მიყვარხარ!

პრივეტ ყველას,მე მქვია ვიკა ვარ 14 წლის, ვარ მაღალი მაქვს გრძელი შავი თმები, მწვანე თვალები და რაც მთავარია ვარ მხიარული.მოკლედ თავი რომ არ შეგაწყინოთ პირდაპირ გადავალ ამბავზე. (ამ ისტორიაში ვარ 17 წლის და დანარჩენი პერსონაჟები გამოგონილია)


ზაფხულის ერთ მშვენიერ დღეს მე და ლიზიმ(ლიზი ჩემი საუკეთესო დაქალია,17 წლის, საშუალო სიმაღლის, კულულა თმებით და თაფლისფერი თვალებით)გადავწყვიტეთ რომ ქობულეთში ჩვენს საერთო მეგობართან ბაჩისთან დაგვესვენა.ბაჩიმ ეს რომ გაიგო ძალიან გაუხარდა და მთელი დღეები ჩვენ გველოდებოდა.
ორშაბათი დღე იყო მე და ლიზი უკვე ქობულეთში ვიყავით.ავტობუსის გაჩერებასთან ბაჩი დაგვხდა
-ვაა გოგოებო როგორ ხართ?(ბაჩი)
-კარგად, შენ როგორ ხარ?(ლიზი)
-რავი რა.რა კარგია რო მესტუმრეთ მომენატრეთ ჩემო თავქარიანებო.(ბაჩი)
-ოჰ,გეყოს რა ტყუილი ყველაფერი სახეზე გაწერია.კაი კაი წავიდეთ თორე ძალიან დავიღალეთ.(ლიზი)
-კაი წავედით,(ბაჩი)
სახლში მივედით ცოტახნით დავისვენეთ და ზღვაზე წასვლა გადავწყვიტეთ.
-გოგოებო ჩემს ძმაკაცებსაც დავურეკავ და ისინიც წამოვლენ, თან გაიცნობთ და თან მარტო არ იქნებით. მე ჩემს შეყვარებულს ნინის უნდა შევხვდე.(ბაჩი)
-ოოო, კაი კაი მიდი დაურეკე,,(ლიზი)
ცოტახანში ისინიც მოვვიდნენ.ერთს დიტო ერქვა(მაღალი იყო, გრძელი თმები და თაფლისფერი თვალები ჰქონდა,18 წლის იყო)
მეორეს კი რეზი ერქვა(მაღალი იყო,ქამელეონოს ტვალები გრძელი თმები და საყვარელი ღიმილი ჰქონდა,18 წლის იყო)
ცოტახანში ბაჩი წავიდა ჩვენ კი ბიჭებთან დავრჩით და წყალბურთს ვთამაშობდით.მერე ბიჭებმა ნაყინზე დაგვპატიჟეს და ვრსეირნობდით.სახლში 12-ზე მივედიტ ძალიან დაღლილები ვიყავით და მალევე დავიძინეთ.
დილით 11-ზე გავიღვიძეთ,მოვემზადეთ და ქვემოთ ჩავედით.იქ ბაჩისთან ერთად დიტო და რეზი დაგვხდა.
-დილამშვიდობისა გოგებო(რეზი)
-დილამშვიდობისა(მე)
-აუუუ, ბაჩი რამე მაჭამე თორე კუჭი მიხმება(ლიზი)
-შენ როგორ სუ ჭამაზე ფიქრობ, მოდი სალათი გვაქვს და მიირთვი.(ბაჩი)
ვჭამეთ და ახლა იმაზე ვფიქრობდით რა გაგვეკეთებინა.
-წამოდით ჩემტან ბარში წავიდეთ და გავაჯაზოთ(რეზი)
-ვა შენ ბარიც გაქვს(მე)
-ხო, გაგიკვირდა?(რეზი)
-ცოტათი, კაი წავიდეთ(მე)
დიტო მამქანით იყო და ბარამდე მისი მანქანით მივედით. ბევრი ვიგიჟეთ.რეზი განსაკუთრებულათ მთვრალი იყო.
