თამუნა ნიკოლაძე: "მთვრალ ქმარს თუ კედელზე ამიყუდებენ, ჩამოვხსნი, დავაწვენ და მოვუვლი"

მსახიობი თამუნა ნიკოლაძე მეხუთეკლასელი შევიდა სამზარეულოში და მშობლების ქორწინების წლისთავის აღსანიშნავად ტარტალეტები და ფუნთუშები დააცხო. სწორედ ამ დღიდან დაიწყო მისი მეგობრობა კულინარიასთან. მართალია, გაზქურასთან დგომისთვის ხშირად არ სცალია, მაგრამ როგორც კი თავისუფალი დრო გამოუჩნდება, რაიმე გემრიელის მომზადება არ ეზარება. თამუნას ქართული სუფრის ტრადიცია ძალიან მოსწონს და არც მოქეიფე მამაკაცები აღიზიანებენ, პირიქით, თვლის, რომ კაცს სმაც უნდა შეეძლოს და კარგად მოლხენაც.
– თამუნა, სამზარეულოთი რა ასაკიდან დაინტერესდით?
– ძალიან მიყვარს სიურპრიზები და სწორედ ამ სიყვარულმა შემიყვანა სამზარეულოში ჯერ კიდევ ბავშვი. მეხუთეკლასელმა მოვინდომე, ჩემი მშობლების ქორწინების წლისთავისთვის რამე გამეკეთებინა. ამის შემდეგ ამ დღეს საჩუქრებს კი არ ვჩუქნიდი, სამზარეულოში ჩუმად შევძვრებოდი და "ტარტალეტკებს" ან ფუნთუშებს ვაცხობდი. ზოგჯერ კარგი არ გამომდიოდა, მეწვებოდა, ბისკვიტი მივარდებოდა, მაგრამ მშობლები სახლში რომ ბრუნდებოდნენ, ჩემს ნახელავს მივართმევდი და ასე ვულოცავდი ქორწინების თარიღს. წელსაც მათი გაბედნიერების დღეს, ღამის 12 საათზე, სახლში ნამცხვრით, ტორტით მოვედი, ბუშტებიც გავბერე. ჩემი სიურპრიზი ძალიან გაუხარდათ.
– საზეიმო თარიღებს თუ არ ჩავთვლით, სხვა დროსაც დიდ დროს ატარებთ სამზარეულოში?
– ვერა, რადგან სახლში თითქმის არასოდეს ვარ. მხოლოდ ახალ წელს და აღდგომას მაქვს ორ–ორი დღე თავისუფალი და, რა თქმა უნდა, ამ დროს კერძების კეთებაში ვატარებ.
– ზაფხულში ზამთრისთვის მარაგს ამზადებენ, მურაბებს, კომპოტებს აკეთებენ. თქვენს ოჯახშიც არის ეს ტრადიცია?
– დედა არის კომპოტების, საწებლების კეთებაში. მე ღამე მიწევს სახლში დაბრუნება და ყველაფერს მასინჯებს, რასაც მოამზადებს. მურაბებს, კომპოტებს, საწებლებს საგულდაგულოდ ინახავს ზამთრისთვის. ვინმემ თუ გავბედეთ და ქილა თოვლის მოსვლამდე გავხსენით, მინიმუმი, ორი საათით არ აგვცდება კუთხეში დგომა. ამ ზაფხულს მურაბები რომ გააკეთა, ძალიან ცოტა გამასინჯა. ვეხვეწე, საჭმელადაც დატოვე–მეთქი, მაგრამ არა! ზამთარში სანამ კარგად არ მოყინავს, არ გვაქვს უფლება, მურაბა გავხსნათ.
– თქვენს ნახელავს როგორ აფასებენ?
– ვიცი, რომ ჩემი ნახელავი მოსწონთ, მაგრამ ამას არასოდეს აღიარებენ, არ მაქებენ. როცა სადილს მოვამზადებ, იმას კი ამბობენ ხოლმე, სულ თამუნამ გააკეთოსო. ბოლო დროს ამოვიჩემე და ყველას ნაყინიანი ცივი ყავით ვუმასპინძლდები. ჩემს საფირმო კონიაკს და ცოტა ალუბლის წვენს ვუშვრები, უგემრიელესი გამოდის. ასე მომზადებული ცივი ყავა ჩემი გამოგონილია.
