ეკო ფანგანი - "შეუმდგარი პატარძალი ვარ"

"ჩვევად მაქვს, ყოველ ახალ წელს, 12 საათის შემდეგ, ჩემი პირველი ლუკმა გოზინაყია", - ამბობს მოდელი ეკო ფანგანი. ის საერთაშორისო ურთიერთობის სპეციალისტია. რაზე ოცნებობდა ბავშვობაში, რით არის ბედნიერი, ვის ეპრანჭება და რას გააკეთებდა, ცხოვრებას თავიდან რომ იწყებდეს? - ამ ყველაფერს მის მიერ დასრულებული წინადადებებიდან შეიტყობთ.

- დაბადების თარიღი...
- ...წელიც უნდა ვთქვა? 22 მაისს ვარ დაბადებული.

- ბავშვობაში მინდოდა გამოვსულიყავი...
- ...მხატვარი ან ბალერინა - ვიდ­რე სკოლაში შევიდოდი, ასეთი სურვილი მქონდა.

- ჩემს პროფესიულ არჩევანზე გავლენა...
- ...საერთაშორისო სამართლის სპეციალისტი ვარ, მაგრამ მსურდა, საერთაშორისო ჟურნალისტიკის სფეროშიც მომესინჯა ძალა. ჩემში ძალიან ძლიერია სამართლიანობის განცდა და ერთი პერიოდი, მოსამართლეობაზეც ვფიქრობდი. ჰოდა, ამ სფეროში 7 წელი ვმუშაობდი. მიუხედავად ამ ყველაფრისა, მთელი შეგნებული ცხოვრება მსახიობობაზე ვოცნებობდი. მინდოდა, რუსთაველის თეატრის სცენაზე მეთამაშა.

- ჩემს წარმატებაში ყველაზე დიდი წვლილი მიუძღვის...
- ...ეკო ფანგანს.

- ჩემზე ამბობენ...
- ...რაც არ ეზარებათ, ყველაფერს ამბობენ. მაგალითად, მეგობრები ამბობენ, - ერთგული და საიმედო გოგოაო. ოჯახის წევრები მეუბნებიან, რომ ვარ უჟმური და ზურგს უკან ამბობენ, ნიჭიერიაო.

- ცხოვრებას თავიდან რომ ვიწყებდე...
- ..ბავშვობიდანვე ვიცეკვებდი და მსა­ხიობი გამოვიდოდი.

- ჩვევად მაქვს, ყოველ ახალ წელს...
- ...12 საათის შემდეგ, ჩემი პირველი ლუკმა გოზინაყია. არა მხოლოდ იმიტომ, რომ სიტკბო დამებედოს, უბრალოდ, ეს ნუგბარი ძალიან მიყვარს. ახალ წელს ყოველთვის შინ ვეგებები და მერე "ივენთებზე" მივდივარ. ეს დღესასწაული ყოველთვის ჯადოსნურია. 2006 წლის დადგომა გამორჩეულად მახსოვს: მოულოდნელად მოსკოვში წავედი და დამდეგს იქ შევხვდი. მეგობრებთან ერთად კარგად გავერთე.

- ბედნიერი ვარ, რომ...
- ...ცეკვა ვისწავლე, ჩემთვის უცნობ ადამიანებს შევუყვარდი. ეს კარგი შეგრძნებაა.

- თვისება, რომელიც ჩემში ყველაზე მეტად მომწონს...
- ...სამართლიანობის განცდაა.

- რომელიც არ მომწონს და ვცდილობ, გამოვასწორო...
- ...ბუ ვარ, ღამე არ მძინავს. მართალია, ეს ჩვევა არაფერში მიშლის ხელს, მაგრამ მირჩევნია, ადრე ვიძინებდე. ღამის 4-5 საათამდე ფხიზლად ვარ.

- დაშვებულ შეცდომებს...
- ...აღარაფერი ეშველება.

- დათმობა შემიძლია, თუ...
- ...დასათმობია. თუ ღირს, პატიებაც შემიძლია. ხანდახან ისეთი რაღაცებიც ხდება, რომ შეიძლება ადამიანს აპატიო, მაგრამ მაინც, მისი აღარაფერი გაინტერესებდეს. ასეთი მომენტები წარსულში ყოფილა.

- თავს ვერ ვიკავებ და ვტირი, როცა...
- ...გაჭირვებულ მოხუცებს და ავადმყოფ ბავშვებს ვხედავ. ცაში გამოკიდებული არ ვარ, მიწაზე მყარად ვდგავარ, შინაგანად ძლიერი რეალისტიც ვარ, მაგრამ ასეთი რაღაცების მიმართ ძალიან მგრძნობიარე და სენ­ტიმენტალური გახლავართ.

- როცა მომავალზე ვფიქრობ...
- ...მიხარია. ასე მგონია, რომ ყველაფერი კარგად იქნება.

- ვიბნევი, როცა...
- ...აღარ ვიბნევი, იმუნიტეტი გამომიმუშავდა.

- ამ წუთში ძალიან მინდა ვიყო...
- ...ნიუ-იორკში! ეს მართლა ძალიან მინდა და რა ვქნა?! იქ ჩემი ახლობელი ადამიანები არიან. რას გავაკეთებდი? ამას მერე მოგიყვებოდი.

- წონასწორობიდან ჩემი გამოყვანა შეუძლია...
- ...თავხედ და დაუნახავ ადამიანებს.

- მე ვარ შეუმდგარი...
- ...პატარძალი (იცინის). რამდენჯერმე დავაპირე გათხოვება და არ გამოვიდა.

- ცხოვრებას ვილამაზებ...
- ...საყვარელი მეგობრებით.

- სიყვარული ეს...
- ...ყველასთვის სხვადასხვანაირია. ჩემთვის როგორია? - დღეს არასასურველი. რა ფერია? სიყვარულის ფერი იცვლება. ჯერ გამჭვირვალეა, მერე ფერადდება, მერე ეს ფერები უფრო მკვეთრი ხდება და
ასე შემდეგ.

- როცა შეყვარებული ვარ...
- ...იმ ადამიანით ვარ მოცული.

- ახლა...
- ...ბედნიერი ვარ, რომ არავინ მიყვარს. წარსულზე თუ უნდა მკითხო, გეტყვი, რომ 2014 წლიდან ინტერვიუებში ბექაზე აღარ ვილაპარაკებ. ახლა საკუთარ თავთან კომფორტში ვარ და ვფიქრობ, ეს არის ჩემი ბედნიერება.

- ვეპრანჭები...
- ...(იცინის) მარკო ბორიელოს (იტალიელი ფეხბურთელი). რა ვქნა, ეს ადამიანი ძალიან მომწონს. ისედაც პრანჭია გოგო ვარ.

- ყოველთვის შეუძლია კარგ ხასიათზე დამაყენოს...
- ...კიდევ ცეკვა რომ გითხრა, ღადაობა იქნება, არადა, გულში ამას ვფიქრობ (პაუზის შემდეგ)... კარგ ხასიათზე ჩემი დაყენება შეუძლიათ მეგობრებს.

- ხშირად მსაყვედურობენ...
- ...ზედმეტი ემოციურობის გამო; იმიტომ, რომ ბევრი რამ გულთან ახლოს მიმაქვს.

- ვნანობ, რომ...
- ...რაც გააკეთე, ის აღარ უნდა ინანო! პირიქით - თუ რამე არ ან ვერ გააკეთე, შეიძლება, ის უფრო მეტად სანანებელი იყოს. წარსულში არის ისეთი რაღაცები, რასაც ვნანობ, მაგრამ ვერ გეტყვი. არ მინდა, ფართო საზოგადოებამ გაიგოს.

- ვერაფრით წარმოვიდგენდი...
- ...რომ სიმღერას დავიწყებდი, მაგრამ ერთ-ერთი საახალწლო შოუსთვის "ხუმრობით ვიმღერე".

- დღემდე ვერაფრით ვისწავლე...
- ...თასმების შეკვრა. რაღაცებს ვკვანძავ და ისე დავ­დივარ.

- ცხოვრებაში რისკზე...
- ...ხშირად მივდივარ. "გავექანე" და ცხვირის ოპერაცია გავიკეთე. ეს რისკი არ იყო?

- მეშინია...
- ...მიწისძვრის.

- ძალიან ბევრი ფული რომ მქონდეს...
- ...მიუსაფარი ბავშვებისთვის სახლს ავაშენებდი, სადაც ყველა პატარა ბედნიერად იცხოვრებდა. ბოლოს დროს მგონი, სიბერე შემომეპარა და მოხუცებზე ზრუნვის სურვილი გამიჩნდა. ერთ კეთილმოწყობილ სახლს მათთვისაც სიამოვნებით ავაშენებდი, ხანდაზმულებზე ვიზრუნებდი, არაფერს მოვაკლებდი.

- რამდენიც უნდა გადამიხადონ...
- ...ჩემს პრინციპებს არ ვუღალატებ. "არ გავცვლი სალსა კლდეებსა, სხვა ქვეყნის სამოთხეზედა".

- დარიგება, რომელიც არასდროს დამავიწყდება...
- ...ერთხელ ზალიკო ბერგერმა რჩევა მომცა. ვიფიქრე, - ამას როგორ უნდა დავუჯერო-მეთქი და ისე მოვიქეცი, როგორც მსურდა. გარკვეული ხნის შემდეგ, დავურეკე და ვუთხარი: რას წარმოვიდგენდი, შენ თუ ჩემზე ჭკვიანი აღმოჩნდებოდი-მეთქი?! რა მითხრა, ვერ გეტყვი. სხვის აზრს ყოველთვის ვისმენ, მაგრამ უფრო ხშირად, ყველაფერს მაინც ისე ვაკეთებ, როგორც ინტუიცია მიკარნახებს.

- დაბოლოს, გეტყვით, რომ...
- ..."გზის" მკითხველებო, ახალ წელს გილოცავთ და ბედნიერებას გისურვებთ!

თამუნა კვინიკაძე
ჟურნალი ”გზა”