აეჭვიანებს თუ არა თაკო ჩორგოლაშვილი ქმარს, რეზი დიდიას, თავისი ცეკვებით
1 943 ნახვა
ტელეკომპანია "იმედის" ჟურნალისტმა, თაკო ჩორგოლაშვილმა, 3 წლის წინ კალათბურთელ რეზი დიდიას დაუკავშირა ცხოვრება. მათ ერთმანეთი ერთ–ერთ ბარში შეამჩნიეს, მერე კი მეგობრების წრეში დაახლოვდნენ.
ახალგაზრდა წყვილს ცალ–ცალკე ხშირად უწევს ყოფნა – ერთი თბილისშია, მეორე ქუთაისში. განშორებებს მათი საქმე ითხოვს, რეზი ქუთაისის კალათბურთის გუნდში თამაშობს. ცოლის ცეკვას პროექტში "ცეკვავენ ვარსკვლავები" ხშირად ეკრანზე უყურებს და არა დარბაზიდან, რადგან თბილისში ჩამოსვლის საშუალება ყოველთვის არ აქვს. ამ დროს მეგობრების გამხნევება სჭირდება, რადგან ძალიან ნერვიულობს. ცოლ–ქმარი ისევ შეყვარებულებად გრძნობენ თავს, მხოლოდ ერთ რამეში ვერ თანხმდებიან – რეზის მამობა სურს, თაკო კი დედობისთვის მზად არ არის.
– როგორ დაიწყო თქვენი სიყვარულის ისტორია?
თაკო: ყველაფერი 3 წლის წინ დაიწყო. ინიციატორი რეზი იყო. დაიწყო სიურპრიზების კეთება. მაშინაც ქუთაისის გუნდში თამაშობდა და ხშირად ვერ ჩამოდიოდა თბილისში, თუმცა, როგორც კი თავისუფალ დროს გამონახავდა, ჩემ სანახავად გამორბოდა. ხანმოკლე ურთიერთობის შემდეგ ინტერესი უფრო გამძაფრდა და ხედავთ, რომ დღეს უკვე ცოლ–ქმარი ვართ.
რეზი: თაკო პირველად ბარში დავინახე და მაშინვე ჩამივარდა გულში. მერე, როგორც ხდება, საერთო სამეგობროს მეშვეობით დავუახლოვდი. მისი ხელში ჩაგდება არ გამჭირვებია. პირველად მე გამოვუტყდი გრძნობებში. ჯერ ვუთხარი, რომ ძალიან მომწონდა, შემდეგ კი ვუთხარი, მიყვარხარ–მეთქი.
– თაკო, რეზი ახლაც ისეთივე ინიციატივიანი და აქტიურია?
თაკო: რეზი შეყვარებულობის პერიოდში როგორიც იყო, ახლაც ისეთია. ზოგადად მზრუნველი ადამიანია. ხშირად მიწყობდა სიურპრიზებს და დღემდე ასეა. როცა არ ველოდი და ყველაზე მეტად მჭირდებოდა მასთან ურთიერთობა, უეცრად ჩემ გვერდით აღმოჩნდებოდა. ეს არის ადამიანი, რომლის იმედიც მაქვს, ვეყრდნობი და სულ ცდილობს, კომფორტი შემიქმნას. სიშორე თავისას შვრება, ერთმანეთი სულ გვენატრება.
რეზი: უფრო მეტი პასუხისმგებლობა ვიგრძენი, თუმცა ისეთივე შეყვარებული ვარ მასზე, როგორიც შეყვარებულობის პერიოდში. დღემდე მიყვარს სიურპრიზების კეთება, თუმცა დეტალებზე არ ვისაუბრებ იმიტომ, რომ ეს ჩემი და თაკოს პირადია. იგივე შემიძლია თაკოზეც ვთქვა, ის ძალიან რომანტიკულია.
თაკო: ცოლქმრობის დროს გაჩნდა სიმშვიდე, ნდობა და გაიზარდა პასუხისმგებლობაც.
– ახალგაზრდა წყვილი ასე ხშირ–ხშირ განშორებებს როგორ ეგუებით?
რეზი: ერთადერთი, რაც ჩვენს ურთიერთობაში არ მომწონს, ეს არის განშორება. ყოველი წასვლის წინ თაკო მეკითხება, ხომ მალე ჩამოხვალო. მისი ეს კითხვა მაგიჟებს. ადრე ცრემლებიც ახლდა ამ ყველაფერს. ახლა მეტად გავაცნობიერეთ, რომ ასეა საჭირო.
