ნინო ცქიტიშვილმა წყნეთში პარიზი მოიწყო

სამოდელო სააგენტოს ხელმძღვანელი, ყოფილი მოდელი ნინო ცქიტიშვილი და მისი ქმარი, წარსულში კალათბურთელი ვატო ნაცვლიშვილი, ერთ–ერთი პირველები მიხვდნენ, რომ დედაქალაქის ჰაერი ძალიან დაბინძურებულია და სამ შვილთან ერთად რამდენიმე თვის წინ საცხოვრებლად წყნეთში, ახალაშენებულ კორპუსში გადაბარგდნენ. ახლა გამონაბოლქვის ნაცვლად ნაძვის მტვერს სუნთქავენ და თბილისისკენ გახედვა არ უნდათ.
5 ოთახიანი ბინის გარემონტება–მოწყობაზე ნინომ და ვატომ ერთობლივად იზრუნეს. წინასწარ იცოდნენ, როგორი სახლი უნდოდათ, როგორი ფერებით, დიზაინით, ავეჯით, ამიტომ ყოველგვარი ზედმეტი დავიდარაბის გარეშე მაღაზიებში იმას ყიდულობდნენ, რაც წინასწარ ჰქონდათ ჩაფიქრებული. ასე მოაწყვეს თავიანთი ოცნების სახლი, რომელშიც ცვლილებების შეტანას აღარ აპირებენ.
ბინა კლასიკისა და თანამედროვეობის შერწყმითაა გაკეთებული. თბილი ფერები, ურთიერთშეხამებული ავეჯი, ფარდები და ჭაღები, ორიგინალური შპალერი სამზარეულოში, რომელიც პატარა კაფეს მოგაგონებთ, აივანი შესანიშნავი ხედით, ლამაზი ყვავილები – ამ გარემოში ვესტუმრეთ დიასახლისს ინტერვიუს ჩასაწერად.
– ნინო, თბილისი ადვილად გაცვალეთ წყნეთზე?
– ადრე თბილისში, ვერაზე ვცხოვრობდით. ის სახლი კიდევ გვაქვს, მაგრამ აღარავინ ცხოვრობს. აგარაკი ბეთანიაში მაქვს, ეს სახლი კი მუდმივი საცხოვრებელი იქნება. დაახლოებით 4 თვეა, რაც აქ გადმოვედით. რემონტის დასრულებისთანავე გადმოვბარგდით. სუფთა ჰაერზე, ნაძვნარში ვართ. მგონი, ნელ–ნელა ქალაქგარეთ ცხოვრების ტენდენცია ჩვენთანაც შემოვა. უცხოეთში ყველგან ასეა, მთელ ქალაქში მხოლოდ ოფისებია, საცხოვრებელი ადგილები კი ქალაქგარეთ აქვთ. ძალიან კმაყოფილი ვარ აქაურობით, სიწყნარეა, გამონაბოლქვი არ მაწუხებს და ნაძვის მტვერს ვსუნთქავთ. ჯერჯერობით გადასარევად ვგრძნობ თავს. თბილისთან შედარებით აქ ძალიან სუფთა ჰაერია, რაც ჩემს შვილებს სჭირდებოდათ. ხშირად ცივდებიან, იმუნიტეტი დაქვეითებული აქვთ და ამიტომ გადავწყვიტეთ ქალაქგარეთ ცხოვრება.
– საკმაოდ დიდი ბინა შეგირჩევიათ.
– 5 ოთახიანი ბინაა. მეუღლესთან ერთად ვიყავი რემონტის პროცესში ჩართული. უფრო ვატომ გააკეთა ყველაფერი, მაგრამ ჩემს აზრებსაც ითვალისწინებდა და საბოლოოდ ერთობლივი ნამუშევარი გამოგვივიდა. ეს სახლი ძალიან მომწონს, მყუდრო ბინაა, თბილი ფერებით დავტვირთეთ, რაც ჩემთვის მნიშვნელოვანია. ნათელი და საყვარელი სახლია. ბევრი წელი იმხელა კერძო სახლში ვცხოვრობდი, კვირა ისე გადიოდა, ზოგიერთ ოთახში ვერც კი ვხვდებოდი. აქ ყველა ოთახს პრაქტიკულად ვიყენებ. კორპუსის ბინაში ცხოვრება უფრო მომეწონა. თან მეორე სართულზე ვართ და ესეც კარგია, ფაქტობრივად პატარა კოტეჯივით არის.
– ბინის ინტერიერის მოწყობაში დიზაინერი დაგეხმარათ?
– არა, რასაც კი ამ სახლში ხედავთ, ყველა დეტალი ჩემი და ვატოს გემოვნებით არის გაკეთებული.
– ძველი სახლიდან რა ნივთები წამოიღეთ?
– მაგალითად, "როზენტალის" ლარნაკი. ადრე ეს ბრენდი უძვირფასესი იყო, ფაიფურის მეფე. ეს ლარნაკი თანამედროვე ხაზიდან არის, მაგრამ კლასიკური დეტალები შენარჩუნებულია. ძალიან მიყვარს. ვერსაჩეს ლარნაკი, რომელიც მისაღები ოთახის მაგიდაზე დევს, დედამ მაჩუქა, სიგიჟემდე მიყვარს. მასში სეზონური ყვავილები სულ არის, მაგრამ იქიდან გამომდინარე, რომ მთელი ზაფხული ძირითადად აგარაკზე ვართ, ყვავილები აღარ ჩავალაგე, დაჭკნებოდა. მომღერალი სუვენირი ჩემი შვილის, თაკოს სახელზე ესპანეთში ვიყიდე. მაშინ თაკო ახალი დაბადებული იყო, ამიტომ ჩემთვის ეს სუვენირი ყოველთვის მის დაბადებასთან ასოცირდება.
– კედლების ფერები რა პრინციპით შეარჩიეთ?
– სახლში სამი ტონი თამაშობს – კაკაოსფერი, მუქი ყავისფერი და ოქროსფერი. ეს ფერები ერთმანეთს კარგად ეხამება და სწორედ ამიტომ შევაჩერე არჩევანი. სახლის გაკეთებისას და მოწყობისას წინასწარ ვიცოდით, რა გვინდოდა, ამიტომ, როგორც კი მაღაზიაში შევიდოდით, ზუსტად ის გვხვდებოდა, რაც გვინდოდა – შპალერიც, ლამინატიც, ავეჯიც...
– ძალიან ორიგინალური სამზარეულო გაქვთ.
– ჭერზე რომ ეიფელის კოშკის გამოსახულებიანი პლაკატია, პარიზიდან ვათრიე. ყოველთვის მინდა, პარიზი მახსენდებოდეს და ასე სწორედ ამიტომ მაქვს გაკეთებული. დიდხანს ვცხოვრობდით იქ, ბევრი კარგი მოგონება მაკავშირებს და ამიტომ სახლში ჩემი პატარა პარიზი მოვიწყვე. სამზარეულოში კი იმიტომ გავაკეთე, რომ ქალისთვის ძალიან მყუდრო ადგილია. მეგობრები სულ აქ ვიკრიბებით. შეიძლება ითქვას, რომ პატარა კაფე გვაქვს. სამზარეულოში ფუსფუსი და კერძების მომზადება მიყვარს. ოღონდაც არაფერი გამარეცხვინოთ და ყველაფერს გავაკეთებ.
– შავ სამზარეულოზე რატომ გააკეთეთ არჩევანი?
– ყველა სახლში სხვადასხვა ფერის სამზარეულო მქონდა – ყავისფერი, წითელი, თეთრი. ახლა გადავწყვიტე, ვერცხლისფერთან შეხამებული შავი მომესინჯა და ძალიან ეფექტური გამოვიდა.
– სახლში ძალიან უცხო ყვავილები გაქვთ. თქვენ უვლით?
– აივანიც და სახლიც ყვავილებით გავალამაზე. ორი ყვავილი მომიკვდა, არ ვიცი, რა დაემართა. თითოეულს ისე ვუვლი, როგორც შვილებს. ყოველთვის ვცდილობ, რაღაც ახალი შევმატო. ერთი ყვავილი ჩემმა დედამთილმა დამიტოვა. სამწუხაროდ, დღეს ცოცხალი აღარაა. სულ ორი ღერი იყო და შეხედეთ, უკვე რამხელაა. ჩვენს სახლსაც ძალიან უხდება. მეგობრები მეკითხებიან, ყვავილებს ასე როგორ უვლი, რომ სულ კარგად არიანო. განსაკუთრებულს არაფერს ვუკეთებ, ზოგჯერ სასუქსაც კი ვერ ვაყრი. ალბათ აურაზეა დამოკიდებული, გრძნობენ, რომ ძალიან მიყვარს. აუცილებელია, ყვავილებს დილაობით მოეფერო და ელაპარაკო. ჩემმა ყვავილებმა ერთი პერიოდი მოიწყინეს, მეც დაველაპარაკე, მოვეფერე და გამოცოცხლდნენ.
ჩემი უსაყვარლესი ყვავილია გერანები, ბალბას რომ ეძახიან. ბებიას იმდენი მცენარე ჰქონდა, აივნები სავსე იყო და ალბათ მეც მისგან გადმომეცა მათი სიყვარული. ვფიქრობ, ჩვენს აივანს ძალიან უხდება გერანები. აქედან ღამე საოცარი ხედი იშლება, მთელი ქალაქი ბრჭყვიალებს, მთაწმინდაც კი ჩანს.
– სახლის ყველა კუთხეში სარკეა, კარადებიც კი სარკეებით არის გაკეთებული.
– სარკეების ასეთი ფორმით, მოზაიკურად გაკეთება ჩვენი იდეა იყო. სახლში სამი ქალი ვართ და ყველას ჩვენ–ჩვენი სარკე გვაქვს. ეს ყველა სახლისთვის აუცილებელი ატრიბუტია.
– როგორც ჩანს, ნახატებიც ძალიან გიყვართ.
– კი, ჰოლის ერთ კედელზე რომ სამი ნახატი კიდია, საქართველოში ერთ–ერთ მაღაზიაში ვიყიდეთ. სამივე გუსტავ კლიმტის ნამუშევარია. ორიგინალი არც ერთია, ანალოგია გაკეთებული. მისაღებში ვან გოგის ნამუშევრები გვიკიდია. ესენიც ანალოგებია, მაგრამ ისე სუფთად არის გაკეთებული, რომ ძალიან მომეწონა, ზეთებითაა შესრულებული.
– კაბინეტი ვისი სამფლობელოა?
– პატარა კაბინეტი გვაქვს, სადაც ხატების კუთხეა მოწყობილი. სწორედ აქ სძინავს ჩემს ბიჭს. კაბინეტის დიზაინიც, რა თქმა უნდა, ჩემი და ვატოს მოფიქრებულია. აქ კედელზე ნიუ იორკის დიდი ფოტო გვაქვს გაკეთებული. ჩემმა ბიჭმა მთხოვა, ნიუ იორკის პლაკატი მის საძინებელში ყოფილიყო და ეს თხოვნა შევუსრულე. ჩემს სახლში რომ შემოხვალთ, შეგიძლიათ სხვადასხვა ქალაქში იმოგზაუროთ, მთელი მეგაპოლისები მაქვს გამოკრული.
– გოგოების ოთახიც თქვენი გემოვნებით მოაწყვეთ თუ მათ ჰკითხეთ აზრი?
– გოგოებმა მე მომანდეს თავიანთი ოთახის მოწყობა. მათთვის სიურპრიზი იყო, უკვე დამთავრებული ნახეს და ძალიან მოეწონათ. მათ ოთახში რომ ნახატია, ქართველი მხატვრის შესრულებულია. ახლახან გალერეაში ვიყიდე. ვერაზე სახლი გვაქვს და იმას მაგონებს. თბილ ფერებშია, ინტერიერს უხდებოდა და ამიტომ გადავწყვიტე ყიდვა.
– თქვენს საძინებელზე განსაკუთრებულად იზრუნებდით.
– ჩვეულებრივი საძინებელი გვაქვს. ესეც ჩემი დიზაინითაა გაკეთებული. ცოტა კლასიკური და ცოტა თანამედროვეა. ძალიან მიყვარს კლასიკის და თანამედროვეობის შერწყმა, რადგან ერთდროულად ორ ეპოქას აღიქვამ. წარმოუდგენელია, კლასიკურობა დავივიწყოთ და, რა თქმა უნდა, თანამედროვეობასაც ფეხი უნდა ავუწყოთ.
– ოთახების ფარდებიც საგულდაგულოდ შეგირჩევიათ, ძალიან ეხამება კედლების ფერებს.
– აბა, რა! სწორედ ფარდების მიხედვით ვიყიდე ავეჯიც. მისაღებში სკამების გადასაკრავებიც ფარდებს შევუხამე. ყველა ფარდა თბილისში შევიძინე. ამ სახლში რასაც ხედავთ, უმეტესი ნაწილი თბილისში ვიყიდეთ.
– არც ჭაღების შერჩევა გაგჭირვებიათ?
– ჭაღებიც სახლის ფერებს ეხამება. ვიცოდი, ყველაზე მეტად რა მოუხდებოდა. თბილისში არჩევანის საშუალება უკვე არის, მთავარია, ფული გქონდეს და, რაც გინდა, იმას იყიდი. გოგოების ოთახში რომ ჭაღი კიდია, ჩემი ხელით არის აწყობილი. ჩონჩხი ვიყიდე და დანარჩენი მე გავაკეთე. ძალიან გოგოშკური, პრინცესულია და ამიტომ მათ საძინებელში დავკიდე. სააგენტოში ერთი ჭაღი ჩემი ხელით მაქვს აწყობილი, ისიც ამ სტილშია. გადავწყვიტე, სახლისთვისაც ამეწყო და ძალიან ორიგინალური გამოვიდა.
– სახლში თქვენთვის ყველაზე კომფორტული ზონები რომელია?
– ჩემი მარშრუტია სამზარეულო–საძინებელი–სააბაზანო. პირველ რიგში, ქალს სამზარეულოში უნდა ჰქონდეს ის ყველაფერი, რაც სჭირდება. შემდეგ მოდის საძინებელი და მერე აბაზანა. ჩვენგან განსხვავებით, კაცებს კაბინეტი და ტელევიზორი უყვართ, დივანზე წამოწვებიან და უყურებენ.
– რადგან ახალმოსახლე ხართ, ალბათ მეგობრები ხშირად გსტუმრობენ.
– ახლა ისეთი პერიოდია, ყველანი აგარაკებზე ვართ, მაგრამ მაინც ვახერხებთ ყოველ შაბათ–კვირას შეკრებას. რა თქმა უნდა, საოჯახო ნივთებიც მაჩუქეს, თან ძალიან ბევრი – ჭიქები, ლარნაკები...
– სვაროვსკის სუვენირების კოლექციას აგროვებთ?
– კი, ადრე მე და ვატოს გვქონდა გატაცება. კოლექციის შეგროვება პატარა ჩიტით დავიწყეთ და ეიფელის კოშკით დავამთავრეთ. ცხოველები, ფრინველები, მწერები, ყვავილები, ყველაფერი გვაქვს. ახლა ცოტა მოვდუნდით, მაგრამ ისევ გავაგრძელებთ და უკვე მასიურ სუვენირებზე გადავალთ.
– დეკორატიული ხე ძალიან ალამაზებს მისაღებ ოთახს.
– ეს ხე რომ დავინახე, ისე მომეწონა, მაშინვე ვიყიდე. თან მივხვდი, რომ ინტერიერს ძალიან მოუხდებოდა. განსაკუთრებულად სკამებს და მათ ნაქარგებიან გადასაფარებლებს უხდება. აღდგომის ხეს ეძახიან, აღდგომას წითელი კვერცხები უნდა დაკიდო. ორი დატვირთვა აქვს, საშობაოდაც შეიძლება ნაძვის ხესავით მორთვა. ინსტრუქციაში ასე ეწერა. ძალიან ორიგინალური და ლამაზია.
– სახლის მოპირკეთება–გარემონტებასთან დაკავშირებით თქვენ და ვატოს არ გიკამათიათ, ერთნაირი იდეები გქონდათ?
– იყო რაღაცეები, რაზეც სხვადასხვა აზრი გვქონდა, მაგრამ ბოლოს ისე გავაკეთეთ, რომ ორივეს მოგვწონებოდა. ვატო ჩემზე მეტად აქტიურობდა. ის ედგა მუშებს თავზე. როგორც წესი, მუშებმა ჩვენც გვაწამეს. არ არსებობს ხელოსანი, რომელიც არ მოგატყუებს, ამიტომ აუცილებლად თავზე უნდა დაადგე, სასმელი არ უნდა დაანახო და წინასწარ არ უნდა გადაუხადო ფული, თორემ ისე წელავენ საქმეს, დასასრული აღარ უჩანს. სანდო და თან კარგი მცოდნე ხელოსნის პოვნა ძნელია.
– ავეჯი ძველი სახლიდან გადმოიტანეთ თუ ახალი შეიძინეთ?
– ყველაფერი იმ სახლში დავტოვეთ. აქ რასაც ხედავთ, ახალი შეძენილია. ჯერჯერობით რამის შეცვლას არ ვაპირებ. საშუალება რომ მქონდეს, ერთ ასეთ ბინას კიდევ ავაშენებდი, ოღონდ ისევ სუფთა ჰაერზე. ჩემთვის თბილისში ცხოვრება უკვე გაუსაძლისია.
ქეთი დინოშვილი, ჟურნალი სარკე