სანდრო კაკულიას ეკა დემეტრაძის ქმრისთვის ბოდიშის მოხდა უნდოდა

მსახიობები ეკა დემეტრაძე და სანდრო კაკულია, თავისი გმირების წყალობით, რომელთა სასიყვარულო ისტორია საზოგადოების გარკვეული ნაწილისთვის მიუღებელი აღმოჩნდა, უცებ მოექცნენ ყურადღების ცენტრში და მათი ურთიერთობა განსჯის საგნად იქცა. ერთმანეთს პირველად სერიალ "ჩემი ცოლის დაქალების" გადასაღებ მოედანზე შეხვდნენ. ეკა მუსკომედიის თეატრში თამაშობს, პროფესიონალი მსახიობია, სანდრო კი – არაპროფესიონალი, ამიტომ თავიდან სირთულეების ძალიან შეეშინდა, მაგრამ შიში ეკამ დააძლევინა. სანდროს უხერხულობას კიდევ ერთი რამ უქმნიდა – ის ეკას ქმრის, მსახიობ გიორგი ბოჭორიშვილის მეგობარია. ძმაკაცის ცოლთან სასიყვარულო სცენების თამაში კი არცთუ იოლი აღმოჩნდა მისთვის. როგორ დაიმსგავსა საკუთარი პერსონაჟი სანდრომ და რა ურთიერთობა ჩამოყალიბდა მასსა და ეკას შორის, ეკრანული წყვილი "სარკეს" თავად უამბობს.
– როგორ დაიწყო სერიალის ახალი სეზონის გადაღებები?
სანდრო: ჩემთვის გადაღებები ჯერ არ დაწყებულა, რადგან ორი კვირით ეგვიპტეში მივდივარ დასასვენებლად. მთელი ზაფხული ვმუშაობდი და ერთი სული მაქვს, როდის დავისვენებ. სერიალში ოქტომბრის შუა რიცხვებამდე არ ვიქნები.
ეკა: იმედი მაქვს, რომ ახალ სეზონსაც იგივე და კიდევ მეტი წარმატება ექნება. ძალიან საინტერესოდ ვითარდება თითოეული პერსონაჟის ისტორია, მათ შორის – ჩემიც.
– გადასაღებ მოედანზე თქვენი პირველი შეხვედრა როგორი იყო?
სანდრო: ეკა ჩემი ძალიან ახლო მეგობრის ცოლია. მისი მეუღლე, გიორგი ბოჭორიშვილი, ჩემი ძმაკაცის ნათესავია და ჩვენც აქედან დავმეგობრდით. სანამ გიორგი ეკას მოიყვანდა ცოლად, ვიცოდი, რომ მის ცხოვრებაში ვიღაც გოგო იყო. მერე დაქორწინდა და ცოტა ხნით სამეგობროდან გაქრა. ეკა ჩემს წარმოდგენებში ამერიკელი გოგო იყო, რომელიც ჩემი საყვარელი მეგობრის ცოლი აღმოჩნდა.
ეკა: არ ვიცი, სანდროს წარმოსახვაში რა ხდებოდა, მაგრამ როცა მე და გიორგი დავქორწინდით, რაღაც პერიოდი ამერიკაში წავედით, შვილიც იქ გავაჩინე. დაახლოებით 6 თვე ამერიკაში ვცხოვრობდით. სანდრო აქ, გადასაღებ მოედანზე გავიცანი, მანამდე ერთმანეთს არ ვიცნობდით.

– როგორ გაიცანით ერთმანეთი?
სანდრო: დეტალებში არ მახსოვს. ეკა, შენ გახსოვს?
ეკა: კი, მახსოვს. ჩვენ სცენარს წინასწარ ვეცნობით და, როგორც ჩანს, სანდრომ სცენარი რომ წაიკითხა, დაიბნა, მსახიობი არ ვარ და ეს როლი სათამაშოდ რთულიაო. სწორედ მაშინ გავიცანი სანდროც.
სანდრო: მეგონა, რომ სასიყვარულო სცენის თამაში რთული იქნებოდა და მაგრად ვნერვიულობდი. ეკაც ჩემნაირად დაძაბული რომ ყოფილიყო, სერიალში მტრები ვიქნებოდით.
– სანდრო, ის ფაქტი, რომ ეკა თქვენი მეგობრის ცოლია, თამაშში გეხმარებათ თუ პირიქით, უხერხულობას გიქმნით?
