ირინა ონაშვილი: "ქმრად სხვა მინისტრს არ ვეძებ!"

ცნობილი წყვილის, სპორტისა და ახალგაზრდობის ყოფილ მინისტრ ლადო ვარძელაშვილისა და 2003 წლის "მის საქართველოს", ირინა ონაშვილის ცხოვრებაში ბოლო დროს, შეიძლება ითქვას, მძიმე გამოცდების პერიოდი იდგა. საქართველოში პოლიტიკური რეალობის შეცვლის შემდეგ ნაციონალური ხელისუფლების ყოფილი ჩინოსანი საზოგადოებაში არსებულმა განწყობებმა რთულ მდგომარეობაში ჩააყენა. ვარძელაშვილისა და მისი თანაგუნდელების მიმართ ხალხი აგრესიას დაუფარავად გამოხატავდა. თუმცა ყველაფერს აქვს მეორე მხარე და ირინა პირიქით, ბედნიერიც კი იყო, რომ სამსახურიდან "გამოთავისუფლებული" მისი ქმარი ცოლ–შვილთან დიდ დროს ატარებდა. სამწუხაროდ, იდილია დიდხანს არ გაგრძელდა. 2013 წლის 22 თებერვალს უბედურება დატრიალდა – მათ სახლში სტუმრობისას ლადოს მეგობარი, დავით სირაძე, ბრმა ტყვიას ემსხვერპლა. ტრაგედიამ ოჯახს დიდი მორალური ტრავმა მიაყენა, მაგრამ პატარა შვილის, საბას წინაშე პასუხისმგებლობამ ცოლ–ქმარი გააძლიერა, ყურადღება მასზე გადაიტანეს... ახლახან კი გავრცელდა ხმა, რომ ირინა და ლადო ერთმანეთს გაშორდნენ.
კითხვებს, რომლებიც მათ შესახებ საზოგადოებაში დაგროვდა, ირინა ონაშვილი "სარკეში" პასუხობს.
– ირინა, დავიწყოთ პირდაპირ იმ კითხვით, რომლის პასუხიც ალბათ ყველაზე მეტად აინტერესებთ. გავრცელდა ხმა, რომ ქმარს, ლადო ვარძელაშვილს გაშორდით. ეს სინამდვილეა თუ არა?
– ვინც ეს ჭორი გაავრცელა, ალბათ ფიქრობს, რომ აუცილებლად მინისტრი მეუღლე უნდა მყავდეს და, თუ ჩემი ქმარი მინისტრი არაა, სხვა მინისტრი უნდა მოვძებნო. ალბათ თვითონ არის ასეთი ტიპი, არ ვიცი... ვინც ამგვარ ჭორს აგორებს, ძალიან მდაბიოა. არათუ გავშორებულვართ, უფრო მეტიც, ერთი დღეც არ გვიცხოვრია ცალ–ცალკე, მივლინებებს თუ არ ჩავთვლით. ყოველდღე ერთად ვართ.
– ახალ მდგომარეობასთან შეგუების ეტაპი, როცა თქვენი ქმარი მინისტრი აღარ არის, ხოლო მისი პარტია – მმართველი ძალა, თქვენმა ოჯახმა როგორ გადალახა?
– ყოველთვის გააზრებული მქონდა, რომ პოლიტიკაში ყოფნა მუდმივი არ არის. ხალხი დღეს შენ გირჩევს, მაგრამ ხვალ სხვას აირჩევს. რთული იმ მხრივ იყო, რომ ფინანსურად ლადოს ხელფასზე ვიყავით დამოკიდებული. მას არანაირი ბიზნესი არ ჰქონია. ამიტომ უცბათ შემოსავლის გარეშე დარჩენა და თანაც კრედიტებით... თან ლადოს ძალიან უყვარდა თავისი საქმე. მისთვის შაბათ–კვირაც კი არ არსებობდა. სულ ვეუბნებოდი, კვირას მაინც გამოენახა დრო (ახლა კვირადღეს სამინისტროებთან არავის მანქანა არ დგას). ამიტომაც არამხოლოდ ფინანსების გამო იყო რთული სამსახურის გარეშე დარჩენა. ლადომ საყვარელი საქმე დაკარგა და ამით ცუდ სიტუაციაში აღმოჩნდა. უამრავი ადამიანი აღნიშნავს, რომ მან ბევრი კარგი საქმე გააკეთა და ეს მიხარია. თვითონ არის ასეთი – მიუკერძოებელი, ყველაფერს ყოველთვის ობიექტურად უდგება.
– ამ მდგომარეობაში პირადად თქვენ გარშემო ყალბი მეგობრები და ურთიერთობები ხომ არ აღმოაჩინეთ?
– კარგია, ასეთი რაღაცეები რომ ხდება, რადგან ხვდები, ვინ არის ნამდვილად შენიანი და ვინ – არა. ლადო ამ მხრივ ცოტა მიამიტია. ვერ ვიტყვი, რომ მე ძალიან ეშმაკი ვარ, მაგრამ ის უფრო მიმნდობია. ვერ ხვდებოდა, ვინ შეიძლებოდა ყოფილიყო მის გვერდით ბოლომდე და ვინ – არა, მის მხარეს ვინ დგებოდა გულწრფელად და ვინ – მისი თანამდებობის გამო. იმას არ ვგულისხმობ, რომ ლადოს ვინმესთან კონფლიქტი მოუვიდა. ასეთ დროს მარტივად ხვდები, ვინ ვინ არის. თუნდაც სხვა ენაზე ჭიკჭიკს იწყებენ მედიის წარმომადგენლები თუ ნაცნობები. სახეშეცვლილი ადამიანები გულისამრევები არიან. გულდასაწყვეტია, რომ საზოგადოებაში ქულების დასაწერად ზოგიერთი ცილისწამებას მიმართავს.
არსებობს სიტუაციები, როცა ვიღაც გერჩის, მაგრამ ვერ იგებ, რატომ. გივრცელებენ ჭორებს, რომლებიც სიმართლის მარცვალსაც არ შეიცავს. ეს სასიამოვნო არაა, მაგრამ უკვე დიდი გოგო ვარ და ამ ყველაფერსაც იუმორით ვუყურებ. ადრე ძალიან განვიცდიდი ჩემ მიმართ აგორებულ ჭორებს. საბედნიეროდ, ეს იშვიათად ხდებოდა, მაგრამ მაინც ძალიან ვნერვიულობდი.
ღვთის წყალობით, ჩემი მეგობრები, რომლებიც სკოლიდან მომყვებიან, ჩემ მიმართ ისეთივე დარჩნენ, როგორიც ადრე იყვნენ. ჩემს ცხოვრებაში ბევრი რამ შეიცვალა, მაგრამ პირადად მე არაფერმა შემცვალა. "რაღაცეების" გამო არ ვმეგობრობ არავისთან. არ ვთამაშობ, სპექტაკლებს არ ვდგამ და ეს ძალიან მიმარტივებს ცხოვრებას. მიხარია, რომ ეს თვისება მაქვს.
– თქვენ მიმართ აგრესიას დღემდე გრძნობთ?
– იყო რაღაცეები... როცა კერპს ქმნი, არ აქვს მნიშვნელობა, რომელი პოლიტიკური ძალის ლიდერია, მერე თვალებიც გიბნელდება და აგრესიულ ნაბიჯებსაც დგამ. ალბათ განათლების პრობლემაა. მე ყველაფერს ვხედავდი – კარგსაც და ცუდსაც. არ შეიძლება ვინმეს გაკერპება და თაყვანისცემა. ჩემი ქმარი იყო მინისტრი, მაგრამ მე ირინა ონაშვილი ვარ და ძალიან გამიკვირდა, როცა რამდენიმე ადამიანისგან აგრესია ვიგრძენი ჩემი ქმრის მინისტრობის გამო. აქვე ხაზგასმით აღვნიშნავ – ჩემს ქმარზე საყვედურს ვერასდროს მივიღებ!
– არც ობიექტურ საყვედურს?
– აგრესია ობიექტური არასდროს არის. თან მე ვიცი, ლადო რა ტიპია და ვიცი, როგორ მუშაობდა. მისთვის სამსახურებრივი გულგრილობა რომ შემეტყო, პირველი მე ვიქნებოდი, ვინც ოპოზიციაში ჩაუდგებოდა. ამიტომ შეიძლება ვიღაცას თვალი ამოვჩიჩქნო, თუ ლადოზე ცუდს იტყვიან, რადგან ძალიან კარგი, სუფთა და შრომისმოყვარე ადამიანია. ამას იმიტომ არ ვამბობ, რომ ჩემი ქმარია. ვიმეორებ, რამე არასწორად რომ გაეკეთებინა, პირველი ვიქნებოდი, ვინც მას დაუპირისპირდებოდა.
– რამდენიმე თვის წინ დიდი განსაცდელი გადაიტანეთ. თქვენს სახლში ლადოს მეგობარი დაიღუპა ბრმა ტყვიით. როგორ ეხმარებოდით ქმარს მდგომარეობიდან გამოსვლაში?
– ასეთი სირთულეების დროს უფრო ძლიერად ვუდგავარ მეუღლეს გვერდში, ვიდრე ყოველდღიურად. მართლა ძალიან მძიმე პერიოდი იყო. ბავშვი მთელი დღეები ძიძასთან იყო და მისთვის სათანადო ყურადღების მიქცევას ვერ ვახერხებდი, მაგრამ ჩვენი მდგომარეობა არაფერი იყო იმ ოჯახის ტრაგედიასთან შედარებით. მათ ფონზე ჩვენი პრობლემა არაფრად მიმაჩნდა. საშინელება იყო. მტერი რომ მყავდეს, ასეთ რაღაცას მასაც არ ვუსურვებდი.
– თქვენთვის, როგორც ქალისთვის, ემოციურად ალბათ უფრო რთული გადასატანი იქნებოდა ეს ტრაგედია.

– პირიქით, ლადო აღმოჩნდა ძალიან სუსტი. ექიმებთან სიარული და დამამშვიდებელი პრეპარატების მიღება დასჭირდა. მე შვილმა, საბამ გამაძლიერა. საერთოდ, ცნობილია, რომ კაცები ასეთ დროს უფრო სუსტები არიან.
– ამჟამად რას საქმიანობთ?
– ვსწავლობ, კავკასიის უნივერსიტეტში მაგისტრატურას ვამთავრებ, მედიასკოლაში პიარის სპეციალობას ვეუფლები.
– როგორ ვიცი, სილამაზის სალონი გახსენით. ბიზნესში გინდათ, ბედი სცადოთ?
– ნაცნობობით სამსახურის დაწყება არ მინდა. მირჩევნია, ხელში მაგისტრის დიპლომი მეჭიროს, მქონდეს საკმარისი ცოდნა და შემდეგ დავიწყო სამსახურში სიარული. მანამდე კი მინდა, ჩემი საქმე მქონდეს. სალონი ბანკის კრედიტით გავხსენი, რომელიც საკმაოდ დიდია... ძალიან კარგი გუნდი შევკრიბე.
– ბიზნესში ალღო გამოგაჩნდათ?
– ვერ ვიტყვი, რომ ბიზნესის ალღო მაქვს, უბრალოდ გამიმართლა.
– ქმარი გეხმარებათ რჩევებით?
– არანაირად. ლადო სალონში სულ რამდენჯერმეა ნამყოფი. მას იმდენ რამეზე უწევს ფიქრი, რომ ჩემს საქმეს თავს აღარ ვახვევ. ბუნებრივია, ვსაუბრობთ ყველაფერზე, რადგან, პირველ რიგში, მეგობრები ვართ, მაგრამ ვერ ვიტყვი, რომ ამ საქმეში დიდი დახმარება მჭირდება.
– ლადომაც დაიწყო მუშაობა?
– ბევრი გეგმა აქვს, კონკრეტულად კი ვერაფერს გეტყვით. ორივე გადართული ვართ საბაზე. ის ძალიან ლაღი იზრდება, ყველა ათამამებს. მისი ძიძა ძალიან კარგი ადამიანია.
– ამ ეტაპზე კიდევ რა სიახლეებია თქვენს ცხოვრებაში?
– ყველაზე მნიშვნელოვანი ჯერჯერობით ის არის, რომ სამოდელო სააგენტო "ფეშენ შარმში" სასწავლო წელი დაგვეწყო. გვყავს ახალი ჯგუფი და მუშაობაში ვართ ჩაფლული.
– საკუთარ თავზე რას იტყოდით – სუსტი ქალი ხართ თუ ძლიერი?
– სუსტი არ ვარ, მაგრამ არ მიყვარს წინააღმდეგობები. თუ ვიცი, რომ სადღაც წინაღობა შემხვდება, იმ ადგილს არც გავეკარები. კონფლიქტები და დაპირისპირებები ჩემი სტილი არ არის. ყოველთვის ვპოულობ იმ გარემოს, სადაც მშვიდად ვიგრძნობ თავს.
მანანა ნოდია, ჟურნალი სარკე