თაკო: მეცინება, როცა ამბობენ, განშორება ზოგჯერ კარგია, სულ გენატრებათ ერთმანეთი, არ გაძლევთ იმის საშუალებას, რომ ერთად ყოფნა მოგწყინდეთო. რეალურად კი განშორება ძალიან რთულია. ადამიანი, რომელიც გიყვარს და სულ გენატრება, გინდა, შენთან ახლოს იყოს. მინდა, რომ რეზი თითოეული წუთის მომსწრე იყოს. ეს ყველაფერი ჩვენს შემთხვევაში ტელეფონის საშუალებით ხდება. ამის ფონზე ტელეფონზე ლაპარაკი აღარ მიყვარს.
ერთად ყოფნას სხვა ძალა აქვს. მესამე წელი დაიწყო, რაც ქუთაისში უწევს ყოფნა, მაგრამ ორივემ ვთქვით, რომ ჩვენს საქმეს ასე სჭირდება. ყველაფერს ვაკეთებთ იმისთვის, რომ მომავალში უკეთესი ხვალინდელი დღე გვქონდეს. მის კარიერას, მის საქმეს დიდ პატივს ვცემ. ჩემს საქმიანობასაც რეზი იგივენაირად აფასებს. თანამედროვედ მოაზროვნეა, არ მიეკუთვნება იმ მამაკაცების კატეგორიას, რომლებიც მეორე ნახევრებს სახლში კეტავენ. ყველაზე ბედნიერია, როცა ჩემს წარმატებას უყურებს. ვამაყობ, რომ ასეთი კაცი მყავს გვერდით.
– სიყვარულის გამჟღავნებიდან რამდენ ხანში შექმენით ოჯახი?
თაკო: წელიწადნახევარში ტრადიციების მიხედვით გვქონდა ნიშნობა და მალევე გადავედით ერთად საცხოვრებლად.
რეზი: მალევე კი არა, მესამე დღეს გადავედით ერთად. მახსოვს, როგორ გამოიყურებოდა თაკო... პრინციპში, მასთან გატარებული ყოველი დღე კარგად მახსენდება, მართლაც ძალიან ლამაზი ნიშნობა გვქონდა.
– რეზი, როცა ცოლს ეკრანზე უყურებთ, რა გრძნობა გეუფლებათ?
რეზი: ჯერ კიდევ შეყვარებულები ვიყავით, როცა თაკო პირველად გამოჩნდა ეკრანზე. ისე ვინერვიულე, ვერ ვუყურებდი, მხოლოდ ვუსმენდი. მერე ასჯერ გადავახვიე და ვუყურე. შეცდომებზე ვეხუმრებოდი კიდეც, მაგრამ ეს არ სწყინდა, ჩემთან ერთად იცინოდა. პირველი ეთერის შემდეგ თაკო პროფესიულად ძალიან გაზრდილია.
– თაკო, თქვენც იმავეს გრძნობთ, როცა ქმრის თამაშს უყურებთ?
თაკო: მასავით განვიცდი მოგებასაც და წაგებასაც. აქტიური ქომაგი ვარ, ვყვირი, აპლოდისმენტებით ვამხნევებ.
შეყვარებულობის პერიოდში უფრო აქტიურად დავდიოდი მის თამაშებზე, ამ ბოლო დროს ისეთი ცხოვრების რეჟიმი მაქვს, ვეღარ ვახერხებ, ამის გამო რეზი ხშირად მებუზღუნება.
რეზი: გასულ ზაფხულს ქუთაისში ყოფნა მოუწია. იქ არავის იცნობდა. მე დილას და საღამოს ვარჯიშები მქონდა და მისთვის ამ გრაფიკზე მორგება რთული აღმოჩნდა. თავის წილად ცდილობს, ხელი შემიწყოს.
– როცა თაკო ტრიბუნებზეა და გიყურებთ, ეს გაძლიერებთ?
რეზი: როცა ის ტრიბუნებზეა, ორმაგი ძალებით ვთამაშობ. ყოფილა შემთხვევა, როცა თამაშზე დაუგვიანია და, ტრიბუნაზე რომ ვერ ვხედავდი, განვიცდიდი. როგორც კი მოვიდოდა, მაშინვე ვამჩნევდი და ყველაფერს ვაკეთებდი იმისთვის, რომ კარგად მეთამაშა.
– თაკო, სპორტსმენი ბიჭები ქალების გაძლიერებული ყურადღების ქვეშ არიან. ამაზე როგორ რეაგირებთ?
თაკო: რეზი საკმაოდ სიმპათიური მამაკაცია, თავის საქმეში წარმატებული და რეალიზებული, ბუნებრივია, რომ ბევრი თაყვანისმცემელიც ჰყავს, ამას მივესალმები, კარგია. ამ ყველაფერს მე არასდროს შევუწუხებივარ. ვიცი, რეზი რამდენად ერთგული პიროვნებაა. მის ცხოვრებაში ის ადამიანი ვარ, რომლის იქითაც არავინ და არაფერი უნდა.
რეზი: ეჭვიანობა რა მოსატანია, არც ერთი ვაძლევთ იმის საბაბს ერთმანეთს, რომ ვიეჭვიანოთ. ამ თემაზე არც კი ვსაუბრობთ.
თაკო: ადამიანში ყველაზე მეტად ეს თვისება არ მიყვარს. როცა საზოგადოებამ გამიცნო, ვიფიქრე, რომ რაღაც დოზით რეზი გაღიზიანდებოდა, მაგრამ აბსოლუტურად პირიქით მოხდა. იმაზე მეტს ითხოვს ჩემგან, ვიდრე შემიძლია, რომ გავაკეთო.
– რეზი, როცა პროექტში "ცეკვავენ ვარსკვლავები" თქვენი ცოლი სხვასთან ცეკვავს და ხანდახან საკმაოდ სექსუალურად გამოიყურება, უხერხულობას არც მაშინ გრძნობთ?
რეზი: არანაირ უხერხულობას არ ვგრძნობ, როცა ჩემი ცოლი თავის მეწყვილესთან ცეკვავს. პროექტის დაწყებამდეც არ მიფიქრია, რომ რაიმე სახის უხერხულობა შემექმნებოდა. პირიქით, ვცდილობ, ჩემი გულშემატკივრობით გავამხნევო.
ვიდრე თაკო პროექტში ჩაერთვებოდა, მანამდეც ძალიან კარგად ცეკვავდა. მეც მიყვარს ცეკვა და ხშირად ვცეკვავთ ერთად. ახლა ის პროფესიონალურ დონეზე ცეკვავს და ალბათ გამიჭირდება ფეხის აწყობა. იმედია, თავის ცოდნას გამიზიარებს. მინდა გითხრათ, რომ ჩემი ცოლი ყველა მონაწილეზე კარგად ცეკვავს.
თაკო: როცა შემოთავაზება მივიღე, ერთი კვირის განმავლობაში ვფიქრობდი. ვერ ვიტყვი იმას, რომ თავიდან რეზიმ ამ სიახლეზე ტაში დამიკრა. ბევრი საუბრის შემდეგ გადავწყვიტეთ, რომ მეცეკვა, ეს ჩემს კარიერას წაადგებოდა. ცეკვა ხელოვნებაა, მასში ერთი მარცვალიც არ დევს ამორალობის. მიხარია, რომ საზოგადოების დიდი ნაწილიც ასე ფიქრობს. მადლობა ღმერთს, რომ ჩემ გვერდში მყოფი ადამიანი საღად აფასებს ამ ყველაფერს.
რეზი: ყოველ ხუთშაბათს დაძაბული ვარ. რადგან ქუთაისში ვცხოვრობ და ვვარჯიშობ, ყოველ ჯერზე ვერ ჩამოვდივარ, მხოლოდ რამდენიმე ტურს დავესწარი. ყოველ ხუთშაბათს მე და ჩემი გუნდელები ვიკრიბებით და ერთად ვუყურებთ პროექტს. თაკოს ცეკვის დროს ისე ვნერვიულობ, რომ მეგობრები მეხუმრებიან, ცოტა დალიე, გული არ გაგისკდესო. წინა ტურში ჟიურიმ ცოლი ცოტა დამიჩაგრა. დაუმსახურებლად დაუწერეს დაბალი ქულები.
– როცა სახლში ერთად ხართ, თქვენი ოჯახური ცხოვრება როგორია, თაკო კარგი დიასახლისია?
