7 თვის ორსული თამუნა ლეკვეიშვილი ქმარს მძღოლობას უწევს
2 063 ნახვა
"კომედი შოუს" მსახიობ თამუნა ლეკვეიშვილის მანქანის სავარძელი პერიოდულად უკან–უკან იწევს იმისდა მიხედვით, ფეხმძიმობის რომელ თვეშია მისი მძღოლი. თამუნა ამჟამად 7 თვის ფეხმძიმეა, მესამე შვილს ელოდება. პასიურ ცხოვრებას ვერ ეგუება და ვერც საჭეს შორდება, უფრო მეტიც, ქმრის პირად მძღოლადაც იქცა. თითქმის 4 წელია, რაც საჭესთან ზის. არც მართვის მოწმობა ჰქონდა და არც მართვა იცოდა წესიერად, როცა მანქანით ქალაქში გასვლა გადაწყვიტა. მძღოლი გახდა, ოღონდ არალეგალური. მართვის მოწმობა კი ორი წლის წინ აიღო. ე კლასის "მერსედესი" ჰყავს, რომელიც ქმარმა აჩუქა.
– თამუნა, რა დანიშნულება აქვს თქვენს ყოველდღიურობაში ავტომობილს?
– მანქანა ჩემთვის გადაადგილების საშუალებაც არის და კომფორტიც. საჭესთან ძალიან საინტერესოდ მოვხვდი. ტარება კი ვიცოდი, მაგრამ მანქანა არ მყავდა, ანუ არც გამოცდილება მქონდა და გამოდის, რომ მეგონა, ტარება ვიცოდი.
მახსოვს, პირველ შვილზე, ნინიზე ვიყავი ორსულად, დიდი მუცელი მქონდა. მოხდა ისე, რომ სასწრაფოდ უნდა გავსულიყავი და ჩემს ქმარს, გიგის, ვერანაირად ვერ მივყავდი. გავბრაზდი. შემეძლო ტაქსის გამოძახება, მაგრამ ჯინაზე მანქანით წასვლა გადავწყვიტე. მართვის მოწმობაც არ მქონდა, ისე მივუჯექი საჭეს დიდი მუცლით. ახლა რომ ვუფიქრდები, ძალიან გავრისკე. ქალაქში პირველად გავედი, თანაც საღამოს, პიკის საათში. გმირთა მოედანზე მოძრაობა ჩავკეტე, სხვაგან უნდა გადამეხვია და სულ სხვაგან გადავუხვიე, ალბათ ძალიან ბევრიც მაგინეს. ეს დღე რომ გადავლახე, მეგონა, ტარება ვიცოდი და მარტივად მივუჯექი საჭეს.
– საკუთარი მანქანა როდის შეიძინეთ?
– ახლაც გიგის ავტომობილი მყავს. გამოდის, რომ მაჩუქა, თან ჩემზეა გაფორმებული. ვიღაცისთვის შეიძლება ძალიან ცუდი მაგალითი იყოს, მაგრამ ორი წელია, რაც კანონიერი მძღოლი ვარ, მანამდე მართვის მოწმობის გარეშე დავდიოდი. რუსთავში გამოცდის ჩასაბარებლად მანქანით ჩავედი და მართვის მოწმობით ჩამოვედი. ასე თუ ისე, გამოცდილება უკვე მქონდა და მოწმობაც იოლად ავიღე.
– დღეს როგორი მძღოლი ხართ?
– ძალიან ყურადღებიანი. ხანდახან ისეთი რაღაცეებიც მომდის ხოლმე, სხვა რომ აკეთებს და არ მომწონს. ამ დროს საკუთარ თავზე ვბრაზდები, ამიტომ ვცდილობ, არამძღოლურად ვიარო.
– "არამძღოლურად" სიარული რას ნიშნავს?
