"მანქანას დავაწერ, მე შენ მიყვარხარ, დეა!"

ნათქვამია, "სიყვარული გიჟს დააჭკვიანებს და ბრძენს გააგიჟებსო", - და ასეც ყოფილა. შეყვარებული ბიზნესმენი დაქირავებული მძღოლი გახდა და საყვარელ ქალს დღემდე ვერ უმხელს სათქმელს.
ლევანის შესახებ ერთმა ტაქსის მძღოლმა მიამბო. კარგა ხნის ხვეწნის შემდეგ კი ამბის მთავარი გმირი გამაცნო და ლევანმაც გადაწყვიტა სახალხოდ გაემხილა დეას მიმართ სიყვარულის ამბავი. ამბის გმირების სახელებს არ ვცვლით, ლევანი აპირებს "კვირის პალიტრაში" მისი გულის ხვაშიადის გამომზეურების შემდეგ გაზეთი დეას წააკითხოს...

- ყველაფერი მარტივად დაიწყო. ხილიანის ქუჩაზე მანქანით ჩამოვდიოდი და ისეთი გოგო დავინახე, გავქვავდი, საჭე ვეღარ დავიმორჩილე და კინაღამ დავეჯახე. მომაჩერდა, რას სჩადიხარო? - მკითხა მდუმარედ, საყვედურით სავსე თვალებით და გზა განაგრძო... ავედევნე, გზადაგზა მანქანას ვაჩერებდი და ვუყურებდი. მიდიოდა ლამაზი, ლაღი და სასურველი... ზოოპარკის შესასვლელთან გაჩერდა. ბავშვიან ქალს მიესალმა, პატარა ხელში აიყვანა და ზოოპარკში შევიდნენ. თვალს რომ მიეფარა, შევნიშნე, მოხუცი ტაქსის მძღოლი მიყურებდა და ხითხითებდა. ვკითხე, რა გაცინებთ-მეთქი. მოგწონსო? - მკითხა თბილად. ასეთი გოგო შეიძლება არ მომწონდეს-მეთქი? - შევუბრუნე კითხვა. რომ იცნობდე, შეგიყვარდებოდაო...

დიდხანს ვიდექი ზოოპარკთან, მაგრამ რა აზრი ჰქონდა ლოდინს?! გამოვიდა, ჩაუჯდა იმ ტაქსის მძღოლს და წავიდა. აღმოჩნდა, რომ ქვრივი ყოფილა, ერთი შვილი ჰყავს და მარტო ცხოვრობს. ის მოხუცი ტაქსის მძღოლი კარგად იცნობდა - მეზობლები არიან. მითხრა, დეა ზოოპარკში ძიძასთან ერთად თითქმის ყოველდღე ასეირნებს ბავშვსო... მოკლედ, ერთი ნახვით შემიყვარდა დეა.

მეორე დღეს, ძმისშვილს დავურეკე და ვუთხარი, ხვალ საღამოს ზოოპარკში წაგიყვან-მეთქი. გადაირია ბავშვი სიხარულით. მშობლები გაოცდნენ, ქუჩაშიც კი არ გაგისეირნებია და ახლა რა გეტაკაო? მთელი დღე ზოოპარკში გავატარეთ, მაგრამ დეა არ გამოჩნდა. ერთი კვირის განმავლობაში ხან მარტო, ხანაც ჩემს გუკასთან ერთად დავდიოდი, მაგრამ ამაოდ. ბოლოს ისევ იმ ტაქსის მძღოლს, ზაურს მივადექი ამბის გასარკვევად... დეა უცხოეთში წასულა მივლინებით. ზაურს ჯიბეში ათლარიანი ჩავუდე ინფორმაციის საფასურად, ტელეფონის ნომრები გავცვალეთ და მის ზარს დაველოდე. რამდენიმე დღეში დამირეკა, შენთვის მაგარი ამბავი მაქვს, დეას პირადი მძღოლი სჭირდება, მე მთხოვა, მაგრამ ტაქსაობა მირჩევნია. არ გინდა, ვინმე შენიანს ანდო, მისი ყველა ნაბიჯი გეცოდინებაო. ჭკუაში დამიჯდა, მაგრამ შეყვარებული კაცი ძალიან ეჭვიანიც ყოფილა. ვერავის ვანდე, ფიქრშიც კი. ავდექი და მე, საქმიანი კაცი, რომელსაც ცხოვრება აწყობილი და წარმატებული ბიზნესი მაქვს, დაქირავებული მძღოლი გავხდი.

- ეგ როგორ, დეა ხელფასს გიხდის?
- მის თავს გეფიცები, ეგ ხელფასი დეას შვილის, ანანოს საიდუმლო ანგარიშზე შემაქვს. მე გავუხსენი ანანოს ანგარიში. რაც უნდა მოხდეს ჩემსა და დეას შორის, ფული ბავშვის იქნება...
...კურიოზულ მდგომარეობაში აღმოვჩნდი. დეასთან გასაუბრებაზე "ბეემვეს" ჯიპით მივედი. გაოცებული მიყურებდა, თქვენ ამ მანქანით უნდა იმუშაოთ ჩემთან, რა გაგიჭირდათ საამისოო? მეგობრის მანქანაა, ჩემი ხელოსანთან მყავს-მეთქი, ვიცრუე. მერეც ხშირად ვცრუობდი, როდესაც ჯიპში ვჯდებოდი და გზაში მახსენდებოდა, რომ "დაქირავებული მძღოლი" ვიყავი.

- ახლა რა ეტაპზეა თქვენი რომანი?
- ისევ ცალმხრივად მიედინება, მაგრამ მგონია, რომ რაღაცას ხვდება. ძიძაც კი გავაშვებინე. უბრალოდ, ძიძის ყოლას აზრი არა აქვს. ბავშვი სულ ჩემთან არის. ბაღიდან რომ გამომყავს, ჩემთან ოფისში მიმყავს. სამეგობრო, დედაჩემი, ჩემი ძმა, რძალი გაოცებული არიან. როდემდე უნდა იარო ასე უაზროდ, უთხარი იმ ქალს, რაც გჭირსო. ანანოს ძალიან დავუმეგობრდი. დეას მიმართ კი რაღაცნაირი მოწიწება მაქვს. ზოგჯერ თავი მართლა მძღოლი და ის ჩემი ქალბატონი მგონია. ასეთი მდგომარეობაც კი მომწონს. ერთხელ მითხრა, ჩემი შვილი გადაიბირეთ, სულ თქვენთან უნდა ყოფნაო. ერთხელ ანანომაც ეშმაკურად იკითხა, რა მოხდება, ლევანი ჩემი მამა რომ იყოსო? მე გული ამიჩქარდა, გავწითლდი. დეამ კი, როგორც სჩვევია, ლაღად შემომხედა და გაიცინა, არაფერი უთქვამს. იმის მერე ადგილს ვერ ვპოულობ, ჩემს თავს ვეუბნები, უკვე დროა, უთხრა-მეთქი. სასაცილო მდგომარეობაში ვარ. წარმოიდგინე, საქმიან შეხვედრაზე ვზივარ და ამ დროს დეა მირეკავს, ლევან, გვჭირდები, ეს უნდა მიიტანო, მოიტანო, მიიყვანო, მოიყვანო... ვტოვებ შეხვედრას და გავრბივარ. თანაც ეს სირბილი, ეს უცნაური მდგომარეობა არ მღლის. ყველაფერს ვასწრებ. იდეალური ქმარივით ვარ, მაგრამ ცოლის გვერდით არ მძინავს...

- როდემდე აპირებთ ასე სირბილს?
- არ ვიცი. მხოლოდ ის შემიძლია გითხრათ, ახლაც რომ ჩამოვდიოდე ხილიანზე და ისევ შემხვდეს დეა, ზუსტად ისე მოვიქცევი, როგორც დღემდე. ვფიქრობ, მანქანას ყველა მხრიდან დავაწერ, მე შენ მიყვარხარ, დეა, და ისე მივადგები...
მუდარის მიუხედავად, დაქირავებულ მძღოლად გადაქცეული ბიზნესმენი ლევანი საუბარზე ვეღარ დავიყოლიე და იძულებული გავხდი, მისი ახლობელი მომეძებნა, რომელიც შეყვარებული კაცის სიტყვაძუნწობის მიზეზსაც გაგვიმხელდა და იმასაც გვეტყოდა, როგორ განვითარდა მოვლენები.
ლუკა - წერილის დაბეჭდვიდან მესამე დღეს ნახა დეამ გაზეთი. მანქანის უკანა სავარძელზე იდო, იმ გვერდზე გადაშლილი, სადაც თვალში საცემად ეწერა, "მანქანას დავაწერ, მე შენ მიყვარხარ, დეა!". ლევანმა თურმე სარკეში შეამჩნია, რომ დეას კარგა ხანს ჰქონდა გაზეთში თავი ჩარგული, მერე გაბრაზებულმა იქვე მიაგდო და მოიქუფრა... მოკლედ, ძალიან გაბრაზდა. ჯერ იმ მეზობელი ტაქსის მძღოლისთვის დაუყრია ერთი ამბავი, მერე ლევანს გამოუცხადა, ჩემს სახლთან გავლილიც არ გნახოო.

