ვინ რჩება მოგებული – მეამბოხე თუ მორჩილი ცოლები?

"არის ნიუანსები, რომელიც ქალმა ქმართან ურთიერთობაში აუცილებლად უნდა გაითვალისწინო", – ასე დაიწყო საუბარი ჩვენმა რესპონდენტმა, ქალბატონმა ელენემ. ის იმ ბედნიერი გამონაკლისების რიცხვშია, ვინც საკუთარ და სხვის შეცდომებზეც ისწავლა ჭკუა და ახლა უკვე პირადი გამოცდილებით იცის, რომ მხოლოდ სიყვარული ოჯახის შესანარჩუნებლად საკმარისი არ არის. ამ ყველაფრის გათვალისწინებით დღეს მყარი ოჯახი აქვს. მის მეგობრებს კი, სამწუხაროდ, სიყვარულით შექმნილი ოჯახები დაენგრათ.
ელენე:
– მე და ჩემი დაქალები, ანჩო და სოფო, სკოლის მერხიდან ერთად მოვდივართ. ერთმანეთს სწავლაში ვეხმარებოდით, ყველაფერში მხარში ვედექით, ვიცავდით, ვპატრონობდით. თუ რომელიმე ჩვენგანს საფრთხე ემუქრებოდა, დანარჩენი ორი წინ ვეფარებოდით. ჩვენი მეგობრობა გაუტეხელი იყო, ჩვენს "ციხესიმაგრეს" ვერავინ იღებდა. ზოგიერთი ბიჭი ხუმრობით "სამ მუშკეტერს" გვეძახდა, ზოგიც – "შესანიშნავ სამეულს". ეს ერთობა სტუდენტობის წლებშიც გაგრძელდა.
– ქორწინება და ცხოვრების ახალ ეტაპზე გადასვლა ზოგჯერ ადამიანს ძველ მეგობრებს აშორებს. თქვენ ეს არ შეგეხოთ?
– ქორწინებამ ჩვენი მეგობრობა კიდევ უფრო გაამყარა, ერთმანეთს ოჯახების შექმნასა და ბინის მოწყობაშიც ხელს ვუმართავდით. ერთად პირადულ თემებსაც განვიხილავდით, რჩევებს ვაძლევდით. სხვა სხვის ომში ბრძენიაო, ნათქვამია. შენი პრობლემა სხვისი თვალით სხვაგვარად აღიქმება და შეიძლება ეს ხედვა მეტად ობიექტური იყოს, ვიდრე საკუთარი... მე და ჩემი დაქალები ერთმანეთს ყოველთვის მივუთითებდით შეცდომებზე. მე ყოველთვის ვითვალისწინებდი დაქალების რჩევებს, შეცდომებს საკუთარ თავში ვეძებდი და მათ გამოსწორებაზე ვზრუნავდი. დაქალები კი უფრო ჯიუტები აღმოჩნდნენ ქმართან ურთიერთობაში. საბოლოოდ ოჯახურ ურთიერთობაში მე ნაკლებად წაგებული დავრჩი...
პირველად მე გავთხოვდი, ცოტა ხანში ანჩო და სოფოც მომყვნენ. ერთმანეთის მეჯვარეობა ვიტვირთეთ. შვიდი წლის შემდეგ ანჩო ქმარს გაეყარა, მალევე – სოფოც. მე, ღვთის მადლით, მყარი ოჯახი მაქვს, თუმცა არავინ იცის, ვის რას უმზადებს ცხოვრება.
– ანჩოს როგორი ბედი შეხვდა?
– ანჩოს ოჯახი თბილისურ ბომონდურ წრეს ეკუთვნის. შესაბამისად, მასაც გარკვეული მოთხოვნები და პრეტენზიები აქვს. მისი ქმარი გიო კი თავისუფალი, ვერელი ბიჭი იყო. თავიდანვე ბევრს ეცადა გიო ანჩოს გულის მოგებას, რა აღარ აკეთა: ღამღამობით მის აივანზე ძვრებოდა და ლამაზ თაიგულებს ალაგებდა (ანჩო მესამე სართულზე ცხოვრობს). ჩრდილივით დაჰყვებოდა, ანჩოს მოძრაობის ტრაექტორია იცოდა. გოგოს თუ სადმე დააღამდებოდა, შინ დასაბრუნებლად ტაქსს ახვედრებდა (რადგან მას მანქანაში არ უჯდებოდა). თეატრისა და კონცერტების ბილეთებს უგზავნიდა. არ იფიქროთ, რომ თავს აბეზრებდა. თვითონ არსად ჩანდა, ინკოგნიტოდ მოქმედებდა. ანჩოს ბევრი თაყვანისმცემელი ჰყავდა და ვერ ხვდებოდა, ასეთი სიურპრიზებით ვინ ანებივრებდა. ბოლოს უნახავად შეუყვარდა.
ანჩო ელოდა, რომ ეს რომანტიკული თაყვანისმცემელი ერთ მშვენიერ დღეს ასევე რომანტიკულად გამოეცხადებოდა და თავს წარუდგენდა, მაგრამ მათი გაცნობა სრულიად პროზაულ ვითარებაში მოხდა. მეგობრის დაბადების დღეზე გახლდით და ერთმა ნაცნობმა სტუმარმა, რომელიც თავის შვილთან, პატარა გოგონასთან ერთად იყო მოსული, გიო გაგვაცნო, ჩემი ბიძაშვილიაო. იმ ბავშვმა კი მაშინვე გაზუთხული ლექსივით ჩამოარაკრაკა, რაც გიოს შესახებ იცოდა (ეტყობა, ჩუმჩუმად უსმენდა უფროსების საუბრებს). უხერხული სიტუაცია უფროსებმა სიცილით განმუხტეს. გიო აიწურა, ბიძაშვილს თვალით ანიშნა, ეგ ბავშვი გააქრეო.
ანჩოს ერთი კი მოხვდა გულზე, რომ მისი ფარული თაყვანისმცემელი არც ალენ დელონივით ლამაზი იყო და არც ბრიუს ლივით ძლიერი და დაკუნთული, მაგრამ ამ "ნაკლზე" მალე დახუჭა თვალი, რადგანაც უკვე გულში ჰყავდა. მერე ისიც კი თქვა, გიო ალენ დელონს კი არა, მთელ ქვეყნიერებას მირჩევნიაო.
– ასეთი სიყვარულით შექმნილი ოჯახი რამ დაანგრია?
– ქორწინების შემდეგ ცხოვრება გაუფერულდა. გიოს თითქოს ფანტაზია ამოეწურა და ცოლს ვეღარაფრით აცვიფრებდა, ანჩო კი მისგან გამუდმებით ითხოვდა სიურპრიზებს. თავი იჩინა მენტალურმა სხვაობამაც. კამათი და დაპირისპირება სერიოზულ ჩხუბში გადადიოდა. ანჩო თავის პოზიციებს ჯიუტად არ თმობდა. "ადრე თუ ყველაფერს ჩემი სიამოვნებისთვის აკეთებდა, ახლა რა სჭირს? ნამდვილად აღარ ვუყვარვარ", – შემოგვჩივლებდა და ძველ დროს მისტიროდა. გიო ცოლის ჭირვეულობას ვერ იტანდა და გარე–გარე დარბოდა.
"ნუთუ არ შეგიძლია შენს სიჯიუტეს უღალატო?! კაცს რომ კერკეტი კაკალივით დაუდგები, აბა, რას მოიგებ? ცოტა სირბილე და დათმობის უნარი გამოიმუშავე", – ჩავაგონებდი ანჩოს. მას კი არ ესმოდა, რატომ უნდა დაეთმო, როცა თავის სიმართლეში ასეთი დარწმუნებული იყო... ერთ მშვენიერ დღეს კი ანჩო ორ ბავშვთან ერთად მარტო დარჩა. ქმარი სრულიად უბრალოდ, ყველაფრის აუხსნელად სხვა ქალთან წავიდა.
– თქვენს მეორე დაქალს, სოფოს, რატომ დაენგრა ოჯახი?
– სოფო, ერთი შეხედვით, ნაზი და ქალურია, მაგრამ მამაკაცური ბუნება აქვს. შეიძლება ითქვას, ზედმეტად აქტიური და ძლიერი ქალია. ქმარი კი მისი ანტიპოდი შეხვდა. ავთოს ვაჟკაცური გარეგნობის მიღმა ნაზი და ფაქიზი სული იმალება. ამასთან, ძალიან დამყოლი და თვინიერია. შთაბეჭდილება იქმნება, თითქოს ადამიანები ამგვარი განსხვავებული ხასიათით ერთმანეთს ავსებენ, მაგრამ არც მთლად ასეა საქმე. სოფომ თავისი ძლიერი ხასიათით ქმარი ლამის შეჭამა. ავთოს პიროვნება დომინანტი ცოლის გვერდით საერთოდ ჩაკვდა, ჩაიკარგა. სოფო ბიზნესლედია, მანქანით დაქრის და დილიდან საღამომდე თავის საქმეშია ჩართული. სულ ახალ–ახალ წამოწყებებს ეპოტინება. რა თქმა უნდა, ყველაფერში არ უმართლებს, მაგრამ რისკიანია. საქმეების გარჩევაც შეუძლია, კაცებს ტოლს არ უდებს. საუბრის მანერა და მეტყველებაც კი მამაკაცური გაუხდა.
ავთო ბიზნესლედის გვერდით დიასახლისის ამპლუაში აღმოჩნდა, ეს მთასავით კაცი ბავშვებსაც უვლიდა, სახლსაც მტვერსასრუტით წმენდდა და კულინარიულ საქმეებსაც მშვენივრად ართმევდა თავს. საღამოობით ქოთქოთით დაბრუნებულ ცოლს, რომელიც კომპანიონებთან სახლშიც აგრძელებდა საქმიან საუბრებს, ცხელ სადილს ახვედრებდა.
შემდეგ ისე მოხდა, რომ მეგობარმა ავთოს რაღაც საქმე შესთავაზა. სოფომ მასხრად აიგდო, ეგ შენი ხელფასი სიგარეტისთვისაც არ გეყოფა, ჯობია, სახლში დარჩე და შვილებს მიხედოო. ავთოს ვერ გადაეწყვიტა, რა ექნა, მისი ოჯახისთვის როგორ იქნებოდა უკეთესი, მაგრამ მეგობარმა შეაგულიანა, ანაზღაურებას მოგიმატებენ, პერსპექტიული საქმეა, როგორ არ მოგბეზრდა ცოლის ხელებში ყურებაო. ბავშვები ძიძას ჩააბარეს და ავთოც სამსახურს შეუდგა. თავის მდგომარეობას უკვე სხვაგვარად შეხედა, ძველი ამპლუა იუკადრისა და ამ თვითგამორკვევის და თვითდამკვიდრების პროცესში ცოლს აუჯანყდა.
– სოფო კი ვეღარ შეეგუა ქმრის დაწინაურებულ პოზიციას?
– სოფო პირველობას არ თმობდა, ქმარს ზემოდან უყურებდა, თავის აზრებს ახვევდა, გემოვნებას უწუნებდა, მასხრადაც იგდებდა.
ერთხელაც ავთოში კაცურმა ბუნებამ გაიღვიძა და ცოლს შემოსწყრა. მერე პროტესტის ნიშნად შინიდან წავიდა და ღამეებს ძმაკაცთან ათენებდა. სოფომ ქმრის დასაბრუნებლად არაფერი იღონა, შინიდან არავის გაუგდია და როგორც წავიდა, ისევე მობრძანდესო. ვურჩიე, მასთან მართალი არ ხარ, იმ დამოკიდებულებას, რასაც ქმრის მიმართ ამჟღავნებ, ვერც ერთი კაცი მოითმენს–მეთქი.
– მას შემდეგ ავთო უკან აღარ დაბრუნებულა?
– დაბრუნდა, მაგრამ შემდეგ საბოლოოდ წავიდა. მათი გაყრის მიზეზი ის გახდა, რომ ავთომ სხვა ქალთან გააბა რომანი, რომლის გვერდითაც თავი სრულფასოვან მამაკაცად იგრძნო. ფულიც იშოვა და დამოუკიდებელ გზას დაადგა. მის ცხოვრებაში წინსაფრების დრო დამთავრდა. ოჯახის დანგრევა არ უნდოდა, მაგრამ ცოლისგან მიღებულ ხიშტებს სხვა ქალის სითბო და ალერსი ამჯობინა. შვილებს პატრონობს, სოფოსთან კონტაქტს კი ერიდება.
ამას წინათ შევხვდი, ახალ ცოლთან ერთად რესტორანში იჯდა. საუცხოოდ გამოიყურებოდა, მაშინვე ვერც ვიცანი. ნამდვილი ჯენტლმენი იყო. ის ქალი ისეთი მოწიწებით და პატივისცემით ექცეოდა, ნებისმიერ კაცს მონუსხავდა.
– სოფომ ასეთი ქმრის დაკარგვა არ ინანა?
– გულის სიღრმეში ინანა, მაგრამ არ აღიარა. ყველაფრის მიუხედავად, ავთო უყვარდა.
მე და ჩემი დაქალები ხშირად ვიკრიბებით და განტვირთვის დღეებს ვიწყობთ. კარგია, რომ ერთმანეთი გვყავს.
– თქვენზეც გვიამბეთ, როგორ შეძელით ქმართან ნორმალური ურთიერთობის შენარჩუნება? ცხოვრება გვიჩვენებს და თქვენი მონათხრობიც ადასტურებს, რომ ძლიერი და მყარი ოჯახისთვის სიყვარული აუცილებელია, მაგრამ საკმარისი არ არის.
– ცხოვრება რთულია, ათასნაირ განსაცდელს მოგივლენს, მაგრამ სიყვარულმა, პატივისცემამ და ოჯახის შენარჩუნების დიდმა სურვილმა ყველა გაჭირვება, სირთულე უნდა დაგაძლევინოს. არც ჩემი ქმარია "კანფეტი", ხასიათი მუდმივად უნდა შეუწყო. ზოგჯერ გამოწვევას იწყებს და, თუ ავყვები, აუცილებლად ვიჩხუბებთ. როცა მოთმინება არ მყოფნის და წონასწორობას ვკარგავ, საქმე ცუდად მიდის.
ურთიერთობის დალაგება მაინც ქალზეა დამოკიდებული, ლავირება უნდა შეძლო. მშიერ კაცს საყვედური არ უნდა უთხრა, ჭამა აცალო და ოჯახურ პრობლემებზე მერე ელაპარაკო. თუ იეჭვიანებ, შენი ეჭვი ყელში არ უნდა ამოუყვანო, ჯობია, აგრძნობინო, რომ ის შენთვის ძალიან ძვირფასია. თუ რამეს უკეთებ, არ უნდა დაამადლო... ერთი სიტყვით, არის ნიუანსები, რაც ქალმა ქმართან ურთიერთობაში უნდა გაითვალისწინო. რაც მთავარია, უნდა ეცადო, ქმრის წინაშე შენი ღირსებები წარმოაჩინო და მისი პატივისცემა არ დაკარგო.
ნანა კობახიძე, ჟურნალი სარკე