ბარში ვიღაც ბიჭოი იჯდა,თვალს არ მაცილებდა, უცებ სკამიდან ადგა და ჩემსკენ წამოვიდა.
-გამარჯობა ლამაზო, არ გამეცნობი? მე ლაშა მქვია შენ?(ლაშა)
-მე კიდე ვიკა(მე)
-არ გინდა ვიცეკვოდ?(ლაშა)
-რატომაც არა(მე)
ვცეკვავდით მაგრამ მერე მივხვდი რო ცუდი ბიჭი იყო და ვთხოვე ტავი დაენებებინა მაგრამ თავს არ მანებებდა და ჩემი კოცნა უნდოდა.ამ დროს რეზი მოვიდაა დააა.....
რეზი მოვიდა და ერთი ალიაქოთი ატყდა, ვინ ვის ურტყავდა ვერ ვხედავდი.უცებ ბაჩი და დიტო მოვიდნენ და ბიჭები გააშველეს,ლაშა ბარიდან გააგდეს რეზი კი სახლში მიიყვანეს.ცოტახანში ბაჩი მოვიდა ჩვენს წასაყვანად. მანქანაში ჩავჯექით,ხმას არავინ ვიღებდით.
-გოგო შენ ცოტა ვერ ხარ, რაზე ფიქრობდი ეგეთ ბიჭს ეგეთ ბიჭს რო ეცეკვებოდი, მაგარი ცირი ტიპი ეგ,(ბაჩი)
-მე რა ვიცოდიი,საიდან უნდა გამომეწერა როგორი იყოო,, აუ და ვაფშე შემეშვიი რაა,,(მე)

გავიდა ერთი თვე მე და რეზი კი ძალიან ახლო მეგობრები გავხვდით, სუ ერთად ვიყავით.რეზისთან თავს ძალიან კარგად ვგრძნობდი.
ერთხელ რეზიმ მასთან აგარაკზე დაგვპატიჟა,ჩვენც სიამოვნებით დავტანხმდით.
-რა მაგარია აგარაკზე,კარგ დროს გავატარებთ და თან ცოტახნით ქალაქსატნ მოვცილდებით(ლიზი)
-როდის მივდივართ(ბაჩი)
-მოიყვანს დიტო მანქანას და წავალთ, მანამდე კი მოემზადეთ(რეზი)
-ვინმე კიდე მოდის ჩვენს ერთად(ლიზი)
-კი, ნინი(ბაჩი)
-აა, კაი (ლიზი)
სამი საათისთვის დიტომ მანქანა მოიყვანა შვიდის ნახევარზე კი უკვე იქ ვიყავით.მე და ლიზი სამზარეულოში გავედით და სალათი მოვამზადეთ.როცა დაწოლის დრო მოვიდა ბიჭებმა ჩხუბი დაიწყეს საწოლზე მე ვწევებიი არა მეო.
-მოდით ჯოკერი ვიტამაშოთ და ვინც მოიგებს ის იატაკზე წვება და თან წაგებულებთან სამი სურვილი ექნება(ნინი)
-კაი ვითამაშოთ(ბაჩი)
ვითამაშეთ და ბაჩიმ წააგო.
-მოკლედ ჩემი პირველი სურვილია რომ ლიზი და დიტო ერთად წვებიან(ბაჩი)
ლიზი და დიტო გაწითლდნენ რეზიმ კი სიცილი მორთო.
-რა გაცინებს, ჩემი მეორე სურვილი ის არის რომ რეზი და ვიკა წვებიან ერტად(ბაჩი)
მე ყვირილი მოვრთე რეზის კი სახხე შეეცვალა და სიცილს მორჩა.
