გიორგი ნაზღაიძე: "ტყუილია, რომ ძვირადღირებულ მანქანებს საცოლე მჩუქნის"

ტელე და რადიოწამყვანი გიორგი ნაზღაიძე მალე თბილისის ქუჩებში "პორშეს" კაბრიოლეტით გამოჩნდება, მანამდე კი ცეელეს კლასის "მერსედესით" მოძრაობს. ეს ავტომობილი მისი სიამაყეა. თვლის, რომ მისი ყიდვით შურით ბევრს დაუხეთქა გულები. წინა მანქანაც "მერსედესი" ჰყავდა, რომელსაც დიდხანს მალავდა, ეშინოდა, ბოროტი ადამიანების თვალი არ სცემოდა. მერე მობეზრდა და ძმას აჩუქა. ამბობენ, რომ ძვირადღირებული ავტომობილებით მას საცოლე ანებივრებს, რომელიც ამერიკაში ცხოვრობს. გიორგი კი ირწმუნება, რომ მანქანები თავისი ფულით, შრომით შეიძინა. მართვის მოწმობა ერთი წლის წინ აიღო, მაგრამ თავი უკვე გამოცდილ მძღოლად მიაჩნია და სხვებს აკრიტიკებს კიდეც. განსაკუთრებით კი ქალ მძღოლებს ერჩის. ერთი იდეაც აქვს – მათთვის გისოსებიანი ტრასა გააკეთონ, რომ მამაკაც მძღოლებს ახლოს არ გაეკარონ. თურმე არც ქალები უშლიან "მტრობას", მათ "დუელზე" კი თავად გიორგი გვიამბობს.
– გიორგი, ინტერვიუზე ძალიან შეგაგვიანდათ, რამე ხომ შეგემთხვათ?
– ცუდი არაფერი. კარგი სიახლე კი ის მაქვს, რომ თბილისის ქუჩებში კაბრიოლეტი "პორშე" გამოჩნდება, რომლის საჭესაც მე მივუჯდები. საზაფხულო მანქანა მომინდა და ვიყიდე, მაგრამ თითქმის მაშინვე ფანჯარა ჩაუტყდა, რაც აქ არ იშოვება. ჩამომივიდა და მთელი დღე ამ შუშის ჩასმაში ვიყავი. ინტერვიუზეც ამიტომ დამაგვიანდა. შუშას ჩავსვამ და თბილისის ქუჩებშიც გამოვშრიალდები. "პორშე" ის მანქანაა, რამდენი წელიც უნდა გავიდეს, იმავე ფასად გავყიდი. მოკლედ, სწორი გათვლა გავაკეთე!
– პირველად რა მანქანა გყავდათ?
– ჩემი პირველი მანქანა ე კლასის "მერსედესი" იყო. ძალიან ბევრი ბოროტი თვალი არსებობს, რის გამოც ამ მანქანას ვმალავდი. მაღალი კლასის მანქანაზე ბოროტი თვალი ცუდად მოქმედებს. ის ავტომობილი ნახევარ წელიწადში მომბეზრდა და ჩემს ძმას ვაჩუქე. "მერსედესი" ძალიან მიყვარს და ცეელეს კლასის 2009 წლიანი "მერსედესი" შევიძინე. ნომერს არ ვიტყვი! ფასის დასახელებისგანაც თავს ვიკავებ! ჩვენს ქვეყანაში გაბოროტებულ და დაბოღმილ ადამიანებს რა დალევს! წინა მანქანა ერთ დილით ეზოში გაკაწრული დამხვდა. ამის შემდეგ ჩემი სახლის ფანჯრის წინ ვიდეოთვალი დავაყენე, რომელიც ეზოში მდგარ ავტომობილს პირდაპირ უყურებს. თუ ვინმე შეეხება, მერე უკვე მას შეეხებიან!
– ცეელეს კლასის "მერსედესი" საკმაოდ ძვირადღირებული ავტომობილია, საკუთარი ხარჯებით შეიძინეთ? ამბობენ, საცოლემ გამოუგზავნაო.
– ეს ჩვეულებრივი ტყუილია. ჩემი ფულით ვიყიდე სამი თვის წინ. გიორგი ნაზღაიძე მთელი ცხოვრება მუშაობს, წვალობს და ეს მანქანაც ასე შეიძინა. იტალიიდან ჩამოვაყვანინე და ძალიან კმაყოფილი ვარ. ვინც ეს მარკა და თანაც ბიზნესკლასი იცის, მიხვდება, რომ ძალიან კომფორტულია. ჩემი მანქანა ყავას ვერ ადუღებს, თორემ დანარჩენს ყველაფერს აკეთებს. ვიზუალურადაც ძალიან ლამაზია. ისეთ ავტომობილს ვეძებდი, მინუსი რომ არ ექნებოდა. აღმოვაჩინე კიდეც, არც დიზაინში აქვს მინუსი და არც – სალონში. მიხარია, რომ ქართულ შოუბიზნესში მხოლოდ მე მყავს ასეთი ძვირადღირებული და თან ცეელეს კლასის "მერსედესი”.
