გიორგი ვარდოსანიძე: "ვალები მაქვს და ფული ნიკა არაბიძემ მასესხა"

იუმორისტმა ნიკა არაბიძემ და მსახიობმა გიორგი ვარდოსანიძემ სიცილ–ხარხარი ასე თუ გააგრძელეს, შეიძლება მალე "რუსთავი 2" გააკოტრონ კიდეც. ნიკა გადაცემის "გაიცინე და მოიგე" ჟიურის წევრია, გიორგი – წამყვანი. შოუში ჩვეულებრივი ადამიანები მიდიან, ხუმრობენ და ჟიურის ერთ–ერთი წევრის გაღიმებაზეც კი ფულს იგებენ. გიორგის გაცინება ძალიან ადვილია და ნიკას სეიფიც, რომელსაც გულმოდგინედ სდარაჯობს, ნელ–ნელა ცარიელდება. გიორგის აქამდე წამყვანობის გამოცდილება არ ჰქონდა, მაგრამ ახალშეძენილმა კოლეგებმა ისეთი გარემო შეუქმნეს, ხუმრობებში უკვე ჟიურის წევრებსაც აუბა მხარი. განსაკუთრებულ მხარდაჭერას კი ნიკასგან გრძნობს.
– გიორგი, უკვე რამდენიმე გადაცემა გავიდა ეთერში და ალბათ უკვე შეგიძლიათ შეფასება, წამყვანობა რამდენად კარგად გამოგდით.
გიორგი: წამყვანობა კარგი ყოფილა, თავს ძალიან კარგად ვგრძნობ. პირველი ეთერისთვის ვნერვიულობდი და არც ახლა ვარ მშვიდად, რადგან ჩემთვის ეს ახალი ხილია. ვცდილობ, თავისუფლად ვიყო, ამიტომ მაპატიეთ, თუ რაღაც ჩარჩოებს გავცდები. დაყენებული ტონით არც ლაპარაკი მეხერხება და არც მოქცევა.