– მოძრაობის წესებს არ ვარღვევ. ვცდილობ, ისე არ ვიარო, პროფესიონალი მძღოლები რომ ჰქვიათ და საზოგადოებრივ ტრანსპორტს მართავენ, ამ დროს კი ძალიან ცუდად დადიან. თუ შუქნიშანთან ვდგავართ და დაინახეს, რომ წითელი უნდა აინთოს, მოსწრებაზე არიან, გზას გადაგიჭრიან. როცა შუქნიშანზე პირველი ვდგავარ, ჯერ მწვანე არ არის ანთებული და უკნიდან გისიგნალებენ, დროზეო, ამაზე ძალიან მეშლება ნერვები და ყველაზე მეტად მაღიზიანებს.
– თქვენც სიგნალით ან მაგარ–მაგარი გამოთქმებით ხომ არ პასუხობთ ასეთ დროს?
– მაინცდამაინც არა, რადგან ცხოვრებაშიც არ ვხმარობ უხამს სიტყვებს, ეს ჩემი სტილი არ არის. საჭესთან ძალიან უნდა მომეშალოს ნერვები, რომ ცუდი სიტყვა ვთქვა.
– მეუღლე როგორ გაფასებთ, როგორც მძღოლს?
– როცა გიგი გვერდით მიზის, სულ ვიპრანჭები და ვცდილობ, დავუმტკიცო, რომ კარგი მძღოლი ვარ, მაგრამ რაღაცას მაინც პოულობს. არადა თვითონ ბევრად აგრესიული მძღოლია. მისი პირველი მანქანა "ბეემვე" იყო, ამ მარკის ფანია და "გაზაობა" უყვარს. ჩემი ხომ "მერსედესია", მაგრამ მაინც ხულიგნურად მართავს. მსაყვედურობს ხოლმე, ასე აგრესიულად რატომ მოძრაობო, არადა თვითონ არის აგრესიული მძღოლი, მაგრამ ცუდი ნამდვილად არ ეთქმის.
– როცა ერთად მიდიხართ, უფრო ხშირად თქვენ გიწევთ მის გვერდით ჯდომა თუ მას?
– გიგის ამჟამად მართვის მოწმობა ჩამორთმეული აქვს, ამიტომ ჩემ გვერდით ჯდომა უწევს, ანუ მისი მძღოლი ვარ.
– მესამე შვილზე ხართ ფეხმძიმედ. ეს თქვენთვის ხელისშემშლელი ფაქტორი არ არის საჭესთან?
– კი, ჩემი მდგომარეობიდან გამომდინარე, ცოტას ვპასიურობ. 7 თვის ორსული ვარ და სულ მეძინება. საჭესთან ისევ აქტიურად ვზივარ, უბრალოდ მანქანის სავარძელი ცოტა უკან გავწიე. ნიკოლოზზე რომ ვიყავი ორსულად, საკეისროს გასაკეთებლად ჩემი მანქანით მივედი. მე და ავტომობილი ძმაკაცები ვართ. ბავშვებიც მშვენივრად დამყავს აქეთ–იქით.
– პატრულს დაუჯარიმებიხართ?
– სერიოზული დარღვევა არ მქონია. პატრულს გავუფრთხილებივარ, თამუნა, აქ დგომა არ შეიძლება და დიდხანს ნუ გაჩერდებიო. ერთადერთხელ დამაჯარიმა 10 ლარით არასწორი პარკირებისთვის, რომლის გადახდაც დამავიწყდა და 160 ლარი გადავიხადე. იცით, რატომ დამავიწყდა გადახდა? სწრაფი გადახდის აპარატები ტკიცინა ფულებს არ იღებს. სანამ მახსოვდა, რომ ჯარიმა მქონდა გადასახდელი, ვცდილობდი, გადამეხადა, მაგრამ რამდენჯერაც ვცადე, ტერმინალმა იმდენჯერ არ მიიღო ტკიცინა ფული. მერე დამავიწყდა და 10 ლარიანი ჯარიმა 160 ლარიანად იქცა. მინდა, სწრაფი გადახდის აპარატების მფლობელებს მივმართო: გააკეთონ ისე, რომ ტკიცინა კუპიურებით გადახდაც შემეძლოს!
ვიდეოკამერების ჯარიმებმა ძალიან უხერხულ მდგომარეობაში ჩამაყენეს. სწრაფად არ ვმოძრაობ, მაგრამ ამ ჯარიმის გამო ხელფასი დამიყადაღეს, ალბათ მაშინ მართლა სწრაფად გავიარე. სოლოლაკში ბებიაჩემთან ვარ ჩაწერილი და ამიტომ საბურთალოზე არ მომდის ჯარიმები. მოხდა ისე, რომ ერთმა ჯარიმამ ჩემამდე მოაღწია და გადავიხადე. მეორე ვერ მოხვდა ჩემს ხელში, 100 ლარიანი ჯარიმა 500 ლარიანად იქცა და ხელფასი დამიყადაღეს.
– მანქანას თქვენ უვლით?
– სალონს არა უშავს, მაგრამ ჩემი მანქანა გარედან განხილვის საგანია. ჩემი სახლის ეზოში დიდი ნაძვი დგას, წიწვები ხომ ეყრება, ნაძვის წებოც ესხმება, რაც მანქანას ძალიან აფუჭებს. გარდა ამისა, ეზოში არც ჩიტებისა და მტრედების ნაკლებობაა და... ყველა უბედურება ერთად გვჭირს. მანქანის გარეცხვის დრო არასოდეს მაქვს და თითქმის სულ გასარეცხი მანქანით დავდივარ. სანამ ინტერვიუზე მოხვიდოდით, თანამშრომლებს ვუთხარი, რა რუბრიკაშიც მწერდით და ვხუმრობდი, მაინცდამაინც დღესაა–მეთქი გასარეცხი. ვცდილობ, სალონში მუდამ წესრიგი იყოს. ახლა ჩემს მანქანაში სიგარეტს არავინ ეწევა. აქსესუარებით სალონის გაფორმება არ მიყვარს, მაგრამ მანქანა ქალის რომ არის, ამას აუცილებლად მიხვდებიან, რადგან ტუჩსაცხი და ქალისთვის სხვა საჭირო ნივთები ყრია ხოლმე.
– მამაკაცი მძღოლებისგან როგორ დამოკიდებულებას გრძნობთ?
– სხვათა შორის, ჩემ მიმართ არ არიან მაინცდამაინც კრიტიკულად განწყობილნი, თუ ჩემი მძღოლობის პირველ დღეს არ ჩავთვლით. ვფიქრობ, რომ მანქანას კარგად ვმართავ. ყოველთვის ვხვდები, როცა საჭესთან ქალია, აბდაუბდად დადიან, არ იციან, რა უნდათ. ალბათ ქალებს საჭესთან გადაწყვეტილების მიღება უჭირთ. ერთხელ ჩემს ზოლში ვმოძრაობდი და უცებ, ყოველგვარი მანიშნებლის გარეშე, ვიღაც ქალი გადმომიხტა. ვიყოჩაღე, მუხრუჭით სიჩქარე შევანელე, თორემ კარგად შემასკდებოდა. ჩემს მანქანას პატარ–პატარა ნაავარიები ემჩნევა. გიგი მაკრიტიკებს, მაგრამ არ ამბობს, რომ ქალი მძღოლივით ვატარებ, ხანდახან კომპლიმენტებსაც კი მეუბნება, ყოჩაღ, ეს მანევრი მომეწონაო.
ერთადერთხელ მქონდა შემთხვევა, როცა მანქანას უკანა მხრიდან დავეჯახე. სწრაფმავალ ზოლში მივდიოდი, მარჯვენა ზოლიდან ტაქსი გადმომიხტა, მარცხნივ უხვევდა და ციმციმა იმ დროს ჩართო, როცა უნდა გადამესწრო, მაგრამ ვეღარ მოვასწარი და ჩემ წინ მიმავალ მანქანას დავეჯახე. იმ მანქანას არც არაფერი დამართნია, ჩემსას ეტყობა ცოტა ნაავარიევი.
– ახალი მანქანის ყიდვას ხომ არ აპირებთ?
– კი, მინდა, მაგრამ ამასაც ძალიან მივეჩვიე. თან კარგ მდგომარეობაშია, საერთოდ არაფერი სჭირს და არ ვიცი, როგორ უნდა გავყიდო. ეს მანქანა მე და გიგიმ ერთად შევარჩიეთ. ჩემი აზრით, "მერსედესი" ჩემპიონია მანქანებში. თან ე კლასის "მერსედესი" დიდია და ოჯახისთვის გამოსადეგი. მინდა გამოცვლა, მაგრამ ის "მერსედესი", რომელიც მომწონს, ძვირი ღირს და არ ვიცი, რამდენად გავწვდები. ჩემი ოცნების მანქანა "მერსედეს" ცეელესი გახლავთ, მაგრამ ამ ეტაპზე ისევ ე კლასს დავჯერდები.
სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე
– თამუნა, რა დანიშნულება აქვს თქვენს ყოველდღიურობაში ავტომობილს?
– მანქანა ჩემთვის გადაადგილების საშუალებაც არის და კომფორტიც. საჭესთან ძალიან საინტერესოდ მოვხვდი. ტარება კი ვიცოდი, მაგრამ მანქანა არ მყავდა, ანუ არც გამოცდილება მქონდა და გამოდის, რომ მეგონა, ტარება ვიცოდი.
მახსოვს, პირველ შვილზე, ნინიზე ვიყავი ორსულად, დიდი მუცელი მქონდა. მოხდა ისე, რომ სასწრაფოდ უნდა გავსულიყავი და ჩემს ქმარს, გიგის, ვერანაირად ვერ მივყავდი. გავბრაზდი. შემეძლო ტაქსის გამოძახება, მაგრამ ჯინაზე მანქანით წასვლა გადავწყვიტე. მართვის მოწმობაც არ მქონდა, ისე მივუჯექი საჭეს დიდი მუცლით. ახლა რომ ვუფიქრდები, ძალიან გავრისკე. ქალაქში პირველად გავედი, თანაც საღამოს, პიკის საათში. გმირთა მოედანზე მოძრაობა ჩავკეტე, სხვაგან უნდა გადამეხვია და სულ სხვაგან გადავუხვიე, ალბათ ძალიან ბევრიც მაგინეს. ეს დღე რომ გადავლახე, მეგონა, ტარება ვიცოდი და მარტივად მივუჯექი საჭეს.
– საკუთარი მანქანა როდის შეიძინეთ?
– ახლაც გიგის ავტომობილი მყავს. გამოდის, რომ მაჩუქა, თან ჩემზეა გაფორმებული. ვიღაცისთვის შეიძლება ძალიან ცუდი მაგალითი იყოს, მაგრამ ორი წელია, რაც კანონიერი მძღოლი ვარ, მანამდე მართვის მოწმობის გარეშე დავდიოდი. რუსთავში გამოცდის ჩასაბარებლად მანქანით ჩავედი და მართვის მოწმობით ჩამოვედი. ასე თუ ისე, გამოცდილება უკვე მქონდა და მოწმობაც იოლად ავიღე.
– დღეს როგორი მძღოლი ხართ?
– ძალიან ყურადღებიანი. ხანდახან ისეთი რაღაცეებიც მომდის ხოლმე, სხვა რომ აკეთებს და არ მომწონს. ამ დროს საკუთარ თავზე ვბრაზდები, ამიტომ ვცდილობ, არამძღოლურად ვიარო.
– "არამძღოლურად" სიარული რას ნიშნავს?
– მოძრაობის წესებს არ ვარღვევ. ვცდილობ, ისე არ ვიარო, პროფესიონალი მძღოლები რომ ჰქვიათ და საზოგადოებრივ ტრანსპორტს მართავენ, ამ დროს კი ძალიან ცუდად დადიან. თუ შუქნიშანთან ვდგავართ და დაინახეს, რომ წითელი უნდა აინთოს, მოსწრებაზე არიან, გზას გადაგიჭრიან. როცა შუქნიშანზე პირველი ვდგავარ, ჯერ მწვანე არ არის ანთებული და უკნიდან გისიგნალებენ, დროზეო, ამაზე ძალიან მეშლება ნერვები და ყველაზე მეტად მაღიზიანებს.
– თქვენც სიგნალით ან მაგარ–მაგარი გამოთქმებით ხომ არ პასუხობთ ასეთ დროს?
– მაინცდამაინც არა, რადგან ცხოვრებაშიც არ ვხმარობ უხამს სიტყვებს, ეს ჩემი სტილი არ არის. საჭესთან ძალიან უნდა მომეშალოს ნერვები, რომ ცუდი სიტყვა ვთქვა.
– მეუღლე როგორ გაფასებთ, როგორც მძღოლს?
– როცა გიგი გვერდით მიზის, სულ ვიპრანჭები და ვცდილობ, დავუმტკიცო, რომ კარგი მძღოლი ვარ, მაგრამ რაღაცას მაინც პოულობს. არადა თვითონ ბევრად აგრესიული მძღოლია. მისი პირველი მანქანა "ბეემვე" იყო, ამ მარკის ფანია და "გაზაობა" უყვარს. ჩემი ხომ "მერსედესია", მაგრამ მაინც ხულიგნურად მართავს. მსაყვედურობს ხოლმე, ასე აგრესიულად რატომ მოძრაობო, არადა თვითონ არის აგრესიული მძღოლი, მაგრამ ცუდი ნამდვილად არ ეთქმის.
– როცა ერთად მიდიხართ, უფრო ხშირად თქვენ გიწევთ მის გვერდით ჯდომა თუ მას?
– გიგის ამჟამად მართვის მოწმობა ჩამორთმეული აქვს, ამიტომ ჩემ გვერდით ჯდომა უწევს, ანუ მისი მძღოლი ვარ.
– მესამე შვილზე ხართ ფეხმძიმედ. ეს თქვენთვის ხელისშემშლელი ფაქტორი არ არის საჭესთან?
– კი, ჩემი მდგომარეობიდან გამომდინარე, ცოტას ვპასიურობ. 7 თვის ორსული ვარ და სულ მეძინება. საჭესთან ისევ აქტიურად ვზივარ, უბრალოდ მანქანის სავარძელი ცოტა უკან გავწიე. ნიკოლოზზე რომ ვიყავი ორსულად, საკეისროს გასაკეთებლად ჩემი მანქანით მივედი. მე და ავტომობილი ძმაკაცები ვართ. ბავშვებიც მშვენივრად დამყავს აქეთ–იქით.
– პატრულს დაუჯარიმებიხართ?
– სერიოზული დარღვევა არ მქონია. პატრულს გავუფრთხილებივარ, თამუნა, აქ დგომა არ შეიძლება და დიდხანს ნუ გაჩერდებიო. ერთადერთხელ დამაჯარიმა 10 ლარით არასწორი პარკირებისთვის, რომლის გადახდაც დამავიწყდა და 160 ლარი გადავიხადე. იცით, რატომ დამავიწყდა გადახდა? სწრაფი გადახდის აპარატები ტკიცინა ფულებს არ იღებს. სანამ მახსოვდა, რომ ჯარიმა მქონდა გადასახდელი, ვცდილობდი, გადამეხადა, მაგრამ რამდენჯერაც ვცადე, ტერმინალმა იმდენჯერ არ მიიღო ტკიცინა ფული. მერე დამავიწყდა და 10 ლარიანი ჯარიმა 160 ლარიანად იქცა. მინდა, სწრაფი გადახდის აპარატების მფლობელებს მივმართო: გააკეთონ ისე, რომ ტკიცინა კუპიურებით გადახდაც შემეძლოს!
ვიდეოკამერების ჯარიმებმა ძალიან უხერხულ მდგომარეობაში ჩამაყენეს. სწრაფად არ ვმოძრაობ, მაგრამ ამ ჯარიმის გამო ხელფასი დამიყადაღეს, ალბათ მაშინ მართლა სწრაფად გავიარე. სოლოლაკში ბებიაჩემთან ვარ ჩაწერილი და ამიტომ საბურთალოზე არ მომდის ჯარიმები. მოხდა ისე, რომ ერთმა ჯარიმამ ჩემამდე მოაღწია და გადავიხადე. მეორე ვერ მოხვდა ჩემს ხელში, 100 ლარიანი ჯარიმა 500 ლარიანად იქცა და ხელფასი დამიყადაღეს.
– მანქანას თქვენ უვლით?
– სალონს არა უშავს, მაგრამ ჩემი მანქანა გარედან განხილვის საგანია. ჩემი სახლის ეზოში დიდი ნაძვი დგას, წიწვები ხომ ეყრება, ნაძვის წებოც ესხმება, რაც მანქანას ძალიან აფუჭებს. გარდა ამისა, ეზოში არც ჩიტებისა და მტრედების ნაკლებობაა და... ყველა უბედურება ერთად გვჭირს. მანქანის გარეცხვის დრო არასოდეს მაქვს და თითქმის სულ გასარეცხი მანქანით დავდივარ. სანამ ინტერვიუზე მოხვიდოდით, თანამშრომლებს ვუთხარი, რა რუბრიკაშიც მწერდით და ვხუმრობდი, მაინცდამაინც დღესაა–მეთქი გასარეცხი. ვცდილობ, სალონში მუდამ წესრიგი იყოს. ახლა ჩემს მანქანაში სიგარეტს არავინ ეწევა. აქსესუარებით სალონის გაფორმება არ მიყვარს, მაგრამ მანქანა ქალის რომ არის, ამას აუცილებლად მიხვდებიან, რადგან ტუჩსაცხი და ქალისთვის სხვა საჭირო ნივთები ყრია ხოლმე.
– მამაკაცი მძღოლებისგან როგორ დამოკიდებულებას გრძნობთ?
– სხვათა შორის, ჩემ მიმართ არ არიან მაინცდამაინც კრიტიკულად განწყობილნი, თუ ჩემი მძღოლობის პირველ დღეს არ ჩავთვლით. ვფიქრობ, რომ მანქანას კარგად ვმართავ. ყოველთვის ვხვდები, როცა საჭესთან ქალია, აბდაუბდად დადიან, არ იციან, რა უნდათ. ალბათ ქალებს საჭესთან გადაწყვეტილების მიღება უჭირთ. ერთხელ ჩემს ზოლში ვმოძრაობდი და უცებ, ყოველგვარი მანიშნებლის გარეშე, ვიღაც ქალი გადმომიხტა. ვიყოჩაღე, მუხრუჭით სიჩქარე შევანელე, თორემ კარგად შემასკდებოდა. ჩემს მანქანას პატარ–პატარა ნაავარიები ემჩნევა. გიგი მაკრიტიკებს, მაგრამ არ ამბობს, რომ ქალი მძღოლივით ვატარებ, ხანდახან კომპლიმენტებსაც კი მეუბნება, ყოჩაღ, ეს მანევრი მომეწონაო.
ერთადერთხელ მქონდა შემთხვევა, როცა მანქანას უკანა მხრიდან დავეჯახე. სწრაფმავალ ზოლში მივდიოდი, მარჯვენა ზოლიდან ტაქსი გადმომიხტა, მარცხნივ უხვევდა და ციმციმა იმ დროს ჩართო, როცა უნდა გადამესწრო, მაგრამ ვეღარ მოვასწარი და ჩემ წინ მიმავალ მანქანას დავეჯახე. იმ მანქანას არც არაფერი დამართნია, ჩემსას ეტყობა ცოტა ნაავარიევი.
– ახალი მანქანის ყიდვას ხომ არ აპირებთ?
– კი, მინდა, მაგრამ ამასაც ძალიან მივეჩვიე. თან კარგ მდგომარეობაშია, საერთოდ არაფერი სჭირს და არ ვიცი, როგორ უნდა გავყიდო. ეს მანქანა მე და გიგიმ ერთად შევარჩიეთ. ჩემი აზრით, "მერსედესი" ჩემპიონია მანქანებში. თან ე კლასის "მერსედესი" დიდია და ოჯახისთვის გამოსადეგი. მინდა გამოცვლა, მაგრამ ის "მერსედესი", რომელიც მომწონს, ძვირი ღირს და არ ვიცი, რამდენად გავწვდები. ჩემი ოცნების მანქანა "მერსედეს" ცეელესი გახლავთ, მაგრამ ამ ეტაპზე ისევ ე კლასს დავჯერდები.
სოფიო ბოჭორიძე, ჟურნალი სარკე
