21 წლის ქართველი მფრი­ნა­ვი გოგონას ისტორია

ჩვე­ნი რეს­პონ­დენ­ტი 21 წლის მფრი­ნა­ვი ნა­დია ბენ­კლი­ა­ნი­ა. ნა­დი­ას ჯერ მხო­ლოდ ა-­22-ის ტი­პის თვით­მფრი­ნა­ვის მარ­თვის გა­მოც­დი­ლე­ბა აქვს და სა­ქარ­თვე­ლოს მას­შტა­ბით დაფ­რი­ნავს.

- მფრი­ნა­ვე­ბის ოჯახ­ში გა­ვი­ზარ­დე, მაგ­რამ ბავ­შვო­ბა­ში არას­დროს მქო­ნია ამ პრო­ფე­სი­ის არ­ჩე­ვის სურ­ვი­ლი, თუმ­ცა ბო­ლოს მა­ინც მფრი­ნა­ვო­ბა გა­დავ­წყვი­ტე. ჩემ­თვის ეს არის ყვე­ლა­ზე სა­ინ­ტე­რე­სო, რო­მან­ტი­კუ­ლი და ორი­გი­ნა­ლუ­რი პრო­ფე­სი­ა. თა­ვად უნ­და გა­მოს­ცა­დოთ თვით­მფრი­ნა­ვის მარ­თვა და მიხ­ვდე­ბი, რომ ამა­ზე მა­გა­რი პრო­ფე­სია არ არ­სე­ბობს. დე­დამ იტი­რა, პრო­ფე­სი­ად მფრი­ნა­ვო­ბა რო­ცა ავირ­ჩი­ე.

- ვინ არის მა­მა, ცნო­ბი­ლი მფრი­ნა­ვი­ა?
- მა­მა­ჩე­მი არის სტა­ნის­ლავ ბენ­კლი­ა­ნი, ბა­ბუ­ა, ბი­ძა - ყვე­ლა წამ­ყვა­ნი მფრი­ნა­ვი იყო. 7 თვის ასა­კი­დან მი­წევს ფრე­ნა, 13 წლის ვი­ყა­ვი, რო­ცა მა­მას გავ­ყე­ვი და პი­ლო­ტის კა­ბი­ნეტ­ში ვი­ჯე­ქი. ვერ გად­მოვ­ცემ, ეს რა ბედ­ნი­ე­რე­ბა იყო ჩემ­თვის. ში­ში სა­ერ­თოდ არ მაქვს, ფრე­ნას ახ­ლავს და­ძა­ბუ­ლო­ბა, მაგ­რამ ეს ყვე­ლა­ზე მა­გა­რი შეგ­რძნე­ბა­ა. რო­ცა პირ­ვე­ლად ავ­ფრინ­დი, ეს იყო ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი მოვ­ლე­ნა ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში, დაწყ­ნა­რე­ბუ­ლი და სი­ა­მოვ­ნე­ბის­გან დაღ­ლი­ლი დავ­ფრინ­დი მი­წა­ზე, რად­გან პირ­ვე­ლი ფრე­ნა წარ­მა­ტე­ბით გან­ვა­ხორ­ცი­ე­ლე. ძა­ლი­ან ემო­ცი­უ­რი ვარ და მა­მა ხში­რად მე­უბ­ნე­ბა, რომ ეს დი­დი ნაკ­ლი­ა.

- ბევ­რი მფრი­ნა­ვი გო­გო გვყავს?
- სამ­ნი ვი­ყა­ვით, მაგ­რამ ახ­ლა მხო­ლოდ ორნი ვართ. ერ­თი და­ი­წუ­ნეს. სა­ა­ვი­ა­ცი­ო­ში სწავ­ლი­სას წე­ლი­წად­ში ერ­თხელ გვი­ტა­რე­ბენ სრულ გა­მოკ­ვლე­ვას, მთე­ლი ორ­გა­ნიზ­მი ჯან­მრთე­ლი უნ­და იყოს და მხო­ლოდ ამ შემ­თხვე­ვა­ში გეძ­ლე­ვა ფრე­ნის უფ­ლე­ბა. ზოგს გუ­ლის გა­მო იწუ­ნე­ბენ, მა­გა­ლი­თად, ერთ გო­გოს თა­ვის ქა­ლის ენ­ცე­ფა­ლოგ­რა­მა გა­და­უ­ღეს და აღმოჩნდა, რომ მას შე­ნე­ლე­ბუ­ლი რე­აქ­ცია ჰქონ­და, ამი­ტომ არ ექ­ნე­ბა ფრე­ნის უფ­ლე­ბა. თვით­მფრი­ნა­ვის მარ­თვა სრუ­ლი­ად გან­სხვავ­დე­ბა მან­ქა­ნის მარ­თვის­გან. ჩვენ სპე­ცი­ა­ლუ­რი ნა­ვი­გა­ცი­უ­რი რუ­კე­ბის მი­ხედ­ვით დავ­ფრი­ნავთ, სა­დაც და­ხა­ზუ­ლია მარ­შრუ­ტი. დიდ ავი­ა­ცი­ა­ში კი დის­პეტ­ჩერ­თან შე­თან­ხმე­ბის სა­ფუძ­ველ­ზე დავ­ფრი­ნავთ. ქა­ლის­თვის თვით­მფრი­ნა­ვის მარ­თვა გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი პრო­ფე­სი­ა­ა, მაგ­რამ ეს არ არის ის საქ­მე, რომ­ლის გა­მოც უა­რი უნ­და თქვა ოჯახ­სა და სა­კუ­თარ თავ­ზე. თვით­მფრი­ნა­ვი პედ­ლე­ბით უნ­და მარ­თო,
ამ­ბო­ბენ, კარ­გი მფრი­ნა­ვი მან­ქა­ნას ცუ­დად მარ­თავ­სო და მარ­თა­ლი­ა.

- ექ­სტრი­მის მოყ­ვა­რუ­ლი ხარ?
- დიახ, მინ­და პა­რა­შუ­ტი­თაც გად­მოვ­ხტე. ხი­დი­დან გად­მოხ­ტო­მა და მსგავ­სი სი­სუ­ლე­ლე­ე­ბი არ მომ­წონს, თა­ნაც სა­ქარ­თვე­ლო­ში არ არის ისე­თი პა­რა­შუ­ტე­ბი, რომ­ლი­თაც და­ცუ­ლი იქ­ნე­ბი. რამ­დე­ნი­მე დღის წინ ძა­ლი­ან აღელ­ვე­ბულ­მა ვმარ­თე ა-22 თე­ლავ­ში, მაგ­რამ ფრე­ნის დროს გან­ვიტ­ვირ­თე.

- რა უნ­და გა­ით­ვა­ლის­წი­ნონ მგზავ­რებ­მა თვით­მფრი­ნა­ვით ფრე­ნი­სას, ბევრს ეში­ნი­ა...
- ყვე­ლა მგზავრს ურიგ­დე­ბა სპე­ცი­ა­ლუ­რი ჟურ­ნა­ლი, სა­დაც მი­თი­თე­ბუ­ლი­ა, რო­გორ უნ­და მო­იქ­ცნენ ავა­რი­ულ შემ­თხვე­ვა­ში. ბევ­რი სკეპ­ტი­კუ­რად უყუ­რებს ამას, მაგ­რამ თუ ზუს­ტად და­ი­ცავთ მი­თი­თე­ბებს, მერ­წმუ­ნეთ, რომ უბე­დუ­რი შემ­თხვე­ვის შან­სი ნაკ­ლე­ბი­ა.

- სამ­ხედ­რო ავი­ა­ცი­ა­ში მუ­შა­ო­ბას არ აპი­რებ?
- მტკი­ცედ მაქვს გა­დაწყ­ვე­ტი­ლი - მე სა­მო­ქა­ლა­ქო ავი­ა­ცი­ა­ში ვრჩე­ბი. მფრი­ნავს აფა­სე­ბენ იმით, თუ რამ­დე­ნი სა­ა­თი იფ­რი­ნა, ათას სა­ათს ვინც იფ­რენს, ის უკ­ვე გა­მოც­დილ მფრი­ნა­ვად ით­ვლე­ბა. გან­საზღ­ვრუ­ლი დრო­ით იკ­რძა­ლე­ბა შვი­ლის გა­ჩე­ნა, ახ­ლა მო­ლა­პა­რა­კე­ბა მაქვს ერ­თ-ერთ ავი­ა­კომ­პა­ნი­ას­თან და თუ მეტყ­ვი­ან, რომ პირ­ვე­ლი სა­მი წე­ლი შვი­ლი არ უნ­და გა­ვა­ჩი­ნო - არ გა­ვა­ჩენ. ჯერ არ მეჩ­ქა­რე­ბა.

თა­მარ ბო­ჭო­რიშ­ვი­ლი
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"