– როგორ აღმოჩნდით ამ გადაცემაში?
გიორგი: მოკლედ, ალეკო მალხაზიშვილთან და ნიკა არაბიძესთან ვიწექი.
ნიკა: შენ ამის მერე ნახე ზარები!
გიორგი: ჰო, ახლა ნახე, ალაპარაკდებიან, ვისთან იწვა გიორგი ვარდოსანიძეო და ასე შემდეგ. მოკლედ, ხუმრობა იქით იყოს და, ალეკო მალხაზიშვილმა მითხრა, კარგი პროექტი კეთდება და წამყვანობა სცადეო. პილოტი გადაცემა ჩავწერეთ და ალბათ მოეწონა.
ნიკა: წამყვანის არჩევაზე ბევრი არ გვიკამათია. როცა გიორგის კანდიდატურა დასახელდა, ერთხმად ავირჩიეთ. ასეთი სტილის გადაცემის წამყვანს იუმორის გრძნობაც უნდა ჰქონდეს. გიორგის კი იუმორის ნიჭიც აქვს და წამყვანობისაც. პირველი გადაცემის შემდეგ ხალხს მასზე დადებითი შთაბეჭდილება შეექმნა. ერთი სიტყვით, დავალებას თავი კარგად გაართვა.
– გიორგის მანამდეც იცნობდით?
ნიკა: ვიცნობდი, მაგრამ რომ გითხრათ, მეგობრული და ახლო ურთიერთობა გვქონდა–მეთქი, ასე არ ყოფილა.
გიორგი: როცა ამ გადაცემის წამყვანობაზე შემოთავაზება მივიღე, ძალიან გამიხარდა, მაგრამ ამავე დროს საშინლად ვინერვიულე. სულ მეგონა, რომ წამყვანს დადგენილი წესებით უნდა ემოქმედა. მე კი ასე არ შემიძლია. ჩემს პროფესიაშიც იმპროვიზაცია მიყვარს. მეშინოდა, ვაიმე, ახლა უნდა გამოვიდე, კამერას გავუღიმო, ტექსტი ზუსტად ვთქვა, არაფერი შემეშალოს...
ნიკა: იმპროვიზაცია აქაც შეიძლება, მთავარია, სათქმელი ითქვას. ჩაწერის პროცესიც სახალისოა.
გიორგი: გადაცემის ჩაწერისას მართლა მაგრად ვერთობით. ყველამ იცით, ჟიურის წევრებს როგორი იუმორი აქვთ. ჩემს ოთკუთხედ ტრიბუნასთან ვდგავარ და მშვენივრად ვხალისობ ხოლმე.
ნიკა: ჩვენ კი, როცა მოთამაშე ფულს იგებს, ერთმანეთში ვხუმრობთ, უხელფასოდ დავრჩით–თქო.
– ნიკა, პირველი გადაცემის დაწყებამდე თქვით, რომ თქვენი გაცინება ადვილი არ იყო, არადა თითქმის ყველამ თქვენი წყალობით მოიგო ფული.
ნიკა: ეს ხუმრობით ვთქვი, ჩემი გაცინება ძნელი არ არის. ყველაფერზე ვიცინი, თუკი ვინმეს ნათქვამში იუმორის მარცვალი მაინც არსებობს. გიორგის თქმისა არ იყოს, იმის გამო, რომ ვიღაცას ფული არ მივცე, ენა კბილებში არ მაქვს დატანებული. ამიტომ მეც და ვახო ბიჭიკაშვილსაც პირველ გადაცემაში პირი გვქონდა მოღებული. იმის საშიშროება ნამდვილად არ არსებობს, რომ ჩვენ არ გავიცინებთ. შეიძლება ხუმრობაზე გაგეცინოს, შეიძლება ადამიანის მოქმედებაზე, შეიძლება სასაცილო არც არაფერი იყოს, მაგრამ მაინც გაგეღიმოს.
მაგალითად, პირველ გადაცემაში მაგრად ვიცინეთ, ასაკოვანი კაცი ვერცხლისფერი შარფით რომ გამოვიდა. თავიდანვე განაცხადა, ეს შარფი მჭირდებაო, მაგრამ ისე წაიღო 1000 ლარი, ვერ გავიგეთ, რაში სჭირდებოდა. ერთ–ერთ ჩაწერაზე ადამიანმა ჯერ 50 ლარი მოიგო, შემდეგ – 100 ლარი და მერე აღარ გაგვეცინა. ასაკოვანი კაცი იყო. ცოტა ხანი გვიყურა, გვიყურა და ბოლოს გვითხრა, 10 წელია თქვენზე ვიცინი და რა იქნებოდა, ერთხელ ჩემზეც რომ გაგეცინათო. ამაზე მოვკვდით სიცილით. ვუთხარი, ეს ცოტა ადრე რომ გეთქვა, ხომ გაგვეცინებოდა–მეთქი.
გიორგი: ძალიან ვიხალისე, ბიძაშვილებმა, ბიჭმა და გოგომ, "გადახვევით" რომ იმღერეს "დარიდური".
ნიკა: ჟიურის გაცინება ერთ წუთში უნდა მოასწრო. ის ბავშვები დროში რომ ჩატეულიყვნენ, "დარიდურის" ჩქარ–ჩქარა ამბობდნენ და ეს ძალიან სახალისო იყო.
– გიორგი, თქვენ რომ იყოთ ჟიურის წევრი, თქვენი გაცინებაც ადვილი იქნებოდა?
გიორგი: მე ყველაფერზე სიცილით ვიფხრიწები და ჟიურისთვის ეს ორმაგად რთულია. როცა უყურებ, სხვა როგორ იცინის, თავის შეკავება ძნელია. ჟიურის წევრი რომ ვიყო, "რუსთავი 2"–ს გავაკოტრებდი, სეიფის კარი ღია იქნებოდა და გასაცემად სულ ფული მეჭირებოდა ხელში.

ნიკა: პირველი გადაცემის შემდეგ მირეკავდნენ, კარგი გადაცემა კი გამოვიდა, მაგრამ შენ რაღაც ძალიან ბევრი იცინეო.
– ფულს ასე უხვად რომ გასცემთ, ხელმძღვანელობა არ გსაყვედურობთ?
ნიკა: ჯერჯერობით ყველაფერს ხუმრობის დონეზე მეუბნებიან და ვნახოთ, შემდეგი გადაცემები როგორ წავა.
– ნიკა, როგორ ფიქრობთ, ჟიურის წევრად რა პრინციპით აგარჩიეს?
ნიკა: ყველაფერზე რომ მეცინება, ვბჟირდები და ყველა კბილი რომ მიჩანს ხოლმე, ალბათ ამ კრიტერიუმით ამარჩიეს ჟიურიში.

გიორგი: ქებას არ დავიწყებ, მაგრამ ამ ადამიანს მართლა ბავშვობიდან ვადევნებ თვალს, ის ამ სფეროში პროფესიონალია. მთელმა საქართველომ იცის, რომ მას იუმორთან პრობლემა ნამდვილად არ აქვს.
– ნიკა, თქვენ თუ უყურებდით გიორგის, როცა ის პროექტში "ცეკვავენ ვარსკვლავები" მონაწილეობდა?

ნიკა: აბა, რა, როგორ გეკადრებათ! ვგულშემატკივრობდი კიდეც! დიდი ხნის ურთიერთობა არ გვაქვს, მაგრამ დარწმუნებული ვარ, მომავალში კარგი მეგობრები ვიქნებით.
გიორგი: აქ ძალიან კარგი ადამიანები გავიცანი. საერთოდ, მიმართლებს, ყოველთვის კარგ ხალხთან მიწევს ურთიერთობა. მათგან ბევრს ვსწავლობ. აქ ბევრია ჩემი ჭკუის ადამიანი, ვისაც გათენება, მზის ამოსვლა უხარია. ნიკას იმ დღეს ფული ვთხოვე და მასესხა. მაინც იმერელია, რა! "ზემლიაკ!" უი, აქვე მინდა გითხრათ, რომ ჩემს მანქანას, "რენჯროვერს" ვყიდი.
– შოუში მოგებულ ავტომობილს ყიდით? რატომ?
გიორგი: რაღა რატომ?! მოგების დღიდან ვყიდი.
ნიკა: მე იმ მარტივი მიზეზის გამო ვერ ვყიდულობ, რომ ფული არ მაქვს. ვისაც აქვს, შეუძლია იყიდოს, მართლა მაგარი მანქანაა.
გიორგი: კარგი ავტომობილია, ჩემი დასაწუნი "რენჯროვერს" არაფერი აქვს, მაგრამ არც ნაკლებფასიან მანქანაზე ვიტყოდი უარს და ამ ფულით ვალებსაც გავისტუმრებდი.
– რა ვალები გაქვთ?
გიორგი: ბანკის ვალები მაქვს. ბანკებო, ეს ვალები გამიბათილეთ და ამ მანქანას აღარ გავყიდი. ერთი წელი კი ბანკის თანამშრომლებს უფასოდ გატარებთ!
– ნიკასგანაც მოგისწრიათ ფულის სესხება. ეტყობა, ფინანსებში მაგრად გაიჭედეთ.
გიორგი: აბა, რა! მე ხშირად ვითხოვ ხოლმე ფულს და მერე ვიწერ – "მომცა 10 ლარი" და ასე შემდეგ. ხუმრობა იქით იყოს და, ნიკასთან მართლა მსიამოვნებს ურთიერთობა. ადამიანის ასაკს ყოველთვის პატივს ვცემ და როგორი მეგობრებიც უნდა ვიყოთ, თავს არასდროს ვაძლევ ზედმეტის უფლებას. ნიკაში ყველაზე ძალიან ის მომწონს, რომ სულ კარგ ხასიათზე მხვდება. ცხოვრებაში ყველას გვაქვს პრობლემები და არც ნიკოლოზი იქნება გამონაკლისი, მაგრამ ყოველთვის გაღიმებულია, მისგან დადებითი ემოცია მოდის.
– ერთად ქეიფიც ხომ არ მოასწარით?
გიორგი: არა, მაგრამ ალბათ მალე გავილეშებით. ამბობენ, კარგი თამადაა და ბევრს სვამსო. მე კი ვერც ბევრს ვსვამ და ცუდი თამადაც ვარ.

– ნიკა, გიორგი დამიხასიათეთ.
ნიკა: სიმპათიური რომ არის, ამას ვერ უარყოფ. კარგი ბიჭია. ადამიანი, რომელსაც იუმორის გრძნობა აქვს, არ შეიძლება ბოროტი იყოს. გიორგის კარგი თვისება ის არის, რომ კომუნიკაბელურია. როცა ერთმანეთს პირველად შევხვდით, ისეთი შეგრძნება გვქონდა, თითქოს დიდი ხნის ნაცნობები ვიყავით. კარგი წამყვანი და თანაშრომელი გამოდგა. მართალია, თვითონ ძალიან ნერვიულობდა, მაგრამ ესეც კარგი თვისებაა, მის პასუხისმგებლობაზე მიუთითებს.

– გიორგი, თქვენს პირად ცხოვრებაში თუ არის სიახლე?
გიორგი: არაფერი, აი, ჩემი და ნიკოლოზის ურთიერთობაა სიახლე. მთლიანად საქმეზე ვარ გადართული. 24 საათიანი რეჟიმით ვმუშაობ და ვცდილობ, მთელი ენერგია საქმეში დავხარჯო. თუ რამე იქნება, გეტყვით. ხომ იცით, არაფერს ვმალავ.
– გიორგი, როცა ცეკვავდით, წონაში ძალიან დაიკელით, ახლა მოკეთებული ჩანხართ.
გიორგი: მაშინ 71 კილო ვიყავი და აჩრდილივით დავდიოდი. ახლა 80 კილო ვარ. ისევ უნდა გავხდე, 5 კილო მაინც უნდა დავიკლო. საოცნებო როლის, დორიან გრეის თამაში მიწევს. 20 აგვისტოდან რეპეტიციები მეწყება.
– თმა გადაპარსული ამიტომ აღარ გაქვთ?
გიორგი: დიახ, თმასაც ამიტომ ვიზრდი და საერთოდ ამ პერსონაჟს რაც დასჭირდება, ყველაფერს გავაკეთებ. რადგან ოცნება ამიხდა, ამ როლს თავი უნდა დავაკლა!
– ნიკა, გიორგის სპექტაკლებზე ყოფილხართ?
ნიკა: არა, მაგრამ იმედია, დამპატიჟებს და სიამოვნებით წავალ.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე