ბიტბოქსის ქართველი მეფე რუსულ ''ნიჭიერში'' გამარჯვებისთვის იბრძვის
1 453 ნახვა
ვახტანგ კალანდაძეს ბუკლიკოს აქტიური მკითხველი კარგად იცნობს. რუსეთში მოღვაწე ქართველ მუსიკოსს, ბიტბოქსის მეფეს, ევროპის, რუსეთის რამდენიმეგზის ჩემპიონს, მსოფლიოს ვიცე-ჩემპიონს ბიტბოქსში, ბოლო დროს რუსული ''ნიჭიერის'' ეთერით ვგულშემატკივრობდით.
ვახტანგმა თავისი ნიჭიერებით ჟიურიც მოხიბლა და მაყურებელიც და ამ შოუს ნახევარფინალშიც მოხვდა. ვახტანგმა რუსი ჟურნალისტების დიდი ყურადღება დაიმსახურა, მასთან ხშირად წერენ ინტერვიუებს.
ის 1988 წელს საქართველოში, თბილისშია დაბადებული. სამი წლისამ დაიწყო სიმღერა ქართული ხალხური სიმღერის გუნდში. 9 წლისა იყო, როცა მისი ოჯახი რუსეთში გადავიდა საცხოვრებლად. სწორედ იქ აზიარა მუსიკოსმა მამამ ბიტბოქსს და მას მერე ვახტანგმა ნამდვილად სრულყო თავისი ნიჭი. დღეს არა მხოლოდ მოსკოვის ყველაზე პრესტიჟული კლუბების მუდმივი სტუმარია, არამედ მის მიერვე შექმნილი ბიტბოქსის ფედერაციის პრეზიდენტი. წელს მისთვის კიდევ ერთი წარმატება იყო რუსული მუსიკალური არხის ''მუზ-ტევეს'' ლაურეატობა - მისი და ვალერი მელაძის დუეტი საუკეთესოდ აღიარეს...
- ვალერისთან ერთად ახლაც გამოვდივარ კონცერტებზე, მაგრამ უფრო მეტად კონსტანტინე მელაძესთან მაქვს ურთიერთობა, - ამბობს ვახტანგი, - კონსტანტინე მეხმარება ახალ პროექტში. ალბათ იცით, რომ მომღერლობას ვაპირებ, საკუთარი ბენდი მყავს, ცოცხალ მუსიკოსებთან გამოვდივარ. კონსტანტინე დამეხმარა პირველი სიმღერის არჩევაში, რომელსაც ჩავწერ. კლიპსაც გადავიღებ, სერიოზულს და ძალიან დინამიკურს.
- ნებისმიერი მუსიკალური საკრავის ხმის მიბაძვა შეგიძლიათ, ადამიანის ხმის პაროდირების უნარი თუ გაქვთ?
- ბიტბოქსი პაროდია არ არის. კი, ჩვენ მუსიკალური ინსტრუმენტების ხმებს ვიმეორებთ, მაგრამ ბიტბოქსერის მთავარი მიზანი საკუთარი ხმების გამოგონებაა, რომლებიც ბუნებაში არ არსებობს. მე ადამიანების ხმებს არ ვბაძავ, არც ქავერებს ვაკეთებ, საკუთარი შემოქმედება მაქვს. ბიტბოქსი ჩემი ცხოვრება, პროფესია და ჩემი სიყვარულია.
- როგორც ვიცი, ჯერ კიდევ ბავშვობაში აივანზე ატარებდით პირველ კონცერტებს. მეზობლებს როგორი რეაქცია ჰქონდათ?
- ეს ჩემი ცხოვრების საუკეთესო მომენტები იყო. ყოველ დილას გავდიოდი აივანზე და ვმღეროდი იმას, რასაც ვხედავდი: აი, ხე დგას, ჩიტი შემოსკუპულა ხეზე, ღრუბელი მიცურავს. მეზობლები მიჩვეულები იყვნენ, ტაშსაც მიკრავდნენ. მახსოვს, ოთხი წლის ვიყავი, ბიძაჩემისგან გინება გავიგე. მეორე დღესვე გავედი აივანზე და დიდი შთაგონებით შევასრულე სიმღერა ქართული გინებით. ეს ფურორი იყო.
- ახლა რა რეაქცია აქვთ მეზობლებს თქვენს ბიტბოქსზე?
- როცა შინ მაქვს რეპეტიციები, რადიატორებზე აკაკუნებენ. მგონი, დიდად არ მოსწონთ... თუმცა არც ვიცნობ მეზობლებს.
- უწინდებურად დედასთან ცხოვრობთ?
