ქორ­წი­ნე­ბა თბი­ლი­სუ­რად: "თა­ი­გუ­ლი სულ თავ­ში ურ­ტყეს"

ძველ თბი­ლის­ში, ე.წ. კოლ­მე­ურ­ნე­ო­ბის მო­ე­დან­ზე, სა­დაც ერ­თმა­ნეთს უც­ნა­უ­რად შერ­წყმია ძვე­ლე­ბუ­რი, აივ­ნი­ა­ნი სახ­ლე­ბის ხიბ­ლი და თა­ნა­მედ­რო­ვე ქა­ლა­ქის შფო­თი­ა­ნი ყო­ველ­დღი­უ­რო­ბა, ყვე­ლა­სათ­ვის კარ­გად ნაც­ნო­ბი ქორ­წი­ნე­ბის სახ­ლი მდე­ბა­რე­ობს. ვინ იცის, რა აღარ ახ­სოვს ამ პა­ტა­რა შე­ნო­ბას, ან რა არ გა­დახ­დე­ნი­ათ მის სტუმ­რებ­სა და მას­პინ­ძლებს... ქორ­წი­ნე­ბის სახ­ლში დატ­რი­ა­ლე­ბულ ყვე­ლა­ზე უც­ნა­ურ შემ­თხვე­ვებ­ზე ამ და­წე­სე­ბუ­ლე­ბის მთა­ვა­რი სპე­ცი­ა­ლის­ტი ხა­თუ­ნა კი­კა­ბი­ძე მოგ­ვითხ­რობს:

- უკ­ვე თოთხ­მე­ტი წე­ლია აქ ვარ და რას აღარ გა­და­ვე­ყა­რე ამ ხნის გან­მავ­ლო­ბა­ში, რამ­დე­ნი უც­ნა­უ­რი რამ მომ­ხდა­რა ჩემს თვალ­წინ. ერ­თხელ სი­ძემ შუა რი­ტუ­ა­ლის დროს გა­მოგ­ვიცხ­ა­და - და­ქორ­წი­ნე­ბა არ მინ­და­ო, თუმ­ცა რამ­დე­ნი­მე წუთ­ში, რო­ცა პა­ტარ­ძალს ლა­მის გუ­ლი შე­უ­წუხ­და, სა­სი­დედ­რომ კი მრის­ხა­ნე გა­მო­მეტყ­ვე­ლე­ბა მი­ი­ღო, ისევ და­თან­ხმდა... ყვე­ლა­ზე მე­ტად მშობ­ლე­ბი გვაკ­ვირ­ვე­ბენ: მო­დი­ან და გვე­უბ­ნე­ბი­ან - ბავ­შვებს და­ქორ­წი­ნე­ბა სურ­თო, მე­რე კი აღ­მოჩ­ნდე­ბა, რომ ეს "ბავ­შვე­ბი" 27, 30, 35 წლი­სა­ნი არი­ან. გვყო­ლია ასა­კით ძა­ლი­ან შე­უ­ფე­რე­ბე­ლი წყვი­ლე­ბი, რო­ცა ქალ­ბა­ტო­ნი 20-23 წლით უფ­რო­სი იყო საქ­მრო­ზე, ან მა­მა­კა­ცი ყო­ფი­ლა 30-40 წლით უფ­რო­სი ქალ­ზე. ძა­ლი­ან მომ­რავ­ლდა ისე­თი ქორ­წი­ნე­ბე­ბი, რო­ცა ქა­ლი მე­უღ­ლე­ზე 10, 15, 18 წლით უფ­რო­სი­ა, ად­რე ასე­თი რამ იშ­ვი­ა­თად ხდე­ბო­და. ერ­თხელ მო­ვიდ­ნენ უცხ­ო­ე­ლე­ბი - ამე­რი­კის მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი, მა­მა­კა­ცი 83 წლი­სა იყო, ხო­ლო ქა­ლი - 80-ის. ბუ­ნებ­რი­ვი­ა, გაგ­ვიკ­ვირ­და - რა­ღა დროს ამა­თი ქორ­წი­ლი­ა­ო, მაგ­რამ ერ­თმა­ნეთს ისე­თი სიტყ­ვე­ბით მი­მარ­თეს და ისე­თი თვა­ლე­ბით უყუ­რებ­დნენ, რომ დამ­სწრე სა­ზო­გა­დო­ე­ბას ცრემ­ლი მო­ე­რი­ა... გვი­ამ­ბეს, რომ თურ­მე ახალ­გაზ­რდო­ბა­ში ყვა­რე­ბი­ათ ერ­თმა­ნე­თი, მე­რე გა­შო­რე­ბუ­ლან და სა­კუ­თა­რი ოჯა­ხე­ბი შე­უქ­მნი­ათ, უკ­ვე დაქ­ვრი­ვე­ბუ­ლე­ბი კი აქ, სა­ქარ­თვე­ლო­ში შეხ­ვედ­რი­ან ერ­თმა­ნეთს. სხვა­თა შო­რის, ძა­ლი­ან ბევ­რი უცხ­ო­ე­ლი აწერს ჩვენ­თან ხელს. მოს­წონთ ეს ად­გი­ლიც, შე­ნო­ბაც, შე­მო­დი­ან და გვთხო­ვენ, სუ­რა­თებს გა­და­ვი­ღებ­თო. ჩვენც, ბუ­ნებ­რი­ვი­ა, უარს არ ვე­უბ­ნე­ბით.

- ალ­ბათ, ჩხუ­ბი­სა და და­ვი­და­რა­ბის მოწ­მე­ნიც ბევ­რჯერ ყო­ფილ­ხართ.
- რა თქმა უნ­და, ასე­თი ფაქ­ტე­ბიც მომ­ხდა­რა: ერ­თხელ გან­ცხა­დე­ბა შე­მო­ი­ტა­ნა ის­რა­ე­ლის მო­ქა­ლა­ქემ, რო­მელ­საც ცო­ლად ქარ­თვე­ლი გო­გო­ნა მოჰ­ყავ­და, მშობ­ლებს კი არ უნ­დო­დათ სხვა ეროვ­ნე­ბის რძა­ლი. მო­ვიდ­ნენ სა­სი­ძოს დე­და და და, ერ­თი ამ­ბა­ვი ატყ­და, ჯერ ჩვენ გვეჩხ­უბ­ნენ, გან­ცხა­დე­ბა რა­ტომ მი­ი­ღე­თო, მე­რე კი ეს ბი­ჭი გა­მო­ლან­ძღეს და ყვა­ვი­ლე­ბის თა­ი­გუ­ლი, რო­მე­ლიც ხელ­ში ეჭი­რა, სულ თავ­ში ურ­ტყეს. ამა­სო­ბა­ში, რო­გორც ჩანს, იმ გო­გოს ვი­ღა­ცამ უთხ­რა, რაც ხდე­ბო­და, პა­ტარ­ძა­ლი არ მო­ვი­და და ეს ქორ­წი­ნე­ბაც ჩაიშალა. ჩხუბ­სა და აყალ­მა­ყალს რაც შე­ე­ხე­ბა, ამ მხრივ გან­სა­კუთ­რე­ბით აქ­ტი­უ­რი და "ცხე­ლი" პე­რი­ო­დი ყო­ფი­ლა 1990-ი­ანი წლე­ბი, რო­ცა "მხედ­რი­ო­ნის" სა­ხე­ლი ქუხ­და: მე მა­შინ აქ არ ვმუ­შა­ობ­დი, მაგ­რამ ჩვენს თა­ნამ­შრომ­ლებს ავ­ტო­მა­ტე­ბი­თაც დად­გო­მი­ან თავ­ზე - ომ­ში მივ­დი­ვართ და ხე­ლის მო­წე­რა გვინ­და­ო. და ასე, ავ­ტო­მა­ტე­ბის "თან­ხლე­ბით" ჩა­უ­ტა­რე­ბი­ათ სა­ქორ­წი­ნო ცე­რე­მო­ნი­ა. ეს იმი­ტომ ხდე­ბო­
და, რომ მა­შინ წი­ნას­წარ, ერ­თი თვით ად­რე უნ­და შე­მო­გე­ტა­ნა გან­ცხა­დე­ბა, ახ­ლა ამას არა­ვინ ითხ­ოვს, შე­უძ­ლი­ათ პირ­და­პირ მო­ვიდ­ნენ და რო­ცა უნ­დათ, მა­შინ ვა­ტა­რებთ ოფი­ცი­ა­ლურ რე­გის­ტრა­ცი­ას. ერ­თხელ დაგ­ვი­რე­კეს და გვითხ­რეს, შე­ნო­ბა და­ნაღ­მუ­ლი­ა­ო, მო­ვიდ­ნენ გამ­ნაღ­მვე­ლე­ბი, მაგ­რამ ვე­რა­ფე­რი აღ­მო­ა­ჩი­ნეს. თურ­მე ვი­ღა­ცის ქორ­წი­ლის ჩაშ­ლა უნ­დო­დათ... კარ­თან ჯა­დოს მაგ­ვა­რი რა­ღა­ცე­ბიც გვი­ნა­ხავს, პა­ტა­რა ჩა­კე­ტი­ლი ბოქ­ლო­მე­ბი, დამ­წვა­რი შა­ქა­რი და ა.შ... ჩვენ­თვის ისიც უკითხ­ავთ - ერ­თსქე­სი­ა­ნი ქორ­წი­ნე­ბა თუ შე­იძ­ლე­ბა­ო, მაგ­რამ არ ვი­ცი, ეს ხუმ­რო­ბით იყო ნათ­ქვა­მი თუ სე­რი­ო­ზუ­ლად.

- ბო­ლო ხა­ნებ­ში ძა­ლი­ან გახ­შირ­და ქარ­თვე­ლი ქა­ლე­ბის უცხ­ო­ე­ლებ­ზე და­ქორ­წი­ნე­ბის ფაქ­ტე­ბი. ეს თქვენ­თა­ნაც იგ­რძნო­ბა?
- რა­საკ­ვირ­ვე­ლი­ა, თუმ­ცა ისიც უნ­და ით­ქვას, რომ ზოგ­ჯერ უცხ­ო­ე­ლებ­თან ქორ­წი­ნე­ბა ფიქ­ტი­უ­რი­ა: ამ ქალ­ბა­ტო­ნებს სჭირ­დე­ბათ სა­ბუ­თი და სა­ქარ­თვე­ლო­დან გას­ვლა. ხში­რია შავ­კა­ნი­ა­ნებ­თან და ევ­რო­პე­ლებ­თან და­ქორ­წი­ნე­ბის შემ­თხვე­ვე­ბიც. რაც შე­ე­ხე­ბა ქარ­თველ კა­ცებს, მათ ცო­ლად რუ­სე­ბი და უკ­რა­ი­ნე­ლე­ბი მოჰ­ყავთ. ცე­რე­მო­ნი­ა­ლი ძი­რი­თა­დად მენ­დელ­სო­ნის მარ­შის ფონ­ზე ტარ­დე­ბა, მაგ­რამ ზოგ­ჯერ თვი­თონ მო­აქვთ ის მუ­სი­კა, რო­მე­ლიც მოს­წონთ, ერ­თმა წყვილ­მა მოგ­ვთხო­ვა - თუ­ფა­ქი ჩაგ­ვირ­თე­თო. არ გვქონ­და და დის­კი თვი­თონ მო­ვა­ტა­ნი­ნეთ. ეს ქორ­წი­ლიც საკ­მა­ოდ უც­ნა­უ­რი იყო: პა­ტარ­ძალს ჯინ­სის შარ­ვა­ლი და კე­დე­ბი ეც­ვა და თუ­ფა­ქი მარ­თლაც შე­ე­ფე­რე­ბო­და. ბო­ლო ხა­ნებ­ში მო­დუ­რი გახ­და შე­ნო­ბის გა­რეთ რე­გის­ტრა­ცი­ა: მა­გა­ლი­თად, ჩვენს თა­ნამ­შრო­მელს სადღ­აც, ქო­როღ­ლის ცი­ხის ძირ­ში, ტრი­ალ მინ­დორ­ზე ჩა­ა­ტა­რე­ბი­ნეს სა­ქორ­წი­ნო რი­ტუ­ა­ლი. მე პი­რა­დად ცე­რე­მო­ნია ჩა­ვა­ტა­რე ფუ­ნი­კუ­ლი­ო­რის რეს­ტორ­ნის ხა­რა­ჩო­ე­ბის ფონ­ზე. იყო წყვი­ლი, რო­მელ­საც ძა­ლი­ან უნ­დო­და ხა­რა­ჩო­ე­ბის ფონ­ზე მო­ე­წე­რათ ხე­ლი, ავე­დით ამ ხა­რა­ჩო­ებ­ში, გახ­სნეს შამ­პა­ნუ­რი და ასე­თი უც­ნა­უ­რი "ქორ­წი­ლი" გავ­მარ­თეთ. ყო­ფი­ლა შემ­თხვე­ვა, რო­ცა ხე­ლი მა­ღალ­სარ­თუ­ლი­ა­ნი სახ­ლის სა­ხუ­რავ­ზეც მო­უ­წე­რი­ათ. ამას წი­ნათ შე­მოგ­ვა­პა­რეს, სა­ჰა­ე­რო ბუშ­ტით რომ ავი­დეთ თბი­ლი­სის ზღვა­ზე და იქ დავ­ქორ­წინ­დეთ, ხომ შე­იძ­ლე­ბა­ო? რამ­დე­ნი­მე წყვილ­მა ხე­ლი მო­ა­წე­რა ბო­ტა­ნი­კურ ბაღ­ში, ტივ­ზე და ა.შ. კუ­რი­ო­ზუ­ლი შემ­თხვე­ვე­ბიც ხში­რი­ა. ერ­თხელ ძა­ლი­ან გამ­ხდარ­მა სი­ძემ მო­ი­წა­დი­ნა ტან­სრუ­ლი პა­ტარ­ძლის ხელ­ში აყ­ვა­ნა, სიმ­ძი­მეს ვერ გა­უძ­ლო და ორი­ვე­ნი კი­ბე­ზე და­გორ­დნენ...

ხათუნა ჩიგოგიძე
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"