"ჩემი როლებით მაგრად ვკაიფობ"

ცოტა ხნის წინ, მოზარდ მაყურებელთა თეატ­რში "სევილიელი დალაქის" პრემიერა შედგა, რომლის რეჟისორიც ბესო კუპრეიშვილი გახლავთ, მუსიკალური ადაპტირება კი გურამ ზაქარეიშვილს ეკუთვნის. სპექტაკლი ჯოაკინო როსინის ოპერის მიხედვით არის შექმნილი. "სევილიელ დალაქში" თოჯინებთან ერთად, სცენაზე მხოლოდ ერთი მსახიობი - კოტე თოლორდავა თამაშობს. ვიდრე წარმოდგენა დაიწყებოდა, კულისებში მოვინახულე. მელოდებოდა, მაგრამ მაინც ღიმილით მითხრა, - უჩვეულო სიტუაციაში ვარ, სცენაზე გასვლის წინ ინტერვიუ არასდროს მიმიცია. კარგი, შემოდი საგრიმიოროში, რომ სტანისლავსკის მეთოდით, ჩემი გარდასახვა მოხდესო...

კოტე:
- დღეს ცოტა გვიან მო­­მიხდა საგრიმიოროში შემოსვლა, რადგან ორ დღეში სანქტ-პეტერბურგში, თეატრალურ ფესტივალზე მივემგზავრებით და ალექსანდრე გელმანის სპექტაკლი - "დეჟა ვიუ" მიგვაქვს. ჰოდა, ცოტა ხნის წინ მე და ნინო ლეჟავა რეჟისორთან ერთად, რეპეტიციას გავდიოდით...

- გარდასახვა ახსენე და იქნებ გვითხრა, შენს შემთხვევაში როგორ ხდება ეს?
- როგორც კი ამა თუ იმ პერსონაჟის კოსტიუმს მოვირგებ, გარდასახვაც მაშინვე ხდება (ჩემთან ლაპარაკის პარალელურად, კოტე შესაბამის კოსტიუმს ირგებდა. - ავტ.)... აი, კოსტიუმში უკვე გამოვეწყვე. ახლა სახეზე ცოტა "ტონალურსაც" გადავისვამ...

- გრიმს თავად იკეთებ?
- ხან მე ვიკეთებ, ხან გრიმიორი მეხმარება ანუ გააჩნია გრიმის სირთულეს. თუ ვთქვათ, ნაიარევია გასაკეთებელი ან "დასაბერებელია" მსახიობი, ამას გრიმიორები აკეთებენ... მე დღევანდელი სპექტაკლისთვის ბევრი არაფერი მჭირდება, რადგან აქცენტი უმეტესად, ჩემს პერსონაჟზე კი არა, თოჯინებზე კეთდება და იმ არაჩვეულებრივ ოპერაზე, რომელსაც შესანიშნავი მომღერლები ასრულებენ.

- ე.ი. პარტნიორებად თოჯინები გყავს?
- დიახ, ასეა!

- ფრაკი რომ ჩაიცვი, მას რა დანიშნულება აქვს?
- ამ ფრაკზე ახლა კლოუნის კოსტიუმს გადავიცვამ, რადგან სპექტაკლში თავიდან კლოუნი ვარ, შემდეგ კი დირიჟორის როლიც უნდა მოვირგო. მოკლედ, რადგან წარმოდგენას კლოუნი იწყებს, ახლა სპეციალურ ცხვირსაც გავიკეთებ, რომელიც ცოტათი შემცვლის (ის ცხვირს და სათვალეს იკეთებს და ჩემ წინ აბსოლუტურად სხვა კოტე დგას. - ავტ.).

- ახლა როგორი განწყობილება გაქვს?
- მიუხედავად იმისა, რომ დილიდან ჩაწერაზეც ვიყავი და რეპეტიციაზეც, მაყურებელს ეს არ აინტერესებს. მე მათთვის არტისტი ვარ, რომელიც სცენაზე გადის. ასე რომ, შესაფერისი განწყობილება უნდა მქონდეს.

- რამდენი წელია, რაც ამ თეატრში მუშაობ?
- უკვე 8 წელია, მოზარდ მაყურებელთა თეატრში შტატში ვარ, მაგრამ მაინც მოხეტიალე მსახიობების რიგს განვეკუთვნები, რადგანაც მარჯანიშვილის თეატრშიც ვთამაშობ, რუსთაველისა და "თავისუფალ თეატრშიც" გახლდით დაკავებული... ისე, საქმიანობა "მეტეხის თეატრში" დავიწყე, მაშინ მესამე კურსზე ვიყავი, მერე ხორავას სახელობის თეატრშიც ამოვყავი თავი...

ახლა სცენისკენ უნდა გავემართო (სცენის კულისებში შედის და რეკვიზიტებს, რომლებიც სპექტაკლისთვის სჭირდება და რომლებიც ჩემოდანშია მოთავსებული, ამოწმებს. ჩემოდანს თავს ხდის და რწმუნდება, რომ ყველა ნივთი ადგილზეა. - ავტ.). ყველაფერი წესრიგშია. ხომ ხედავ, ფარანიც აინთო, რომელსაც სპექტაკლში ვიყენებ. ეს კი "ჯადოსნური" ჯოხია - მისი მეშვეობით ბავშვები მუსიკას ეზიარებიან (ამასობაში, სპექტაკლის დასაწყისის მაუწყებელი პირველი ზარიც გაისმა. - ავტ.). ახლა ტექსტსაც უნდა ჩავხედო. ხომ იცი, საპრემიერო დღეებია...

კოტეს დროებით ვტოვებ, წარმატებას ვუსურვებ და პარტერში, მაყურებელთა შორის ვჯდები. დარბაზი სავსეა ხალხით... მესამე ზარიც გაისმა და დაიწყო წარმოდგენა: კლოუნი უზარმაზარი ჩემოდნით დარბაზში შემოდის და სცენაზე ადის... მისმა გამოჩენამ ბავშვები გაამხიარულა, ჯამბაზს ტაში დაუკრეს...

წარმოდგენა მშვენი­ერი ჰანგების, თოჯი­ნე­­ბისა და კოტეს თამაშის ფონზე 50 წუთი გაგრძელ­და.
სევილია ესპანეთის მზი­ანი და მჩქეფარე მხარეა, სადაც ბევრი გონებამახვილი და მოხერხებული ადამიანი ცხოვ­რობს, მათ შორის - ფიგარო, პროფესიით დალაქი.

ჰოდა, ეს მოხერხებული სევილიელი დალაქი სახალისო და რომანტიკულ ამბავს წარმოგვიდგენს, - გრაფ ალმავივასა და მშვენიერ როზინას ერთმანეთი უყვართ და მიუხედავად ოჯახის წინააღმდეგობისა, ფიგაროს დახმარებით, ახალგაზრდების სიყვარული ქორწილით სრულდება...
ზღაპარში ხომ ყოველთვის სიყვარული და სიკეთე იმარჯვებს...

სპექტაკლის შემდეგ კოტე საგრიმიოროში ბრუნდება.

- ამ წარმოდგენამ ბავშვობაში დამაბრუნა... სპექტაკლის შემდეგ როგორ განწყობილებაზე ხარ?
- დაღლილი და ცოტა არ იყოს, სევდიანი ვარ. სპექტაკლის შემდეგ ყოველთვის ასე არ ხდება, უბრალოდ, ახლა მაქვს ასეთი განწყობილება. "სევილიელ დალაქში" მონაწილეობა ჩემთვის ერთგვარი ექსპერიმენტი იყო და ცოტა - რთულიც, რადგანაც პარტნიორებად თოჯინები მყავს და ურთიერთობაც მხოლოდ მათთან მიწევს. ისინი, ვინც თოჯინებს ამოძრავებენ და სცენაზე არ ჩანან, საკუთარ საქმეს ფანტასტიკურად ართმევენ თავს... ამ სპექტაკლში მონაწილეობა იმითაც არის სასიამოვნო, რომ ბავშვები ძალიან მიყვარს და სცენიდან მათ გახარებას ვცდილობ. მიმაჩნია, რომ ეს თეატრი კეთილ საქმეს აკეთებს: გარდა იმისა, რომ ბავშვების სწორ აღზრდაზე ვზრუ­ნავთ, ახალგაზრდებს იმისთვისაც ვამზადებთ, რომ შემდგომში დიდი სპექტაკლების კარგი მაყურებლები გახდნენ... დღეს კლოუნიც ვიყავი და დირიჟორიც, ჩემამდე კი ამ როლს მსახიობი მალხაზ გაბუნია ასრულებდა...

- მალხაზი თეატრიდან წავიდა?
- არა, ის ამ თეატრში მოწვევით მუშაობს და ვინაიდან სპექტაკლი უკვე ჩვენი თეატრის პროდუქტი გახდა, ეს საპასუხისმგებლო მისია მე დამაკისრეს...

- პარალელურად ბევრი საქმის კეთება კი გიწევს, - არაერთ თეატრში მუშაობ, პოპულარულ სერიალ - "ჩემი ცოლის დაქალებში" ერთ-ერთი მთავარი როლი გაქვს, ითამაშე ილია ჭავჭავაძის როლი, ახმოვანებ თურქულ სერიალებს, მიგყავს ღონისძიებები, Palitra TV-ზეც გადის შენი გადაცემა... ერთიდან მეორე როლზე გადასვლა არ გიჭირს?
- ღვთის მადლით, ერთდროულად რამდენიმე საქმეს ვაკეთებ და იმედი მაქვს, კიდევ მეტსაც გავუძლებ... რაც შეეხება მოულოდნელ და ხშირ ცვლილებას, ასეთი პროფესია მაქვს და ეს ყველაფერი მსიამოვნებს.

- ე.ი. ამ ყველაფრით "კაიფობ," არა?
- ასე გამოდის, - ჩემი როლებით მაგრად "ვკაიფობ"... ახლა თურქული სერიალის გასახმოვანებლად მივდივარ. ეს ჩემი სამუშაოა, მაგრამ ვოცნებობ იმაზე, რომ ერთ ადგილას მქონდეს იმდენი ხელფასი, რომ ამდენი სირბილი აღარ დამჭირდეს. "ილიას" გადაღებაზე დამცინოდნენ, - ახლა "ბაბულიკა" არ ამოგვიგდოო... მინდა აღვნიშნო, რომ რეალურად და პიროვნულად ჩემს არც ერთ პერსონაჟს არ ვგავარ...

- თუ ყოფილა ისეთი შემთხვევა, როცა ამდენი საქმის კეთებისას რაღაც აგრევია ან სადმე დაგიგვიანია?
- ძალიან ცუდი რაღაც უნდა ვთქვა: მოკლედ, რიცხვები ამერია და როცა მეგონა, რომ თავისუფალი დრო მქონდა, თეატრიდან დამირეკეს, - სად ხარო? - ბავშვებს ვასეირნებ-მეთქი. - რა დროს ეგ არის, სპექტაკლი გაქვს, "კუკარაჩა" იწყება და დროზე "მოქანდიო" (სპექტაკლში მურტალოს როლი მაქვს).

- დასვენებას როდის ახერხებ?
- სახლში რომ მივდივარ, დასვენებას მაშინაც ვერ ვახერხებ, ბავშვები არ მაძლევენ ამის საშუალებას და არც მინდა, რომ დამასვენონ. გარკვეული ენერგია მათთან მინდა დავხარჯო... მეუღლესთან ერთად, სადღაც გასვლაც ხომ გინდა ადამიანს... მოკლედ, ცხოვრება როგო­რ­იც არის, ისეთი უნდა მიიღო. უფლის მად­ლიერი ვარ, რომ ბევრი საქმე მაქვს.

ლალი ფაცია
ჟურნალი ”გზა”