას. მე მხოლოდ ერთი შემთხვევა ვიცი, რომელიც ბედნიერად დამთავრდა - ეს მძინარე მზეთუნახავის ისტორიაა. ასწლიანი ძილისაგან იგი კოცნამ გამოაღვიძა. ესეც რეანიმაციის ხერხია და ამასთან, ძალზე სასიამოვნო“ .
- სიკვდილი - ეს მხოლოდ უბედური შემთხვევის სახესხვაობაა, მაგრამ უბედური შემთხვევა გარდაუვალი არ გახლავთ! უკანასკნელი ჩასუნთქვის მომენტში ადამიანის ორგანიზმის ყველა უჯრედი ჯერ კიდევ ცოცხალია. სპეციალისტებმა ბიოლოგიური წონასწორობის ხელოვნური აღდგენა რომ შეძლონ, მაშინ ორგანიზმის გაცოცხლებაც იქნება შესაძლებელი. ამ მხრივ კი სამუშაოები აქტიურად გრძელდება...
პაატა გეგელაშვილი
ჟურნალი „რეიტინგი“