-მესამე სურვილი კი ის არის რომ ლიზიმ ყავა გაგვიკეთოს(ბაჩი)
დაწოლის დრო მოვიდა. რეზი უკვე საწოლში იყო მე კიდე აივაყზე ვიყავი და გარემოს გავცქეროდი ამ დროს რეზიც გამოვიდა და ვილაპარაკეთ.მერე კი რეზი ივე ტახტზე დაწვა მე კიდე საწოლში.დილით ლიზიმ გამომაღვიძა ბოლო ხმაზე ყვიროდა
-ვიიკ, ადექიიი მზე ამოვედიიიი:)(ლიზი)
მეც ავდექი მოვწესრიგდი და ქვემოთ ჩავედი,ერთი საათის შემდეგ ლიზი ისევ მოვარდა ძალიან გახარებული იყო.
-გოგოებოოოოო დიტომ სიყვარული ამიხსნაა(ლიზი)
-ვაა, კარგია(ნინი)

-ქორწილი როდის არის?(მე)
ლიზიმ ენა გამომიყო და წავიდა.
ორი დღის შემდენ ბაჩი და ნინი წავიდნენ, ნინის რაღაც გამოცდები Hქონდა და ბაჩი გაჰყვა.ამიტომ დავრჩით მე,რეზი და ორი გადარეულად ერთმანეთზე შეყვარებული წყვილი.შუადღეს ლიზი და დიტო სასეირნოდ წავიდნენ, მე კი სამზარეულოში ჭურჭელს ვრეცხადი როცა ხელზე რაღაც შევება ვიგრძენი შევტრიალდი და რეზი იყო.ერთმანეთისთვის არაფერი გვითქვამს,დებილებივით ვუყურებდით ერთმანეთს თვალებში.ხუთი წუთის შემდენ რეზიმ მიტხრა
-იციი ვიკაა......
-იცი ვიკა ამ ბოლო დროს ძალიან შეგეჩვიეე,შენთან ძალიან კარგად ვგრძნობ თავს.(რეზი)
-მეც(ვიკა)
-ვიკა იცი ძალიან მიყვარხარ,სიცოცხლეზე მეტად.(რეზი)
მე არაფერი არ მითქვავს უხმოდ მივედი და სკამზე დავჯექი.
-ვიცი ვიკა რო ასე მალე ვერ მეტყვი რას გრძნობ ჩემს მიმართ ამიტომ დროს მოგცემ დასაფიქრებლად.(რეზი)
ეს თქვა და ოთახიდან გავიდა.მთელი ღამე არ მეძინა,სულ მის სიტყვებზე ვფიქრობდი.გამთენიოს კი ჩამეძინა.
10-ზე გამეღვიძა,თვალები რომ გავახილეე დავინახე ჩემს საწოლთან წითელი ვარდი იდო, მივხვდი რომ რეზისგან იყო და ძალიან გამიხარდა.ავდექი და როგორც ყოველთვის ისე ჩავიცვი.შორტი,მაისური და კეტები.ქვემოთ რომ ჩავედი არავინ დამხვდა ამიტომ წვენი დავისხი და ბაღში გავედი.გარედ მხოლოდ ლიზი დამხვდა.
-ლიზ,სად წავიდნენ ბიჭები?(მე)
-ქალაქში წავიდნენ რაღაც საქმეები ჰქონდათ.(ლიზი)
-აა კაი(მე)
უკვე დაღამდა 9 საათი ხდებოდა ბიჭები კი არსად ჩანდნენ.ძალიან ვნერვიულობდით.უცებ ტელეფონზე ზარიან
-ალოო(მე)
-გამარჯობა!თქვენ რეზისა და დიტოს მეგობარი ბრძანდებით?(უცნობი)
-დიახ.თქვენ ვინ ხართ?(მე)
-მე ექიმი დათო გახლავართ.თქვენი მეგობრები ავტოავარიაში მოხვდნენ და მათი საქმე ძალიან ცუდადაა.(ექიმი)
-ეხლავე მოვდივარტ(მე)
ორ საათში უკვე საავადმყოფოში ვიყავით.
-ექიმო როგორ არიან ბიჭები?(ლიზი)
-სამწუხაროდ ცუდად.საჭესთან მჯდომ ბიჭს დიტოს სასწრაფოდ ჭირდება ოპერაცია მარჯვენა ფეხზეე თუ არადა ის ვეღარასდროს შეძლებს ფეხის ამოძრავებას.ხოლო გვერდზე მჯდომზე არ ვიცი რა გითხრად, ჩვენ ყველაფერი გავაკეტეთ რაც კი შრგვეძლო დანარჩენი კი მასზეა დამოკიდებული.(ექიმი)
ექიმო ყველაფერი გააკეტეთ რაც კი შეიძლება.გაუკეთეთ დიტოს ოპერაცია.(ლიზი)
-ოპერაციისთვის ყველაფერი მზადაა უბრალოდ თქვენი თანხმობის გარეშე ვერ დავიწყებდით.ხოლო მეორეს ვერაფერს ვუშველით.თუ ხვალ არ გაიღვიძა მაშინ უკვე ყველაფერი დამთავრდება.(ექიმი)
ეს თქვა ექიმმა და წავიდა.
მე და ლიზი ძალიან ვნერვიულობდით.მე მივხვდი რომ თუ რეზის რამე შეემთხვევოდა მე მოვკვდებოდი, მივხვდი რომ რეზი ძალიან მიყვარდა.
ოპერაცია 4 საათს გაგრძელდა.ბოლოს ექიმი გამოვიდა.
-ექიმო დიტო როგორაა?(ლიზი)
-უკვე კარგადაა.(ექიმი)
-ღმერთ მადლობა. მადლობა ექიმოო.შეიზლება ვნახო?(ლიზი)
-დიახ.(ექიმი)
-მეც მინდა რეზის ნახვა ექიმო(მე)
-გამომყევით(ექიმი)
მთელი ღამე რეზისთან გავატარე.თვალებზე ცრემლი არ შემშრობია.
გათენდა. მთელი დღე რეზის გაღვიძებას ველოდი მაგრამ უშედეგოდ.ბოლოს ექიმმა მითხრა:
-ვწუხვარ(ექიმი)
მე ბოლო ხმაზე ავტირდი და რეზის ჩავეხუტე როცა უეცრად ვიღაცის ხმა მომესმა
-ნუ გეშინია საყვარელო მე შენ არ მიგატოვებ(რეზი)
რეზის ხმის გაგონება ძალიან გამიხარდა, უბედნიერესი ადამიანი ვიყავი იმ დროს.
გავიდა რამოდენიმე დღე, რეზი და დიტო საავადმყოფოდან გამოწერეს.ორ დღეში ლიზის დაბადების დღე იყო და ვემზადებოდით. ძალიან მაგარიი წვეულება გამოგვივიდა.ლიზი უკე 18-ის გახდა, დაბადების დღეზე დიტომ ლიზის ცოლობა თხოვა და ორი კვირის შემდენ ქორწილი იყო.
გავიდა რამოდენიმე თვე მე და რეზის კი ერთმანეთი დღითიდღე უფრო და უფრო გვიყვარდებოდა. ოტხ თვეში ჩემი დაბადების დღეც მოვიდა და მეც 18-ის გავხდი. ორი თვის მერე კი რეზის ქონდა დაბადების დღე. რეზიმ მის დაბადების დღეზე ცოლობა მთხოვა და ორი კვირის შემდენ უკვე ცოლ-ქმარი გვერქვა.
გავიდა დრო და ლიზის და დიტოს პატარა ბარბარე შეეძინათ, ცხრა თვის შემდეგ კი ჩვენ პატარა ანა შეგვეძინა. ისინიც ჩემი ლა ლიზის მზგავსად საუკეთესო მეგობრები იქნებიან. (დასასრული)