"ჭა­მის დროს ნა­ნუ­კა კი არა, მა­მუ­კა ვარ"

ტე­ლე­წამ­ყვა­ნი და მო­დე­ლი ნა­ნუ­კა გო­გი­ჩა­იშ­ვი­ლი აქ­ტი­უ­რი და დატ­ვირ­თუ­ლი ცხოვ­რე­ბით ცხოვ­რობს. ყო­ველ დი­ლით 6-ის ნა­ხე­ვარ­ზე იწყ­ებს მუ­შა­ო­ბას, მაგ­რამ ამის მი­უ­ხე­და­ვად, მუდ­მი­ვად ენერ­გი­უ­ლად გა­მო­ი­ყუ­რე­ბა.

- ნა­ნუ­კა, სად და­ის­ვე­ნე?
- შა­ბათ­-კვი­რას ბა­თუმ­ში ჩავ­დი­ო­დი, ჯაზ­ფეს­ტი­ვალ­ზეც ვი­ყა­ვი. წყნეთ­ში, ჩემს მე­გობ­რებ­თან ავ­დი­ო­დი, შემ­დეგ 10 დღით მე და ჩე­მი და ნი­ნუ­ცა და­სას­ვე­ნებ­ლად თურ­ქეთ­ში წა­ვე­დით. პა­რიზ­ში, ემი­ნე­მის კონ­ცერ­ტზეც ვი­ყა­ვი. ახ­ლა­ხან დავ­ბრუნ­დი ბა­ქო­დან, სა­დაც ერ­თ-ერთ კომ­პა­ნი­ას­თან კონ­ტრაქ­ტი მაქვს და­დე­ბუ­ლი და დრო­დად­რო მი­წევს ჯინ­სე­ბი­სა და მა­ი­სუ­რე­ბის ახა­ლი კო­ლექ­ცი­ის რეკ­ლა­მი­რე­ბა.

- სიყ­ვა­რუ­ლის ქა­ლაქ­ში პირ­ვე­ლად მოხ­ვდი?
- არას­დროს მი­ოც­ნე­ბია პა­რიზ­ში მოხ­ვედ­რა­ზე, ჩემ­თვის სულ ერ­თი იყო, საფ­რან­გეთ­ში ჩა­ტარ­დე­ბო­და ემი­ნე­მის კონ­ცერ­ტი თუ გერ­მა­ნი­ა­ში. კონ­ცერ­ტამ­დე რამ­დე­ნი­მე დღით ად­რე ჩა­ვე­დი, და­ვათ­ვა­ლი­ე­რე მუ­ზე­უ­მე­ბი და სხვა­დას­ხვა ღირ­სშე­სა­ნიშ­ნა­ო­ბა, მაგ­რამ კონ­ცერ­ტმა ყვე­ლა­ნა­ი­რი ემო­ცია გა­და­ფა­რა, ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი ვი­ყა­ვი. პა­რიზ­ში მარ­ტო რა­ტომ უნ­და წახ­ვი­დე (ი­ცი­ნის)? მე მარ­ტო წა­ვე­დი. გა­მი­მარ­თლა, რომ საფ­რან­გეთ­ში ცხოვ­რობს ჩე­მი მე­გო­ბა­რი და მას ვსტუმ­რობ­დი.

- პა­რიზ­ში ყოფ­ნი­სას გარ­დე­რო­ბი თუ გა­ნა­ახ­ლე?
- არ შე­მიძ­ლია მთე­ლი დღე მა­ღა­ზი­ებ­ში სი­ა­რუ­ლი. ცუ­დად ვხდე­ბი, სუ­ლი მე­ხუ­თე­ბა. სა­მოსს გა­სინ­ჯვის გა­რე­შე ვყი­დუ­ლობ. შე­იძ­ლე­ბა იმის გა­მო, რომ მო­დე­ლი ვარ და სულ "პრი­მერ­კებ­ზე" მი­წევს სი­ა­რუ­ლი. ამო­ჩე­მე­ბუ­ლი სა­მო­სი არ მაქვს, მაგ­რამ ყო­ველ­თვის მა­ღალ­ქუს­ლი­ა­ნი ფეხ­საც­მე­ლი მაც­ვი­ა. ეს დის­კომ­ფორტს არ მიქ­მნის, ქუს­ლი­ა­ნი ფეხ­საც­მლით შე­მიძ­ლია ხე­ზეც ავი­დე. შაუსაბამო სა­მო­სის შე­ხა­მე­ბა მიყ­ვარს, მომ­წონს "მარ­ჯი­ე­ლა" და "ბა­ლენ­სი­ა­გა".

- დე­და, ნა­თია ბან­ძე­ლა­ძე რა რჩე­ვებს გაძ­ლევს სა­მო­სის შერ­ჩე­ვი­სას?
- მე­ზო­ბე­ლი უფ­რო და­გინ­დობს, ვიდ­რე ნა­თი­ა, ძა­ლი­ან მკაც­რი­ა. ძი­რი­თა­დად, მე და ჩემს დას ისე­თი სა­მო­სის ჩაც­მას გვირ­ჩევს, რო­გორსაც 10 წლის ბავ­შვებს აც­მე­ვენ, მა­გა­ლი­თად, გვე­უბ­ნე­ბა: "პაჩ­კა" ჩა­იც­ვით, ყვი­თე­ლი თმის სა­მაგ­რი და­ი­მაგ­რეთ და ა.შ. (ი­ცი­ნის). მირ­ჩევ­ნია, გა­მოპ­რან­ჭუ­ლი ვი­ყო, ვიდ­რე საყ­ვარ­ლად მეც­ვას.

- ფორ­მას რო­გორ ინარ­ჩუ­ნებ?
- ფე­ხით სი­ა­რუ­ლი ძა­ლი­ან მიყ­ვარს, უცხ­ო­ეთ­ში ყოფ­ნი­სას მეძ­ლე­ვა ამის სა­შუ­ა­ლე­ბა, სა­ქარ­თვე­ლო­ში კი სულ სადღ­აც მეჩ­ქა­რე­ბა და ვერ ვა­ხერ­ხებ. ახ­ლა­ხან და­ვიწყე ცურ­ვა­ზე სი­ა­რუ­ლი. დი­ე­ტა­ზე არა­სო­დეს ვყო­ფილ­ვარ, შო­პინ­გი­სა და ჭა­მის დროს ნა­ნუ­კა კი არა, მა­მუ­კა ვარ (ი­ცი­ნის). სულ მინ­და და­ვი­ხარ­ჯო, ვირ­ბი­ნო, ავი­დე მთა­ზე და ა.შ. ერ­თი პე­რი­ო­დი ბოქ­სზეც კი დავ­დი­ო­დი.

- შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი ხარ?
- არა, მაგ­რამ ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი ვარ, სულ ვი­ღი­მი.

- მა­კი­აჟს ყო­ველ­დღი­უ­რად იკე­თებ?
- მსუ­ბუ­ქი მა­კი­ა­ჟი ყო­ველ­თვის მაქვს, 3 წუთ­ში შე­მიძ­ლია თა­ვის მო­წეს­რი­გე­ბა. ძა­ლი­ან მიყ­ვარს "ეს­ტე ლა­უ­დე­რის" ფირ­მის პარ­ფი­უ­მე­რიუ­ლი ნა­წარ­მი. ძი­რი­თა­დად, "დუ­ტი ფრი­ში" ვი­ძენ ან მე­გობ­რე­ბი მიგ­ზავ­ნი­ან.

- შე­ნი გუ­ლის მო­გე­ბას თაყ­ვა­ნის­მცემ­ლე­ბი რო­გორ ცდი­ლო­ბენ?
- უცხო ადა­მი­ა­ნებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა არ შე­მიძ­ლი­ა. ყო­ფი­ლა შემ­თხვე­ვა, რო­ცა საყ­ვა­რელ ადა­მი­ანს გა­ვუ­ღი­მე და ორ წუთ­ში სა­ოც­რე­ბის მომ­სწრე გავ­ხდი. მა­გა­ლი­თად, ვგუ­ლის­ხმობ ზედ­მეტ ყუ­რადღ­ე­ბას, უაზ­როდ რომ გე­ხუ­ტე­ბი­ან და ა.შ. ძა­ლი­ან გულღია ადა­მი­ა­ნი ვარ, მაგ­რამ თაყ­ვა­ნის­მცემ­ლებ­თან თავს ვი­კა­ვებ. თაყ­ვა­ნის­მცემ­ლე­ბი შინ მო­დი­ან, და, ძი­რი­თა­დად, ბე­ბია და ბა­ბუა უმას­პინ­ძლდე­ბი­ან. ყვე­ლას თბი­ლად იღე­ბენ, ერ­თხელ გო­გი­ჩაც შინ იყო, დი­ლით, ათის ნა­ხე­ვარ­ზე ერ­თი ჭი­ა­თუ­რე­ლი თაყ­ვა­ნის­მცე­მე­ლი მო­ვი­და, მა­მას ჩე­მი მე­გობ­რის სტა­ტუ­სით გა­ეც­ნო და, ბუ­ნებ­რი­ვი­ა, ოჯახ­მა თბი­ლად მი­ი­ღო. მე­რე კი შე­იტყო გო­გი­ჩამ, რომ მას არც კი ვიც­ნობ­დი, მაგ­რამ მითხ­რა, სირ­ცხვი­ლი­ა, ადა­მი­ა­ნი მო­ვი­და და შეხ­ვდიო (ი­ცი­ნის). ბო­ლოს კან­ფე­ტე­ბი ჩა­უ­ყა­რეს ჯი­ბე­ში და გა­უშ­ვეს.

თამარ ბოჭორიშვილი
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"