– ალბათ კარგადაც უვლით.
– ნაწილებს ვუფრთხილდები და მათში საკმაოდ კარგადაც ვერკვევი. შემიძლია ხელოსნებს ავუხსნა კიდეც, რა რისი ბრალია. საბურავებს ისე ვცვლი, შეგიძლიათ ნებისმიერ დროს დამირეკოთ!

– გამოცდილი მძღოლივით ლაპარაკობთ.
– ერთი წელია, რაც საჭესთან ვზივარ, მაგრამ ვიტყვი, რომ კარგი მძღოლი ვარ. ჩემი მეგობარი, პირველი ავტომრბოლელი ქალი საქართველოში, მერი გვასალია როგორც მძღოლს, ძალიან დადებითად მაფასებს. მართვის მოწმობის აღებიდან მეხუთე დღეს ბათუმში 4 საათში ჩავედი.
– სწრაფად გივლიათ.
– გეთანხმებით. სისწრაფე ძალიან მიყვარს, მაგრამ ისიც კარგად ვიცი, სხვა მანქანებთან რა დისტანცია დავიცვა და რა მიმართულებით გადავასწრო.
– თბილისში წესების დაცვით მოძრაობა რამდენად იოლია თქვენთვის?
– შეძლებისდაგვარად ვიცავ წესებს. რაც მძღოლი გავხდი, ჩემი ბილწსიტყვაობა ათმაგი ემოციით და ენერგიით გაიზარდა. ვინც შევარდნაძის პერიოდში მართვის მოწმობა 100 დოლარად იყიდა, ვინც მიშას დროს ჩაწყობით გახდა მძღოლი, მათ ახლიდან რომ ჩაუტარონ გამოცდა, 99% ვერ ჩააბარებს. ამას წინათ გალეწილი მთვრალი მძღოლი ტაქსზე იჯდა. ჩემს მხარეს გადმოვიდა, ავარიდე, მაგრამ საპირისპიროდ მოძრავ მანქანას კინაღამ დავეჯახე. ნასვამ მძღოლს არავინ აჩერებს და მე დღეში ოთხჯერ უმიზეზოდ უნდა გამაჩერონ?!
– ასე ხშირად რა მიზეზით გაჩერებენ?
– პატრულმა ჩემი ცხოვრება შეჭამა! შეიძლება, დღეში ოთხჯერ უმიზეზოდ გამაჩერონ?! რამდენიმე დღის წინ ღამის 4 საათზე სამსახურიდან სახლში ვბრუნდებოდი. პატრულმა გამაჩერა, მაგრამ მუსიკას მაინც ბოლო ხმაზე ვაღრიალებდი, რომ მისი სიტყვები არ გამეგონა. მართვის მოწმობა მივაწოდე, სიმთვრალეზე შემამოწმეს და საბუთები ისე დამიბრუნეს, არც გამიგონია, რა მითხრეს. შთაბეჭდილება მრჩება, რომ ჩემზე გადაკიდებულები არიან.
– ამას რის საფუძველზე ამბობთ?
– ეს შეიძლება იმიტომაც ხდება, რომ ჩემი "ფეისბუქის" გვერდზე პოლიტიკურ განცხადებებს ვაკეთებ, რომელიც დღევანდელი ხელისუფლების წინააღმდეგ კი არაა მიმართული, უბრალოდ, ჩემს აზრს ვაფიქსირებ. პატრულის მიმართაც უკმაყოფილებას ხმამაღლა გამოვხატავ და შეიძლება ეს ყველაფერი ზემოდან მოდის.
– ჯარიმებსაც უმიზეზოდ გიწერენ?
– ამას წინათ მანქანა მაღაზიასთან გავაჩერე და წყლის საყიდლად გადავედი, რის გამოც 10 ლარიანი ჯარიმა გამომიწერეს, მაგრამ არ ჩავიბარე, რადგან თუ პატრულის თანამშრომლები კანონში ჩაიხედავენ, ეცოდინებათ, რომ მძღოლს აქვს უფლება, მანქანა ტრასაზე 2 წუთი დააყენოს. თან, როცა ხედავენ, რომ ავარიული მაქვს ჩართული და მანქანიდან გადასული ვარ, ესე იგი რაღაც ხდება. ეს არ არის თავისუფალი ქვეყანა! ამდენი რადარიც მძღოლების გაყვლეფის მიზნით გაკეთდა.
