ეკა კვალიაშვილი: "კონცერტებიდან ისევ ამომაგდეს!"

მომღერალი ეკა კვალიაშვილი ისევ ელოდება, კულტურის სამინისტრო ნიჭიერი მომღერლების მიმართ ყურადღებას როდის გამოიჩენს. ჯერჯერობით კი მათგან ხელშეწყობას ვერ გრძნობს, უფრო მეტიც, შეიტყო, რომ რამდენიმე კონცერტიდან მისი სახელი და გვარი ისევ ამოიღეს. თუ რატომ, მომღერალი სიმართლის გარკვევას ცდილობს, თუმცა ეს დაბრკოლება ვერ უფუჭებს დადებით განწყობას და უკეთესის მოლოდინს – ის მალე ბებია გახდება. მისი ერთადერთი ქალიშვილი, ახალგაზრდა მომღერალი ნუკა კვალიაშვილი, მალე შვილიშვილს აჩუქებს. ამ სასიამოვნო მოლოდინზე, შემოქმედებით გეგმებზე ქალბატონი ეკა "სარკესთან" საუბრობს.
– ქალბატონო ეკა, ამბობდით, რომ წინა ხელისუფლების დროს ე.წ. შავ სიაში იყავით. ხელისუფლება შეიცვალა, მაგრამ აქტიურად მაინც არ ჩანხართ. მიზეზი რა არის?
– როცა გავარკვევ, აუცილებლად გეტყვით. როგორც ჩემამდე მოვიდა ინფორმაცია, რამდენიმე კონცერტიდან ისევ ამომაგდეს. ამ ფაქტს საფუძვლიანად გავარკვევ.
– ანუ ისევ გბლოკავენ? თქვენი აზრით, ვინ?
– ერთი ქალი, რომლის სახელი და გვარის დასახელებაც არ მინდა. ყველაფერს კარგად გადავამოწმებ და მერე აუცილებლად გავაჟღერებ, რადგან ეს უკვე მეტისმეტია!
– ამ ბოლო დროს ხშირად ვისმენ, რომ მომღერლები ახალს არაფერს აკეთებენ, ახლის შექმნაში კი მათ ხელს აღარავინ უშლის. რატომ არ გამოცოცხლდა ჩვენი ესტრადა?
– უფინანსოდ მომღერალმა რა უნდა გააკეთოს? ან ეს მომღერალმა რატომ უნდა აკეთოს? მას თავისი პროდიუსერი, მენეჯერი უნდა ჰყავდეს და რომ მყავდეს, რა გადავუხადო? ხელს არ ვუშლიო – კარგია, მაგრამ რაში უწყობ? ასე როგორ შეიძლება?! 9 წელი წუმპეში წიხლებს რომ გვაჭერდნენ, გინდა თუ არა, ჩაყვინთეთო, ამოვედით, მაგრამ იმ 9 წლის შემდეგ უცებ უნდათ, ფეხზე დავდგეთ და ყველაფერი ჩვენით გავაკეთოთ? შემიწყვეთ ხელი და გავაკეთებ! იმედს ვიტოვებ, რომ ასეც იქნება.
– წლის მიწურულს როგორ შეაფასებდით განვლილ 2013–ს, როგორი იყო ის თქვენთვის?
– გასული წელი ძალიან ჩვეულებრივი იყო. ჩემს პირად ცხოვრებაში ბევრი არაფერი შეცვლილა და არც განსაკუთრებული ყოფილა რამე. მნიშვნელოვანი სხვა მხრივ იყო: ნუკა "საქართველოს ვარსკვლავში" მონაწილეობდა და იქ გავერთეთ. ძალიან ვგულშემატკივრობდი და ამას ნუკას ორსულობაც დაერთო. შემოქმედებაში ჯერჯერობით არაფერი ხდება. ჩემი მონო სპექტაკლის გამეორება მინდა და დაფინანასებას ველი. "სამეფო უბნის თეატრში" მქონდა კონცერტი და სწორედ ამ კონცერტის გამეორება მინდა მარჯანიშვილის თეატრში.
– რა სურვილს ჩაუთქვამთ შობა–ახალ წელს?
– სხვათა შორის, სურვილი არასდროს ჩამითქვამს და ახლა გავიფიქრე, ხომ არ ჩავუთქვა–მეთქი. შობას სასწაულები ხდებაო და ვნახოთ. საერთოდ წინასწარ არაფერს ვგეგმავ და თან ამ ქვეყანაში რა უნდა დავგეგმო? რაღაცას დავგეგმავ, რაღაც ეტაპამდე მიდის და შემდეგ... ახალი წელი ძალიან მიყვარს. ამ დროს ჩემს სახლში რომ მოხვიდეთ, თავი ზღაპრულ სამყაროში გეგონებათ. სახლს ძალიან ლამაზად ვრთავ და ვკაზმავ ფერადი სანთლებით, საახალწლო ატრიბუტებით. ჩემი სახლი ახალ წელს ძალიან მიყვარს. ჩემთან 25 დეკემბრიდან იწყება ახალი წელი. ამ დღეს მთელი მსოფლიო შობას აღნიშნავს. გასაგებია, რომ ეს კათოლიკურია, მაგრამ მაინც ქრისტეშობაა და ეს დღესასწაული მომწონს. ამ დღეს ძირითადად ნაძვის ხეს ვრთავ, ისე კი, შობას მართლმადიდებლურად ვზეიმობ – 7 იანვარს.
– მალე კიდევ ერთ მნიშვნელოვან მოვლენას იზეიმებთ – ბებია გახდებით. რა ემოციით ხვდებით შვილიშვილს?
– შეგრძნებები და ემოციები სხვადასხვანაირი მაქვს. ნუკას ფეხმძიმობას ხან განვიცდი, ხან ძალიან გახარებული ვარ. უფლის იმედი მაქვს, რომ ყველაფერი კარგად იქნება. პატარა ბიჭი ექოსკოპიაზე ვნახე, კარგი ბაიაა. უფალმა ქნას, ჯანმრთელი და ბედნიერი დაიბადოს, დედ–მამაც ბედნიერები უმყოფოს.
– ხშირად ატარებთ ნუკასთან ერთად დროს, როგორც გამოცდილი დედა, რა რჩევებს აძლევთ?
– რამდენადაც სჭირდება ნუკას დედის გვერდით ყოფნა, იმდენად ვარ მასთან. რა თქმა უნდა, რჩევებს ვაძლევ, მაგრამ კარგი ექიმი ჰყავს და სამედიცინო თვალსაზრისით ჩემზე უკეთეს და უფრო ჭკვიანურ რჩევებს ის მისცემს. მე თუ დავჭირდი, ჯინივით იმ წუთას მასთან გავჩნდები. უბრალოდ ზედმეტად არ ვაწუხებ.
– როცა შვილს უყურებთ, მსგავსებას თუ ხედავთ თქვენსა და მის ორსულობას შორის?
– კი, ნუკა რაღაცეებით ჩემს ორსულობასაც მაგონებს. მასაც ჩემსავით კარგი ორსულობა აქვს. ტანის და სახის ფორმები არ შეცვლია. როცა ნუკაზე ორსულად ვიყავი, მხოლოდ მუცელი გამეზარდა და თან ათი კილო დავიკელი. ნუკა ჭირვეული არ არის, მაგრამ ხასიათი ხშირად ეცვლება. მახსოვს, ორი კვირის ორსული ვიყავი, პომიდორი მომინდა და ჩემი ჭირვეულობაც ამით შემოიფარგლა.
– გაიხსენეთ ის დღე და ემოციები, როცა დედა გახდით.
– ნუკას ჯერ კიდევ მუცლადყოფნისას ვეფერებოდი, ვუმღეროდი, რაღაცეებს ველაპარაკებოდი. როცა დაიბადა და დავინახე, კეთილი იყოს შენი ამქვეყნად მობრძანება–მეთქი, ვუთხარი და ჩავიხუტე. ახლა კი ქვეყანას ჩემი სისხლი და ხორცი, ჩემი შვილის შვილი ევლინება, რაც ძალიან მიხარია. მიხარია, რომ ის ჩემი გაგრძელება იქნება.
