რატომ დაუპირისპირდა ნანა შონია ეკა კახიანს
1 650 ნახვა
18 სექტემბერს ერთ–ერთ ტოქ შოუში, რომლის თემაც გახლდათ პოლიტიკური კონფორმიზმი, თავი ისევ იჩინა წინა ხელისუფლების მიერ გავლებულმა "მავთულხლართმა" მისთვის სასურველ და არასასურველ ხელოვანთა შორის. მომღერალმა და მსახიობმა ეკა კახიანმა აღნიშნა, რომ სააკაშვილისა და მისი ხელისუფლების მხარდამჭერ კონცერტებში ჰონორარების გამო მონაწილეობდა. ამ ნათქვამმა მსახიობ ნანა შონიას მკვეთრი რეაქცია გამოიწვია. ამ უკანასკნელს თავისი ოპოზიციური შეხედულებების გამო ნაციონალების რეჟიმი არ სწყალობდა და არც თავად ჰქონდა მათთან თანამშრომლობის სურვილი. როცა შოუში კოლეგა კახიანს უთხრა, ჩვენც გვიჭირდა, მაგრამ ფულის გამო დათმობებზე არ წავსულვართო, კახიანმა პასუხად შეაგება, თქვენ გმირები ხართო.
ამ შელაპარაკებამ უკვე მერამდენედ ისევ წინ წამოსწია საზოგადოებაში ისეთი საჭირბოროტო საკითხი, როგორიცაა სახელისუფლებო და არასახელისუფლებო ბანაკებად დაყოფილი ხელოვანები. მსახიობ ნანა შონიას ამ თემაზე სასაუბროდ ვეწვიეთ.
– ქალბატონო ნანა, გადაცემაში, სადაც სტუმრად იყავით მიწვეული, საუბრობდნენ იმაზე, როგორ კარგავენ მეგობრები ერთმანეთს პოლიტიკის გამო. თქვენ ეს პრობლემა შეგეხოთ?
– ჩემთვის ეს მართლა ძალიან მტკივნეული თემაა. ამის მწარე გამოცდილება გვაქვს, როცა ზვიად გამსახურდიას მომხრეები და ოპოზიციურად განწყობილი ადამიანები ერთმანეთს უპირისპირდებოდნენ, ამის გამო ოჯახებიც ინგრეოდა. მე, პირადად, ყოველთვის ვცდილობდი, რომ ეს არ დამეშვა. ჩემი ცხოვრების დევიზია "წყალნი წავლენ და წამოვლენ, ქვიშანი დარჩებიანო". რა თქმა უნდა, არ არის კარგი, როცა მეგობარს თუ ახლობელს შენგან მკვეთრად განსხვავებული აზრი აქვს. მიუხედავად იმისა, რომ საკმაოდ ტაქტიანი, თავშეკავებული ადამიანი ვარ, ხანდახან ისე ავდუღდები ხოლმე, მეგობრებთანაც სერიოზულ პოლემიკაში შევდივარ, მაგრამ ეს ძალიან იშვიათად ხდება. შეიძლება ის ადამიანი გარკვეული პერიოდი ნაწყენიც კი იყოს, მაგრამ მე ყოველთვის იმას ვამბობ, რასაც ვფიქრობ. სიმართლის ართქმა მიუღებლად მიმაჩნია. ხანდახან არის მომენტები, როცა არ შეიძლება გაჩუმდე.
– წინა ხელისუფლებაზე საუბრისას ახსენებენ ე.წ. შავ სიებს, რომლებითაც გარკვეულ მომღერლებს ბლოკავდნენ. მსახიობებსაც ხომ არ უდგენდნენ ასეთ სიებს?
– რა თქმა უნდა. პირადად მე ვგრძნობდი, რომ თავს იკავებდნენ შემოთავაზებებისგან, ეს იქნებოდა სერიალი თუ რომელიმე გადაცემაში ჩემი მონაწილეობა. მაგრამ ეს თეატრს არ ეხება. რამაც გადამარჩინა, ეს იყო თეატრი. წლების განმავლობაში რომ არ ითამაშო სცენაზე, კვალიფიკაციას დაკარგავ, თეატრი სულ ფორმაში გამყოფებს. ძალიან მერიდებოდა მეთქვა, იცით, მე მბლოკავენ–მეთქი... ხანდახან იმაზეც ფიქრობ, შეიძლება რეჟისორს მართლა სხვა უნდა როლზე და პოლიტიკური ნიშნით დაბლოკვა არაფერ შუაშია, მაგრამ ბევრჯერ მათ უარს პოლიტიკური ელფერი დაჰკრავდა. ეს სიმახინჯე და საშინელება იყო. მსახიობს რა პოლიტიკური ხედვა აქვს, ეს არ უნდა გაინტერესებდეს.
ცუდია, როცა პოლიტიკა ხელოვნებას ეხება, მაგრამ თეატრი პოლიტიკური მოვლენაცაა. სცენაზე გრძნობების გარდა, შენს პოზიციაზეც ლაპარაკობ. მსახიობის ნათქვამს ფასი აქვს, ამიტომ ვთვლი, რომ პოზიციის ქონა აუცილებელია. უფრო კარგად გრძნობ თავს, როცა მართალი ხარ. სამწუხაროდ, ეს თვისება იშვიათია. თუკი შენში აღმოაჩინე ეს თვისება, უნდა გაუფრთხილდე. არჩევნების მერე ერთმა მითხრა, როგორ დაშოშმინდითო. კი არ დავშოშმინდი, ჯერ ერთი, დიდხანს გასტანა იმ შოკმა, რომ ხელისუფლება შეიცვალა, მეორეც, ჯერ არ ვთვლი საჭიროდ, რამეს გამოვეკიდო. გარდამავალი პერიოდია და ყველაფერი დალაგდება. რა თქმა უნდა, იქნება შეცდომებიც, მაგრამ ეს პროცესია. ისეთ ნამსხვრევებზე მოვიდა ახალი ხელისუფლება, რომ მათ ალაგებას დიდი დრო უნდა.
– ეკა კახიანმა გადაცემაში აღნიშნა, რომ ისევ დგება სიები. თქვენ არ გსმენიათ ამის შესახებ?
– ტყუილია! არავითარი სიები არ დგება.
– რატომ გამორიცხავთ, რომ შოუბიზნესის ის სახეები, ვინც წინა ხელისუფლების ფავორიტები იყვნენ, დღეს უკანა პლანზე გადასწიოს ვინმემ?
– არა მგონია. ახლა ისეთი სიტუაციაა, რომ კონცერტები არსად იმართება. მითხარით, სად ტარდება კონცერტები და ვინ დაიბლოკა? იგივე ეკა კახიანი სად არ ჩასვეს? ასე ლაპარაკი ადვილია. გამიკვირდა, ეკამ რომ ეს თქვა. მან ასევე თქვა, რომ სხვა შემოსავალი არ ჰქონდა და იმიტომ მიდიოდა წინა ხელისუფლების მოწყობილ კონცერტებზე. გასაგებია, მაგრამ ჩვენც არ გვქონდა სხვა შემოსავალი. მე, მაგალითად, როგორ უნდა გამჭირვებოდა ისე, რომ 2008 წლის 9 აგვისტოს გამართულ უზარმაზარ კონცერტზე გავსულიყავი და მემღერა?! ბიჭები იღუპებოდნენ... ეს ნაბიჯი გაუმართლებელი იყო. 26 მაისს, როცა ხალხი ჩაიხოცა და მეორე დღეს კონცერტი გამართეს, იქ მონაწილეობას რა გამართლება აქვს?! რამდენი უნდა გადაეხადათ, რომ იქ გავსულიყავი! მერე როგორ უნდა მეცხოვრა? სიმართლე ერთია. ვიღაც შეიძლება არ გეთანხმებოდეს, მაგრამ ამ სიმართლეს მაინც პატივს სცემს.
– რა ურთიერთობა გაქვთ ეკა კახიანთან?
– ეკასთან გადასარევი ურთიერთობა მაქვს. ჩემი კოლეგაა და ძალიან მიყვარს. ჩვენ ბევრი რამ გვაკავშირებს. გადაცემაში ჩემი პოზიცია დავაფიქსირე. როცა ადამიანს არ ვეთანხმები, ეს უნდა ვთქვა.
– გადაცემაშიც და ინტერვიუშიც ახსენეთ: "ჩვენც გვიჭირდა". რა იგულისხმება ამ წინადადებაში?
– მსახიობი თუ როლზე არ დაგაკავეს, სხვა არანაირი ანაზღაურება არ გექნება. თუ გბლოკავენ, უმუშევარი რჩები. თეატრში ვთამაშობდი, მაგრამ ხელფასი არ მენიშნებოდა, რადგან ოპოზიციაში ვიყავი. თეატრის დირექტორი ჩემი მეგობარია, მაგრამ მას არაფერი შეეძლო. ეს კულტურის სამინისტროს უნდა დაეშვა.
– ბიძინა ივანიშვილის მიერ მსახიობებისთვის დანიშნული ხელფასი არ გქონდათ?
– როცა ხელფასი არ გაქვს, დახმარებასაც ვერ იღებ, რადგან არსად ირიცხები და არავინ იცის, იმ თეატრში ხარ თუ არა. სანამ ხელფასს მომცემდნენ, მანამდე მაინც დამენიშნა ივანიშვილის დახმარება, რომელმაც გადამარჩინა.
– ახალი ხელისუფლების მიმართ არანაირი კრიტიკული შენიშვნა არ გაქვთ, თვალდახუჭულად გჯერათ მისი?
– ამას უფრო გლობალურად ვუყურებ. ვთვლი, რომ დასკვნების გაკეთება ჯერ ადრეა. ჯერ ყველაფერს ვაკვირდები. ძალიან მომწონს პრეზიდენტობის კანდიდატი, გიორგი მარგველაშვილი – განათლებული, სერიოზული, კულტურული, იუმორით სავსე ადამიანია. დარწმუნებული ვარ, გიორგი თავის თანამდებობას არასწორად არასოდეს გამოიყენებს. ვერავინ გადამარწმუნებს, რომ ასე არ იქნება, რადგან გიორგის კარგად ვიცნობ.
– თუ გახსოვთ, მიხეილ სააკაშვილით როგორი ერთსულოვანი აღფრთოვანება იყო, როცა ის სათავეში მოდიოდა? მის მიმართაც იგივე დამოკიდებულება ჰქონდა უმრავლესობას, როგორიც თქვენ დღეს მარგველაშვილის მიმართ გაქვთ. იქნებ სწორედ აქ არის საზოგადოების შეცდომა?
– მეც მომწონდა სააკაშვილი და მხარს ვუჭერდი, მაგრამ მას ასე კარგად არ ვიცნობდი. ვერ წარმოვიდგენდი, რომ იმ დიდ ბედნიერებას, რასაც ხალხის ნდობა და სიყვარული ჰქვია, ეს კაცი რამეში გაცვლიდა. წინა ხელისუფლებაში მომხვეჭელობის დიდი სურვილი არ მომწონდა.
– "მეცხრე არხზე" თქვენი საავტორო გადაცემა გქონდათ – "რაც დარჩა სათქმელი". როგორ აფასებთ ამ არხის დახურვას?
– რადგან ამ არხის დახურვის გამო ჩემი გადაცემა დასრულდა, სუბიექტური ვერ ვიქნები. ეს მაშინ მოხდა, როცა ედინბურგში ვიყავი ფესტივალზე. ტელევიზიის დახურვაში კატასტროფას ვერ ვხედავ. ალბათ ასე იყო საჭირო.
მანანა ნოდია, ჟურნალი სარკე
ამ შელაპარაკებამ უკვე მერამდენედ ისევ წინ წამოსწია საზოგადოებაში ისეთი საჭირბოროტო საკითხი, როგორიცაა სახელისუფლებო და არასახელისუფლებო ბანაკებად დაყოფილი ხელოვანები. მსახიობ ნანა შონიას ამ თემაზე სასაუბროდ ვეწვიეთ.
– ქალბატონო ნანა, გადაცემაში, სადაც სტუმრად იყავით მიწვეული, საუბრობდნენ იმაზე, როგორ კარგავენ მეგობრები ერთმანეთს პოლიტიკის გამო. თქვენ ეს პრობლემა შეგეხოთ?
– ჩემთვის ეს მართლა ძალიან მტკივნეული თემაა. ამის მწარე გამოცდილება გვაქვს, როცა ზვიად გამსახურდიას მომხრეები და ოპოზიციურად განწყობილი ადამიანები ერთმანეთს უპირისპირდებოდნენ, ამის გამო ოჯახებიც ინგრეოდა. მე, პირადად, ყოველთვის ვცდილობდი, რომ ეს არ დამეშვა. ჩემი ცხოვრების დევიზია "წყალნი წავლენ და წამოვლენ, ქვიშანი დარჩებიანო". რა თქმა უნდა, არ არის კარგი, როცა მეგობარს თუ ახლობელს შენგან მკვეთრად განსხვავებული აზრი აქვს. მიუხედავად იმისა, რომ საკმაოდ ტაქტიანი, თავშეკავებული ადამიანი ვარ, ხანდახან ისე ავდუღდები ხოლმე, მეგობრებთანაც სერიოზულ პოლემიკაში შევდივარ, მაგრამ ეს ძალიან იშვიათად ხდება. შეიძლება ის ადამიანი გარკვეული პერიოდი ნაწყენიც კი იყოს, მაგრამ მე ყოველთვის იმას ვამბობ, რასაც ვფიქრობ. სიმართლის ართქმა მიუღებლად მიმაჩნია. ხანდახან არის მომენტები, როცა არ შეიძლება გაჩუმდე.
