ვინ არის კაცი, რომლის წინაც ქალები სიამოვნებით შიშვლდებიან
3 647 ნახვა
ივანე გოლიაძე თვითნასწავლი ფოტოგრაფია, მაგრამ იმდენად განსხვავებული ხედვა აქვს, რომ რთულია, მის ნამუშევრებს გულგრილად შეხედო. სოციალურ ქსელში მისი ფოტოები დიდი პოპულარობით სარგებლობს. რატომღაც ჰგონიათ, რომ მხოლოდ შიშველ ქალბატონებს იღებს, რეალურად მის ფოტოარქივში ყველაზე დაბალი პროცენტი ნუდს (შიშველი) უკავია. არადა, სწორედ ამის გამო, ბევრი სკანდალურ ფოტოგრაფად აღიქვამს, რადგან მისი ობიექტივის წინ გოგონები საკუთარი სურვილით შიშვლდებიან.
- პროფესიით ტურიზმის მენჯერი ვარ, მაგრამ ამ კუთხით არასოდეს მიმუშავია. მომდევნო წლიდან სერიოზულად ვაპირებ ამ სფეროში ძალების მოსინჯვას. პირველი ფოტო 12 წლისამ გადავიღე. ფოტოაპარატი ერთ-ერთ გათამაშებაში მოვიგე. თავიდან თბილისის ქუჩებში დავდიოდი და მხოლოდ ძველ მანქანებს ვიღებდი, პეიზაჟებზე შემდეგ გადავედი. მინდოდა, ქალაქში არსებული ყველა ძველი მანქანა ფოტოებზე შემომენახა, რადგან ვგრძნობდი, რომ ქუჩებიდან მალე გაქრებოდნენ. ოჯახში მეჩხუბებოდნენ, ფოტოგრაფია ჩემი უაზრო გატაცება ეგონათ, მაგრამ 2006 წელს მამას ჰოლანდიელმა მეგობარმა პირველი სერიოზული ფოტოაპარატი მაჩუქა და ეს საქმიანობა უფრო საინტერესო გახდა. არასოდეს მიყვარდა დღესასწაულების გადაღება და დღემდე ასე ვარ. ერთხელ ბიძის ქორწილი გადავიღე და სურათები იმდენად არ მოეწონათ, რომ ლამის მეორედ გადაიხადეს ქორწილი. შემდეგ ერთ-ერთ ფოტოატელიეში დავიწყე მუშაობა და ერთი წლის შემდეგ შემთხვევით მერიაში ამოვყავი თავი.
- იქაც ფოტოგრაფად მუშაობდით?
- დიახ, პრესსამსახურთან ვთანამშრომლობდი და მერსაც დავყვებოდი გადაღებებზე. შემდეგ საკრებულოში გადავედი და იქ ოთხი წელი ვიმუშავე. ბოლოს მივხვდი, რომ ეს არ იყო ჩემი საქმე და ბოლო ერთი წელია, ოფიციალური სამსახური აღარ მაქვს. დაახლოებით რვა თვე დამჭირდა, რომ ფოტოაპარატი ამეღო და გულიანად დამეწყო გადაღება.
- როგორ პოზირებდნენ პოლიტიკოსები?
- საშინლად... პრეზიდენტთან მუშაობამაც მომიწია. 2008 წლის არჩევნებზე თბილისში მოსახლეობასთან შეხვედრისას ქალაქის მერი დაჰყვებოდა და მაშინ ვიღებდი. სააკაშვილი იყო ყველაზე ნორმალური პოლიტიკოსი, რომელიც კარგად პოზირებდა. გიგი უგულავა ნაკლებად. გიგი ბოლო დროს, ტელევიზიით რომ მინახავს, ამ მხრივ შედარებით გამოსწორებულია.
- პირველი ქალბატონი გაიხსენეთ, რომელმაც სერიოზულად იპოზიორა თქვენი ფოტოობიექტივის წინ.
- 2007 წელს ჩემი შეყვარებული გადავიღე და მას შემდეგ ოთხი წელი სხვა გოგონასთან სერიოზული ფოტოსესია არ მქონია. მას არ ვუღებდი თამამ კადრებს, მაგრამ ქართულ რეალობასთან შედარებით, მაინც ასე გამოიყურებოდა და ამის გამო ინტერნეტსივრცეში რამდენიმე ადამიანთან კამათიც მომივიდა. საბოლოოდ დავშორდით, მაგრამ ფოტოები დარჩა.
