ნანკა კალატოზიშვილი: "ჩემ გვერდით ირაკლი რომ არ ყოფილიყო, მშობიარობა ორი დღე გაგრძელდებოდა"

მსახიობი ნანკა კალატოზიშვილი ოთხთვენახევრის წინ, 34 წლის ასაკში გახდა დედა. ამ მოვლენამ არათუ უკანა პლანზე გადასწია მისი შემოქმედებითი მუხტი, პირიქით – იმხელა სტიმული მისცა, რომ ახალბედა დედა სერიალის გადაღებებშიც მონაწილეობს, შოუც მიჰყავს, თეატრთან ერთად გასტროლებზეც დადის და თან შვილთან მაქსიმალურად ახერხებს ყოფნას. თითქმის ასეთივე აქტიური იყო ფეხმძიმობის პერიოდშიც. 30 წლამდე კი დედობა მისთვის აბსტრაქტული თემა გახლდათ, თვლიდა, რომ ამისთვის მზად არ იყო. ოჯახურ იდილიას ყოფილ კალათბურთელ ირაკლი კეიდიასთან (კედოსთან) ერთად ცხოვრების დაწყების შემდეგ გაუგო გემო, ახლა კი ის, ირაკლი და მათი პატარა დანიელი განუყოფლები არიან.
დედობრივ ემოციებსა და ოჯახური ცხოვრების სიხარულებზე ნანკა "სარკეს" გულახდილად უამბობს.
– ნანკა, თქვენს ცხოვრებაში მნიშვნელოვანი, ალბათ ყველაზე მთავარი მოვლენა მოხდა – დედა გახდით. როგორ შეხვედით ამ "როლში"?
– ეს ყოფილა სასწაული! რომ ამბობდნენ, ყველა ქალმა უნდა გამოსცადოს დედობაო, არ მესმოდა. ვიმეორებ, ეს მართლა სასწაული ყოფილა. ამას სიტყვებით ვერ გადმოსცემ. აშკარად სხვა პლანეტაზე ვარ.
– დანიელის დაბადებამ ალბათ ბევრი რამ შეცვალა თქვენს ყოველდღიურ ცხოვრებაში.
– კი, ყველაფერი შეიცვალა. ჩვენს ოჯახს შეემატა არაჩვეულებრივი ბიჭი. ყველაფერზე მენანება დროის დახარჯვა, მინდა, სულ მის გვერდით ვიყო. ყოველდღე ახალ–ახალ რაღაცეებს აკეთებს. რაც მეტს ვაკვირდები, მით მეტად ვგიჟდები.
– მშობიარობამ უპრობლემოდ ჩაიარა, დანიელმა არ გაწვალათ?
– ჩემი ბიჭი 6 ივნისს დაიბადა. ჩემი ექიმი დათო დავარაშვილი გახლდათ. ხაზგასმით აღვნიშნავ, რომ ბატონ დათოსთან მინდოდა, მემშობიარა. მშობიარობის პროცესმა 19 საათს გასტანა და დიდი მოლოდინის შემდეგ დანიელი დაიბადა. რადგან პირველი მშობიარობა იყო, ასე ამიტომაც გაჭიანურდა. საკეისრო კვეთა არ მინდოდა და მადლობა ღმერთს, რომ არც დამჭირდა.
– სახელი ცოლ–ქმარმა ერთად შეურჩიეთ?
– ბავშვის სახელი კედომ მოიფიქრა, მეც მომეწონა და დანიელი დავარქვით. ახლა მოფერებით დანის ვეძახი.

– აქტიური ორსული იყავით?
– კი, ფანტასტიკური ორსულობა მქონდა. 8 თვე საერთოდ არ შევწუხებულვარ. კედო ძალიან მივლიდა, პრეტენზიები არ მქონდა, რაც ძალიან უკვირდა. საჭმელი არ მინდებოდა, უბრალოდ ბევრ წყალს ვსვამდი. დუტას გადაცემაში ორსული მივედი და მერე ჩემი თავი ეკრანზე რომ ვნახე, ვთქვი, ამხელა მუცლით გადაცემაში რამ მიმიყვანა–მეთქი. საგრძნობლად დასიებული ვიყავი.