– კალორიები არ გადარდებთ?
– დიეტაზე არასოდეს ვყოფილვარ. რეპეტიციის შემდეგ ყოველთვის თვალთ მიბნელდება და კარგი კვება მჭირდება, ამიტომ მსახიობები ხან სად მივდივართ საჭმელად და ხან სად. ივნისში ცოტა მოვიმატე, მაგრამ ბოლო ორი კვირაა, ვატყობ, რომ სამი კილო მაინც დავიკელი. როგორც უნდა მშიოდეს, ბევრი ჭამა არ ვიცი, ცოტაც მყოფნის. ზოგჯერ კი ვწუწუნებ, როგორ მოვსუქდი, პუტკუნა თამუნა ვარ–მეთქი, მაგრამ ძალიან სიგამხდრეც არ მიხდება. როლზე მუშაობის დროს წონაში ძალიან ვიკლებ და ჩემი თავი არ მომწონს.
– როგორც მივხვდი, ბევრი კულინარიული რეცეპტი გექნებათ მოგონილი და იქნებ ჩვენც გაგვაცნოთ.
– გასწავლით ჩემს გამოგონილ ცხელ კერძს. ტაფაზე დავალაგებთ ქათმის ფილეს, ზემოდან ფენა–ფენა მოვალაგებთ კარტოფილს, მაიონეზს და პომიდორს მოვასხამთ. ვისაც გიყვართ, შეგიძლიათ ბულგარული წიწაკა უყოთ. მე სოკოს და ზეთისხილს ვუშვრები. შემდეგ გაზქურაში შევდგამთ და როგორც კი წამოიბრაწება, უკვე მზადაა. ქათმის ფილე და კარტოფილი ძალიან უხდება ერთმანეთს. მაიონეზს კი გვიკრძალავენ, მაგრამ მე მიყვარს.
ამ სეზონისთვის შესაფერის დესერტს გასწავლით. ვანილის ნაყინში აურიეთ ალუბლები და მიირთვით. მჟავეს და ტკბილის ნარევი ძალიან გემრიელია.
– მხოლოდ ქართული სამზარეულოთი შემოიფარგლებით?
– სიგიჟემდე მიყვარს უკრაინული სამზარეულო, წითელი ბორშჩით დაწყებული და აკროშკებით დამთავრებული. როცა მომენატრება, უკრაინულ რესტორანში მივდივარ. არ არსებობს, იქიდან ისე წამოვიდე, რომ არ ვჭამო წითელი ბორშჩი, კიევური კატლეტი და ალუბლის ვარენიკები. ჩემს თანამშრომლებს უნდა მოაყოლოთ, როგორი ნეტარებით შევდივარ საჭმელად. ალუბლის ვარენიკებს რომ ვხედავ, გონება მებინდება.
წითელ ბორშჩთან ერთად ძალიან მიყვარს უკრაინული ნივრიანი და კარაქიანი პური. კარაქი სუნელებით აქვთ შენელებული და ძალიან გემრიელია.
– ქართული სამზარეულოდან რა გიყვართ?
– თითქმის ყველაფერი, გარდა ხაჭაპურისა. ცომეულს დიდად არ ვეტანები. ხინკალი კი მიყვარს, მაგრამ არასოდეს მიცდია მოხვევა. თუშეთში ვიყავი რამდენიმე დღით, იქაურმა მცხოვრებმა მიცნო და დიდი სიყვარულით მიმიღო. ყოველდღე ხინკლებს აკეთებდა და რამდენიმე მეც მოვახვიე. მითხრა, ყოჩაღ, შეგძლებია, ოღონდ ხელი უნდა გაივარჯიშოო.
– სამზარეულოში დედა შენიშვნებს გაძლევთ თუ არ ერევა თქვენს საქმეში?