- ბევრი გულახდილი ფოტოსესია გადაიღეთ, როგორ დაითანხმეთ გოგონები?
- ადამიანს, რომელსაც რამეზე დათანხმება სჭირდება, ვერ გადაიღებ. ხანდახან ისეთ ხასიათზე ვარ, შიშველი გოგონას გადაღება სულაც არ მინდა და შეიძლება, მოხუცები გადავიღო. ჩემს ფოტოებში სიშიშვლე ესთეტიკურად და ლამაზად არის გადაღებული და მთავარი ეს გახლავთ. ჩემთვის იდეალური სამყარო თავისუფალია, მაგრამ ეთიკურ ნორმებში ჩამჯდარი.
- როდის იშლება ზღვარი ფოტოგრაფსა და მოდელს შორის გადაღებისას...
- გააჩნია ვინ პოზირებს ჩემ წინ და რამდენად ახლოს ვიცნობ. ყოფილა შემთხვევა, ''ფეისბუქით'' გაცნობილი გოგონა პირველივე დღეს შიშვლად გადამიღია. შეიძლება, დიდხანს იცნობდე, მაგრამ ნელ-ნელა დაძლიოს სირცხვილი. ჩემი არ რცხვენიათ, ძირითადად საზოგადოების ერიდებათ. მაქვს ფოტოები, რომლებსაც არასდროს გამოვაქვეყნებ, რადგან თავად მთხოვეს.
- როგორ გენდობიან?
- სხვა ფოტოგრაფებისაც არ მიყვარს, როდესაც მოდელის თანხმობის გარეშე ფოტოებს აქვეყნებენ. მე შიშველ ფოტოზე გოგონას სახეს თითქმის არ ვაჩენ, თუმცა არიან გამონაკლისებიც. რატომ იღებენ შიშველ ფოტოებს, თუ სახეს არ აჩენენ? არ ვიცი, მაგრამ მე ვიცი, რა არის ჩემი ინტერესი. სხვათა შორის, ჩემი გადაღებული ფოტოებიდან ყველა არ მომწონს. განსაკუთრებულად სიღნაღში გადაღებული მოხუცები მომწონს. მანქანიდან გადავიღე და რომ ვუყურებ, იმდენად კარგი სურათია, რომ ჩემი გადაღებული არ მგონია (იღიმება).
- პერსონალური გამოფენა არ გქონიათ?
- არა, ერთხელ მქონდა გამოფენა ჰოლანდიაში, ისიც ჩემმა მეგობრებმა მომიწყვეს.
- განსაკუთრებულად რომელი გადაღება გახსენდებათ?
- იმ ადამიანთან, ვისთანაც ოთხი წელი ვიყავი, ყველა გადაღება დაგეგმილი მქონდა, მაგრამ სირთულეებით სავსე. თბილისის გარშემო ყველა ადგილი შემოვლილი მაქვს. ფოტოსესია მქონია მთებში, არმაზის ტყეში, ბირთვისში. არ შემიძლია, როდესაც გადაღებას მესამე პირი ესწრება. ყოფილა შემთხვევა, როდესაც გადაღების დროს ვიღაც მოსულა და უცნაური შეძახილებით და ხანდახან უხეში სიტყვებით ''გავუმხნევებივართ'' . აქამდე შემეძლო, გოგონების ფოტოებით გამოფენა გამეკეთებინა, მაგრამ არ მიყვარს ხელოვნური სკანდალები. არასოდეს ამიღია ასეთ ფოტოსესიებში ფული, თუ რაღაც სარეკლამო დაკვეთა არ არის. ასევე მირჩევნია, ჩემი გადაღებული ხედები გავყიდო, ვიდრე დაკვეთაზე ვიმუშაო. ერთხელ კერძების ფოტოები გადავიღე ერთ-ერთი რესტორნის რეკლამისთვის. ფოტოები მოეწონათ, მაგრამ ძალიან გამიჭირდა ვაჭრობის მომენტი, როდესაც თანხაზე უნდა შევთანხმებულიყავით.
- საკუთარი თავისთვის თუ გიყვართ სურათების გადაღება?
- კი, ძალიან. ბავშვობიდან მსახიობობაზე ვოცნებობდი, მაგრამ ვერ მოვახერხე. ალბათ ახლა აქ ვახდენ ამის რეალიზებას. ადამიანებს, რადგან შიშველ ფოტოებს ვიღებ, ''აზაბოჩენნი'' ვგონივარ, რაც ტყუილია. მე ვიცი, რატომ და რისთვის ვაკეთებ ამ ყველაფერს.