– როგორ მოახერხეთ ფორმაში ჩადგომა?
– ორსულობისას 15 კილო მოვიმატე. მეცხრე თვეში რომ ვიყავი, სასწორი გადავაგდე, ასე რომ, ახლა არ ვიცი, რამდენი კილოგრამით ნაკლები ვარ. თავს ცუდად არ ვგრძნობ, მაგრამ ვარჯიში მინდა, რომ სასურველ ფორმაში ჩავდგე. ახლა არც დრო მაქვს ვარჯიშისთვის და ექიმებმაც მითხრეს, ცოტა ხანს თავი შეიკავეო. ახალი წლის შემდეგ გავაქტიურდები. რამდენიმე კილოგრამი აშკარად ზედმეტი მაქვს და, ცოტა არ იყოს, მაწუხებს.
– რომელს უფრო გგავთ დანი, თქვენ თუ ირაკლის?
– პრინციპში, ორივეს ძალიან გვგავს. მინდოდა, კედოს თვალები ჰქონოდა და დანიელს აქვს მამის თვალები. ტუჩებით მე მგავს. სხვა დანარჩენით კეიდიაა!
– მამა მშობიარობას დაესწრო?
– დაესწრო არ ჰქვია ამას, ირაკლიმ მიიღო მშობიარობა! ღამის პირველი საათიდან ერთად ვიყავით პალატაში და ბოლო წუთამდე გვერდიდან არ მომშორებია. ჩემმა გინეკოლოგმა მითხრა, მე მომხრე ვარ, რომ მამები ესწრებოდნენ შვილის დაბადებასო. კაცს ვერ დაავალდებულებ, მშობიარობას დაესწროს, რადგან მძიმე პროცესია, მაგრამ კედო რომ არ მყოლოდა გვერდით, ალბათ ორი დღე ვერ გავაჩენდი შვილს. ის იმხელა მხარდაჭერას მიცხადებდა, რომ მისი გვერდში დგომა მამხნევებდა. ირაკლი ძალიან მშვიდია და მშობიარობის დროსაც ძალიან მამშვიდებდა.
დედამ შემომთავაზა, სამშობიარო ბლოკში შენ გვერდით ვიქნებიო, მაგრამ უარი ვუთხარი. ისე ნერვიულობდა, შემეშინდა. მერჩივნა, ირაკლი ყოფილიყო ჩემთან. როცა დანიელი დაიბადა, ირაკლიმ თქვა, შვილის დაბადება ყველა კაცმა უნდა ნახოს, რა დღეში ყოფილხართ ქალები, ამას ვერც ერთი კაცი გადაიტანსო.
– ალბათ ძალიან მზრუნველი მამაა.
– დანიელი დღეების რომ იყო, იქიდან მოყოლებული მეხმარება. ერთმანეთისთვის არასდროს გვითქვამს, ახლა შენი ჯერია, ბავშვი შენ აიყვანე ხელშიო. სულ ხელს მიწყობს, შენ დაიძინე, მე მივხედავო. გიჟდება შვილზე, ერთად ძალიან საყვარლები არიან. საყვარელი ადამიანისგან ბავშვი ყველაზე დიდი ბედნიერებაა. ჩემს შვილში კედოს გამოხედვას რომ დავიჭერ ხოლმე, ვგიჟდები.
– თქვენს ურთიერთობას დანიელმა ახალი ფერები შემატა?
– ჩვენი ურთიერთობა კიდევ უფრო მაგარი გახდა, ფერები შეიცვალა. ისედაც ხომ ძალიან კარგი და ძვირფასი იყო ეს ურთიერთობა ჩვენთვის, მაგრამ დანიელმა კედო უფრო შემაყვარა. მამა–შვილს ერთად რომ ვუყურებ, ვგიჟდები! ყურადღებიანი მამაა. სადმე რომ არის წასული, ასჯერ რეკავს, ბავშვს კითხულობს. თუ საჭიროა, პამპერსებსაც უცვლის და საჭმელსაც უკეთებს.
– ძალიან გაგიმართლათ. ქართველი მამაკაცები ხშირად არ იქცევიან ასე.
– თვალი არ მეცეს!.. (იცინის). საოცარი ბიჭები მყავს. დარწმუნებული ვიყავი, რომ კედო კარგი მამა იქნებოდა, მაგრამ ასეთს მაინც არ ველოდი.
– საკმაოდ მოწიფულ ასაკში გეყოლათ შვილი. ამისთვის ფსიქოლოგიურად მზად იყავით?
– 30 წლამდე ვთვლიდი, რომ დედობისთვის მზად არ ვიყავი. სანამ ფსიქოლოგიურად არ ხარ მზად ამ მნიშვნელოვანი ეტაპისთვის, შვილი არ უნდა გააჩინო. ამ პასუხისმგებლობის ყოველთვის მეშინოდა, მაგრამ ახლა დანიელის დაბადებას ყველანაირად მომზადებული შევხვდი. მასთან ურთიერთობა მსიამოვნებს. 34 წლის ვარ და ყველაფერი კარგად მაქვს შეგნებული და გაცნობიერებული. მუშაობის უდიდესი სტიმულიც მაქვს. დანიელი ერთი თვის რომ გახდა, მას მერე სულ გადაღებებზე ვარ, სულ მენატრება, მაგრამ ვიცი, რომ ახლა ამ ყველაფერს მისთვის ვაკეთებ.
– ჩვილის პატრონი როგორ ახერხებთ გადაღებებზე სიარულს?
– დანიელი უკვე 4 თვისაა. ერთი თვის იყო, როცა ბუნებრივ კვებაზე აღარ მყავდა, რაც ძალიან განვიცადე. ბევრი ხერხი ვცადე, რომ ეს პროცესი რამენაირად გამეხანგრძლივებინა, მაგრამ ამაოდ. ამიტომ დროის თვალსაზრისით შეზღუდული არ ვარ, უბრალოდ ერთი სული მაქვს, საქმეს როდის დავამთავრებ, რომ შინ მივიდე და შვილთან ვიყო.
– არ ჭირვეულობს?
– არა, კარგი ზნის ბავშვია, ღამეებს არ გვათენებინებს, მშვიდად სძინავს. დილაობით ჩვენ ვერ ვასეირნებთ, რადგან კედო სულ ვარჯიშზეა, მე – გადაღებებზე. ამიტომ ეს ფუნქცია დედამ შეითავსა, საოცრად მეხმარება. ის რომ არა, არ ვიცი, რა მეშველებოდა. ფსიქოლოგიურად ძალიან გამიჭირდებოდა ძიძასთან ბავშვის დატოვება. ამ მხრივაც გამიმართლა.
– რა გადაღებებში მონაწილეობთ?
– ტელეკომპანია "ჯიდიესის" სერიალში ვმონაწილეობ, რომელიც ნოემბრიდან გავა ეთერში. კვირაში 5 დღეა გადაღებები. რამდენიმე დღით ქალაქიდან გასვლა მომიხდა მოკლემეტრაჟიანი ფილმის გადაღებებზე და ბავშვის გარეშე ძალიან გამიჭირდა, ვნერვიულობდი. ვფიქრობდი, რომ დავბრუნდები, ვერ მიცნობს–მეთქი. ერთკვირიანი განშორების შემდეგ დანიელმა დანახვისთანავე რომ არ გამიცინა, ტირილი დავიწყე, დავიღუპე, ვეღარ მიცნო–მეთქი. მერე იმდენი მიცინა, რომ ცოტა ამოვისუნთქე.

– რა როლი გაქვთ სერიალში?
– ექიმს ვთამაშობ. ჩემი პარტნიორი მსახიობი თორნიკე გოგრიჭიანია. სერიალს "პარადოქსი" ჰქვია და რეჟისორი ჯაბა მელქაძეა. ამ იდეის შესახებ რეჟისორი იმდენად საინტერესოდ მომიყვა, ისეთი გულანთებული იყო, რომ მაშინვე დავთანხმდი. მერე მიკვირდა, ასე უცებ თანხმობა როგორ მივეცი–მეთქი.
– პროექტში "ცეკვავენ ვარსკვლავები" წამყვანი ხართ. მანამდე ამბობდნენ, რომ თქვენც იცეკვებდით. ვერ დაგითანხმეს?

– ცეკვებს ძალიან დიდი დრო სჭირდება და ფაქტობრივად შვილს ვეღარ ვნახავდი. შარშან და შარშანწინ შემოთავაზება მქონდა, მაგრამ მაშინ უარი გასტროლების გამო ვთქვი, წელს კი – შვილის გამო, თან სათანადო ფორმაშიც არ ვარ.
– სერიალი, შოუ... თეატრმა უკანა პლანზე ხომ არ გადაიწია?
– არა, ახლახან გასტროლი გვქონდა ვილნიუსში, "მაკბეტი" წავიღეთ. სპექტაკლმა სრული ანშლაგით ჩაიარა და საქართველოში დიდი ემოციებით დავბრუნდით. ერთი წელია ეს სპექტაკლი არ მითამაშია და ძალიან ვნერვიულობდი. ვილნიუსი და ლიტვა ცნობილია თეატრალური კულტურით. მარჯანიშვილის თეატრში 7 თვის ორსული ვთამაშობდი სპექტაკლში "ქალი ძაღლით" და სულაც არ ვიღლებოდი.
– როგორ ახერხებთ, თეატრშიც იყოთ, სხვადასხვა პროექტებზეც არ თქვათ უარი და პარალელურად ქმარ–შვილისთვისაც გრჩებოდეთ დრო?
– როცა სტიმული გაქვს, როცა ფანტასტიკური ქმარი გყავს, როცა ასეთი დედა გყავს, ყველაფრის მოსწრება შეიძლება.
ლანა კიკნაძე, ჟურნალი სარკე