როდის პოულობენ რომანტიკისთვის დროს დათო დარჩია და მისი ცოლი, ვიქტორია ბუხნიკაშვილი
1 834 ნახვა
მსახიობი დათო დარჩია ბევრს ძალიან მდიდარი ჰგონია. "ფულიანი" კი მას შემდეგ გახდა, რაც სერიალში "ჩემი ცოლის დაქალები" გამოჩნდა, სადაც მილიონერ მირიან ბარათეონს თამაშობს. მსახიობს ხალხის ასეთი რეაქცია აკვირვებს, ისიც აოცებს, მისი გმირი რატომ არ მოსწონთ. მიუხედავად იმისა, რომ პიროვნულად მასთან საერთოს ვერ პოულობს, მაინც თვლის, რომ მირიან ბარათეონი უარყოფითი პერსონაჟი არ არის.
თავისი გმირისგან განსხვავებით, რომელსაც ბევრი ცოლი ჰყავდა, დათო მრავალი წელია ერთი ქალის ერთგულია. ეს მისი ცოლი ვიქტორია ბუხნიკაშვილი გახლავთ. მათი ოჯახი 20 წელს ითვლის. მათმა ცოლქმრობამ ბევრ გამოცდას გაუძლო, პასუხისმგებლობის გრძნობამ ყველა დაბრკოლება გადაალახვინათ.
ვიქტორია: ძალიან მიკვირს ერთი ფაქტი – რატომღაც მაყურებელი ამ სერიალის გმირებს რეალურ პერსონაჟებად აღიქვამს. არც დათოა გამონაკლისი. ადამიანები მასაც სერიალის გმირ მირიანთან აიგივებენ. ეს მიხარია, რადგან, ესე იგი კარგად თამაშობს. რას, ალბათ "სიბნელეს" უნდა დავაბრალოთ, რომ ხალხი დათოს რეალურადაც ძალიან წარმატებულ, ფულიან კაცად აღიქვამს. ძალიან ცუდია, რომ ქართველ ხალხს წარმატებული ადამიანები არ უყვარს. ეს სერიალშიც კარგად ჩანს. მირიანი დახმარების მეტს არაფერს აკეთებს და ცოტა უცნაურად მეჩვენება, რომ უცებ მისი გმირი უარყოფითი პერსონაჟი აღმოჩნდა. ეს ცოტა მიკვირს.
დათო: გოიმი ქართველებისგან რატომ გიკვირს?
ვიქტორია: დათოს თამაშით კმაყოფილი ვარ. ბევრი ჩემი მეგობარი მირეკავს და მეუბნება, რა კარგად თამაშობს, ზუსტად ის არის, ვინც უნდა იყოსო. ყველას ახსოვს ქართული სერიალი, სადაც დათოს გმირი კორკოტას (გია კორკოტაშვილი. ავტ.) გმირს კლავს. მაშინ დათოს ყველა მკვლელად აღიქვამდა. ქუჩაში ხალხი ეკითხებოდა, შენი მეგობარი რატომ მოკალიო. ალბათ ეს ხალხი სერიალებით ცხოვრობს.
ერთხელ სერიოზული კონფლიქტი მოგვივიდა, რადგან დათოს დაადგნენ, უახლოესი მეგობარი, კორკოტა მოკალიო. ახლაც მსგავსი სიტუაციაა, დათო ძალიან წარმატებული ადამიანი ჰგონიათ, რომელიც ხალხს ეხმარება.
– თქვენ სულ პატარა მსგავსებასაც ვერ ამჩნევთ მათ შორის?
ვიქტორია: ერთადერთი ის აქვთ საერთო, რომ დათოც ძალიან მშვიდი, დინჯი და დახვეწილია.
დათო: მე ვერ გეტყვით, რამით თუ ვგავარ ჩემს გმირს. ერთი რამ კი ზუსტად ვიცი, ჩემი გმირი ცდილობს, კეთილი ადამიანი იყოს და ქვეყნისთვის ბევრი სიკეთე გააკეთოს. მის ასეთ დამოკიდებულებას ვემხრობი. რაც მეტი ქართველი იფიქრებს იმაზე, რომ ქვეყნისთვის კარგი გააკეთოს, მით უფრო წარმატებული ქვეყანა გვექნება. რაც უფრო დაბოღმილები ვიქნებით, მით უფრო დიდ სიბნელეში ვიცხოვრებთ. მიბაძეთ მირიან ბარათეონს და ქვეყნისთვის რაღაც კარგი გააკეთეთ!
ვიქტორია: სხვა თუ არაფერი, ხალხმა ერთმანეთი მაინც შეიყვაროს. წინა პლანზე სიძულვილია წამოწეული. ვფიქრობ, ხალხს ზედმეტი ამბიცია აქვს. ვისაც არაფერი გაუკეთებია, ყველაზე დიდი ამბიციები მათ აწუხებთ.
– ალბათ ისიც იცით, რომ მირიან ბარათეონს ცნობილ ბიზნესმენ ლევან ვასაძესთან აიგივებენ.
დათო: მე არ ვაიგივებ. კაცმა არ იცის, რატომ გაავლეს პარალელები ჩემს გმირსა და ლევან ვასაძეს შორის. შეგიძლიათ იგივე კითხვა ვასაძესაც დაუსვათ. ჩემი აზრით, ის ბარათეონთან არაფერ შუაშია. ორი აბსოლუტურად განსხვავებული ტიპია.
ვიქტორია: ჩვეულებრივი ქართული ფანტაზიაა.
დათო: ქართველებს ხომ უყვართ ასეთი თემების აგორება. ერთადერთი, რაშიც მირიანი და ლევანი ერთმანეთს ჰგვანან, ისაა, რომ ორივეს ბევრი შვილი ჰყავს.
ვიქტორია: სამაგიეროდ, ვასაძეს ამდენი ცოლი არ ჰყოლია!
დათო: ჰო, ვასაძეს ვინც ჰყავდა, დღემდე ის ჰყავს და ალბათ ბოლომდე ეყოლება. მირიანს კიდევ, მგონი, უკვე შვიდი ცოლი ჰყავდა.
ვიქტორია: შეიძლება ჩოხით რომ დადის, ასეთი შედარების მიზეზი ეს გახდა?
დათო: ჩოხაში გამოწყობილი ბევრი დადის და ეს არაფერ შუაშია. სხვათა შორის, როგორც გავიგე, ასე თუ ისე, ეს კაცი ამ ყველაფერში ჩაითრიეს და მანაც გააკეთა კომენტარი. მოკლედ, დიდი გაუგებრობა მოხდა და, იცით, ეს ყველაფერი ვისი ბრალია?
– ვისი?
დათო: თქვენ არაფერ შუაში ხართ, მაგრამ ჟურნალისტების ბრალია. ეს ამბავი სწორედ მათი ატეხილია.
ვიქტორია: მე მგონი, რადგან მირიანი ამბობს, მე ვარ ბარათეონი, ანუ სამეფო ოჯახის სუფთა სისხლის წარმომადგენელიო, ალბათ ეს გახდა ამ ორი პიროვნების გაიგივების მიზეზი. პრინციპში, ლევან ვასაძეც ძალიან დახვეწილი კაცია. ბავშვობაში მას ვიცნობდი კიდეც. მირიანის და ლევანის ტიპაჟები აბსოლუტურად განსხვავდებიან იმ ფულიანი კაცებისგან, ვინც საქართველოში გვყავს. დახვეწილი საუბარი, მანერები, ეს ყველაფერი უცხოა მათთვის. ლევანიც და მირიანიც უფრო ევროპელი ბიზნესმენების ყაიდის არიან, ვიდრე ქართველების.
– ქალბატონო ვიქტორია, სერიალის რომელი პერსონაჟი არ მოგწონთ?
ვიქტორია: ვფიქრობ, დღეს დიტოს მხარეზე ძალიან ბევრი ადამიანია, რადგან საზოგადოებაში ის ვაჟკაცობის ეტალონია. ჩემთვის კი დიტოსნაირი მამაკაცი მიუღებელია. რა თქმა უნდა, ეს მსახიობ კოტე თოლორდავას არ ეხება, მას დიდ პატივს ვცემ, მაგრამ არ ვიცი, როგორ უნდა იყოს ვაჟკაცობის ეტალონი დიტოსნაირი ტიპაჟი, კაცი, რომელიც ქალზე ხელს ასწევს. ეს სერიალი ევროპაში რომ გადაეღოთ, ალბათ ასეთი ამბავი არ მოხდებოდა. კატო ერთი თავქარიანი გოგო კი არის, მაგრამ მისი პერსონაჟის მიმართ არანაირი აგრესია არ მაქვს.
– თქვენმა ქმარმა რამდენიმე ხნის წინ "სარკესთან" თქვა, ჩემი ცოლი კატოსგან სრულიად განსხვავებულიაო.
ვიქტორია: ვხვდები, დათომ რა იგულისხმა, რადგან მე სულ სხვა ღირებულებები მაქვს ცხოვრებაში. კატო ქარაფშუტა, მეტიჩარა და საკმაოდ ზედაპირული გოგოა, მაგრამ სამაგიეროდ ბოღმიანი არ არის, პირიქით, სხვებს შურთ მისი. კატოსნაირი მეგობრებიც მყავს, რომელთაც კარგად ვუგებ.
დათო: ყველანაირი სტილის გოგოს გამოუჩნდება თავისი პატრონი, მაგრამ კატოსნაირი გოგოები ჩემთან ახლოს ვერ მოვლენ. ეს, რა თქმა უნდა, ლელა მებურიშვილს არ ეხება, ოქროს გოგოა! ძალიან ნიჭიერი მსახიობია და ამას ჩემი ცოლიც აღნიშნავს. ლელა ზუსტად ურტყამს, ზუსტად თამაშობს. მალე ფილმი გამოვა, რომელიც ფაქტობრივად კატოზეა და მიხვდებით, რომ მართლა კარგი არტისტი შეემატა ქართულ კინოხელოვნებას.
– ქალბატონო ვიქტორია, ქმრის საქმის მიმართ კრიტიკული ხართ თუ გიჭირთ ობიექტურობის შენარჩუნება?
ვიქტორია: დათოს მიმართ სუბიექტური ნამდვილად არ ვარ. 20 წელია რუსთაველის თეატრის წამყვანი მსახიობია, მაგრამ რატომღაც მხოლოდ მაშინ ხდება პოპულარული, როცა სერიალში გამოჩნდება. ამ წლების განმავლობაში დათომ თეატრში ბევრი მთავარი როლი შეასრულა. მას ყოველთვის აინტერესებს ჩემი აზრი, იცის, რომ ზუსტად იმას ვეტყვი, რასაც ვფიქრობ და რამდენად ითვალისწინებს, ეს მას ვკითხოთ.
დათო: რა თქმა უნდა, ვითვალისწინებ.
ვიქტორია: ჯანსაღი კრიტიკა დიდი ფუფუნებაა. როცა ადამიანი თვითკმაყოფილია, ის ვერ იზრდება და ერთ ადგილზე რჩება.
დათო: ხომ ეტყობა, რომ ჩემი გაზრდილია?
ვიქტორია: პირიქით, ესაა ჩემი გაზრდილი! რომ არ მოგატყუოთ, ერთმანეთს ვზრდით.
დათო: ვაღიარებ, რომ ყოველთვის ათიანში არტყამს.
– 20 წელია ცოლ–ქმარი ხართ. ოჯახურ ცხოვრებაში რა ეტაპების გავლა მოგიხდათ?
ვიქტორია: მე და დათომ ძალიან ბევრი ეტაპი გავიარეთ. ცოლქმრობა ყველაზე რთული რამ არის. თავიდან ყველაფერი ვნებით იწყება, მერე ეს ვნება გადის, ურთიერთობა იცვლება. ყოველდღიურად უამრავი პრობლემაა და ამ ყველაფერს უნდა გაუძლო. ოჯახი დიდი პასუხისმგებლობაა. ქალმაც და კაცმაც უნდა იფიქროს იმაზე, რომ ოჯახი არ დაინგრეს. ბევრი ისეთი წყვილია, ვინც პრობლემებს ვერ უძლებს, ოჯახი ენგრევათ, მერე სხვასთან ქმნიან ოჯახს და იგივე პრობლემები იწყება. ვნება და სიყვარული მხოლოდ მაშინ ნარჩუნდება, როცა ორი ადამიანი შორსაა ერთმანეთისგან. ოჯახი კი მხოლოდ პასუხისმგებლობაა.
– პასუხისმგებლობა სიყვარულის გარეშე?
ვიქტორია: არა, სიყვარულიც არის და მიჩვევაც. ჩემი მთავარი ფასეულობა და ღირებულება ოჯახია.
დათო: ჩემი მთავარი ღირებულება ისაა, რომ ცოლი და შვილები კარგად მყავდეს.
– ვიქტორია, დამთმობი ხასიათი აქვს თქვენს ქმარს?
ვიქტორია: კი, ამაში ერთმანეთს ვგავართ, მეც დამთმობი ვარ.
დათო: ეს ყველაფერი კარგად რომ არ გვქონდეს ერთმანეთთან შერწყმული, ამდენ ხანს ერთად ვერ ვიცხოვრებდით.
ვიქტორია: არის მომენტები, როცა მე ვთმობ და ზოგჯერ – დათო. ჩვენი შეხედულებები ძირითადად ემთხვევა, მიუხედავად იმისა, რომ ერთმანეთისგან განსხვავებულად ვცხოვრობთ. მე ჩემი საქმე მაქვს, მას – თავისი. ჩვენი გემოვნებაც განსხვავდება, მას სხვა ჟანრის ფილმები უყვარს, მე სრულიად განსხვავებული ჟანრის ფილმებს ვუყურებ.
4–5 წელია ჩემი ბიზნესი მაქვს – საცხობი. ტორტებს ვაფორმებ. ახლა ვაფართოებ. რესტორანი იხსნება, სადაც ქართული სამზარეულო იქნება. იქ ვგეგმავ საცხობის გაკეთებას. ძალიან მიყვარს საჭმელების კეთება, იქაც მთელ ჩემს გრძნობებს ვდებ. ვთვლი, რომ გრძნობის გარეშე არაფერი გამოვა.
– ბატონო დათო, თქვენი აზრით, ქალს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს თავისი საქმე?
დათო: ქალებს აუცილებლად უნდა ჰქონდეთ თავიანთი საქმე, ენერგია დახარჯონ, რომ ქმრებს არ დაასხდნენ თავზე.
– ვიქტორია, ქმარზე გიეჭვიანიათ?
ვიქტორია: დათო არაპროგნოზირებადი ადამიანია. ხშირად მეკითხებიან, შენი ქმარი მსახიობია და როგორ არ ეჭვიანობო. ქორწინების პირველი წლები ძალიანაც მინდოდა, მეეჭვიანა, მაგრამ არანაირი საბაბი რომ არ მომცა, დავმშვიდდი. მსახიობები ბავშვებივით არიან, ისინი გადასაღებ მოედანზე თამაშობენ.
– მერე გამორიცხავთ, რომ ამ თამაშ–თამაშში სერიოზული გრძნობა მოვა?
ვიქტორია: ეს პიროვნებაზეა დამოკიდებული. დათო ძალიან თავშეკავებულია. ეჭვიანობის საბაბი ნამდვილად არ მაქვს, არადა ზოგჯერ ისიც მიფიქრია, ნეტა, რამე მიზეზი მქონდეს, რომ ვიეჭვიანო–მეთქი. როცა ჩვენს ცხოვრებაში შვილები გაჩნდნენ, მივხვდით, ეს რამხელა პასუხისმგებლობა იყო. უკვე რამდენი წელია ყველაფერს ორმაგად ვუწევთ ანგარიშს. როცა რაღაცაზე ბრაზდები და სახლიდან წასვლა გინდება, რაღაცნაირად შვილებს უწევ ანგარიშს, არ გინდა, მათ გული ეტკინოთ, მით უმეტეს, რომ დათო ძალიან კარგი მამაა. ბავშვები მამაზე გიჟდებიან. ღმერთმა ნუ ქნას და, ჩემსა და დათოს შორის სერიოზული პრობლემა რომ იყოს და სახლიდან წასვლა მომიწიოს, ჩემი შვილები არ გამომყვებიან, მამასთან დარჩებიან.
– ალბათ თქვენ უფრო მომთხოვნი და მკაცრი ხართ, ვიდრე დათო.
დათო: მე ძალიან ვანებივრებ ბავშვებს, ვიქტორია – არა. შეიძლება შვილებს მხოლოდ ნახევარი საათით გავუბრაზდე და მერე გადამივლის.
ვიქტორია: მესაკუთრე არ არის არც ჩემ მიმართ და არც ბავშვების მიმართ.
– შვილებში ვისი ხასიათი ჭარბობს, მამის თუ დედის?
ვიქტორია: ხასიათით მე ბიჭი მგავს.
დათო: სამაგიეროდ ელენე მე მგავს.
ვიქტორია: მე, ისევე როგორც ჩემი ბიჭი, შემიძლია სიმართლეს შევეწირო და ბოლომდე გავიტანო. დათოს და ელენეს დიდად არაფერი მიაქვთ გულთან. ერთხელ გუგა და ელენე ჩხუბობდნენ, გუგა უმტკიცებდა, ჩემს სათამაშოს ვერ ვპოულობ, ვიღაცას აჩუქე და მითხარი, ვის მიეციო. მთელი დღე ბავშვს თავი არ დაანება. ბოლოს ელენეს მობეზრდა და ვიღაცაზე უთხრა, იმას ვაჩუქეო. მეორე დღეს კი სათამაშო სახლში ვიპოვე. ოღონდაც ძმას მისთვის თავი დაენებებინა და ტყუილად დაიბრალა, მტკიცება კი არ დაიწყო, რომ არავისთვის უჩუქებია.
– მსახიობობას ხომ არ აპირებენ?
დათო: არ მინდა, რომელიმე ჩემი შვილი მსახიობი გახდეს და ვერც ვიტყვი, რომ ბავშვებს ხიბლავთ ეს პროფესია. გუგას რეჟისორობა უნდოდა, მაგრამ არ ვიცი, ბოლომდე არის თუ არა ჩამოყალიბებული. ელენე საბალეტო სკოლაში დადის და ორ წელში შევხედავთ, მისგან დადგება თუ არა ბალერინა.
– ოჯახურმა, ყოფითმა პრობლემებმა გადაწონა თქვენს ურთიერთობაში არსებული რომანტიკა?
ვიქტორია: რომ გითხრათ, ყოფითმა პრობლემებმა ჩვენს რომანტიკულობას ვერაფერი დააკლო–მეთქი, ხომ არ დაიჯერებთ? სწორედ ეს ყოფითობაა მთელი პრობლემა. დათო რაღაცნაირად მაინც ინარჩუნებს რომანტიკულობას, მსახიობია და დიდი ფანტაზია აქვს. როცა პირველ პლანზე პასუხისმგებლობაა, სხვა დანარჩენზე ფიქრისთვის დრო აღარ რჩება. ერთადერთი კარგი საშუალება ისაა, როცა მარტო ჩვენ ორნი მივდივართ საზღვარგარეთ და იქ ვივსებთ დანაკლისს.
ქეთი დინოშვილი, ჟურნალი სარკე
თავისი გმირისგან განსხვავებით, რომელსაც ბევრი ცოლი ჰყავდა, დათო მრავალი წელია ერთი ქალის ერთგულია. ეს მისი ცოლი ვიქტორია ბუხნიკაშვილი გახლავთ. მათი ოჯახი 20 წელს ითვლის. მათმა ცოლქმრობამ ბევრ გამოცდას გაუძლო, პასუხისმგებლობის გრძნობამ ყველა დაბრკოლება გადაალახვინათ.
ვიქტორია: ძალიან მიკვირს ერთი ფაქტი – რატომღაც მაყურებელი ამ სერიალის გმირებს რეალურ პერსონაჟებად აღიქვამს. არც დათოა გამონაკლისი. ადამიანები მასაც სერიალის გმირ მირიანთან აიგივებენ. ეს მიხარია, რადგან, ესე იგი კარგად თამაშობს. რას, ალბათ "სიბნელეს" უნდა დავაბრალოთ, რომ ხალხი დათოს რეალურადაც ძალიან წარმატებულ, ფულიან კაცად აღიქვამს. ძალიან ცუდია, რომ ქართველ ხალხს წარმატებული ადამიანები არ უყვარს. ეს სერიალშიც კარგად ჩანს. მირიანი დახმარების მეტს არაფერს აკეთებს და ცოტა უცნაურად მეჩვენება, რომ უცებ მისი გმირი უარყოფითი პერსონაჟი აღმოჩნდა. ეს ცოტა მიკვირს.
დათო: გოიმი ქართველებისგან რატომ გიკვირს?
ვიქტორია: დათოს თამაშით კმაყოფილი ვარ. ბევრი ჩემი მეგობარი მირეკავს და მეუბნება, რა კარგად თამაშობს, ზუსტად ის არის, ვინც უნდა იყოსო. ყველას ახსოვს ქართული სერიალი, სადაც დათოს გმირი კორკოტას (გია კორკოტაშვილი. ავტ.) გმირს კლავს. მაშინ დათოს ყველა მკვლელად აღიქვამდა. ქუჩაში ხალხი ეკითხებოდა, შენი მეგობარი რატომ მოკალიო. ალბათ ეს ხალხი სერიალებით ცხოვრობს.
ერთხელ სერიოზული კონფლიქტი მოგვივიდა, რადგან დათოს დაადგნენ, უახლოესი მეგობარი, კორკოტა მოკალიო. ახლაც მსგავსი სიტუაციაა, დათო ძალიან წარმატებული ადამიანი ჰგონიათ, რომელიც ხალხს ეხმარება.
– თქვენ სულ პატარა მსგავსებასაც ვერ ამჩნევთ მათ შორის?
ვიქტორია: ერთადერთი ის აქვთ საერთო, რომ დათოც ძალიან მშვიდი, დინჯი და დახვეწილია.
დათო: მე ვერ გეტყვით, რამით თუ ვგავარ ჩემს გმირს. ერთი რამ კი ზუსტად ვიცი, ჩემი გმირი ცდილობს, კეთილი ადამიანი იყოს და ქვეყნისთვის ბევრი სიკეთე გააკეთოს. მის ასეთ დამოკიდებულებას ვემხრობი. რაც მეტი ქართველი იფიქრებს იმაზე, რომ ქვეყნისთვის კარგი გააკეთოს, მით უფრო წარმატებული ქვეყანა გვექნება. რაც უფრო დაბოღმილები ვიქნებით, მით უფრო დიდ სიბნელეში ვიცხოვრებთ. მიბაძეთ მირიან ბარათეონს და ქვეყნისთვის რაღაც კარგი გააკეთეთ!
ვიქტორია: სხვა თუ არაფერი, ხალხმა ერთმანეთი მაინც შეიყვაროს. წინა პლანზე სიძულვილია წამოწეული. ვფიქრობ, ხალხს ზედმეტი ამბიცია აქვს. ვისაც არაფერი გაუკეთებია, ყველაზე დიდი ამბიციები მათ აწუხებთ.
– ალბათ ისიც იცით, რომ მირიან ბარათეონს ცნობილ ბიზნესმენ ლევან ვასაძესთან აიგივებენ.
დათო: მე არ ვაიგივებ. კაცმა არ იცის, რატომ გაავლეს პარალელები ჩემს გმირსა და ლევან ვასაძეს შორის. შეგიძლიათ იგივე კითხვა ვასაძესაც დაუსვათ. ჩემი აზრით, ის ბარათეონთან არაფერ შუაშია. ორი აბსოლუტურად განსხვავებული ტიპია.
ვიქტორია: ჩვეულებრივი ქართული ფანტაზიაა.
დათო: ქართველებს ხომ უყვართ ასეთი თემების აგორება. ერთადერთი, რაშიც მირიანი და ლევანი ერთმანეთს ჰგვანან, ისაა, რომ ორივეს ბევრი შვილი ჰყავს.
ვიქტორია: სამაგიეროდ, ვასაძეს ამდენი ცოლი არ ჰყოლია!
დათო: ჰო, ვასაძეს ვინც ჰყავდა, დღემდე ის ჰყავს და ალბათ ბოლომდე ეყოლება. მირიანს კიდევ, მგონი, უკვე შვიდი ცოლი ჰყავდა.
ვიქტორია: შეიძლება ჩოხით რომ დადის, ასეთი შედარების მიზეზი ეს გახდა?
დათო: ჩოხაში გამოწყობილი ბევრი დადის და ეს არაფერ შუაშია. სხვათა შორის, როგორც გავიგე, ასე თუ ისე, ეს კაცი ამ ყველაფერში ჩაითრიეს და მანაც გააკეთა კომენტარი. მოკლედ, დიდი გაუგებრობა მოხდა და, იცით, ეს ყველაფერი ვისი ბრალია?
– ვისი?
დათო: თქვენ არაფერ შუაში ხართ, მაგრამ ჟურნალისტების ბრალია. ეს ამბავი სწორედ მათი ატეხილია.
ვიქტორია: მე მგონი, რადგან მირიანი ამბობს, მე ვარ ბარათეონი, ანუ სამეფო ოჯახის სუფთა სისხლის წარმომადგენელიო, ალბათ ეს გახდა ამ ორი პიროვნების გაიგივების მიზეზი. პრინციპში, ლევან ვასაძეც ძალიან დახვეწილი კაცია. ბავშვობაში მას ვიცნობდი კიდეც. მირიანის და ლევანის ტიპაჟები აბსოლუტურად განსხვავდებიან იმ ფულიანი კაცებისგან, ვინც საქართველოში გვყავს. დახვეწილი საუბარი, მანერები, ეს ყველაფერი უცხოა მათთვის. ლევანიც და მირიანიც უფრო ევროპელი ბიზნესმენების ყაიდის არიან, ვიდრე ქართველების.
– ქალბატონო ვიქტორია, სერიალის რომელი პერსონაჟი არ მოგწონთ?
ვიქტორია: ვფიქრობ, დღეს დიტოს მხარეზე ძალიან ბევრი ადამიანია, რადგან საზოგადოებაში ის ვაჟკაცობის ეტალონია. ჩემთვის კი დიტოსნაირი მამაკაცი მიუღებელია. რა თქმა უნდა, ეს მსახიობ კოტე თოლორდავას არ ეხება, მას დიდ პატივს ვცემ, მაგრამ არ ვიცი, როგორ უნდა იყოს ვაჟკაცობის ეტალონი დიტოსნაირი ტიპაჟი, კაცი, რომელიც ქალზე ხელს ასწევს. ეს სერიალი ევროპაში რომ გადაეღოთ, ალბათ ასეთი ამბავი არ მოხდებოდა. კატო ერთი თავქარიანი გოგო კი არის, მაგრამ მისი პერსონაჟის მიმართ არანაირი აგრესია არ მაქვს.
– თქვენმა ქმარმა რამდენიმე ხნის წინ "სარკესთან" თქვა, ჩემი ცოლი კატოსგან სრულიად განსხვავებულიაო.
ვიქტორია: ვხვდები, დათომ რა იგულისხმა, რადგან მე სულ სხვა ღირებულებები მაქვს ცხოვრებაში. კატო ქარაფშუტა, მეტიჩარა და საკმაოდ ზედაპირული გოგოა, მაგრამ სამაგიეროდ ბოღმიანი არ არის, პირიქით, სხვებს შურთ მისი. კატოსნაირი მეგობრებიც მყავს, რომელთაც კარგად ვუგებ.
დათო: ყველანაირი სტილის გოგოს გამოუჩნდება თავისი პატრონი, მაგრამ კატოსნაირი გოგოები ჩემთან ახლოს ვერ მოვლენ. ეს, რა თქმა უნდა, ლელა მებურიშვილს არ ეხება, ოქროს გოგოა! ძალიან ნიჭიერი მსახიობია და ამას ჩემი ცოლიც აღნიშნავს. ლელა ზუსტად ურტყამს, ზუსტად თამაშობს. მალე ფილმი გამოვა, რომელიც ფაქტობრივად კატოზეა და მიხვდებით, რომ მართლა კარგი არტისტი შეემატა ქართულ კინოხელოვნებას.
– ქალბატონო ვიქტორია, ქმრის საქმის მიმართ კრიტიკული ხართ თუ გიჭირთ ობიექტურობის შენარჩუნება?
ვიქტორია: დათოს მიმართ სუბიექტური ნამდვილად არ ვარ. 20 წელია რუსთაველის თეატრის წამყვანი მსახიობია, მაგრამ რატომღაც მხოლოდ მაშინ ხდება პოპულარული, როცა სერიალში გამოჩნდება. ამ წლების განმავლობაში დათომ თეატრში ბევრი მთავარი როლი შეასრულა. მას ყოველთვის აინტერესებს ჩემი აზრი, იცის, რომ ზუსტად იმას ვეტყვი, რასაც ვფიქრობ და რამდენად ითვალისწინებს, ეს მას ვკითხოთ.
დათო: რა თქმა უნდა, ვითვალისწინებ.
ვიქტორია: ჯანსაღი კრიტიკა დიდი ფუფუნებაა. როცა ადამიანი თვითკმაყოფილია, ის ვერ იზრდება და ერთ ადგილზე რჩება.
დათო: ხომ ეტყობა, რომ ჩემი გაზრდილია?
ვიქტორია: პირიქით, ესაა ჩემი გაზრდილი! რომ არ მოგატყუოთ, ერთმანეთს ვზრდით.
დათო: ვაღიარებ, რომ ყოველთვის ათიანში არტყამს.
– 20 წელია ცოლ–ქმარი ხართ. ოჯახურ ცხოვრებაში რა ეტაპების გავლა მოგიხდათ?
ვიქტორია: მე და დათომ ძალიან ბევრი ეტაპი გავიარეთ. ცოლქმრობა ყველაზე რთული რამ არის. თავიდან ყველაფერი ვნებით იწყება, მერე ეს ვნება გადის, ურთიერთობა იცვლება. ყოველდღიურად უამრავი პრობლემაა და ამ ყველაფერს უნდა გაუძლო. ოჯახი დიდი პასუხისმგებლობაა. ქალმაც და კაცმაც უნდა იფიქროს იმაზე, რომ ოჯახი არ დაინგრეს. ბევრი ისეთი წყვილია, ვინც პრობლემებს ვერ უძლებს, ოჯახი ენგრევათ, მერე სხვასთან ქმნიან ოჯახს და იგივე პრობლემები იწყება. ვნება და სიყვარული მხოლოდ მაშინ ნარჩუნდება, როცა ორი ადამიანი შორსაა ერთმანეთისგან. ოჯახი კი მხოლოდ პასუხისმგებლობაა.
– პასუხისმგებლობა სიყვარულის გარეშე?
ვიქტორია: არა, სიყვარულიც არის და მიჩვევაც. ჩემი მთავარი ფასეულობა და ღირებულება ოჯახია.
დათო: ჩემი მთავარი ღირებულება ისაა, რომ ცოლი და შვილები კარგად მყავდეს.
– ვიქტორია, დამთმობი ხასიათი აქვს თქვენს ქმარს?
ვიქტორია: კი, ამაში ერთმანეთს ვგავართ, მეც დამთმობი ვარ.
დათო: ეს ყველაფერი კარგად რომ არ გვქონდეს ერთმანეთთან შერწყმული, ამდენ ხანს ერთად ვერ ვიცხოვრებდით.
ვიქტორია: არის მომენტები, როცა მე ვთმობ და ზოგჯერ – დათო. ჩვენი შეხედულებები ძირითადად ემთხვევა, მიუხედავად იმისა, რომ ერთმანეთისგან განსხვავებულად ვცხოვრობთ. მე ჩემი საქმე მაქვს, მას – თავისი. ჩვენი გემოვნებაც განსხვავდება, მას სხვა ჟანრის ფილმები უყვარს, მე სრულიად განსხვავებული ჟანრის ფილმებს ვუყურებ.
4–5 წელია ჩემი ბიზნესი მაქვს – საცხობი. ტორტებს ვაფორმებ. ახლა ვაფართოებ. რესტორანი იხსნება, სადაც ქართული სამზარეულო იქნება. იქ ვგეგმავ საცხობის გაკეთებას. ძალიან მიყვარს საჭმელების კეთება, იქაც მთელ ჩემს გრძნობებს ვდებ. ვთვლი, რომ გრძნობის გარეშე არაფერი გამოვა.
– ბატონო დათო, თქვენი აზრით, ქალს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს თავისი საქმე?
დათო: ქალებს აუცილებლად უნდა ჰქონდეთ თავიანთი საქმე, ენერგია დახარჯონ, რომ ქმრებს არ დაასხდნენ თავზე.
– ვიქტორია, ქმარზე გიეჭვიანიათ?
ვიქტორია: დათო არაპროგნოზირებადი ადამიანია. ხშირად მეკითხებიან, შენი ქმარი მსახიობია და როგორ არ ეჭვიანობო. ქორწინების პირველი წლები ძალიანაც მინდოდა, მეეჭვიანა, მაგრამ არანაირი საბაბი რომ არ მომცა, დავმშვიდდი. მსახიობები ბავშვებივით არიან, ისინი გადასაღებ მოედანზე თამაშობენ.
– მერე გამორიცხავთ, რომ ამ თამაშ–თამაშში სერიოზული გრძნობა მოვა?
ვიქტორია: ეს პიროვნებაზეა დამოკიდებული. დათო ძალიან თავშეკავებულია. ეჭვიანობის საბაბი ნამდვილად არ მაქვს, არადა ზოგჯერ ისიც მიფიქრია, ნეტა, რამე მიზეზი მქონდეს, რომ ვიეჭვიანო–მეთქი. როცა ჩვენს ცხოვრებაში შვილები გაჩნდნენ, მივხვდით, ეს რამხელა პასუხისმგებლობა იყო. უკვე რამდენი წელია ყველაფერს ორმაგად ვუწევთ ანგარიშს. როცა რაღაცაზე ბრაზდები და სახლიდან წასვლა გინდება, რაღაცნაირად შვილებს უწევ ანგარიშს, არ გინდა, მათ გული ეტკინოთ, მით უმეტეს, რომ დათო ძალიან კარგი მამაა. ბავშვები მამაზე გიჟდებიან. ღმერთმა ნუ ქნას და, ჩემსა და დათოს შორის სერიოზული პრობლემა რომ იყოს და სახლიდან წასვლა მომიწიოს, ჩემი შვილები არ გამომყვებიან, მამასთან დარჩებიან.
– ალბათ თქვენ უფრო მომთხოვნი და მკაცრი ხართ, ვიდრე დათო.
დათო: მე ძალიან ვანებივრებ ბავშვებს, ვიქტორია – არა. შეიძლება შვილებს მხოლოდ ნახევარი საათით გავუბრაზდე და მერე გადამივლის.
ვიქტორია: მესაკუთრე არ არის არც ჩემ მიმართ და არც ბავშვების მიმართ.
– შვილებში ვისი ხასიათი ჭარბობს, მამის თუ დედის?
ვიქტორია: ხასიათით მე ბიჭი მგავს.
დათო: სამაგიეროდ ელენე მე მგავს.
ვიქტორია: მე, ისევე როგორც ჩემი ბიჭი, შემიძლია სიმართლეს შევეწირო და ბოლომდე გავიტანო. დათოს და ელენეს დიდად არაფერი მიაქვთ გულთან. ერთხელ გუგა და ელენე ჩხუბობდნენ, გუგა უმტკიცებდა, ჩემს სათამაშოს ვერ ვპოულობ, ვიღაცას აჩუქე და მითხარი, ვის მიეციო. მთელი დღე ბავშვს თავი არ დაანება. ბოლოს ელენეს მობეზრდა და ვიღაცაზე უთხრა, იმას ვაჩუქეო. მეორე დღეს კი სათამაშო სახლში ვიპოვე. ოღონდაც ძმას მისთვის თავი დაენებებინა და ტყუილად დაიბრალა, მტკიცება კი არ დაიწყო, რომ არავისთვის უჩუქებია.
– მსახიობობას ხომ არ აპირებენ?
დათო: არ მინდა, რომელიმე ჩემი შვილი მსახიობი გახდეს და ვერც ვიტყვი, რომ ბავშვებს ხიბლავთ ეს პროფესია. გუგას რეჟისორობა უნდოდა, მაგრამ არ ვიცი, ბოლომდე არის თუ არა ჩამოყალიბებული. ელენე საბალეტო სკოლაში დადის და ორ წელში შევხედავთ, მისგან დადგება თუ არა ბალერინა.
– ოჯახურმა, ყოფითმა პრობლემებმა გადაწონა თქვენს ურთიერთობაში არსებული რომანტიკა?
ვიქტორია: რომ გითხრათ, ყოფითმა პრობლემებმა ჩვენს რომანტიკულობას ვერაფერი დააკლო–მეთქი, ხომ არ დაიჯერებთ? სწორედ ეს ყოფითობაა მთელი პრობლემა. დათო რაღაცნაირად მაინც ინარჩუნებს რომანტიკულობას, მსახიობია და დიდი ფანტაზია აქვს. როცა პირველ პლანზე პასუხისმგებლობაა, სხვა დანარჩენზე ფიქრისთვის დრო აღარ რჩება. ერთადერთი კარგი საშუალება ისაა, როცა მარტო ჩვენ ორნი მივდივართ საზღვარგარეთ და იქ ვივსებთ დანაკლისს.
ქეთი დინოშვილი, ჟურნალი სარკე