თაკო: ჩვენ ცალკე ვცხოვრობთ. იქიდან გამომდინარე, რომ ერთმანეთს კვირაში ერთხელ, ხანაც ორ კვირაში ერთხელ ვნახულობთ, ვცდილობ, მთელი დრო მას დავუთმო. რეზი გურმანია და მინდა, მისი მოთხოვნები ამ მხრივ დავაკმაყოფილო.
რეზი: ყველაფერი კარგად გამოსდის. მიყვარს სალათი ცეზარი და ხშირად ვთხოვ, რომ მომიმზადოს. სხვადასხვანაირად აკეთებს მაკარონს. საყიდლებზე ერთად მივდივართ და მერე ერთად ვფუსფუსებთ. მიყვარს მისი გაკეთებული კერძი. კარგი მზარეულია.
– როგორ შეაფასებდით თანაცხოვრების 3 წელს?
თაკო: ერთ წინადადებაში ვერ ჩავატევ, რა არის ჩემთვის რეზისთან გატარებული 3 წელი. მის გვერდით მშვიდად ვარ. მიხარია, როცა ამ სიტყვების თქმა თამამად შემიძლია.
რეზი: თანაცხოვრების 3 წელს ძალიან დადებითად შევაფასებდი. ჩემი თაკუნა ძალიან მიყვარს. ერთადერთი პრობლემა ისაა, რომ სულ გზაში ვარ. როგორც კი ეს სეზონი დამთავრდება, თბილისში ჩამოვალ, მინდა, რომ ერთად ვიყოთ.
– შვილის გაჩენაზე ფიქრობთ თუ ჯერ არა?
თაკო: სულ ამ თემაზე ვლაპარაკობთ. რეზი პატარებს როცა ხედავს, აკანკალებს, ისე უყვარს ბავშვები. არ დაგიმალავთ და გეტყვით, ჯერ დედობისთვის მზად არ ვარ. ამის გამო ხშირად მებუზღუნება რეზი.
რეზი: ვბუზღუნებ და გავაგრძელებ ბუზღუნს მანამ, სანამ მამა არ გავხდები! 31 დეკემბრის შემდეგ, როცა პროექტი დასრულდება, ამ თემაზე სერიოზულად ვიფიქრებთ. მინდა, ჩემმა თაკუნამ შვილი გამიჩინოს.
ლანა კიკნაძე, ჟურნალი სარკე
ახალგაზრდა წყვილს ცალ–ცალკე ხშირად უწევს ყოფნა – ერთი თბილისშია, მეორე ქუთაისში. განშორებებს მათი საქმე ითხოვს, რეზი ქუთაისის კალათბურთის გუნდში თამაშობს. ცოლის ცეკვას პროექტში "ცეკვავენ ვარსკვლავები" ხშირად ეკრანზე უყურებს და არა დარბაზიდან, რადგან თბილისში ჩამოსვლის საშუალება ყოველთვის არ აქვს. ამ დროს მეგობრების გამხნევება სჭირდება, რადგან ძალიან ნერვიულობს. ცოლ–ქმარი ისევ შეყვარებულებად გრძნობენ თავს, მხოლოდ ერთ რამეში ვერ თანხმდებიან – რეზის მამობა სურს, თაკო კი დედობისთვის მზად არ არის.
– როგორ დაიწყო თქვენი სიყვარულის ისტორია?
თაკო: ყველაფერი 3 წლის წინ დაიწყო. ინიციატორი რეზი იყო. დაიწყო სიურპრიზების კეთება. მაშინაც ქუთაისის გუნდში თამაშობდა და ხშირად ვერ ჩამოდიოდა თბილისში, თუმცა, როგორც კი თავისუფალ დროს გამონახავდა, ჩემ სანახავად გამორბოდა. ხანმოკლე ურთიერთობის შემდეგ ინტერესი უფრო გამძაფრდა და ხედავთ, რომ დღეს უკვე ცოლ–ქმარი ვართ.
რეზი: თაკო პირველად ბარში დავინახე და მაშინვე ჩამივარდა გულში. მერე, როგორც ხდება, საერთო სამეგობროს მეშვეობით დავუახლოვდი. მისი ხელში ჩაგდება არ გამჭირვებია. პირველად მე გამოვუტყდი გრძნობებში. ჯერ ვუთხარი, რომ ძალიან მომწონდა, შემდეგ კი ვუთხარი, მიყვარხარ–მეთქი.