სანამ ბავშვი პატარა იქნება, ჩემს შვილს უნდა მივეხმარო. ღმერთო, გამახსენე, ჩვილის დაბანვა როგორ უნდა! ასეთი რაღაცეების ცოტა მეშინია და წინასწარ ვნერვიულობ. ნუკას დაბადებიდან უკვე 21 წელია გასული და ბავშვის მოვლა მართლა აღარ მახსოვს, მაგრამ დედური ინსტინქტები ქალს ყველაფერს გაგახსენებს. მთავარია, რომ ჩემს შვილიშვილს უსიგარეტო და უნიკოტინო ბებია დავხვდები. ხატების წინ დავიფიცე, რომ აღარ მოვწევ. ჩემს ოჯახს, შვილს, შვილიშვილს ჯანმრთელი ვჭირდები. დაფიცება კი უფრო მეტ ძალას და პასუხისმგებლობას მმატებს.
– შინაგანად უკვე შეგცვალათ ბებიობის მოლოდინმა?
– ბავშვი უკვე საოცრად მიყვარს, ველოდები, მაგრამ გულსაც ძალიან არ ვხსნი, ჯერ დაიბადოს. ზომიერების, ოქროს შუალედის განცდა მაქვს. ჯერ გაგიჟება არ მინდა, ეს გაგიჟება შემდეგში ბავშვის სწორად აღზრდაში ხელს გიშლის. საერთოდ ბავშვის აღზრდა და მასთან ურთიერთობა ძალიან საინტერესოა.
– იცით, შვილიშვილს რას დაარქმევენ?
– არა და ამაში არც ვცდილობ ჩარევას. არ მიყვარს, როცა ჩემს ცხოვრებაში ერევიან. ანალოგიურად ჩემი შვილის ცხოვრებაშიც არ ჩავერევი. მას თავისი გზა აქვს და თავისი ოჯახი, მეუღლე ჰყავს. სიდედრული მატრაკვეცული რაღაცეები არ მახასიათებს. ჩემი სიძე ჩემს ხელში გაიზარდა, ნიკუშა იგივე ჩემი შვილია. ეს ბავშვები ერთმანეთზე 13 წლიდან იყვნენ შეყვარებული. მათი შეუღლება ლოგიკური იყო ჩემთვის, ასეც უნდა მომხდარიყო. კარგია, როცა პირველი სიყვარული არ იკარგება.
– ნუკამ ამას წინათ თავის ცხოვრებაში კიდევ ერთი სერიოზული ნაბიჯი გადადგა და მამის გვარზე უარი თქვა. ამაზე თქვენი რეაქცია როგორი იყო?
– სხვათა შორის, ნუკას ჩემს გვარზე გადასვლა ძალიან დიდი ხნის წინ უნდოდა და ძალიან დიდი ხანი ამ პროცესს ვაჩერებდი. შეხედე, იქნებ სიტუაცია შეიცვალოს, მერე ეს ნაბიჯი არ ინანო–მეთქი, ვეუბნებოდი, მაგრამ უკვე დიდია და როგორც სწორად ჩათვალა, ისე გააკეთა. მე არ ჩავრეულვარ. მხოლოდ იმ კუთხით თუ ჩავერევი რამეში, რომ ყველას ერთმანეთთან კარგი ურთიერთობა ჰქონდეს.
– ამ გადაწყვეტილების მიღებამდე ნუკასთან საუბარი გქონდათ?
– რა თქმა უნდა, ამაზე პატარაობიდან მოყოლებული ვლაპარაკობთ. მას ყოველთვის ვაყვარებდი მამას და მისი მხრიდან ნათესავებს. იმ ადამიანმა კი იმდენს მიაღწია, ნუკასთან რომც გამოჩნდეს, უკვე ჩემს შვილს აღარ უნდა. ეს სამწუხაროა. ძალიან ბევრი ვიწვალე და ვიმეცადინე, რომ მამა–შვილს შორის ურთიერთობა შემენარჩუნებინა, მაგრამ რა ვქნა, არ გამოვიდა.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე