ნატუკა გულისაშვილის ოჯახში კაცი მხოლოდ თუთიყუშია
1 808 ნახვა
ცოტა ხნის წინ მსახიობი ნატუკა გულისაშვილი გამოჩნდა ახალ სერიალში ''პანიკის გარეშე''. მისი გმირი, მილიონერი ემიგრანტი ქალი, საახალწლოდ საქართველოში სტუმრად ჩამოდის. ''გამიხარდა, რომ მეძავის გარდა სხვა პერსონაჟიც დაინახეს ჩემში'', - ღიმილით დასძინა ინტერვიუს დროს ნატუკამ. მსახიობი ''იმედის'' დილის ეთერში კულინარიულ ბლოკს უძღვება და ახალ-ახალი რეცეპტებით ანებივრებს მაყურებელს. დღეს ის ჩვენი სტუმარია.
- ნატუკა, როგორი იყო 2013 წელი შენი ოჯახისთვის?
- ძალიან კარგი წელი იყო ჩემთვის. დავიწყე ''იმედში'' მუშაობა, ჩემი ქალიშვილი სტუდენტი გახდა, იქ ჩააბარა, სადაც უნდოდა, მოვაგვარე საქმეები, რომლებსაც წლების განმავლობაში ვერ ვაგვარებდი, ჩემ გარშემო ყველა ჯანმრთელად იყო. ეს წელიც კარგად დაიწყო. ახდა ჩემი ოცნება და შევიძინე მანქანა. მართვა კი ვიცოდი აქამდე, მაგრამ მანქანა არასდროს მყოლია, ოლია მათხოვარივით სულ სხვის მანქანებს ვთხოულობდი. იმ საბანს ვიფარებ, რომელიც მწვდება. პატარა მანქანაა - ''ნისანი'', მაგრამ რაც მთავარია, ეკონომიურია და შიგნით თავისუფლად ვეტევი. კიდევ ერთი ქალბატონი შემოგვემატა ოჯახში, ეს არის ჩემი ძაღლი, დაფნა. ყველამ იცის ფილმი ''ჯაზში მხოლოდ ქალიშვილები არიან''. იქ არიან პერსონაჟები ჟოზეფინა და დაფნა.
- ე.ი. ნატუკა გულისაშვილის ოჯახში მხოლოდ ქალიშვილები არიან?
- არა, ერთი ვაჟიშვილი გვყავს, თუთიყუში. ოღონდ ამდენ ქალებში ამ თუთიყუშის ორიენტაცია უკვე აღარ ვიცი, როგორია (იცინის).
- ამდენი ქალის გარემოცვაში ცხოვრება გავლენას ხომ არ მოახდენს შენს გათხოვებაზე, როგორ გგონია, კიდევ აიტან მამაკაცს სახლში?
- გადაჩვევა მართლა იცის. ვერ წარმოგიდგენია, რომ ვიღაც შემოვა შენს სახლში და დაგეხმარება. იყო პერიოდი, როცა ჩემი შვილი აპროტესტებდა ყველანაირ მამაკაცს ჩემს ცხოვრებაში, სპექტაკლში პარტნიორსაც კი. მაგრამ დღეს მეუბნება, რომ უნდა მყავდეს მამაკაცი, რომელიც გვერდით დამიდგება, მაგრამ მხოლოდ ჩემი შვილის სურვილი არ კმარა (იღიმის). არავინ ჩანს. ალბათ, ამ ასაკში კაცსაც და ქალსაც გარკვეული პრეტენზიები აქვთ. ოჯახის დანგრევამ იმდენად დიდი ტკივილი მომაყენა, ამ საკითხს სიფრთხილით ვუყურებ.
- მახსოვს, მიყვებოდი, როგორი ცივილიზებული ურთიერთობა გქონდა ყოფილ მეუღლესთან, დასასვენებლადაც კი დადიოდით ერთად ზაფხულობით. ახლა რა ხდება?