სანდრო: თავიდან რაღაც მომენტებში მინდოდა, რომ გიორგისთვის ბოდიში მომეხადა. ახლა ეს განცდა აღარ მაქვს. ადრე ცოტა მერიდებოდა, მაგრამ, რადგან ეკა მსახიობია, ვიფიქრე, რომ ეს პრობლემა არ იქნებოდა, თან ქმარიც მსახიობი ჰყავს.
ეკა: სიმართლე გითხრათ, მუშაობის პროცესში ჩემთვის ახლობლობა, მეგობრობა არაფერს წყვეტს. მთავარია, ადამიანი საქმეს როგორ უდგება. ის ჩემი ქმრის ძმაკაცია თუ არა, ამას ნამდვილად არ აქვს მნიშვნელობა, რადგან ეს არაფერს ცვლის. მთავარია საქმისადმი დამოკიდებულება და პიროვნება რას როგორ აღიქვამს. სანდროსთვის ეს ყველაფერი უცხო იყო და შეიძლება რთულიც. ჩემთვის კი უხერხულობის მომენტი ნამდვილად არ ყოფილა. საინტერესოა, როცა სასიყვარულო ისტორიაა, ახალი პერსონაჟია, ახალ პარტნიორთან გიწევს მუშაობა. თან არამსახიობთან მუშაობის გამოცდილება არ მქონია, ამიტომ ეს ყველაფერი ძალიან საინტერესო აღმოჩნდა. სანდროსგან არც ერთ ეპიზოდში მიგრძვნია, რომ მსახიობი არ არის.
სანდრო: ეკა მოტივაციის ამაღლებაშიც ძალიან დამეხმარა. შეიძლებოდა რაღაცეები კარგად გამეკეთებინა, მაგრამ მე ვერ მივმხვდარიყავი, ეკა კი ამას მეუბნებოდა. შემდეგ გადაღებაზე უფრო თავისუფლად ვიყავი, რადგან ვიცოდი, თურმე რაღაცას სწორად ვაკეთებდი.
ასე მგონია, ეკას ძალიან დიდი ხანია ვიცნობ. კარგი ადამიანია და ვფიქრობ, რომ მის გარშემო ყველა ასე გრძნობს თავს. არაკომფორტულ ადამიანებს და სიტუაციებს ერიდება. ჩვენ დავმეგობრდით, რადგან მეც ასეთი ტიპაჟი ვარ, რაღაცეები ძალიან მძაბავს, რაღაცეები არ მესმის, ვერ ვიგებ და უცებ აღმოჩნდა, რომ ადამიანების და მოვლენების აღქმაში ერთნაირი აზრი გვაქვს.
ეკა: სანდროსთან ურთიერთობაში არანაირი დისკომფორტი არ მქონია. ძალიან ნიჭიერი ადამიანია, ჩემთვის აღმოჩენა იყო. საერთოდ მგონია, როცა ადამიანი ნიჭიერია, რასაც ხელს მოჰკიდებს, ყველაფერი გამოუვა. მიხარია, რომ ასეთი მეგობარი შევიძინე.
– სანდრო, ელოდით, რომ თქვენი გმირი საზოგადოებაში ასეთი პოპულარული გახდებოდა და თქვენც სერიალში ამდენი ხანი დარჩებოდით?
სანდრო: არ ველოდი. მეგონა, რომ კინოს გადაღებები (ფილმი "ჩემი ცოლის დაქალის ქორწილი") მხოლოდ ათი დღე იქნებოდა და ყველაფერი დამთავრდებოდა, მაგრამ ასე არ მოხდა. ალბათ ჩვენი ისტორია ამ სეზონში დამთავრდება, თან ძალიან მაინტერესებს, როგორ. აქამდე ტექსტს რომ ვკითხულობდი, არ მაინტერესებდა, მოვლენები როგორ განვითარდებოდა, ახლა ასე აღარ არის. ვიღაცეებს არ სჯერათ, როცა ვეუბნები, რომ სცენარი წინასწარ არც მე ვიცი.
– რეალურ ცხოვრებაში თქვენი გმირის ადგილზე წარმოგიდგენიათ თავი?
სანდრო: კი, რადგან ბოლოს ჩემი გმირი ისეთი გახდა, როგორიც მე ვარ. იმის გამო, რომ მსახიობი არ ვარ, შეიძლება რაღაცეებს ისე ვერ ვასრულებდი, როგორც თავიდან იყო ჩაფიქრებული, მერე ამ ყველაფრის ისე კეთება დავიწყე, როგორც ჩვეულებრივ შემთხვევაში მოვიქცეოდი. ამიტომ გმირიც შეიცვალა და ძალიან დამემსგავსა.
– კონკრეტულად ხომ ვერ გვეტყოდით, რითი დაიმსგავსეთ სანდრექსა?
სანდრო: რაღაცეების შეფასებებით, სიყვარულის ამბავშიც. ადრე, როცა მსგავსი ისტორიები ყოფილა, მეც ეგრე მოვქცეულვარ. ერთი სიტყვით, შეყვარებული ეგეთი ვარ. ამაზე ყველას ველაპარაკები და ყველგან განვიხილავ. მეგობრების აზრს რაც შეეხება, თუ საწინააღმდეგო აზრია, მნიშვნელოვანი არ არის, მაგრამ ვერ ვითმენ ხოლმე და სულ მინდა, მათ ველაპარაკო.
– ის თუ შეგიძლიათ დაუშვათ, რომ გათხოვილი ქალი შეგიყვარდეთ?
სანდრო: კი, რა პრობლემაა?! გათხოვილიც შეიძლება შეგიყვარდეს.
– ეკა, თქვენს გმირს, ნატაშკას, ქმარი ციხეში ჰყავს და სანდრექსასთან რომანი გააბა. თქვენთვის მისი საქციელი მისაღებია?
ეკა: ცხოვრებაში ყველაფერი ხდება, შეიძლება ნატაშკასნაირი ქმარი გყავდეს, მერე კი სხვა შეგიყვარდეს. ჩემი აზრით, ძალიან ბუნებრივიც არის, რომ სანდრექსა შეუყვარდა, რადგან თავის ქმართან ნორმალური, ჯანსაღი ურთიერთობა არასოდეს ჰქონია. გამოჩნდა ადამიანი, რომელმაც აჩვენა და აგრძნობინა, რომ ქალია... თუმცა რაც დრო გადის და ჩემი გმირის ისტორია ვითარდება, ჩემთვის უფრო და უფრო რთულდება თამაში, რადგან მსგავსი გამოცდილება არ მაქვს და წარმოდგენაც არ მინდა, ნატაშკასთვის ცხოვრება რამდენად რთულია. არ ვიცი, როგორ შეიძლება ადამიანმა ასეთ სიტუაციაში იარსებოს. ნატაშკა, საბოლოო ჯამში, ტრაგიკული პერსონაჟია.
საერთოდ, სხვის საქმეზე ლაპარაკი ყოველთვის მარტივია, მაგრამ როცა ასეთ სიტუაციაში ხარ, ორი შვილი გყავს, ბათუმში ცხოვრობ, დედა წასულია... ეს ყველაფერი მარტივი არ არის. თან ნატაშკამ სკოლა დაამთავრა თუ არა, მაშინვე გათხოვდა. რეალურად, ამ გოგოს თავისუფლების შეგრძნება ბევრად უფრო ნაკლებად აქვს, ვიდრე მე. გამიმართლა და ჩემს ცხოვრებაში უფრო მეტი ჯანსაღი ურთიერთობა მაქვს ნანახი, ვიდრე მას. ალბათ მისთვის ასეთი ნაბიჯების გადადგმა ისე ადვილი არ არის, როგორც ჩემთვის იქნებოდა.
– რეალურ ცხოვრებაში შეგხვედრიათ მოძალადე ქმრების მსხვერპლი ცოლები?
ეკა: უამრავი და მგონია, რომ პროცენტულად საქართველოში ეგეთი ოჯახები უფრო ბევრია, ვიდრე ჯანსაღი და ნორმალური ურთიერთობების მქონე. სხვათა შორის, ნატაშკას ქმარი რომ დაიჭირეს, ამან ძალიან დიდი აგრესია გამოიწვია ზუსტად იმიტომ, რომ ასეთები ძალიან ბევრნი არიან. ბევრი ნატაშკას ეთანხმება და ამბობს, დიახ, ასე უნდა მოიქცესო, ალბათ იმიტომ, რომ თავად განუცდიათ ეს ყველაფერი ან ვიღაც ძალიან ახლობელი ჰყავთ მსგავს სიტუაციაში. ბევრი ლანძღავს ნატაშკას, ფუ, ეს გათახსირებული, გარყვნილიო. ვინც ამას ამბობს, შეიძლება თვითონ არის იმავე სიტუაციაში, მსგავს ნაბიჯს ვერ დგამს და აგრესია უჩნდება.
სანდრო: ვინც ამბობს, რომ ასე არ უნდა იყოს, სინამდვილეში უნდა, რომ ასე მოიქცეს, მაგრამ ამის შესაძლებლობა არ აქვს. ამ დროს სწორი გამოსავალია სიტუაციიდან თავის დაღწევა და იმ ადამიანთან ერთად ყოფნა, ვისთანაც თავს კარგად იგრძნობ. ეს არის ის, რასაც წყალი არ გაუვა. უბრალოდ იმ გარემოში, სადაც ჩვენ ვცხოვრობთ, ამის შესაძლებლობა არ არის. მოძალადე ცოლი რომ მყავდეს, მეც იგივენაირად მოვიქცეოდი, ქალს მოვძებნიდი, რომელთანაც უკეთესად ვიქნებოდი და ცოლს გავშორდებოდი.
– ფარულ რომანებზე რა აზრის ხართ? ეთანხმებით იმას, რომ სიყვარულს მალვა უნდა?
სანდრო: რაღაც ეტაპზე დამალული ურთიერთობები საინტერესოა.
– თქვენ დაგიმალავთ?
სანდრო: აბა, რა! რაღაცეები უნდა დამალო. ამ ქალაქში ასეა უკეთესი.
ეკა: ამ შემთხვევაში ნატაშკასაც და სანდრექსასაც სხვა გამოსავალი არ აქვთ, უნდა დამალონ. საზოგადოების ნაწილი თუ ხარ, ის ნორმები უნდა მიიღო და დააკმაყოფილო, რითიც ეს საზოგადოება ცხოვრობს.
– ეკა, ნატაშკა საუკეთესო დაქალებსაც უმალავს სანდრექსასთან თავის ურთიერთობას. თქვენც გაგიკეთებიათ მსგავსი რამ?
ეკა: ყოველთვის დამიმალავს. მაგალითად, ჩემი გათხოვება ყველასთვის სიურპრიზი იყო, არავინ იცოდა, რომ ვინმეს ვხვდებოდი. გიორგისთან ურთიერთობას იმიტომ კი არ ვმალავდი, რომ მრცხვენოდა ან დასამალი იყო, არა, უბრალოდ არ მინდოდა, ჩემი პირადი ყველას სცოდნოდა, დეტალურად მომეყოლა. დამალულ ურთიერთობას თავისი ხიბლი აქვს.
– ეკა, სერიალში თქვენი ქმარი გიორგიც არის დაკავებული ზაზას როლში. მის პერსონაჟსა და თავად მას შორის რაიმე მსგავსებას იჭერთ?
ეკა: არა, საერთოდ არაფერს, მათ შორის რადიკალური განსხვავებაა. ერთადერთი ეპიზოდი იყო – ტბაზე ძმაკაცები სათევზაოდ რომ წავიდნენ და ხურცილავას თავისი შვილი ჰყავდა წაყვანილი, მაშინ გიორგის ის ბავშვი ხელში რომ ეჭირა, იქ დავიჭირე ზაზასა და გიორგის შორის მსგავსება. გიორგი ძალიან კარგი მამაა, ის ბავშვსაც ისე და იმავე დოზით უვლიდა, როგორც მე.
– სანდრო, თქვენი მეუღლე თუ ეჭვიანობს სასიყვარულო სცენებზე? ის ხომ მსახიობი არ არის და შეიძლება რაღაცეების გაგება გაუჭირდეს.
სანდრო: არა, საერთოდ არ ეჭვიანობს.
ეკა: სანდროს ცოლი და შვილი გადასაღებ მოედანზე გავიცანი.
– სანდრექსას მიმართ საზოგადოებისგან რა დამოკიდებულებას გრძნობთ?
სანდრო: სხვათა შორის, ზონიდან შემომითვალეს, პატიმრის ცოლს თავი დაანებე, "არ მოსულაო". ეს ალბათ ნახევრად ხუმრობით იყო, მაგრამ პატიმრის ცოლთან ურთიერთობა თურმე "არ მოსულა". თუ გიყვარს, რატომ არ მოსულა?! გინდ პატიმრის ცოლი იყოს და გინდ ინჟინრის, რა მნიშვნელობა აქვს?! ახლა მე ქურდული წესების წინააღმდეგ ვილაშქრებ და ამას რომ წაიკითხავენ, ალბათ ჩამცხრილავენ.
– სანდრო, ეკა გადასაღები მოედნის გარეთ გინახავთ, მაგალითად, სპექტაკლში?
სანდრო: არა.
ეკა: ამ სეზონზე მოვა და ყველას ერთად ნახავს.
სანდრო: აბა, რა! ეკასთან სახლშიც დავიწყებ სიარულს და სპექტაკლებზეც.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე