ცისანა სეფიაშვილი მეოთხე შვილს ელოდება

მომღერალი ცისანა სეფიაშვილი იანვარში მეოთხე შვილის დედა გახდება. ქმარს, სოსო ზაქარეიშვილს იმდენად უნდოდა, კიდევ ერთი შვილი ჰყოლოდათ, რომ ცისანას შვილები მიუგზავნა. დედას ეხვეწებოდნენ, მათთვის და ან ძმა გაეჩინა. ახლა კი სამივე გახარებულია და ცისანას მუცელზე კოცნიან.
კომპოზიტორი ჯემალ სეფიაშვილი ცნობამ ერთადერთი ქალიშვილის მორიგი ფეხმძიმობის შესახებ ძალიან აანერვიულა, რადგან ახსოვდა, როგორ წვალობდა ცისანა სამივე შვილზე, სახლიდან ვერ გადიოდა. საბედნიეროდ, ახლა ყველაფერი კარგად არის. ცისანას ცხოვრების წესი მეოთხე შვილის მოლოდინს არ შეუცვლია, კვლავ აქტიურად დადის სამსახურში, ერთ–ერთ იაპონურ კომპანიაში, სადაც პიარმენეჯერია.
შვილის მოლოდინისა და ამ სასიხარულო მოვლენის თანმდევი ემოციების შესახებ მომღერალმა "სარკესთან" ისაუბრა.
– ცისანა, გილოცავთ, რომ მალე მეოთხე შვილის დედა გახდებით. ეს ნაბიჯი დაგეგმეთ თუ მოულოდნელი იყო?
– ჩემთვის ეს სიურპრიზი იყო, ჩემი ქმრისთვის კი – დიდი ბედნიერება. ძალიან უნდოდა, კიდევ ერთი შვილი გვყოლოდა. მეგობრები ხუმრობდნენ, სოსო ამას გეგმავდა და ამბობდა, ჩემსას მაინც გავაკეთებო. ბავშვებიც აბუნტებული ჰყავდა და მეუბნებოდნენ, პატარა გაგვიჩინეო. ჩემს გოგოს, კატოს, დაბადების დღე ჰქონდა და, რომ ვკითხე, საჩუქრად რა გინდა–მეთქი, მიპასუხა, და მინდაო.
ორსულობა, რასაკვირველია, ძალიან დიდი ბედნიერებაა. ამ ასაკში დედობა სულ სხვა შეგრძნება იქნება. ეს მართლაც ღვთის საჩუქარია. თან მესამე შვილი პატრიარქს ვერ მოვანათვლინე, რადგან მერე დაიწყო მესამე შვილების მონათვლა. საოცარი ბედნიერებაა, რომ ახლა ჩემს შვილს პატრიარქი მონათლავს.

– თქვენს ქმარს, სოსოს, რა რეაქცია ჰქონდა, როცა გაიგო, რომ ოცნება უსრულდებოდა?
– ეს ძალიან სასაცილო იყო. სამსახურში გავიგე, რომ ორსულად ვიყავი. თანამშრომლები ჩემს მეუღლეს ძალიან კარგად იცნობენ და იცოდნენ, მეოთხე შვილი როგორ უნდოდა. ერთ–ერთმა თანამშრომელმა ბიჭმა თქვა, ვიდეოკამერით უნდა წამოვიდე და გადავიღო ის წუთები, სოსო ამ ამბავს რომ გაიგებსო. მივედით სახლში, დავაყენეთ კამერა და სოსოც მოვიდა. ვუთხარი, ორსულად ვარ–მეთქი, მაგრამ კამერა რომ დაინახა, ეგონა, ვხუმრობდი. რომ მიხვდა, რაშიც იყო საქმე, რა თქმა უნდა, ძალიან გაუხარდა.
– ბატონი ჯემალი როგორ ემზადება მეოთხე შვილიშვილის პაპობისთვის?
– ჯემალს რამდენი შვილიშვილიც უნდა ჰყავდეს, მისთვის ჯერ მე ვარ. ამიტომ ნერვიულობს, როგორ ვიქნები. სამივე შვილზე ძალიან ცუდი ორსულობა მქონდა და სამივე ნაადრევად გავაჩინე. მახსოვს, პირველ ბავშვზე 5 თვე სამშობიაროში ვიწექი. მაშინ მოსკოვში ვცხოვრობდი. საავადმყოფოდან არ მიშვებდნენ, რომ ძალიან ადრე არ გამეჩინა. გინეკოლოგიური ცენტრის მთავარი ექიმი მამას მეგობარი გიორგი ბურდული იყო. პირველი ბავშვის მერე დავბრუნდი საქართველოში, ხელმეორედ გავთხოვდი და ბურდულმა რომ გაიგო, მეორე და მესამე შვილზე დავორსულდი, ძალიან გაუკვირდა. ახლა უკვე აღარც ვატყობინებთ, ორსულად რომ ვარ... (იცინის).
ჯემალმა მითხრა, შენ რომ კარგი ორსულობა გქონდეს, ახლა ალბათ 25–ე ბავშვზე იქნებოდი ფეხმძიმედო... (იცინის).
– შვილები ხომ არ ეჭვიანობენ?
– არა, პირიქით, სულ მუცელზე მეფერებიან და ელაპარაკებიან. ჩემმა მეუღლემ უთხრა, რომ პატარა მათ ასე უფრო დაუმეგობრდებოდა და ერთმანეთს ეჯიბრებიან, ვის უფრო დაუმეგობრდება.
– ახლა როგორი ორსულობა გაქვთ?
– ალბათ იმიტომ, რომ ეს ბავშვი მართლა ღვთის საჩუქარია, ეს ორსულობა განსხვავდება წინა სამი ორსულობისგან. სამივე შვილზე პირველი დღიდან სულ ვიწექი, გადასხმებით თუ წამლებით ვინარჩუნებდი ნაყოფს. ახლა სამსახურშიც კი დავდივარ. ალბათ ღმერთს იმდენად უნდოდა, ეს ბავშვი გაჩენილიყო, რომ თავს ძალიან კარგად ვგრძნობ.
– სქესს და სახელს გაგვიმხელთ?
– ჯერ თავს შევიკავებ. ვიტყვი, რომ პატარას იანვარში ველით.
– სახელის შერჩევისთვის ოჯახური კრება მოაწყვეთ?
– ისეთ პერიოდში ჩნდება, რომ იმ დროს ეკლესიური დღესასწაულია. ამიტომ არც კი განგვიხილავს სხვა სახელი... სხვათა შორის, კატოს მე დავარქვი სახელი. ლევანიკოზე არც ყოფილა ლაპარაკი. ჩემი მამამთილი, არაჩვეულებრივი ადამიანი, ლევან ზაქარეიშვილი, ძალიან მიყვარდა და კატო რომ გავაჩინე, ძალიან მინდოდა, ლევან ზაქარეიშვილიც გვყოლოდა. საბედნიეროდ, მოვასწარი. ლევანიკო წლინახევრის იყო, როცა ლევანი გარდაიცვალა. მახსოვს, მამაჩემმა მითხრა, შემპირდი, რომ ჩემს სახელს არც ერთ შვილს დაარქმევო... (იცინის).
– მიუხედავად მეოთხე ფეხმძიმობისა, ფიზიკურად კარგ ფორმაში ხართ, არ გასუქებულხართ. ამას როგორ ახერხებთ?
– ძალიან მიყვარს ჭამა. ვინც არ მიცნობს, მათ ჰგონიათ, რომ დიეტით ვინარჩუნებ წონას. არადა არასდროს ვიზღუდავ თავს. ფორმას თავისთავად ვინარჩუნებ.
წინა ორსულობებზე არ მაწუხებდა, რა ჩამეცვა, რადგან სულ სახლში ვიყავი. ახლა სულ ვფიქრობ ტანსაცმელზე, ხან ვყიდულობ, ხან ვიკერავ. სარკის წინ სულ დილემის წინაშე ვდგავარ, რა ჩავიცვა.
– ამ ფეხმძიმობაზე მიზეზობა, ჭირვეულობა არ გამოგაჩნდათ?
– სხვათა შორის, ძალიან მიჭირს სუნამოების შერჩევა. მეორე ორსულობისას ერთ–ერთი სუნამო შემძულდა, რადგან ტოქსიკოზი დამეწყო. ახლაც კი არ ვიყენებ მას. ახლა რა სუნამოც მასხია, მომწონს.
– მეოთხე შვილის მოლოდინს ალბათ ისეთი ნერვიულობა აღარ ახლავს, როგორიც უფროს ბავშვებზე გქონდათ, რადგან დიდი გამოცდილება დაგიგროვდათ.
– არც ერთ შვილზე არ ვიცოდი, მეთორმეტე თუ მეცამეტე კვირაზე კისრის ნაოჭი რომ უნდა გამოჩნდეს, რაც ბავშვს განვითარების ეტაპის მანიშნებელია. ახლა ველოდებით კისრის ნაოჭის ნახვას. ასაკი მაინც თავისას შვრება, უფრო ნერვიულობ. მესამეზე რომ დავორსულდი, მეორე ერთი წლის მყავდა და ორმაგად რთული იყო ჩვილის მოვლა. ახლა მგონია, რომ ამ ბავშვით გავერთობით. იმას, რომ ღამისთევა დამღლელი იქნება და ა.შ., იოლად ვუყურებთ. სოსო სულ მეხმარება ბავშვების გაზრდაში.
– თემას გადავუხვიოთ და ის ფაქტი გავიხსენოთ, როცა ერთი წელზე ცოტა მეტი ხნის წინ, ხელისუფლებაში ნაციონალების ყოფნისას, თქვენ "ლაბორატორია 1918"–ის წევრის, სანდრო ცაგარელის მაგივრად 400 ლარიანი ჯარიმა გადაიხადეთ, რომელიც მას სასამართლოსგან ჰქონდა დაკისრებული. ის ციხის სკანდალური კადრების გავრცელების შემდეგ გამართულ საპროტესტო აქციაზე დააკავეს. ეს ნაბიჯი რატომ გადადგით?
– სანდრო გირგვლიანის გარდაცვალების მერე ხელისუფლების მიმართ ჩემი პროტესტი მქონდა. სანდრო ჩემი ქმრის მეგობარი იყო. მამაჩემი იმ პერიოდში უკვე ოპოზიციაში გახლდათ. ვფიქრობ, რომ ძალიან დაბალი დონეა, როცა ამბობენ, ჯემალი შევარდნაძეს უმღეროდა და სააკაშვილი იმიტომ არ მოსწონდაო. ჯემალ სეფიაშვილი ის ადამიანია, რომელსაც ყველა მთავრობასთან შეეძლო ინტეგრაცია, მაგრამ საკუთარ თავს ამის უფლება არ მისცა. ჯემალს მას შემდეგ შეექმნა პრობლემა, რაც თავად განუდგა მათ და არა – პირიქით.
ჩვენ საკმაოდ რთული წლები გავიარეთ. მეცინება, როცა ამბობენ, რა გვექნა, საჭმელი არ გვქონდა, სიმღერა ჩვენი შემოსავლის წყაროა და ნაციონალების მოწყობილ კონცერტებზე ამიტომ ვმღეროდითო. ჩვენც ძალიან გვიჭირდა, მაგრამ იყო რაღაცეები, რასაც ვერ გადავაბიჯეთ. მიხარია, მამაჩემი ქუჩაში რომ დადის, ზურგში ვიღაც არ აფურთხებს. რაც ყველაზე კარგია, ამ ყველაფერმა არ გამაბოროტა, რადგან ოჯახში მქონდა წყნარი, მშვიდი ცხოვრება.
იმ ბიჭის ფინანსური დახმარება კი ჩემს მოვალეობად ჩავთვალე. მახსოვს, თანხა (ჯარიმა) შინაგან საქმეთა სამინისტროში რომ გადავრიცხე, გულში გამკრა, ვაითუ, "ოცნებამ" არ გაიმარჯვოს–მეთქი. 18 წლის შვილი რომ გყავს, უკვე საშიშია. საკმაოდ მძიმე პერიოდები გავიარეთ. ბუტა რობაქიძის დედასაც მოვუბოდიშე. როცა ბუტა გარდაიცვალა და შემდეგ – სანდრო, არავინ დავდექით თავის დროზე ისე, როგორც უნდა დავმდგარიყავით. ახლაც სულ მინდა, ბუტას დედას რაღაცნაირად მოვუბოდიშო. ღვთის წყალობით, ალბათ ყველაფერი კარგად იქნება. ძალიან მინდა, ვინც დასასჯელია, დაისაჯოს, მაგრამ არ შეიძლება პოლიტიკური მოსაზრებების გამო ადამიანები ერთმანეთს გადაეკიდონ.
– წლების განმავლობაში ამბობდით, რომ შოუბიზნესიდან თქვენი ნებით წახვედით. ახლა შეგიძლიათ თქვათ, რომ ე.წ. შავი სიების მსხვერპლი გახდით?
– თავიდან მე არ მინდოდა შოუბიზნესში ყოფნა, მერე კი აღარც მეძახდნენ. ერთ–ერთ გადაცემაში ვთქვი, რომ ამ შოუბიზნესის ნაწილი ვერ ვიქნებოდი. მერჩივნა, ჩემს შვილებს ბევრი რამ დაკლებოდათ, ვიდრე იქ ვყოფილიყავი. არ ვნანობ არც ერთ დღეს, რომ ამ გადაწყვეტილების გამო რაღაცეები მაკლდა. არავის გავკიცხავ, უბრალოდ ვამბობ, მერჩივნა, ისე ვყოფილიყავი, როგორც ვიყავი.
– ქართული შოუბიზნესის სახეებთან დღეს რა ურთიერთობა გაქვთ?
– ყველასთან კარგი ურთიერთობა მქონდა და მაქვს. ზოგიერთი საკუთარი ნებით გაერიყა ჯემალს. არ ვიცი, კონტაქტის ეშინოდათ, აღარ უნდოდათ ურთიერთობა თუ... იმ ადამიანებს დააკლდათ, რომ ჯემალ სეფიაშვილთან რაღაც პერიოდი არ ჰქონდათ ურთიერთობა. ამ წლებმა ბევრი რამ და ვინმე დამანახა. ეს კი ძალიან კარგია. ახლა უკვე ვიცი, ვინ ვინ არის.
– აპირებთ შოუბიზნესში დაბრუნებას?
– ბევრი წელია სიმღერა არ ჩამიწერია. რისთვის ჩამეწერა? კონცერტები არც ტარდება. მაგრამ 26 მაისს რეგიონებში იყო კონცერტები და საჩხერეში გამოვედი. მომეწონა ის ფაქტი, რომ მომღერლები შერჩევით არ გამოსულან, ყველა გამოვიდა, ნაციონალების სახეები იყვნენ თუ არა. ეს კარგია, ბოროტებას ბოროტებით არ უნდა უპასუხო. სცენაზე დგომა ჩემთვის საოცარი შეგრძნება იყო. რატომაც არა? თუ მსმენელს ვენდომები და კონცერტები იქნება, დიდი სიამოვნებით დავბრუნდები სცენაზე. ოჯახის წევრებიც ხელს შემიწყობენ. ბავშვები იმ ასაკში არიან, რომ უკვე ერთმანეთს გაზრდიან. როგორც გითხარით, გიორგი 18 წლის არის, კატო – 10 წლის, ლევანი კი – 8 წლის.
მანანა ნოდია, ჟურნალი სარკე