– "სითი პარკის" მიმართაც იგივენაირი დამოკიდებულება გაქვთ?
– მგონი, ამ კომპანიასთან ყველას საშინელი დამოკიდებულება აქვს. პეკინზე აკრძალულ ადგილას გავაჩერე, გამოვედი და რომ არ დამხვდა მანქანა, ვიფიქრე, ალბათ სხვაგან დავტოვე–მეთქი. ფეხით ავყევი ვაჟა–ფშაველამდე, თან გასაღების ღილაკს ვაჭერდი თითს, რომ გამეგო, სად იდგა ჩემი ავტომობილი. ბოლოს მივხვდი, რაც ხდებოდა. გადავიხადე ჯარიმა და მანქანა წამოვიყვანე. პენსიონერები რასაც ყოველთვიურად იღებენ, იმდენივე ჯარიმა აქვს დაწესებული ამ კომპანიას. ჩვენი მთავრობა ალბათ "სითი პარკის" დახმარებით არიგებს პენსიას.

– ქალ მძღოლებზე რა აზრის ხართ?
– ქალი, როგორც მძღოლი, ცალკე ფენომენია. მათთვის ცალკე ტრასა უნდა იყოს გამოყოფილი, რომელსაც ორივე მხარეს გისოსები ექნება, რომ მამაკაცი მძღოლების მხარეს არ გადმოვიდნენ და დაცულად ვიგრძნოთ თავი. იმათ კი, თუ უნდათ, იმ გისოსებში დახოცონ ერთმანეთი. ვიცი, რომ ქალი მძღოლი საჭესთან ტუჩსაცხს ისვამს, ყავას მიირთმევს, მაგრამ განა მარტო ამას, მგონი, ტარების დროს პედიკიურსაც კი იკეთებენ. რამდენიმე დღის წინ ქალი მძღოლი ჩემს მხარეს გადმოვიდა და ხიდიდან მაგდებდა. საჭესთან მე თუ დამინახეს, ხომ საერთოდ! ტელევიზიისკენ ამოვდიოდი და მანქანა ისე ახლოს მოვიდა ჩემს მანქანასთან, მეგონა, ის გოგო გვერდით მეჯდა. დღის ბოლოს ხმის იოგები განადგურებული მაქვს და დანევროზებული ვარ. ფეხით მოსიარულეებიც მოქმედებენ ჩემზე, ძალიან ცუდად გადადიან ტრასაზე.
– ყველაზე ექსტრემალური სიტუაცია გაიხსენეთ.
– მეგობრებთან ერთად ბათუმიდან ვბრუნდებოდით, როცა შუა გზაზე ძროხა გადმოგვიხტა. ან ძროხისთვის უნდა დამერტყა, ან დამემუხრუჭებინა, ოღონდ ამ შემთხვევაში შეიძლებოდა მანქანა მოსრიალებულიყო. ერთადერთი გამოსავალი საპირისპირო გზაზე გადასვლა იყო და ასეც მოვიქეცი, რის გამოც მერი ძალიან ცუდად გახდა. საპირისპირო მიმართულებით მანქანა მოდიოდა, მაგრამ მოვასწარი. მერე მთელი ორი საათი ვჩხუბობდით, ამ დროს მძღოლმა როგორ უნდა იმოქმედოს. მერი მიმტკიცებდა, რომ სვლა უნდა შემენელებინა. 200 კმ/სთ სიჩქარით მოვდიოდი და როგორ უნდა შემენელებინა?
ერთი შემთხვევის ვიდეო "ფეისბუქზეც" კი ავტვირთე. ღამის პირველ საათზე მე, მერი და გოგა მესხი (მომღერალი. ავტ.) ბათუმში მივდიოდით. გზის ერთი მონაკვეთი მთლიანად ტყეა, არანაირი განათება არ არის. ფარები ჩავაქრე და ჩვეულებრივ ჯოჯოხეთში აღმოვჩნდით, სადაც ნათელი წერტილი არ არსებობდა. მეხვეწებოდნენ, აანთე ფარებიო, მაგრამ არ ვანთებდი. გოგას ძალიან შეეშინდა, როცა საპირისპიროდ მომავალი "კამაზი" დაინახა და მე მაინც არ ვანთებდი ფარებს. ეს მერის იდეა იყო, მაგრამ ადრენალინი იმ დონეზე მომეწონა, მთელი გზა ასე გავიარე.
სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე