რას ურჩევს რეზო გიგინეიშვილი საქართველოში მიმავალ ტურისტებს

რუსეთის ტელეარხ „ეს-ტე-ეს“ -ზე სექტემბრის შუა რიცხვებში აიღო სტარტი სერიალმა „უკანასკნელი მოჰიკანი“ . მისი რეჟისორი რეზო გიგინეიშვილია, ფილმის სიუჟეტის ცენტრში კი მოსკოვში მცხოვრები რუსულ-სომხური ოჯახის ურთიერთობებია.

- ფილმში დიდი ოჯახის ამბებია მოთხრობილი. თქვენც დიდ ოჯახში გაიზარდეთ, როგორც „უკანასკნელი მოჰიკანის“ პერსონაჟები?
- მე ახლაც დიდი ოჯახი მაქვს! ჩვენს სახლში ყოველთვის ხალხმრავლობაა. მაგალითად, როცა მე და ჩემი ცოლი თბილისში ჩავფრინდებით ხოლმე, მამაჩემთან ყოველთვის იკრიბებიან ნათესავები და მეგობრები. მრგვალ მაგიდას შემოვუსხდებით და ვმღერით, ვსაუბრობთ, ვფილოსოფოსობთ. განვიხილავთ, რა ხდება მოსკოვში, როგორ მიედინება ცხოვრება საქართველოში. ჩემთვის ეს ფსიქოთერაპიასავით არის. გარდა ამისა, ფილმის მთავარ გმირს იმითაც ვგავარ, რომ მეც მოსკოვში ვცხოვრობ რუს ცოლთან ერთად და სერიალში ძირითადად ისეთ თემებზე გვაქვს აქცენტები, რაც სავსებით რეალისტურია.
- თუ გინდათ, რომ თქვენმა შვილებმა შემოქმედებითი დინასტია განაგრძონ?
- არც ის გამიხარდება ნაკლებად, თუ კარგი ექიმები, არქიტექტორები ან მუსიკოსები გახდებიან. და, რასაკვირველია, არასდროს დავაძალებ, რომ კინოში წავიდნენ.
- ფილმის მთავარ გმირს უჭირს უფროსი ქალიშვილის თაყვანისმცემლის მიღება. თქვენ თუ გიფიქრიათ მსგავს სიტუაციაზე?
- ყოველდღე წარმოვიდგენ მსგავს სცენას და ეს სულაც არ მომწონს! მაგრამ ალბათ უცნაური იქნებოდა, პირიქით რომ ყოფილიყო.
- თქვენს ბოლო ფილმში „სიყვარული აქცენტით“ ისეა აღწერილი საქართველო და ადგილობრივი კოლორიტი, ძნელია, ის არ შეიყვარო. ფილმის ნახვის შემდეგ ალბათ ბევრს მოუნდებოდა ამ ქვეყანაში ჩასვლა. რას ურჩევდით მათ, ვინც პირველად ჩადის საქართველოში?
- ვფიქრობ, ჯობს, ნაკლებად დაიტვირთონ თავი საკვებით და მეტი ყურადღება ეკლესიების არქიტექტურას, ძველებურ ხატებს, ფრესკებს მიაქციონ. თორემ მწვადებითა და ხაჭაპურით დამძიმებული ტურისტები ხშირად ვეღარ აღწევენ დიდებულ ძეგლებამდე. მეც მეზარებოდა ხოლმე, მაგრამ ნადიას რომ ვათვალიერებინებდი საქართველოს, თავადაც ბევრი რამ აღმოვაჩინე. მთელი ქვეყანა შემოვიარეთ. იცით, როგორ ხდება: ორი საათი და უკვე მთებში ხარ, მერე მიდის გზა ზღვისკენ, მერე - ალაზნის ველი, სადაც ყურძნის სამფლობელოა. ერთი სიტყვით, იქ ბევრი რამ არის სანახავი.

რეზო გიგინეიშვილი თავის ცოლთან, ცნობილი რეჟისორის ნიკიტა მიხალკოვის ქალიშვილთან, მსახიობ ნადია მიხალკოვასთან ერთად არაერთხელ ყოფილა საქართველოში. მათ ქორწილიც აქ გადაიხადეს. ნადიამ რეზოს უკვე ორი შვილი გაუჩინა - ნინო და ვანო (ნინა და ივანი - რუსულად) და წარმატებით ართმევს თავს დიასახლისის როლს. როგორც ამბობენ, რეჟისორი ყოფილ ცოლს სწორედ იმის გამო გაშორდა, რომ მას არ სურდა დიასახლისობა. რეზოს პირველი ცოლი რუსი მომღერალი ნასტია კოჩეტკოვა იყო. მათი რომანტიკული ურთიერთობების შესახებ რუსული პრესა დიდხანს წერდა. წყვილს ერთი ქალიშვილიც ჰყავს - მარია, თუმცა ორწლიანი ურთიერთობის შემდეგ ერთმანეთს გაეყარნენ. ნასტია ჩიოდა, რომ რეზო მუდმივად უწყობდა სკანდალებს და სთხოვდა, მეტი დრო შინ გაეტარებინა და არა კლუბებსა და დისკოთეკებზე. დღეს რეზოს პირველ შვილთანაც კარგი ურთიერთობა აქვს, ნადიასა და მისი ოჯახი კი ერთ-ერთი სამაგალითოა რუსულ ბომონდში.