მანიკა ასათიანი ქმარმა, ბექა წივწივაძემ, მეორე შვილის გაჩენაზე ვერ დაიყოლია

პოპულარულ წყვილს, კალათბურთელ ბექა წივწივაძეს და მოდელსა და ტელეწამყვან მანიკა ასათიანს, ერთად ცხოვრების 4 წელმა ბევრი რამ ასწავლა, პირველ რიგში, ურთიერთდათმობა. როგორც თავად ამბობენ, ერთად გაიზარდნენ. ნანატრი შვილის გაჩენამ კი მათ რეჟიმში თავისი კორექტივები შეიტანა. ახლა ორივე მშობელი სამსახურის შემდეგ სახლისკენ მიიჩქარის, რომ ბავშვთან მეტი დრო გაატაროს. ცოლ–ქმარს ერთმანეთთან დიალოგი კარგად გამოსდით, ერთმანეთს უგებენ და მაინც, არის ერთი საკითხი, რაშიც ვერაფრით თანხმდებიან. ამაზე ქვემოთ.

– როგორ მიედინება თქვენი ოჯახური ცხოვრება?
მანიკა: 4 წლის წინ ვიქორწინეთ და დღემდე ბედნიერად ვცხოვრობთ. შვილის დაბადებით ჩვენს ცხოვრებაში ახალი ეტაპი დაიწყო. მთელი ჩვენი ყურადღება გიოსკენაა მიმართული. ის წლისა და 3 თვისაა.
ბექა: მანიკა 17 წლის იყო, ცოლად რომ მოვიყვანე. მას მერე 4 წელი გავიდა, მანიკა გაიზარდა. ძალიან ბავშვური იყო, ახლა კი უკვე დიდი გოგოა. დაიხვეწა, შეიცვალა ჩვენი ურთიერთობა. შვილის გაჩენამ უფრო შეცვალა ცხოვრებისადმი მისი ინტერესი.
მანიკა: ბექა ჩემს ბავშვურობაზე რომ ლაპარაკობს, არც თვითონ იყო ძალიან დიდი. ბიჭისთვის 21 წლის ასაკში ქორწინება ნაადრევია. ფაქტობრივად მე და ბექა ერთად გავიზარდეთ.
ბექა: 17 წლის მანიკას ბევრი ისეთი თვისება ჰქონდა, რაც მოწიფულ ასაკშიც არ აქვთ, მაგალითად, პასუხისმგებლობის გრძნობა.
მანიკა: მე ახლაც ბავშვური ვარ და საერთოდ არ მინდა, ქალური ვიყო. მხიარული, ენერგიული ვარ. ჩემზე 20 წლით უფროს ადამიანებთანაც ვმეგობრობ და 16–17 წლის გოგოებთანაც.
– პატარა ასაკში ქორწინებას მოსდევს კინკლაობა, უთანხმოება, ზოგჯერ კონფლიქტებიც. ეს პერიოდი თქვენც გაიარეთ?

ბექა: ძირითადად ბავშვურ საკითხებზე მოგვდიოდა უთანხმოება.
მანიკა: ორივე ჯინიანები ვართ, არც ერთი ვთმობდით და ბოლოს გამოდიოდა, რომ ვჩხუბობდით. ასაკის მატებასთან ერთად ჩვენი ურთიერთობაც შეიცვალა, ახლა მეტად ვთმობთ და ნაკლებად ვჩხუბობთ.

– გიორგის დაბადებამ რა შეცვალა თქვენს ურთიერთობაში, ცხოვრების რიტმში?
მანიკა: დღეს ჩვენთვის პრიორიტეტული შვილია, მის გამო ბევრ რაღაცას ვთმობთ, მათ შორის – გართობასაც. თუ ახალდაქორწინებულები ყოველ საღამოს მეგობრებთან ერთად ვატარებდით დროს, ახლა ერთი სული გვაქვს, გიორგისთან მივიდეთ. ოჯახის შექმნის დღიდან შვილი გვინდოდა, მაგრამ ეს ბედნიერება თანაცხოვრებიდან 2 წლის შემდგ გვეწვია. ის 2 წელი კი მე და ბექამ ერთმანეთის უკეთ გასაცნობად გამოვიყენეთ.
ბექა: შვილის დაბადებამ ძალიან შემცვალა, უფრო დავსერიოზულდი, მეტი პასუხისმგებლობით ვუყურებ ჩემს ცხოვრებას, ოჯახს. სპორტსაც მეტი ყურადღება მივაქციე. ისეთ ნაბიჯს არ გადავდგამ, რაც გიოს მომავალს დააზიანებს. მინდა, ჩემმა შვილმა მშობლებით იამაყოს.
მანიკა: ბექა გეგმავს, რომ გიო კალათბურთელი იყოს. სპორტი ისეთი სფეროა, ყველა ყველას იცნობს. გიოზე იტყვიან, რომ ბექას შვილია. ბექას უნდა, რომ გიომ მამით იამაყოს.
ბექა: ჩემი სპორტული კარიერა ვინც იცის, ისიც ეცოდინება, რომ პრობლემები მქონდა. "დინამოდან" კონფლიქტის გამო გამომაგდეს. ახლა ასეთ რაღაცას ვერიდები, შეძლებისდაგვარად თვალს ვხუჭავ რაღაც–რაღაცეებზე. ახლა "არმიაში" ვთამაშობ და მინდა, კარგი მიღწევები მქონდეს.
– გიომ დედის გზა რომ აირჩიოს და მოდელი გახდეს, გაგიხარდებათ?
ბექა: ეს გამორიცხულია! ჩემი ბიჭი მოდელი არ იქნება!
მანიკა: მოდელი ბიჭების საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს, მაგრამ ჩემი შვილი პოდიუმზე ვერ წარმომიდგენია. თუ გოგო გვეყოლება და მე დამემსგავსება, მაშინ პრობლემა არ მექნება, სამოდელო სფერო რომ აირჩიოს.
– ბექა, ყურადღებიანი მამა ხართ?
ბექა: დილის 6 საათზე მანიკა სამსახურში რომ მიდიოდა, ვარჯიშის დაწყებამდე ბავშვი ჩემთან რჩებოდა. საჭმელსაც ვუკეთებდი და ვუცვლიდი კიდეც, მაგრამ ეს პროცედურები ჩემთვის ძალიან რთული იყო. გიო 3 თვის იყო, პირველად ხელში რომ ავიყვანე. მე და მანიკამ ერთი წელი ცალკე ვიცხოვრეთ. ახლა ჩემს ოჯახთან ერთად ვცხოვრობთ. ჩვენი სახლი ერთ წელში აშენდება და იქ გადავბარგდებით. გიოს აღზრდა დამოუკიდებლად ცოტა გაგვიჭირდა. მშობლები ძალიან გვეხმარებიან, ძიძაც გვყავს.
მანიკა: ბექა ძალიან პანიკიორია, ეშინოდა ბავშვის ხელში აყვანის, ამიტომ ვერ ვუტოვებდი. გიო ჩემზეა მოკედლებული. თუ დამინახა, აღარავინ უნდა. ჯერ მხოლოდ რამდენიმე სიტყვა იცის, ძალიან მოსიყვარულე და თბილი ბავშვია. მეც მასზე ძალიან ვარ მიჯაჭვული. სამსახურში რომ მივდივარ, ტელეფონში გიოს სურათებს და ვიდეოებს ვუყურებ. ამის გამო ყველა დამცინის, ასეთი გიჟი დედა არ გვინახავსო. თავს კი არ ვიქებ, უბრალოდ მგონია, რომ ამ ამპლუას თავი კარგად გავართვი. ჩემი მეგობრები მსაყვედურობენ, რატომ აღარ გვნახულობო, მაგრამ დრო არ მაქვს, მინდა, სამსახურის შემდეგ შვილთან ვიყო.
– მანიკა, დილის 6 საათზე რომ გადიხართ სახლიდან, ამას ბექა როგორ ეგუება?
მანიკა: ბექა ამ ყველაფერს იმიტომ ეგუება, რომ იცის, იმ საქმეს ვაკეთებ, რაც მიყვარს.
ბექა: უყვარს ტელევიზიაში მუშაობა და ამაში ხელს არ ვუშლი, აკეთოს ის, რაც სიამოვნებს. სულაც არ მომწონს მანიკას ასეთი რეჟიმი, მაგრამ რას ვიზამ? დღეს, მაგალითად, ჩაეძინა და დილის 7 საათზე მე წავიყვანე სამსახურში.
მანიკა: იმიტომ ჩამეძინა, რომ შენ მაღვიძარა არ დამიყენე.
ბექა: ფაქტობრივად სულ მე გაღვიძებ!
მანიკა: ბევრი რომ აღარ გავაგრძელოთ, ერთმანეთს ხელს ვუწყობთ. არც სპორტსმენის ცოლობაა ადვილი.
– ბექასთვის დიდი პლუსია, რომ არც ტელევიზიას ჩამოგაშორათ და არც პოდიუმს. ქართველი ქმრები ხშირად ასე არ იქცევიან.
მანიკა: პოდიუმზე მნახა, იქ გამიცნო და რატომ ჩამომაშორებდა?!
ბექა: სიმართლე გითხრათ, არც მისი პოდიუმზე ყოფნა მომწონს. ამ ყველაფერზე იმიტომ ვხუჭავ თვალს, რომ პოდიუმზე ისეთ სამოსს არ იცვამს, რაც ჩვენს ოჯახს არ ეკადრება და არ შეეფერება.
– აზიატი ქმარი ხართ?
ბექა: აზიატი კი არა, ტრადიციული, ქართველი კაცი ვარ და საერთოდ არ ვფიქრობ, რომ ეს გოიმობაა.
მანიკა: ბექა გენდერულ თანასწორობას არ აღიარებს. აქამდე არასოდეს გითქვამს, რომ არ მოგწონს, როცა პოდიუმზე გამოვდივარ!
– ბექა, ხომ არ ეჭვიანობთ?
ბექა: ვერ ვიტან, როცა მანიკას უყურებენ, ამაზე ძალიან ცუდად ვრეაგირებ.
– ლამაზ ქალს რომ შეხედონ, რა გასაკვირია?
ბექა: მსიამოვნებს, რომ მოვლილი, ლამაზი ქალი მყავს გვერდით, მაგრამ ვერ ვიტან, როცა დაჟინებით აშტერდებიან.
– ამის გამო კონფლიქტი მოგსვლიათ ვინმესთან?
ბექა: კი. ერთი ინციდენტი მახსენდება: გუნდთან ერთად საქეიფოდ ვიყავით წასული. მე და მანიკა ვცეკვავდით, ვიღაცა მოვიდა, მანიკას კარგი ნაცნობივით გამოელაპარაკა და ცეკვა სთხოვა. ეს ყველაფერი მისთვის არცთუ სასიამოვნოდ დამთავრდა.
მანიკა: როცა ერთად მივდივართ სადმე, ჯერ საზოგადოებას ვაფასებ და იმის მიხედვით ვირჩევ გართობის ადგილს. თუ სიტუაცია არ მომეწონა, რაღაცას ვიმიზეზებ და იქაურობას ვტოვებ. წარმოიდგინეთ, ჩემს ქმარს ისიც კი არ სიამოვნებს, ვიღაც რომ მიყურებს და, როცა სვამს, ეს შეგრძნება უმძაფრდება. ბექამ დამისაკუთრა!
– მეორე შვილს როდის გეგმავთ?
ბექა: ოოო, ძალიან კარგი თემა წამოჭერით!
მანიკა: ამ ბოლო დროს სულ ამ საკითხზე ვჩხუბობთ.
ბექა: ძალიან მინდა, მანიკამ 4 შვილი გამიჩინოს. ვერაფრით დავიყოლიე, რომ მეორე შვილი მივაყოლოთ.
მანიკა: არა და არა! ჯერ ადრეა! მეორე შვილის ახლა გაჩენაზე იმიტომ კი არ ვამბობ უარს, რომ ჩემს გარეგნობაზე ვფიქრობ, უბრალოდ გიო პატარაა, თან ძალიან ეგოისტია. მინდა, წამოიზარდოს და მერე სიამოვნებით გავაჩენ მეორეს.
ბექა: გიო მართლა ეგოისტია, დედა სიგიჟემდე უყვარს. როცა მანიკას ვეფერები, გიო მირტყამს და დედის მოფერებას თვითონ იწყებს.
ლანა კიკნაძე, ჟურნალი სარკე