- ნახევრად შიშველი მამაკაცი თუ გადაგიღიათ?
- არა, ამის სურვილი არც გამჩენია, თუმცა საქართველოში არიან ფოტოგრაფები, რომლებსაც გეისერიაც აქვთ გადაღებული. რამდენიმე ბიჭმა შემომთავაზა, ბიჭის გადაღება თუ მოგინდეს, მზად ვარო, მაგრამ უარი ვუთხარი. ეს არ არის ჰომოფობია, უბრალოდ, ჩემში ესთეტიკის თვალსაზრისით ეს არ ზის.
- თქვენი ფოტოები ქართული რეალობისგან გამორჩეულია...
- ბოლო დროს ჩვენთან ფოტოგრაფიის ერთი სტილი ჰქონდათ არჩეული, დეპრესიული, შავ-თეთრი ფოტოები, გოგონა ჯინსებით... ყოველთვის ვცდილობ, განსხვავებული ვიყო და არავინ გავიმეორო. ადგილებს ძირითადად მე ვარჩევ და ეს ბოლო დროს პრობლემა გახდა, რადგან თბილისის გარშემო ადგილები ავითვისე. რეალურად შიშველი ფოტოები პროცენტულად ყველაზე ცოტა მაქვს გადაღებული, მაგრამ თბილისის ხედებზე მეტად ეს ამახსოვრდებათ.
- პოლიტიკოსი ქალბატონებიდან ვის გადაიღებდით?
- პოლიტიკოსები დიდად არ მხიბლავენ, საერთოდ რომ არ არსებობდნენ, უკეთესი იქნებოდა.
- მე შემოგთავაზებთ ვარიანტებს - ეკა ბესელია, თეა წულუკიანი, ელისო ჩაფიძე, ნინო ბურჯანაძე...
- არა, სიამოვნებით გადავიღებდი ვერა ქობალიას და კიდევ იმას, ძალიან ახალგაზრდა ქალბატონი რომ არის.
- თინა ბოკუჩავა?
- არა, მარიამ საჯაია. წლების წინ ნაციონალებთან ვმუშაობდი და მახსოვს ეს ქალბატონები.
- როგორ წარმოგიდგენიათ თქვენი მომავალი ამ სფეროში?
- რა იქნება წლების შემდეგ? არ ვიცი, მინდა, რომ ამ კუთხით უფრო მეტს მივაღწიო, განვვითარდე. ფოტოგრაფიას ვერასოდეს დავანებებ თავს, თუ რაღაც ფიზიკური ტრავმა არ მივიღე, ეს არის ჰობი, რომელიც ძალიან მიყვარს და მთელი ცხოვრება მომყვება.
ნინო გიგიშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''
- პროფესიით ტურიზმის მენჯერი ვარ, მაგრამ ამ კუთხით არასოდეს მიმუშავია. მომდევნო წლიდან სერიოზულად ვაპირებ ამ სფეროში ძალების მოსინჯვას. პირველი ფოტო 12 წლისამ გადავიღე. ფოტოაპარატი ერთ-ერთ გათამაშებაში მოვიგე. თავიდან თბილისის ქუჩებში დავდიოდი და მხოლოდ ძველ მანქანებს ვიღებდი, პეიზაჟებზე შემდეგ გადავედი. მინდოდა, ქალაქში არსებული ყველა ძველი მანქანა ფოტოებზე შემომენახა, რადგან ვგრძნობდი, რომ ქუჩებიდან მალე გაქრებოდნენ. ოჯახში მეჩხუბებოდნენ, ფოტოგრაფია ჩემი უაზრო გატაცება ეგონათ, მაგრამ 2006 წელს მამას ჰოლანდიელმა მეგობარმა პირველი სერიოზული ფოტოაპარატი მაჩუქა და ეს საქმიანობა უფრო საინტერესო გახდა. არასოდეს მიყვარდა დღესასწაულების გადაღება და დღემდე ასე ვარ. ერთხელ ბიძის ქორწილი გადავიღე და სურათები იმდენად არ მოეწონათ, რომ ლამის მეორედ გადაიხადეს ქორწილი. შემდეგ ერთ-ერთ ფოტოატელიეში დავიწყე მუშაობა და ერთი წლის შემდეგ შემთხვევით მერიაში ამოვყავი თავი.
- იქაც ფოტოგრაფად მუშაობდით?
- დიახ, პრესსამსახურთან ვთანამშრომლობდი და მერსაც დავყვებოდი გადაღებებზე. შემდეგ საკრებულოში გადავედი და იქ ოთხი წელი ვიმუშავე. ბოლოს მივხვდი, რომ ეს არ იყო ჩემი საქმე და ბოლო ერთი წელია, ოფიციალური სამსახური აღარ მაქვს. დაახლოებით რვა თვე დამჭირდა, რომ ფოტოაპარატი ამეღო და გულიანად დამეწყო გადაღება.
- როგორ პოზირებდნენ პოლიტიკოსები?
- საშინლად... პრეზიდენტთან მუშაობამაც მომიწია. 2008 წლის არჩევნებზე თბილისში მოსახლეობასთან შეხვედრისას ქალაქის მერი დაჰყვებოდა და მაშინ ვიღებდი. სააკაშვილი იყო ყველაზე ნორმალური პოლიტიკოსი, რომელიც კარგად პოზირებდა. გიგი უგულავა ნაკლებად. გიგი ბოლო დროს, ტელევიზიით რომ მინახავს, ამ მხრივ შედარებით გამოსწორებულია.
- პირველი ქალბატონი გაიხსენეთ, რომელმაც სერიოზულად იპოზიორა თქვენი ფოტოობიექტივის წინ.
- 2007 წელს ჩემი შეყვარებული გადავიღე და მას შემდეგ ოთხი წელი სხვა გოგონასთან სერიოზული ფოტოსესია არ მქონია. მას არ ვუღებდი თამამ კადრებს, მაგრამ ქართულ რეალობასთან შედარებით, მაინც ასე გამოიყურებოდა და ამის გამო ინტერნეტსივრცეში რამდენიმე ადამიანთან კამათიც მომივიდა. საბოლოოდ დავშორდით, მაგრამ ფოტოები დარჩა.
- ბევრი გულახდილი ფოტოსესია გადაიღეთ, როგორ დაითანხმეთ გოგონები?
- ადამიანს, რომელსაც რამეზე დათანხმება სჭირდება, ვერ გადაიღებ. ხანდახან ისეთ ხასიათზე ვარ, შიშველი გოგონას გადაღება სულაც არ მინდა და შეიძლება, მოხუცები გადავიღო. ჩემს ფოტოებში სიშიშვლე ესთეტიკურად და ლამაზად არის გადაღებული და მთავარი ეს გახლავთ. ჩემთვის იდეალური სამყარო თავისუფალია, მაგრამ ეთიკურ ნორმებში ჩამჯდარი.
- როდის იშლება ზღვარი ფოტოგრაფსა და მოდელს შორის გადაღებისას...
- გააჩნია ვინ პოზირებს ჩემ წინ და რამდენად ახლოს ვიცნობ. ყოფილა შემთხვევა, ''ფეისბუქით'' გაცნობილი გოგონა პირველივე დღეს შიშვლად გადამიღია. შეიძლება, დიდხანს იცნობდე, მაგრამ ნელ-ნელა დაძლიოს სირცხვილი. ჩემი არ რცხვენიათ, ძირითადად საზოგადოების ერიდებათ. მაქვს ფოტოები, რომლებსაც არასდროს გამოვაქვეყნებ, რადგან თავად მთხოვეს.
- როგორ გენდობიან?
- სხვა ფოტოგრაფებისაც არ მიყვარს, როდესაც მოდელის თანხმობის გარეშე ფოტოებს აქვეყნებენ. მე შიშველ ფოტოზე გოგონას სახეს თითქმის არ ვაჩენ, თუმცა არიან გამონაკლისებიც. რატომ იღებენ შიშველ ფოტოებს, თუ სახეს არ აჩენენ? არ ვიცი, მაგრამ მე ვიცი, რა არის ჩემი ინტერესი. სხვათა შორის, ჩემი გადაღებული ფოტოებიდან ყველა არ მომწონს. განსაკუთრებულად სიღნაღში გადაღებული მოხუცები მომწონს. მანქანიდან გადავიღე და რომ ვუყურებ, იმდენად კარგი სურათია, რომ ჩემი გადაღებული არ მგონია (იღიმება).
- პერსონალური გამოფენა არ გქონიათ?
- არა, ერთხელ მქონდა გამოფენა ჰოლანდიაში, ისიც ჩემმა მეგობრებმა მომიწყვეს.
- განსაკუთრებულად რომელი გადაღება გახსენდებათ?
