ვინ ემუქრება გაწეწვით მიშა ანდღულაძეს

''კომედი ჯგუფმა'' შვებულება გადასაღებ მოედანზე გაატარა. ფილმში, რომლის გადაღებებიც 15 სექტემბრიდან კვლავ განახლდება, მიშა ანდღულაძე მთავარ როლს თამაშობს. იუმორისტს ქალის როლის შესრულებაც უწევს, რომელსაც თურმე ორსაათიანი გრიმი სჭირდება. პრემიერას ბიჭები ნოემბრისთვის ვარაუდობენ. მანამდე კი მიშასთან ბლიცინტერვიუ ჩავწერეთ.

- ჩემს დაბადებას...
- შუშხუნები რომ არ მოჰყოლია ეგ ვთქვა, თუ სხვა ტექსტი გჭირდება?
- შენი ნებაა.
- ჩემს დაბადებას სიხარული მოჰყვა, მეორეც გვეყოლაო.
- არასდროს ვსწავლობდი...
- მათემატიკას კარგად.
- არ მინდა მახსოვდეს, როგორ...
- გადადგა ედუარდ შევარდნაძე.
- ვერასდროს ვიტანდი...
- ომებს და უპასუხისმგებლო ადამიანებს.
- მხოლოდ ეს თვისება გაღიზიანებს ადამიანში?
- აფერისტობა მაღიზიანებს კიდევ.
- სიამოვნებით ვიცეკვებდი...
- პრეზიდენტობის რომელიმე კანდიდატთან ერთად ვალსს.
- ქალთან ალბათ...
- კაცებიც ცეკვავენ ვალსს. როგორც ვიცი, ბურჯანაძეც ცეკვავს. თუ გახდა პრეზიდენტი, ალბათ შედგება ეგ ცეკვა.
- ბევრი ფული რომ მქონდეს...
- პირველ რიგში, სამსახურში თანამშრომლებს ვეტყოდი, მაპატიეთ, მეგობრებო, მაგრამ მე ბევრი ფული მაქვს და ხვალ ვერ მოვალ სამსახურში-მეთქი. არა, ხვალ კი არა, ორი-სამი თვე ვერ მოვალ, უნდა დავიძინო-მეთქი.
- შვებულება დასაძინებლად ვერ გამოიყენე?
- შვებულების დროს ფილმს ვიღებდით. არ დამისვენია. გენიოსი ადამიანების ხვედრი ხომ შრომაა?! კიდევ ვიყიდდი დიდ თვითმფრინავს, თვითონ ვისწავლიდი მართვას. სხვა რომ მართავს მეშინია, და ვიმოგზაურებდი ბევრს.
- ქუჩაში მარეხ თოდუა რომ შემხვდეს...
- შემხვდა უკვე, ვიცნობ მაგ ადამიანს. ჩვენთან მუშაობდა. მეორესაც ვიცნობ, ზუსტად ეგეთს. პირველი შემპირდა, გაგწეწავო, მიხვდა - მის ცხოვრებას ვასახიერებდი, არაფერს ვუმატებდი. ჯერჯერობით გადავურჩი, მაგრამ ყველაფერი წინ არის, სად ჩამისაფრდება, კაცმა არ იცის.
- ვერ ვიტან, როცა ჩემს ნივთებს...
- იღებენ და ისეთ ადგილას დებენ, რომ ვეღარ ვაგნებ. დამხმარე გოგონა გვყავს, ზოგჯერ ვერ იმახსოვრებს, სად რა იდო. ამ ბოლო დროს ოთახის ჩუსტებს ვეძებ ხოლმე დიდხანს. ადრე სხვა ნივთებსაც ვერ ვპოულობდი. დაიხვეწა ნელ-ნელა.
- ვერ ვხედავ...
- სიბნელეში.
- ოქროს თევზი რომ დავიჭირო...
- ვიკითხე ოქროს თევზის ამბავი და არ ყოფილა მართალი. არ ასრულებს სურვილებს. ოქროს თევზი კი არა, პოლიტიკოსები ვერ ასრულებენ დაპირებას. განა არ უნდათ, ვერ ასრულებენ. ამ ქვეყანაში არავის ნდობა არ შეიძლება, არც ოქროს თევზის.
- ყოველთვის ვაგვიანებ...
- ყოველთვის არა, მაგრამ ზოგჯერ ვაგვიანებ სამსახურში, თუ საპირფარეშოში შებრუნებამ მომიწია.
- არ მომწონს, როცა გოგო...
- გარკვეულ როლს ირგებს და იმ როლით ცხოვრობს საზოგადოებაში. არაბუნებრივი გოგონები არ მომწონს.
- ქალი რომ ვიყო...
- მგონი, ვარ უკვე ქალი, ცხოვრების გარკვეულ ეტაპზე მაინც. დაგვიანებულია ეგ კითხვა, თუმცა მაინც გიპასუხებ... ქალი რომ ვიყო, უკეთ გავიცნობდი მამაკაცებს, გავთხოვდებოდი ვინმე მდიდარზე, გავუყოფდი ქონებას, გადავკეთდებოდი ისევ კაცად და ჰაიდა (იცინის)! ამ ''ჰაიდაში'' ბევრი რამ იგულისხმება.
- ჩემი ცხოვრებიდან ამოვიღებდი...
- იმ სამ თვეს, რომელიც ჯარში გავატარე, დედაჩემმა მიშველა, თორემ უფრო მეტხანს დავიტანჯებოდი. არაფერი მოუცია ჯარს ჩემთვის, დეპრესიის მეტი. მე მივეცი ჯარს კედლის გაზეთი, მუსიკალური საღამოები, კაი ''შაგაობა'' .
- არაფერში გავცვლი...
- ''ტურბოს'' ბოლო ''ნაკლეიკას'' . ''ზიგზაგი'' - იყო ასეთი მანქანა და ეგ ეხატა. არ იშოვებოდა ეგ ''ნაკლეიკა'' . დანაში გავცვალე და დღემდე ვნანობ. კიდევ ჩემს მკლავებს არ გავცვლიდი არაფერში და ღირსეულ ურთიერთობებს.
- დღეს რომ პროფესიას ვირჩევდე...
- სამხატვრო აკადემიაში ჩავაბარებდი.
- ცოლი რომ არ მყავდეს...
- მექნებოდა აუზი, მეყოლებოდა ''მერსედესი'' , მაგარი ნაშები და ნატურალური წვენები.

ნინო მჭედლიშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''