- უკვე წელიწადია, ეს ურთიერთობა დამთავრდა. ტელეფონითაც აღარ ვეკონტაქტებით. ახლახან იყო ჩამოსული, მხოლოდ ერთხელ ნახა ანი. არადა, 18 წლის არის ბავშვი, ცხოვრების ახალ ეტაპზე გადავიდა, სტუდენტი გახდა, ახლა სჭირდება სწორედ ყველაზე მეტად ყურადღება ორივე მხრიდან. ამის მიუხედავად, ჩემი შვილისთვის არასდროს მითქვამს ცუდი მამამისზე, ცხოვრების არც ერთ ეტაპზე. მახარებს ის, რომ ანის მამა შემდგარი და წარმატებულია, ბერლინის ოპერის სოლისტი გახლავთ და ანი ამით ამაყობს.
- როგორი უნდა იყოს მამაკაცი, რომელთანაც დღეს შეძლებ ცხოვრებას და პირველ რიგში, მის შეყვარებას?
- ბევრი მოთხოვნა არ მაქვს. ყველაფერს ვაპატიებ ადამიანს, გარდა ტყუილისა. ერთგულება და სითბო მჭირდება. პიროვნება შემდგარი უნდა იყოს. მილიონებზე არ ვლაპარაკობ, თავისი საქმე უნდა ჰქონდეს, რომ შენს საქმეში არ ჩაგკირკიტებდეს.
- არჩევანის წინაშე რომ დაგაყენოს, კარიერა თუ ოჯახი?
- ამას უკვე შეუმდგარი ადამიანი ჰქვია, არასრულფასოვნების კომპლექსი. მამაკაცს არ უნდა უნდოდეს, რომ ქალი სახლში ჰყავდეს. ეჭვიანი ადამიანი ძალიან რთული ასატანია. როცა ორივე დაკავებულია, თავ-თავისი საქმე აქვს, ეს იდეალური ვარიანტია ოჯახისთვის.
- ეს იდილია თუ იყო შენს ოჯახში?
- კი, მაგრამ მაშინ ჩვენ პატარები ვიყავით. თეატრალურ სარდაფში ვმუშაობდი, მყავდა შვილი, რომლის გაზრდაშიც დედა მეხმარებოდა. ჩემი ყოფილი მეუღლე ანსამბლ ''რუსთავში'' მღეროდა. მე გვიან ვამთავრებდი სამსახურს, სპექტაკლები 8 საათზე იწყებოდა. გამომივლიდა და ერთად მოვდიოდით შინ. იდილია იყო, აბა, რა. მაგრამ დღეს ამით უკვე აღარ დავკმაყოფილდები. მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან დავიღალე ასე ცხოვრებით. ყველაფერი მეხერხება უკვე, მაგრამ იღლები ადამიანი, გინდა, რომ თუნდაც მაშინ, როცა კედელზე ლურსმანს აჭედებ, ჩაქუჩი მაინც მოგაწოდოს ვინმემ. თუმცა მეორედ მაინც კარგად დავფიქრდები, სანამ ამ ნაბიჯს გადავდგამ.
- 13 წელია მარტო ხარ, ამ ხნის განმავლობაში ჩაქუჩის მომწოდებელი არავინ გამოჩნდა შენს ცხოვრებაში?
- როგორ არ გამოჩენილა, მაგრამ ყოველთვის ძირითადი პრობლემა ეჭვიანობაა. იყო ადამიანი, რომელიც მხოლოდ ნატუკას საინტერესო ფორმებითა და პროფესიით არ დაინტერესებულა, რეალური სიყვარული გაჩნდა, მაგრამ ტყუილი და ეჭვიანობა მაგიჟებს. მას რომ გავყოლოდი,
მუდმივად დაძაბული უნდა ვყოფილიყავი, ტელეფონზე ჩამოკიდებული. ასეთი კონტროლი ცოტა ძნელია, შეურაცხმყოფელიც. ნდობა თუ არ არის, ურთიერთობაში ყველაფერი ფუჭდება. გულით ცხოვრებამ ბევრი ცუდი მომიტანა, მიუხედავად იმისა, რომ გულისაშვილი ვარ (იღიმება), ქმედებებს ტვინი უნდა დააყოლო, პრაგმატულად იაზროვნო. დღეს ასე ვცხოვრობ. საკუთარი თავი ძალიან ჭკვიანი რომ მეგონა, ბევრი რამ საკუთარ შეცდომებზე ვისწავლე. გამოცდილება მაინც თავისას შვრება.
- იმ თაყვანისმცემლებს როგორ იშორებ, რომლებსაც ნატუკას სხეულის საინტერესო ფორმები და პროფესია აინტერესებთ მხოლოდ?
- ძალიან მარტივად. ძმაკაცობას ვიწყებ. ჩემში ყველანაირი სინაზე ქრება, კაცური მანერები და თვისებები იღვიძებს. რქიანები ჯერ არ შემხვედრია (იცინის), ვნახოთ. თუ ეს ხერხიც არ გაჭრის, კახელი ვარ, მარტივად ვეტყვი უარს. 16 წლის ხომ აღარ ვარ, ზუსტად ვგრძნობ, რა უნდა მამაკაცს ჩემგან და სწორედ ისეთ პასუხს მიიღებს, როგორსაც იმსახურებს. ისე გამომდის, თითქოს ჩემს ფეხქვეშ მარჯვნიდან და მარცხნიდან კაცები ცვივიან (იცინის). რა თქმა უნდა, ასე არ არის, მაგრამ ამდენი წლის განმავლობაში იყო რამდენიმე შემთხვევა, რაც ნამდვილად არ არის ცუდი. სტიმულია ერთგვარი, კარგად გამოიყურებოდე.
- დილის 5 საათზე ადგომას მიეჩვიე?
- დილა მიხარია, მეორე ოჯახში მივდივარ და იმიტომ. ჩვენ ერთმანეთი გვიხარია. სიამოვნებით ვიღვიძებ. იმდენად მიყვარს ეს საქმე, ჩემთვის შაბათი და კვირა უკვე მოსაწყენი გახდა. იქ იმდენ კერძს ვამზადებ, რომ სახლში ჩემი შვილი კარტოფილის ''ვარენიკებზე'' მყავს გადაყვანილი უკვე. არადა, მიყვარს სამზარეულოში ტრიალი. ჩემი შვილი ვეგეტარიანელია, დედაჩემს ნაღვლის ბუშტი აწუხებს, მოკლედ, ცალ-ცალკე უნდა მოუმზადო ყველას კერძი.
- თამაშობ სერიალში ''პანიკის გარეშე''...
- წინასაახალწლოდ მქონდა გადაღებები. ჩემი გმირი არის მილიონერი ემიგრანტი ქალი. ისე გამიხარდა, რომ მეძავი აღარ ვიყავი და როგორც იქნა, სხვა პერსონაჟიც დაინახეს ჩემში (იცინის)... მთელი ღამე წყნეთში გადაღებები გვქონდა, გამთენიისას ჩამოვედით და პირდაპირ ''იმედში'' მივედი დილის ეთერისთვის, მაგრამ იმდენად მონატრებული ვიყავი ამ ყველაფერს, დაღლა არც მიგრძნია. უკვე დიდი ხანია, არც ერთ თეატრში არ ვარ დაკავებული და რომ გითხრა, რომელიმე თეატრი მაბრდღვნის კალთებს-მეთქი, მოგატყუებ. რატომღაც ყველს დაავიწყდა, რომ მსახიობი ვარ. ყველას კულინარი ვგონივარ. ეს კულინარიული მონაცემებიც იმ პაუზის ბრალია, რომელიც ჩემს ცხოვრებაში დიდი დოზით იყო. როცა ვფიქრობდი, რა გამეკეთებინა, რა გამომეცხო ისეთი, რომ ოჯახი მერჩინა. იყო ეს დროც, არაერთხელ მაქვს ნათქვამი, ნამცხვრებს რომ ვაცხობდი და ვაბარებდი. ეს პერიოდი რომ არა, დღეს კულინარიაც არ მეცოდინებოდა... ახლახან მულტფილმის გახმოვანება მთხოვეს, ოღონდ ჩემი ხმით რა უნდა გავახმოვანო, არ ვიცი, ალბათ, ''ბაბაიაგა'' (იცინის).
ნინო მჭედლიშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''
- ნატუკა, როგორი იყო 2013 წელი შენი ოჯახისთვის?
- ძალიან კარგი წელი იყო ჩემთვის. დავიწყე ''იმედში'' მუშაობა, ჩემი ქალიშვილი სტუდენტი გახდა, იქ ჩააბარა, სადაც უნდოდა, მოვაგვარე საქმეები, რომლებსაც წლების განმავლობაში ვერ ვაგვარებდი, ჩემ გარშემო ყველა ჯანმრთელად იყო. ეს წელიც კარგად დაიწყო. ახდა ჩემი ოცნება და შევიძინე მანქანა. მართვა კი ვიცოდი აქამდე, მაგრამ მანქანა არასდროს მყოლია, ოლია მათხოვარივით სულ სხვის მანქანებს ვთხოულობდი. იმ საბანს ვიფარებ, რომელიც მწვდება. პატარა მანქანაა - ''ნისანი'', მაგრამ რაც მთავარია, ეკონომიურია და შიგნით თავისუფლად ვეტევი. კიდევ ერთი ქალბატონი შემოგვემატა ოჯახში, ეს არის ჩემი ძაღლი, დაფნა. ყველამ იცის ფილმი ''ჯაზში მხოლოდ ქალიშვილები არიან''. იქ არიან პერსონაჟები ჟოზეფინა და დაფნა.
- ე.ი. ნატუკა გულისაშვილის ოჯახში მხოლოდ ქალიშვილები არიან?
- არა, ერთი ვაჟიშვილი გვყავს, თუთიყუში. ოღონდ ამდენ ქალებში ამ თუთიყუშის ორიენტაცია უკვე აღარ ვიცი, როგორია (იცინის).
- ამდენი ქალის გარემოცვაში ცხოვრება გავლენას ხომ არ მოახდენს შენს გათხოვებაზე, როგორ გგონია, კიდევ აიტან მამაკაცს სახლში?
- გადაჩვევა მართლა იცის. ვერ წარმოგიდგენია, რომ ვიღაც შემოვა შენს სახლში და დაგეხმარება. იყო პერიოდი, როცა ჩემი შვილი აპროტესტებდა ყველანაირ მამაკაცს ჩემს ცხოვრებაში, სპექტაკლში პარტნიორსაც კი. მაგრამ დღეს მეუბნება, რომ უნდა მყავდეს მამაკაცი, რომელიც გვერდით დამიდგება, მაგრამ მხოლოდ ჩემი შვილის სურვილი არ კმარა (იღიმის). არავინ ჩანს. ალბათ, ამ ასაკში კაცსაც და ქალსაც გარკვეული პრეტენზიები აქვთ. ოჯახის დანგრევამ იმდენად დიდი ტკივილი მომაყენა, ამ საკითხს სიფრთხილით ვუყურებ.
- მახსოვს, მიყვებოდი, როგორი ცივილიზებული ურთიერთობა გქონდა ყოფილ მეუღლესთან, დასასვენებლადაც კი დადიოდით ერთად ზაფხულობით. ახლა რა ხდება?
- უკვე წელიწადია, ეს ურთიერთობა დამთავრდა. ტელეფონითაც აღარ ვეკონტაქტებით. ახლახან იყო ჩამოსული, მხოლოდ ერთხელ ნახა ანი. არადა, 18 წლის არის ბავშვი, ცხოვრების ახალ ეტაპზე გადავიდა, სტუდენტი გახდა, ახლა სჭირდება სწორედ ყველაზე მეტად ყურადღება ორივე მხრიდან. ამის მიუხედავად, ჩემი შვილისთვის არასდროს მითქვამს ცუდი მამამისზე, ცხოვრების არც ერთ ეტაპზე. მახარებს ის, რომ ანის მამა შემდგარი და წარმატებულია, ბერლინის ოპერის სოლისტი გახლავთ და ანი ამით ამაყობს.
- როგორი უნდა იყოს მამაკაცი, რომელთანაც დღეს შეძლებ ცხოვრებას და პირველ რიგში, მის შეყვარებას?
- ბევრი მოთხოვნა არ მაქვს. ყველაფერს ვაპატიებ ადამიანს, გარდა ტყუილისა. ერთგულება და სითბო მჭირდება. პიროვნება შემდგარი უნდა იყოს. მილიონებზე არ ვლაპარაკობ, თავისი საქმე უნდა ჰქონდეს, რომ შენს საქმეში არ ჩაგკირკიტებდეს.
- არჩევანის წინაშე რომ დაგაყენოს, კარიერა თუ ოჯახი?
- ამას უკვე შეუმდგარი ადამიანი ჰქვია, არასრულფასოვნების კომპლექსი. მამაკაცს არ უნდა უნდოდეს, რომ ქალი სახლში ჰყავდეს. ეჭვიანი ადამიანი ძალიან რთული ასატანია. როცა ორივე დაკავებულია, თავ-თავისი საქმე აქვს, ეს იდეალური ვარიანტია ოჯახისთვის.
- ეს იდილია თუ იყო შენს ოჯახში?
- კი, მაგრამ მაშინ ჩვენ პატარები ვიყავით. თეატრალურ სარდაფში ვმუშაობდი, მყავდა შვილი, რომლის გაზრდაშიც დედა მეხმარებოდა. ჩემი ყოფილი მეუღლე ანსამბლ ''რუსთავში'' მღეროდა. მე გვიან ვამთავრებდი სამსახურს, სპექტაკლები 8 საათზე იწყებოდა. გამომივლიდა და ერთად მოვდიოდით შინ. იდილია იყო, აბა, რა. მაგრამ დღეს ამით უკვე აღარ დავკმაყოფილდები. მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან დავიღალე ასე ცხოვრებით. ყველაფერი მეხერხება უკვე, მაგრამ იღლები ადამიანი, გინდა, რომ თუნდაც მაშინ, როცა კედელზე ლურსმანს აჭედებ, ჩაქუჩი მაინც მოგაწოდოს ვინმემ. თუმცა მეორედ მაინც კარგად დავფიქრდები, სანამ ამ ნაბიჯს გადავდგამ.
- 13 წელია მარტო ხარ, ამ ხნის განმავლობაში ჩაქუჩის მომწოდებელი არავინ გამოჩნდა შენს ცხოვრებაში?
- როგორ არ გამოჩენილა, მაგრამ ყოველთვის ძირითადი პრობლემა ეჭვიანობაა. იყო ადამიანი, რომელიც მხოლოდ ნატუკას საინტერესო ფორმებითა და პროფესიით არ დაინტერესებულა, რეალური სიყვარული გაჩნდა, მაგრამ ტყუილი და ეჭვიანობა მაგიჟებს. მას რომ გავყოლოდი,
მუდმივად დაძაბული უნდა ვყოფილიყავი, ტელეფონზე ჩამოკიდებული. ასეთი კონტროლი ცოტა ძნელია, შეურაცხმყოფელიც. ნდობა თუ არ არის, ურთიერთობაში ყველაფერი ფუჭდება. გულით ცხოვრებამ ბევრი ცუდი მომიტანა, მიუხედავად იმისა, რომ გულისაშვილი ვარ (იღიმება), ქმედებებს ტვინი უნდა დააყოლო, პრაგმატულად იაზროვნო. დღეს ასე ვცხოვრობ. საკუთარი თავი ძალიან ჭკვიანი რომ მეგონა, ბევრი რამ საკუთარ შეცდომებზე ვისწავლე. გამოცდილება მაინც თავისას შვრება.
- იმ თაყვანისმცემლებს როგორ იშორებ, რომლებსაც ნატუკას სხეულის საინტერესო ფორმები და პროფესია აინტერესებთ მხოლოდ?
- ძალიან მარტივად. ძმაკაცობას ვიწყებ. ჩემში ყველანაირი სინაზე ქრება, კაცური მანერები და თვისებები იღვიძებს. რქიანები ჯერ არ შემხვედრია (იცინის), ვნახოთ. თუ ეს ხერხიც არ გაჭრის, კახელი ვარ, მარტივად ვეტყვი უარს. 16 წლის ხომ აღარ ვარ, ზუსტად ვგრძნობ, რა უნდა მამაკაცს ჩემგან და სწორედ ისეთ პასუხს მიიღებს, როგორსაც იმსახურებს. ისე გამომდის, თითქოს ჩემს ფეხქვეშ მარჯვნიდან და მარცხნიდან კაცები ცვივიან (იცინის). რა თქმა უნდა, ასე არ არის, მაგრამ ამდენი წლის განმავლობაში იყო რამდენიმე შემთხვევა, რაც ნამდვილად არ არის ცუდი. სტიმულია ერთგვარი, კარგად გამოიყურებოდე.
- დილის 5 საათზე ადგომას მიეჩვიე?
- დილა მიხარია, მეორე ოჯახში მივდივარ და იმიტომ. ჩვენ ერთმანეთი გვიხარია. სიამოვნებით ვიღვიძებ. იმდენად მიყვარს ეს საქმე, ჩემთვის შაბათი და კვირა უკვე მოსაწყენი გახდა. იქ იმდენ კერძს ვამზადებ, რომ სახლში ჩემი შვილი კარტოფილის ''ვარენიკებზე'' მყავს გადაყვანილი უკვე. არადა, მიყვარს სამზარეულოში ტრიალი. ჩემი შვილი ვეგეტარიანელია, დედაჩემს ნაღვლის ბუშტი აწუხებს, მოკლედ, ცალ-ცალკე უნდა მოუმზადო ყველას კერძი.
- თამაშობ სერიალში ''პანიკის გარეშე''...
- წინასაახალწლოდ მქონდა გადაღებები. ჩემი გმირი არის მილიონერი ემიგრანტი ქალი. ისე გამიხარდა, რომ მეძავი აღარ ვიყავი და როგორც იქნა, სხვა პერსონაჟიც დაინახეს ჩემში (იცინის)... მთელი ღამე წყნეთში გადაღებები გვქონდა, გამთენიისას ჩამოვედით და პირდაპირ ''იმედში'' მივედი დილის ეთერისთვის, მაგრამ იმდენად მონატრებული ვიყავი ამ ყველაფერს, დაღლა არც მიგრძნია. უკვე დიდი ხანია, არც ერთ თეატრში არ ვარ დაკავებული და რომ გითხრა, რომელიმე თეატრი მაბრდღვნის კალთებს-მეთქი, მოგატყუებ. რატომღაც ყველს დაავიწყდა, რომ მსახიობი ვარ. ყველას კულინარი ვგონივარ. ეს კულინარიული მონაცემებიც იმ პაუზის ბრალია, რომელიც ჩემს ცხოვრებაში დიდი დოზით იყო. როცა ვფიქრობდი, რა გამეკეთებინა, რა გამომეცხო ისეთი, რომ ოჯახი მერჩინა. იყო ეს დროც, არაერთხელ მაქვს ნათქვამი, ნამცხვრებს რომ ვაცხობდი და ვაბარებდი. ეს პერიოდი რომ არა, დღეს კულინარიაც არ მეცოდინებოდა... ახლახან მულტფილმის გახმოვანება მთხოვეს, ოღონდ ჩემი ხმით რა უნდა გავახმოვანო, არ ვიცი, ალბათ, ''ბაბაიაგა'' (იცინის).
ნინო მჭედლიშვილი
ჟურნალი ''რეიტინგი''