– დედას სულ ვეუბნები, კიდევ კარგი, ბიჭი არ გყავს, თორემ რძალს რას უზამდი–მეთქი. არ იცით, რას მიშვრება! სულ მეუბნება, შენ გამოდი, თეატრში წადი, მე გავაკეთებ, თავი დამანებეო. ვფიქრობ, რომ სამზარეულო ერთი დიასახლისის არის, ორი ერთად ვერ თავსდება. ამ დროს დედა–შვილს შორისაც შეიძლება დაიწყოს კამათი, ამიტომ ჯერ კიდევ ჩემს ოცნებაში რჩება ცალკე გადასვლა და მარტო ცხოვრება. მაშინ სახლშიც მე ვიქნები დირექტორი და სამზარეულოშიც მხოლოდ მე ვიქნები დიასახლისი. ძალიან მაგარია, როცა რეპეტიციიდან დაბრუნებულს სახლში ყველაფერი გამზადებული მხვდება, მაგრამ მაინც მინდა, რაღაცეები დამოუკიდებლად გავაკეთო.
– ალკოჰოლურ სასმელს როგორ იტანთ?
– თუ სადმე ვარ, შეიძლება 3 ჭიქა შავი ღვინო დავლიო. მიყვარს კარგი კონიაკი. კაცმა რომ უნდა დალიოს, ამას ლაპარაკი რად უნდა, კაცი კარგი მსმელი და მოქეიფე უნდა იყოს. სამაგიეროდ, ძალიან მთვრალი ქალი ჩემთვის აუტანელია. როცა ვსვამ, მეძინება და მოლხენა აღარ გამომდის. სასმელის გარეშეც შემიძლია კარგ ხასიათზე ყოფნა. როცა ზღვაზე ვარ, კოქტეილები მიყვარს, მაგრამ თრობა ჩემი სტილი არ არის. მამაკაცს ეპატიება, სახლში რომ მიიტანონ, მაგრამ ქალი რომ სახლში მიიტანონ, ძალიან ცუდი ტონია. ქუჩაში ბევრჯერ მინახავს ძალიან მთვრალი ქალი და ეს ნამდვილი კოშმარია!
– თქვენი ქმარი ისე რომ დათვრეს, სახლში სხვებმა მოიყვანონ, როგორ შეხვდებით?
– ათასში ერთხელ თუ კედელზე ააყუდებენ, არა უშავს, ჩამოვხსნი, დავაწვენ და მოვუვლი. ამის გამო არ მოვაწყობ ისტერიკას. ლოთი ქმარი კი ნამდვილად არ მომეწონება. ნამდვილად არ მინდა შეუმდგარი, უსაქმური და ზარმაცი ადამიანი, რომელიც დროს სმაში გაატარებს.

– მსახიობების ქეიფი როგორია?
– ძალიან მაგარი! ბევრი ჩემი მეგობარი ფანტასტიკური დიასახლისია. ისეთებიც არიან, ვინც კვერცხის შეწვაც არ იციან, მაგრამ ისწავლიან. შეიძლება ნებისმიერ მსახიობ ქალს გაუკვირდეს, მაგრამ ზოგჯერ ვოცნებობ, ნეტა, ორი დღე მაინც მამყოფა სახლში, რომ სამზარეულოში რაღაცეები გავაკეთო–მეთქი. სერიალში "შუა ქალაქში" რომ ვთამაშობდით, ვინ იქნებოდა თამადა, თუ არა ოთარ ტატიშვილი?! ჩემი დაბადების დღის თამადა ძირითადად რეჟისორი გიორგი სიხარულიძეა, ძალიან მაგარია. წელს ჩემს დაბადების დღეზე რეჟისორი ვანო ხუციშვილი გაუძღვა სუფრას. ისიც კარგი თამადაა, კარგი სადღეგრძელოები უყვარს. თეატრში ბატონი ავთო ვარსიმაშვილი თამადობს ხოლმე, მაგრამ ეს "თანამდებობა" დიდად არ უყვარს. ძალიან მაგარი მზარეული კია. ივლისის შუა რიცხვებში სეზონის დახურვა გვქონდა და ისეთი კერძები გააკეთა, გადარეულები დავრბოდით თეფშებით.
ქეთი დინოშვილი, ჟურნალი სარკე