– წინა ხელისუფლებაზე საუბრისას ახსენებენ ე.წ. შავ სიებს, რომლებითაც გარკვეულ მომღერლებს ბლოკავდნენ. მსახიობებსაც ხომ არ უდგენდნენ ასეთ სიებს?
– რა თქმა უნდა. პირადად მე ვგრძნობდი, რომ თავს იკავებდნენ შემოთავაზებებისგან, ეს იქნებოდა სერიალი თუ რომელიმე გადაცემაში ჩემი მონაწილეობა. მაგრამ ეს თეატრს არ ეხება. რამაც გადამარჩინა, ეს იყო თეატრი. წლების განმავლობაში რომ არ ითამაშო სცენაზე, კვალიფიკაციას დაკარგავ, თეატრი სულ ფორმაში გამყოფებს. ძალიან მერიდებოდა მეთქვა, იცით, მე მბლოკავენ–მეთქი... ხანდახან იმაზეც ფიქრობ, შეიძლება რეჟისორს მართლა სხვა უნდა როლზე და პოლიტიკური ნიშნით დაბლოკვა არაფერ შუაშია, მაგრამ ბევრჯერ მათ უარს პოლიტიკური ელფერი დაჰკრავდა. ეს სიმახინჯე და საშინელება იყო. მსახიობს რა პოლიტიკური ხედვა აქვს, ეს არ უნდა გაინტერესებდეს.
ცუდია, როცა პოლიტიკა ხელოვნებას ეხება, მაგრამ თეატრი პოლიტიკური მოვლენაცაა. სცენაზე გრძნობების გარდა, შენს პოზიციაზეც ლაპარაკობ. მსახიობის ნათქვამს ფასი აქვს, ამიტომ ვთვლი, რომ პოზიციის ქონა აუცილებელია. უფრო კარგად გრძნობ თავს, როცა მართალი ხარ. სამწუხაროდ, ეს თვისება იშვიათია. თუკი შენში აღმოაჩინე ეს თვისება, უნდა გაუფრთხილდე. არჩევნების მერე ერთმა მითხრა, როგორ დაშოშმინდითო. კი არ დავშოშმინდი, ჯერ ერთი, დიდხანს გასტანა იმ შოკმა, რომ ხელისუფლება შეიცვალა, მეორეც, ჯერ არ ვთვლი საჭიროდ, რამეს გამოვეკიდო. გარდამავალი პერიოდია და ყველაფერი დალაგდება. რა თქმა უნდა, იქნება შეცდომებიც, მაგრამ ეს პროცესია. ისეთ ნამსხვრევებზე მოვიდა ახალი ხელისუფლება, რომ მათ ალაგებას დიდი დრო უნდა.
– ეკა კახიანმა გადაცემაში აღნიშნა, რომ ისევ დგება სიები. თქვენ არ გსმენიათ ამის შესახებ?
– ტყუილია! არავითარი სიები არ დგება.
– რატომ გამორიცხავთ, რომ შოუბიზნესის ის სახეები, ვინც წინა ხელისუფლების ფავორიტები იყვნენ, დღეს უკანა პლანზე გადასწიოს ვინმემ?
– არა მგონია. ახლა ისეთი სიტუაციაა, რომ კონცერტები არსად იმართება. მითხარით, სად ტარდება კონცერტები და ვინ დაიბლოკა? იგივე ეკა კახიანი სად არ ჩასვეს? ასე ლაპარაკი ადვილია. გამიკვირდა, ეკამ რომ ეს თქვა. მან ასევე თქვა, რომ სხვა შემოსავალი არ ჰქონდა და იმიტომ მიდიოდა წინა ხელისუფლების მოწყობილ კონცერტებზე. გასაგებია, მაგრამ ჩვენც არ გვქონდა სხვა შემოსავალი. მე, მაგალითად, როგორ უნდა გამჭირვებოდა ისე, რომ 2008 წლის 9 აგვისტოს გამართულ უზარმაზარ კონცერტზე გავსულიყავი და მემღერა?! ბიჭები იღუპებოდნენ... ეს ნაბიჯი გაუმართლებელი იყო. 26 მაისს, როცა ხალხი ჩაიხოცა და მეორე დღეს კონცერტი გამართეს, იქ მონაწილეობას რა გამართლება აქვს?! რამდენი უნდა გადაეხადათ, რომ იქ გავსულიყავი! მერე როგორ უნდა მეცხოვრა? სიმართლე ერთია. ვიღაც შეიძლება არ გეთანხმებოდეს, მაგრამ ამ სიმართლეს მაინც პატივს სცემს.
– რა ურთიერთობა გაქვთ ეკა კახიანთან?
– ეკასთან გადასარევი ურთიერთობა მაქვს. ჩემი კოლეგაა და ძალიან მიყვარს. ჩვენ ბევრი რამ გვაკავშირებს. გადაცემაში ჩემი პოზიცია დავაფიქსირე. როცა ადამიანს არ ვეთანხმები, ეს უნდა ვთქვა.
– გადაცემაშიც და ინტერვიუშიც ახსენეთ: "ჩვენც გვიჭირდა". რა იგულისხმება ამ წინადადებაში?
– მსახიობი თუ როლზე არ დაგაკავეს, სხვა არანაირი ანაზღაურება არ გექნება. თუ გბლოკავენ, უმუშევარი რჩები. თეატრში ვთამაშობდი, მაგრამ ხელფასი არ მენიშნებოდა, რადგან ოპოზიციაში ვიყავი. თეატრის დირექტორი ჩემი მეგობარია, მაგრამ მას არაფერი შეეძლო. ეს კულტურის სამინისტროს უნდა დაეშვა.
– ბიძინა ივანიშვილის მიერ მსახიობებისთვის დანიშნული ხელფასი არ გქონდათ?
– როცა ხელფასი არ გაქვს, დახმარებასაც ვერ იღებ, რადგან არსად ირიცხები და არავინ იცის, იმ თეატრში ხარ თუ არა. სანამ ხელფასს მომცემდნენ, მანამდე მაინც დამენიშნა ივანიშვილის დახმარება, რომელმაც გადამარჩინა.
– ახალი ხელისუფლების მიმართ არანაირი კრიტიკული შენიშვნა არ გაქვთ, თვალდახუჭულად გჯერათ მისი?
– ამას უფრო გლობალურად ვუყურებ. ვთვლი, რომ დასკვნების გაკეთება ჯერ ადრეა. ჯერ ყველაფერს ვაკვირდები. ძალიან მომწონს პრეზიდენტობის კანდიდატი, გიორგი მარგველაშვილი – განათლებული, სერიოზული, კულტურული, იუმორით სავსე ადამიანია. დარწმუნებული ვარ, გიორგი თავის თანამდებობას არასწორად არასოდეს გამოიყენებს. ვერავინ გადამარწმუნებს, რომ ასე არ იქნება, რადგან გიორგის კარგად ვიცნობ.
– თუ გახსოვთ, მიხეილ სააკაშვილით როგორი ერთსულოვანი აღფრთოვანება იყო, როცა ის სათავეში მოდიოდა? მის მიმართაც იგივე დამოკიდებულება ჰქონდა უმრავლესობას, როგორიც თქვენ დღეს მარგველაშვილის მიმართ გაქვთ. იქნებ სწორედ აქ არის საზოგადოების შეცდომა?
– მეც მომწონდა სააკაშვილი და მხარს ვუჭერდი, მაგრამ მას ასე კარგად არ ვიცნობდი. ვერ წარმოვიდგენდი, რომ იმ დიდ ბედნიერებას, რასაც ხალხის ნდობა და სიყვარული ჰქვია, ეს კაცი რამეში გაცვლიდა. წინა ხელისუფლებაში მომხვეჭელობის დიდი სურვილი არ მომწონდა.
– "მეცხრე არხზე" თქვენი საავტორო გადაცემა გქონდათ – "რაც დარჩა სათქმელი". როგორ აფასებთ ამ არხის დახურვას?
– რადგან ამ არხის დახურვის გამო ჩემი გადაცემა დასრულდა, სუბიექტური ვერ ვიქნები. ეს მაშინ მოხდა, როცა ედინბურგში ვიყავი ფესტივალზე. ტელევიზიის დახურვაში კატასტროფას ვერ ვხედავ. ალბათ ასე იყო საჭირო.
მანანა ნოდია, ჟურნალი სარკე