– თაკო, რეზი ახლაც ისეთივე ინიციატივიანი და აქტიურია?
თაკო: რეზი შეყვარებულობის პერიოდში როგორიც იყო, ახლაც ისეთია. ზოგადად მზრუნველი ადამიანია. ხშირად მიწყობდა სიურპრიზებს და დღემდე ასეა. როცა არ ველოდი და ყველაზე მეტად მჭირდებოდა მასთან ურთიერთობა, უეცრად ჩემ გვერდით აღმოჩნდებოდა. ეს არის ადამიანი, რომლის იმედიც მაქვს, ვეყრდნობი და სულ ცდილობს, კომფორტი შემიქმნას. სიშორე თავისას შვრება, ერთმანეთი სულ გვენატრება.
რეზი: უფრო მეტი პასუხისმგებლობა ვიგრძენი, თუმცა ისეთივე შეყვარებული ვარ მასზე, როგორიც შეყვარებულობის პერიოდში. დღემდე მიყვარს სიურპრიზების კეთება, თუმცა დეტალებზე არ ვისაუბრებ იმიტომ, რომ ეს ჩემი და თაკოს პირადია. იგივე შემიძლია თაკოზეც ვთქვა, ის ძალიან რომანტიკულია.
თაკო: ცოლქმრობის დროს გაჩნდა სიმშვიდე, ნდობა და გაიზარდა პასუხისმგებლობაც.
– ახალგაზრდა წყვილი ასე ხშირ–ხშირ განშორებებს როგორ ეგუებით?
რეზი: ერთადერთი, რაც ჩვენს ურთიერთობაში არ მომწონს, ეს არის განშორება. ყოველი წასვლის წინ თაკო მეკითხება, ხომ მალე ჩამოხვალო. მისი ეს კითხვა მაგიჟებს. ადრე ცრემლებიც ახლდა ამ ყველაფერს. ახლა მეტად გავაცნობიერეთ, რომ ასეა საჭირო.
თაკო: მეცინება, როცა ამბობენ, განშორება ზოგჯერ კარგია, სულ გენატრებათ ერთმანეთი, არ გაძლევთ იმის საშუალებას, რომ ერთად ყოფნა მოგწყინდეთო. რეალურად კი განშორება ძალიან რთულია. ადამიანი, რომელიც გიყვარს და სულ გენატრება, გინდა, შენთან ახლოს იყოს. მინდა, რომ რეზი თითოეული წუთის მომსწრე იყოს. ეს ყველაფერი ჩვენს შემთხვევაში ტელეფონის საშუალებით ხდება. ამის ფონზე ტელეფონზე ლაპარაკი აღარ მიყვარს.
ერთად ყოფნას სხვა ძალა აქვს. მესამე წელი დაიწყო, რაც ქუთაისში უწევს ყოფნა, მაგრამ ორივემ ვთქვით, რომ ჩვენს საქმეს ასე სჭირდება. ყველაფერს ვაკეთებთ იმისთვის, რომ მომავალში უკეთესი ხვალინდელი დღე გვქონდეს. მის კარიერას, მის საქმეს დიდ პატივს ვცემ. ჩემს საქმიანობასაც რეზი იგივენაირად აფასებს. თანამედროვედ მოაზროვნეა, არ მიეკუთვნება იმ მამაკაცების კატეგორიას, რომლებიც მეორე ნახევრებს სახლში კეტავენ. ყველაზე ბედნიერია, როცა ჩემს წარმატებას უყურებს. ვამაყობ, რომ ასეთი კაცი მყავს გვერდით.
– სიყვარულის გამჟღავნებიდან რამდენ ხანში შექმენით ოჯახი?
თაკო: წელიწადნახევარში ტრადიციების მიხედვით გვქონდა ნიშნობა და მალევე გადავედით ერთად საცხოვრებლად.
რეზი: მალევე კი არა, მესამე დღეს გადავედით ერთად. მახსოვს, როგორ გამოიყურებოდა თაკო... პრინციპში, მასთან გატარებული ყოველი დღე კარგად მახსენდება, მართლაც ძალიან ლამაზი ნიშნობა გვქონდა.
– რეზი, როცა ცოლს ეკრანზე უყურებთ, რა გრძნობა გეუფლებათ?
რეზი: ჯერ კიდევ შეყვარებულები ვიყავით, როცა თაკო პირველად გამოჩნდა ეკრანზე. ისე ვინერვიულე, ვერ ვუყურებდი, მხოლოდ ვუსმენდი. მერე ასჯერ გადავახვიე და ვუყურე. შეცდომებზე ვეხუმრებოდი კიდეც, მაგრამ ეს არ სწყინდა, ჩემთან ერთად იცინოდა. პირველი ეთერის შემდეგ თაკო პროფესიულად ძალიან გაზრდილია.
– თაკო, თქვენც იმავეს გრძნობთ, როცა ქმრის თამაშს უყურებთ?
თაკო: მასავით განვიცდი მოგებასაც და წაგებასაც. აქტიური ქომაგი ვარ, ვყვირი, აპლოდისმენტებით ვამხნევებ.
შეყვარებულობის პერიოდში უფრო აქტიურად დავდიოდი მის თამაშებზე, ამ ბოლო დროს ისეთი ცხოვრების რეჟიმი მაქვს, ვეღარ ვახერხებ, ამის გამო რეზი ხშირად მებუზღუნება.
რეზი: გასულ ზაფხულს ქუთაისში ყოფნა მოუწია. იქ არავის იცნობდა. მე დილას და საღამოს ვარჯიშები მქონდა და მისთვის ამ გრაფიკზე მორგება რთული აღმოჩნდა. თავის წილად ცდილობს, ხელი შემიწყოს.
– როცა თაკო ტრიბუნებზეა და გიყურებთ, ეს გაძლიერებთ?
რეზი: როცა ის ტრიბუნებზეა, ორმაგი ძალებით ვთამაშობ. ყოფილა შემთხვევა, როცა თამაშზე დაუგვიანია და, ტრიბუნაზე რომ ვერ ვხედავდი, განვიცდიდი. როგორც კი მოვიდოდა, მაშინვე ვამჩნევდი და ყველაფერს ვაკეთებდი იმისთვის, რომ კარგად მეთამაშა.
– თაკო, სპორტსმენი ბიჭები ქალების გაძლიერებული ყურადღების ქვეშ არიან. ამაზე როგორ რეაგირებთ?
თაკო: რეზი საკმაოდ სიმპათიური მამაკაცია, თავის საქმეში წარმატებული და რეალიზებული, ბუნებრივია, რომ ბევრი თაყვანისმცემელიც ჰყავს, ამას მივესალმები, კარგია. ამ ყველაფერს მე არასდროს შევუწუხებივარ. ვიცი, რეზი რამდენად ერთგული პიროვნებაა. მის ცხოვრებაში ის ადამიანი ვარ, რომლის იქითაც არავინ და არაფერი უნდა.
რეზი: ეჭვიანობა რა მოსატანია, არც ერთი ვაძლევთ იმის საბაბს ერთმანეთს, რომ ვიეჭვიანოთ. ამ თემაზე არც კი ვსაუბრობთ.
თაკო: ადამიანში ყველაზე მეტად ეს თვისება არ მიყვარს. როცა საზოგადოებამ გამიცნო, ვიფიქრე, რომ რაღაც დოზით რეზი გაღიზიანდებოდა, მაგრამ აბსოლუტურად პირიქით მოხდა. იმაზე მეტს ითხოვს ჩემგან, ვიდრე შემიძლია, რომ გავაკეთო.
– რეზი, როცა პროექტში "ცეკვავენ ვარსკვლავები" თქვენი ცოლი სხვასთან ცეკვავს და ხანდახან საკმაოდ სექსუალურად გამოიყურება, უხერხულობას არც მაშინ გრძნობთ?
რეზი: არანაირ უხერხულობას არ ვგრძნობ, როცა ჩემი ცოლი თავის მეწყვილესთან ცეკვავს. პროექტის დაწყებამდეც არ მიფიქრია, რომ რაიმე სახის უხერხულობა შემექმნებოდა. პირიქით, ვცდილობ, ჩემი გულშემატკივრობით გავამხნევო.
ვიდრე თაკო პროექტში ჩაერთვებოდა, მანამდეც ძალიან კარგად ცეკვავდა. მეც მიყვარს ცეკვა და ხშირად ვცეკვავთ ერთად. ახლა ის პროფესიონალურ დონეზე ცეკვავს და ალბათ გამიჭირდება ფეხის აწყობა. იმედია, თავის ცოდნას გამიზიარებს. მინდა გითხრათ, რომ ჩემი ცოლი ყველა მონაწილეზე კარგად ცეკვავს.
თაკო: როცა შემოთავაზება მივიღე, ერთი კვირის განმავლობაში ვფიქრობდი. ვერ ვიტყვი იმას, რომ თავიდან რეზიმ ამ სიახლეზე ტაში დამიკრა. ბევრი საუბრის შემდეგ გადავწყვიტეთ, რომ მეცეკვა, ეს ჩემს კარიერას წაადგებოდა. ცეკვა ხელოვნებაა, მასში ერთი მარცვალიც არ დევს ამორალობის. მიხარია, რომ საზოგადოების დიდი ნაწილიც ასე ფიქრობს. მადლობა ღმერთს, რომ ჩემ გვერდში მყოფი ადამიანი საღად აფასებს ამ ყველაფერს.
რეზი: ყოველ ხუთშაბათს დაძაბული ვარ. რადგან ქუთაისში ვცხოვრობ და ვვარჯიშობ, ყოველ ჯერზე ვერ ჩამოვდივარ, მხოლოდ რამდენიმე ტურს დავესწარი. ყოველ ხუთშაბათს მე და ჩემი გუნდელები ვიკრიბებით და ერთად ვუყურებთ პროექტს. თაკოს ცეკვის დროს ისე ვნერვიულობ, რომ მეგობრები მეხუმრებიან, ცოტა დალიე, გული არ გაგისკდესო. წინა ტურში ჟიურიმ ცოლი ცოტა დამიჩაგრა. დაუმსახურებლად დაუწერეს დაბალი ქულები.
– როცა სახლში ერთად ხართ, თქვენი ოჯახური ცხოვრება როგორია, თაკო კარგი დიასახლისია?
თაკო: ჩვენ ცალკე ვცხოვრობთ. იქიდან გამომდინარე, რომ ერთმანეთს კვირაში ერთხელ, ხანაც ორ კვირაში ერთხელ ვნახულობთ, ვცდილობ, მთელი დრო მას დავუთმო. რეზი გურმანია და მინდა, მისი მოთხოვნები ამ მხრივ დავაკმაყოფილო.
რეზი: ყველაფერი კარგად გამოსდის. მიყვარს სალათი ცეზარი და ხშირად ვთხოვ, რომ მომიმზადოს. სხვადასხვანაირად აკეთებს მაკარონს. საყიდლებზე ერთად მივდივართ და მერე ერთად ვფუსფუსებთ. მიყვარს მისი გაკეთებული კერძი. კარგი მზარეულია.
– როგორ შეაფასებდით თანაცხოვრების 3 წელს?
თაკო: ერთ წინადადებაში ვერ ჩავატევ, რა არის ჩემთვის რეზისთან გატარებული 3 წელი. მის გვერდით მშვიდად ვარ. მიხარია, როცა ამ სიტყვების თქმა თამამად შემიძლია.
რეზი: თანაცხოვრების 3 წელს ძალიან დადებითად შევაფასებდი. ჩემი თაკუნა ძალიან მიყვარს. ერთადერთი პრობლემა ისაა, რომ სულ გზაში ვარ. როგორც კი ეს სეზონი დამთავრდება, თბილისში ჩამოვალ, მინდა, რომ ერთად ვიყოთ.
– შვილის გაჩენაზე ფიქრობთ თუ ჯერ არა?
თაკო: სულ ამ თემაზე ვლაპარაკობთ. რეზი პატარებს როცა ხედავს, აკანკალებს, ისე უყვარს ბავშვები. არ დაგიმალავთ და გეტყვით, ჯერ დედობისთვის მზად არ ვარ. ამის გამო ხშირად მებუზღუნება რეზი.
რეზი: ვბუზღუნებ და გავაგრძელებ ბუზღუნს მანამ, სანამ მამა არ გავხდები! 31 დეკემბრის შემდეგ, როცა პროექტი დასრულდება, ამ თემაზე სერიოზულად ვიფიქრებთ. მინდა, ჩემმა თაკუნამ შვილი გამიჩინოს.
ლანა კიკნაძე, ჟურნალი სარკე