- რა თქმა უნდა. ჩვენთან ერთად ცხოვრობენ ასევე ჩემი და და მისი ქმარი. დედა საოცარ ქართულ კერძებს ამზადებს, თითებს ჩაიკვნეტთ. ვგიჟდები მის მიერ მომზადებულ საცივსა და ლობიოზე (იღიმის).
ჟურნალი ''რეიტინგი''
ვახტანგმა თავისი ნიჭიერებით ჟიურიც მოხიბლა და მაყურებელიც და ამ შოუს ნახევარფინალშიც მოხვდა. ვახტანგმა რუსი ჟურნალისტების დიდი ყურადღება დაიმსახურა, მასთან ხშირად წერენ ინტერვიუებს.
ის 1988 წელს საქართველოში, თბილისშია დაბადებული. სამი წლისამ დაიწყო სიმღერა ქართული ხალხური სიმღერის გუნდში. 9 წლისა იყო, როცა მისი ოჯახი რუსეთში გადავიდა საცხოვრებლად. სწორედ იქ აზიარა მუსიკოსმა მამამ ბიტბოქსს და მას მერე ვახტანგმა ნამდვილად სრულყო თავისი ნიჭი. დღეს არა მხოლოდ მოსკოვის ყველაზე პრესტიჟული კლუბების მუდმივი სტუმარია, არამედ მის მიერვე შექმნილი ბიტბოქსის ფედერაციის პრეზიდენტი. წელს მისთვის კიდევ ერთი წარმატება იყო რუსული მუსიკალური არხის ''მუზ-ტევეს'' ლაურეატობა - მისი და ვალერი მელაძის დუეტი საუკეთესოდ აღიარეს...
- ვალერისთან ერთად ახლაც გამოვდივარ კონცერტებზე, მაგრამ უფრო მეტად კონსტანტინე მელაძესთან მაქვს ურთიერთობა, - ამბობს ვახტანგი, - კონსტანტინე მეხმარება ახალ პროექტში. ალბათ იცით, რომ მომღერლობას ვაპირებ, საკუთარი ბენდი მყავს, ცოცხალ მუსიკოსებთან გამოვდივარ. კონსტანტინე დამეხმარა პირველი სიმღერის არჩევაში, რომელსაც ჩავწერ. კლიპსაც გადავიღებ, სერიოზულს და ძალიან დინამიკურს.
- ნებისმიერი მუსიკალური საკრავის ხმის მიბაძვა შეგიძლიათ, ადამიანის ხმის პაროდირების უნარი თუ გაქვთ?
- ბიტბოქსი პაროდია არ არის. კი, ჩვენ მუსიკალური ინსტრუმენტების ხმებს ვიმეორებთ, მაგრამ ბიტბოქსერის მთავარი მიზანი საკუთარი ხმების გამოგონებაა, რომლებიც ბუნებაში არ არსებობს. მე ადამიანების ხმებს არ ვბაძავ, არც ქავერებს ვაკეთებ, საკუთარი შემოქმედება მაქვს. ბიტბოქსი ჩემი ცხოვრება, პროფესია და ჩემი სიყვარულია.
- როგორც ვიცი, ჯერ კიდევ ბავშვობაში აივანზე ატარებდით პირველ კონცერტებს. მეზობლებს როგორი რეაქცია ჰქონდათ?
- ეს ჩემი ცხოვრების საუკეთესო მომენტები იყო. ყოველ დილას გავდიოდი აივანზე და ვმღეროდი იმას, რასაც ვხედავდი: აი, ხე დგას, ჩიტი შემოსკუპულა ხეზე, ღრუბელი მიცურავს. მეზობლები მიჩვეულები იყვნენ, ტაშსაც მიკრავდნენ. მახსოვს, ოთხი წლის ვიყავი, ბიძაჩემისგან გინება გავიგე. მეორე დღესვე გავედი აივანზე და დიდი შთაგონებით შევასრულე სიმღერა ქართული გინებით. ეს ფურორი იყო.
- ახლა რა რეაქცია აქვთ მეზობლებს თქვენს ბიტბოქსზე?
- როცა შინ მაქვს რეპეტიციები, რადიატორებზე აკაკუნებენ. მგონი, დიდად არ მოსწონთ... თუმცა არც ვიცნობ მეზობლებს.
- უწინდებურად დედასთან ცხოვრობთ?
- რა თქმა უნდა. ჩვენთან ერთად ცხოვრობენ ასევე ჩემი და და მისი ქმარი. დედა საოცარ ქართულ კერძებს ამზადებს, თითებს ჩაიკვნეტთ. ვგიჟდები მის მიერ მომზადებულ საცივსა და ლობიოზე (იღიმის).
ჟურნალი ''რეიტინგი''