- ასე რამ გააცეცხლა, ლევანს ხომ მისთვის ცუდი არაფერი უკადრებია?

- არ იცი, ქალებს როგორი ხასიათი გაქვთ? ისე, დეას ადგილზე, მეც გავბრაზდებოდი. თუ ვუყვარვარ, პირდაპირ მითხრას, გაზეთში ინტერვიუები რა უბედურებაა, თან სახელები არც შეუცვლია - კიოდა დეა, ქვეყანამ გაიგო ეს სისულელეო... არ დასცალდა ლევანს, რომ ამბობდა, მანქანას დავაწერ, - დეა, მიყვარხარ! და ისე მივადგები სიყვარულის ასახსნელადო. ახლა არც ის გამიკვირდება, ნიკალასავით ვარდები გაიდოს ბეჭზე და დეას ფანჯრებთან დაეყუდოს. სიყვარულის და დეას მონაა ეგ კაცი. დეა რომ ელაპარაკებოდა, ეგ მუნჯდებოდა. მხოლოდ მის შვილთან, ანანოსთან არის ლაღი. ახლაც ანანო რჩება ერთადერთ იმედად და მოკავშირედ.

ლევანი ისე ცუდად იყო, გვეშინოდა, გული არ გახეთქოდა. გაიძახის, დეა ხომ მიყვარს, მაგრამ ანანოს გარეშეც ვეღარ ვძლებო. ბავშვს ისევ ძიძა ჰყავს და როცა დეა სამსახურშია, ლევანი ანანოს სანახავად დადის... დეას ეს რომ გაუგია, ძიძას დამუქრებია, დაგითხოვო...

გადავწყვიტე, დეა მენახა... გაცოფებული იყო, ეს არ უნდა გაებედაო... თქვენ რომ წერდით, მეც ისე ვუთხარი - დეა, სიყვარული ჭკვიანს აგიჟებს და გიჟს აჭკვიანებს, შეყვარებული კაცისგან რას ითხოვთ, ხომ არაფერი დაუშავებია, ძაღლივით ერთგულად დაჰყვებოდა თქვენს ნაბიჯებს-მეთქი. კარგა ხანს გაჩუმებული იყო, მერე მაინც აქოთქოთდა, ასე არ უნდა მომქცეოდაო... მთელი სამეგობრო ლევანის სიყვარულით ვართ დამწვარი, აღარ ვიცით, რა მოვუხერხოთ...

- ანანოს საიდუმლო ანგარიშის ამბავს როგორ შეხვდა დეა?

- გაგიჟდა, რაში სჭირდებოდა ჩემს შვილს სხვისი ფულიო. ვუთხარი, სხვისი არა, შენი ფულია-მეთქი. ლევანს ხელფასს ხომ უხდიდი, რომელიც არაფერში სჭირდებოდა და ჩემი მეგობარიც ბავშვს უგროვებდა. რა არის ამაში გასაგიჟებელი, არ მესმის... ქალი რომ ვიყო და ასეთ კაცს ვუყვარდე, სიხარულით ცას ვეწეოდი. ყველა იმას ჩივის, კაცები დაჩაჩანაკდნენო. Aაჰა, ბატონო, დაჩაჩანაკდა კი არა, სიყვარულისთვის ათას სიგიჟეზეა წამსვლელი. ვინ არის დამნახავი?

- როგორ ფიქრობთ, შერიგდებიან?

- ლევანი არავის გაბუტვია. დეამ ააგდო ქვა, მაგრამ მგონი, ანანო გვიშველის და ეგ ქვა არავის მოხვდება თავში. დეას თურმე ყოველ დილით ეხვეწება, ლევანთან წავალო. საქმეში ჩართვას აპირებენ ლევანის დედა, და, ძმა და რძალი. მივალთ და იმ ქალს დაველაპარაკებით, ხომ ჰქონდათ გადასარევი ურთიერთობა, ახლა ბრაზი დასძლიოს და კარზე მისულ ბედს ხელი არ ჰკრასო. საბრძოლო სტრატეგია შემუშავებული გვაქვს, ვიმედოვნებთ, ყველაფერი ქორწილით დასრულდება...
გაგრძელება იქნება.
სოფო გამრეკელი
წყარო