- იმ ადამიანთან, ვისთანაც ოთხი წელი ვიყავი, ყველა გადაღება დაგეგმილი მქონდა, მაგრამ სირთულეებით სავსე. თბილისის გარშემო ყველა ადგილი შემოვლილი მაქვს. ფოტოსესია მქონია მთებში, არმაზის ტყეში, ბირთვისში. არ შემიძლია, როდესაც გადაღებას მესამე პირი ესწრება. ყოფილა შემთხვევა, როდესაც გადაღების დროს ვიღაც მოსულა და უცნაური შეძახილებით და ხანდახან უხეში სიტყვებით ''გავუმხნევებივართ'' . აქამდე შემეძლო, გოგონების ფოტოებით გამოფენა გამეკეთებინა, მაგრამ არ მიყვარს ხელოვნური სკანდალები. არასოდეს ამიღია ასეთ ფოტოსესიებში ფული, თუ რაღაც სარეკლამო დაკვეთა არ არის. ასევე მირჩევნია, ჩემი გადაღებული ხედები გავყიდო, ვიდრე დაკვეთაზე ვიმუშაო. ერთხელ კერძების ფოტოები გადავიღე ერთ-ერთი რესტორნის რეკლამისთვის. ფოტოები მოეწონათ, მაგრამ ძალიან გამიჭირდა ვაჭრობის მომენტი, როდესაც თანხაზე უნდა შევთანხმებულიყავით.
- საკუთარი თავისთვის თუ გიყვართ სურათების გადაღება?
- კი, ძალიან. ბავშვობიდან მსახიობობაზე ვოცნებობდი, მაგრამ ვერ მოვახერხე. ალბათ ახლა აქ ვახდენ ამის რეალიზებას. ადამიანებს, რადგან შიშველ ფოტოებს ვიღებ, ''აზაბოჩენნი'' ვგონივარ, რაც ტყუილია. მე ვიცი, რატომ და რისთვის ვაკეთებ ამ ყველაფერს.
- ნახევრად შიშველი მამაკაცი თუ გადაგიღიათ?
- არა, ამის სურვილი არც გამჩენია, თუმცა საქართველოში არიან ფოტოგრაფები, რომლებსაც გეისერიაც აქვთ გადაღებული. რამდენიმე ბიჭმა შემომთავაზა, ბიჭის გადაღება თუ მოგინდეს, მზად ვარო, მაგრამ უარი ვუთხარი. ეს არ არის ჰომოფობია, უბრალოდ, ჩემში ესთეტიკის თვალსაზრისით ეს არ ზის.
- თქვენი ფოტოები ქართული რეალობისგან გამორჩეულია...
- ბოლო დროს ჩვენთან ფოტოგრაფიის ერთი სტილი ჰქონდათ არჩეული, დეპრესიული, შავ-თეთრი ფოტოები, გოგონა ჯინსებით... ყოველთვის ვცდილობ, განსხვავებული ვიყო და არავინ გავიმეორო. ადგილებს ძირითადად მე ვარჩევ და ეს ბოლო დროს პრობლემა გახდა, რადგან თბილისის გარშემო ადგილები ავითვისე. რეალურად შიშველი ფოტოები პროცენტულად ყველაზე ცოტა მაქვს გადაღებული, მაგრამ თბილისის ხედებზე მეტად ეს ამახსოვრდებათ.
- პოლიტიკოსი ქალბატონებიდან ვის გადაიღებდით?
- პოლიტიკოსები დიდად არ მხიბლავენ, საერთოდ რომ არ არსებობდნენ, უკეთესი იქნებოდა.
- მე შემოგთავაზებთ ვარიანტებს - ეკა ბესელია, თეა წულუკიანი, ელისო ჩაფიძე, ნინო ბურჯანაძე...
- არა, სიამოვნებით გადავიღებდი ვერა ქობალიას და კიდევ იმას, ძალიან ახალგაზრდა ქალბატონი რომ არის.
- თინა ბოკუჩავა?
- არა, მარიამ საჯაია. წლების წინ ნაციონალებთან ვმუშაობდი და მახსოვს ეს ქალბატონები.
- როგორ წარმოგიდგენიათ თქვენი მომავალი ამ სფეროში?
- რა იქნება წლების შემდეგ? არ ვიცი, მინდა, რომ ამ კუთხით უფრო მეტს მივაღწიო, განვვითარდე. ფოტოგრაფიას ვერასოდეს დავანებებ თავს, თუ რაღაც ფიზიკური ტრავმა არ მივიღე, ეს არის ჰობი, რომელიც ძალიან მიყვარს და მთელი ცხოვრება მომყვება.
ნინო გიგიშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''
