კახა კოჟორიძე ცოლს, თინი ჩანადირს, დილაობით საკუთარ ლექსებს ახვედრებს
1 580 ნახვა
ცნობილმა უფლებადამცველმა, საია–ს (საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის) თავმჯდომარე კახა კოჟორიძემ, თავისი მომავალი მეორე ნახევარი, თინათინ ჩანადირი, სამსახურში იპოვა. მათი სამსახურებრივი რომანი მხოლოდ ერთ თვეს გაგრძელდა. კახას დაქორწინებაზე არ უჭოჭმანია, რადგან მალე მიხვდა, რომ სწორედ იმ ქალს შეხვდა, ვის გვერდითაც მთელი ცხოვრების გატარება სურდა. საქმეში პრინციპული უფლებადამცველი ოჯახში, ცოლთან ძალიან რომანტიკულია, თავის თინის დილაობით საკუთარ ლექსებს უძღვნის, არც მათი სიყვარულის მნიშვნელოვანი თარიღები ავიწყდება და არც სიურპრიზების მოწყობა.
ახალგაზრდა წყვილი შვილს, პატარა ალექსანდრეს, ძიძის და მშობლების დახმარებით ზრდის. ოჯახში მათ იმ დროს ვესტუმრეთ, როცა მამა–შვილი ერთმანეთთან თამაშში იყვნენ გართული. სანამ კახა ჩვენთვის მოიცლიდა, პირველი კითხვით თინათინს მივმართეთ.
– თინათინ, თქვენი ქმარი ბავშვთან ერთად მშვენივრად ერთობა. ასეთი რამ ხშირად ხდება?
თინათინი: არა, კახა სახლში ყოფნით იშვიათად გვანებივრებს. ალექსანდრე 10 თვის იყო, როცა კახა საია–ს თავმჯდომარედ აირჩიეს. მართალია, სახლში არც მანამდე იყო, მაგრამ ახლა განსაკუთრებით განვიცდით მის ნაკლებობას. შაბათ–კვირას რამდენიმე საათს თუ დაგვითმობს, ძალიან ბედნიერები ვართ.
კახა: მთელი დღე სამსახურში ვარ, საღამოს, დაახლოებით 9 საათზე, სახლში ვბრუნდები, შემდეგ ღამის ეთერში გადაცემებში მონაწილეობის მისაღებად მივდივარ. თუ პატარა შუალედი მაქვს, სამსახურში ვრჩები და პირდაპირ ტელევიზიაში მივდივარ. თუ გადაცემა არ არის, უფრო დიდი ალბათობაა, ალექსანდრეს მღვიძარეს მოვუსწრო. ძალიან ხშირად თინის ვურეკავ, ახლა გამოვდივარ და ალექსანდრე კიდევ 15 წუთი არ დააძინო–მეთქი.
– თინათინ, მგონი, ქმარს მაშინ უფრო ხშირად ხედავდით, როცა თქვენც საია–ში მუშაობდით.
თინათინი: დიახ, ადრე ერთმანეთს უფრო ხშირად ვხედავდით, ვიდრე ახლა. ჩვენ ერთმანეთი საია–ში გავიცანით. კახას თანაშემწე ვიყავი და საქმიანი ურთიერთობა გვქონდა.
კახა: გამოსავალი არის, ისევ საია–ში უნდა დაიწყო მუშაობა.
– თინათინ, თქვენც ასე ფიქრობთ?
თინათინი: არა, ეს ცოტა უხერხული იქნება, რადგან კახა თავმჯდომარეა.
კახა: ჩვენი გაცნობის დღე კარგად მახსოვს, ეს 2010 წლის 3 სექტემბერი იყო. თანაშემწეები ყოველდღე არ დადიან საია–ში, ჩვენ კი ერთმანეთს ყოველდღე ვნახულობდით. ახლა ერთმანეთს ყოველღამე ვნახულობთ.
თინათინი: კახა დაახლოებით დილის 4–5 საათზე იძინებს. მე დილით კახაზე ადრე მიწევს სამსახურში წასვლა, მას იმ დროს სძინავს. როცა სახლში მოვდივარ, ალექსანდრე უნდა დავაძინო, კახა მერე მოდის. მოკლედ, ერთმანეთს ასე ძილის წინ ვნახულობთ.
– თინათინ, სად მუშაობთ?
თინათინი: ლევან სამხარაულის სახელობის ექსპერტიზის ეროვნულ ბიუროში. ალექსანდრეს გამო შეღავათები მაქვს, ანგარიშს მიწევენ და სახლში უფრო ადრე მიშვებენ.
– ერთმანეთის სამსახურებრივ საქმეებში ჩახედული ხართ?
თინათინი: მე უფრო მეტად ვარ ჩახედული. საია–მ რაზე გააკეთა კომენტარი, რა მოხდა, ამ ყველაფერს საინფორმაციო საშუალებებიდან ვიგებ. ჩემი სამსახური კი უფრო შიდა საქმიანობაა.
კახა: მე თვითონ არ მიყვარს სამსახურის საქმეების სახლში გარჩევა. ისედაც არ გვაქვს ერთად ყოფნისთვის დიდი დრო, რომ სახლში კიდევ სამსახურის საქმეებზე ვისაუბროთ. როცა სახლში მოვდივარ, ტელევიზორის გამორთვა და ყველას გაჩუმება მინდა ხოლმე, რომ ცოტა ხანი სიწყნარეში ვიყო. ოჯახურ გარემოში პოლიტიკურ და სამართლებრივ საკითხებზე საუბარი არ მსიამოვნებს.
– თინათინ, კახა ეკრანზე ძალიან სერიოზული და ზოგჯერ მკაცრიც ჩანს. სახლში როგორია?
თინათინი: როცა კახას ტელევიზორში ვუყურებ, მართლა ძალიან სერიოზულია. ალბათ ხალხს ვერც წარმოუდგენია, როგორ ეთამაშება ალექსანდრეს. ძალიან თბილი და ყურადღებიანი მამაა. ბავშვი მას უფრო ეთამაშება, ვიდრე მე.
კახა: თინი უფრო ჭამასთან, ექიმთან წაყვანასთან ასოცირდება, რაც ზოგადად ბავშვს არ უყვარს.
თინათინი: ის 20 წუთი თუ ნახევარი საათი, რაც მამა–შვილს დაძინებამდე აქვთ, სულ თამაშობენ, დახტიან.
კახა: ალექსანდრე განტვირთვის საუკეთესო საშუალებაა. როცა მას ვეთამაშები, ყველაფერი მავიწყდება. ბავშვები, მათთან საუბარი მიყვარს. თინის 3 წლის ბიძაშვილი ჰყავს, ნიკოლოზი, ძალიან ჭკვიანი ბავშვია, გამართულად ლაპარაკობს. ისეთ კითხვებს მისვამს, მაოცებს. ალექსანდრესთან ჯერ ამ ეტაპზე არ ვარ, მაგრამ ვცდილობ, დათვლა ან ცხოველების ამოცნობა ვასწავლო. ასევე, თვალი სად აქვს, ყური და ა.შ. მინდა, ალექსანდრეც ჭკვიანი იყოს. ის კი ჯერ აქცენტს თაღლითობაზე, მაიმუნობაზე აკეთებს. რაღაცეების გაფუჭება უყვარს, ერთ ადგილზე ერთი წუთიც არ ჩერდება.
– რას აკეთებთ იმისათვის, რომ თქვენი ოჯახური ცხოვრება საინტერესო იყოს და ყოველდღიურობამ თავისი კვალი არ დააჩნიოს?
თინათინი: დრო თუ გვაქვს, ვცდილობთ, სადმე გავისეირნოთ, ან ქალაქგარეთ გავიდეთ.
კახა: ყოფილა შემთხვევები, შაბათი–კვირა დაგვიგეგმავს, მაგრამ რაღაც შემთხვევის გამო გეგმები შეგვიცვლია. ორივეს ძალიან გვიყვარს თეატრში სიარული, ამას ადრე უფრო ვახერხებდით. თინის კინოც უყვარს, მაგრამ მე თეატრი მირჩევნია.
– თინათინ, "სარკისთვის" ადრე მიცემულ ინტერვიუში კახამ თქვა, რომ თურმე ლექსებს წერს და მათ უმრავლესობას თქვენ გიძღვნით. რომანტიკული ქმარი გყოლიათ.
თინათინი: კი, კახა რომანტიკული, თბილი და ყურადღებიანია. როცა რაიმე განცხადებას აკეთებს, ალბათ ბევრს ვერც წარმოუდგენია, რომ ეს ადამიანი შეიძლება რომანტიკულ ლექსებსაც წერდეს. მას დეტალურად ახსოვს ყველა თარიღი, ერთმანეთი როდის გავიცანით, რა როდის მოხდა. ასეთი რაღაცეები კი ქალზე ძალიან დიდ შთაბეჭდილებას ახდენს. სიურპრიზების მოწყობაც ეხერხება. უცებ რომ გაიღვიძებ და შენთვის დაწერილი ახალი ლექსი დაგხვდება, ეს ძალიან სასიამოვნოა. ბოლოს ალექსანდრეს დაუწერა ლექსი. ახლა უკვე ალექსანდრეც მეცილება, მაგრამ ამას არ ვაპროტესტებ.
კახა: თინის გაცნობიდან უკვე ერთ თვეში სიყვარულში გამოვუტყდი, მაგრამ მანამდე ჩემს თავში დავრწმუნდი, რომ მიყვარდა. სიტყვა "მიყვარხარ" ჩემთვის ადვილი სათქმელი არ არის, რადგან ეს პასუხისმგებლობასთანაა დაკავშირებული. მინდოდა, ამ გრძნობაში დავრწმუნებულიყავი და მერე მეთქვა. თინის რამდენიმე გამორჩეული თვისება აქვს. აქ რომ არ იყოს, მის შესახებ საუბარი უფრო გამიადვილდებოდა. პირველ რიგში, ვაღიარებ, რომ კაცისთვის მთავარი ქალის სილამაზეა. ყველაფერი ამით იწყება. პირდაპირ რომ ვთქვათ, თინი ლამაზია, თან ძალიან. ის თვისებები აქვს, რაც ქალში მომწონს. ერთია სილამაზე და მეორეა ქალურობა, რაც ქალს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს, რომ კაცმა ის უკეთესად აღიქვას. თინი ძალიან კეთილი და ინტელექტით გამორჩეულია.
– რადგან გარეგნობასა და ქალურობაზე მიდგა საქმე, ისიც გვითხარით, ცოლის ჩაცმულობის საკითხში ერევით თუ არა.
კახა: არასოდეს მითქვამს რაიმეზე, ეს არ ჩაიცვა–მეთქი, რადგან ძალიან კარგი გემოვნება აქვს. ხშირად მეკითხება, ეს უფრო მიხდება თუ ის, ის ჩავიცვა თუ ესო. ეს მომწონს.
თინათინი: კახაც ხშირად მეკითხება, რა ჩავიცვაო. დილით კახაზე ადრე გავდივარ, ამიტომ ხშირად მის ჩაცმულობას სხვადასხვა საიტებზე დადებული ფოტოებიდან ვნახულობ და ვამბობ, უი, ეს ჩაუცვამს–მეთქი და თანამშრომლები ამაზე იცინიან. როცა მივლინებაში მიდის, ვეკითხები, რა ტიპის შეხვედრები ექნება და იმის მიხედვით ვგეგმავ, რა ჩაიცვას.
კახა: ტანსაცმელს თინი მილაგებს. როცა ამოვალაგებ, მსიამოვნებს, რომ ყველაფერი, რაც მჭირდება, თან მაქვს.
– საახალწლო სამზადისი როგორი იყო თქვენს ოჯახში, ერთმანეთს ეხმარებოდით?
კახა: ოჯახურ გარემოში რაღაცეების გაკეთება მიყვარს. მაგალითად, მწვადის შეწვა, თევზის მოხარშვა. ეს ალბათ ჩემი ოჯახის დამსახურებაა. მამაჩემსაც საკმაოდ დატვირთული გრაფიკი ჰქონდა, ის ჩემს ბავშვობაში მოსამართლე იყო, მაგრამ ძალიან უყვარდა, ოჯახი ერთად რაღაცას რომ აკეთებდა. მწვადს ხშირად ვწვავთ, ეს პროცესი ჩემს სიმამრსაც ძალიან უყვარს. საახალწლო სამზადისშიც შეძლებისდაგვარად ჩავერთე. ნამცხვრისთვის კვერცხი არ ამითქვეფია, მაგრამ სამწვადეს ნამდვილად მივხედე.
თინათინი: რადგან დროებით ჩემს მშობლებთან ვართ, საახალწლო სამზადისს ძირითადად დედაჩემი განაგებს. ბავშვობიდან ნაძვის ხეს ყოველთვის მე ვრთავდი, მამა კი მეხმარებოდა. გოზინაყსაც მე ვაკეთებ, სუფრის გაწყობაც მეხერხება. რაც შეეხება მზარეულობას და კერძების მომზადებას, ამაში დედაჩემს კონკურენციას არ ვუწევ. რაც მთავარია, ტრადიციად გვაქვს, რომ ყოველ ახალ წელს ოჯახი ერთად ვხვდებით.
კახა: ადრე ახალ წელს ოჯახის წევრებთან ერთად ხაშურში ვხვდებოდი. როგორც ყველა ოჯახი, თოფს ვისვრით, პატრიარქის, ხელისუფლების წარმომადგენლების მოლოცვას, მრავალჟამიერს ვუსმენთ. 2 იანვარს, ბედობას, ჩემი დაბადების დღეა და გრძელდება ხოლმე ქეიფი, სტუმრები გვყავს. წელს ახალ წელს თბილისში შევხვდით, პირველ იანვარს კი ჩემს მშობლებთან, ხაშურში წავედით. ჩემს დაბადების დღეზეც იქ ვიყავით.
– რა სურვილი გინდათ, ამ წელს აგისრულდეთ?
თინათინი: პირველ რიგში, გვინდა, რომ მშვიდობა და ჯანმრთელობა გვქონდეს. სიყვარული არ გვაკლია.
კახა: მინდა, რომ ამ წელს მაინც მოვაწეროთ ხელი ასოცირების ხელშეკრულებას, რადგან ეს მთელი ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანი იქნება. შეიძლება ღიმილისმომგვრელი იყოს ამ ინტერვიუში ამის თქმა, მაგრამ მართლა ასე ვფიქრობ... რაც შეეხება პირად სურვილებს, მთავარია, ჯანმრთელები ვიყოთ, ამას თქვენც გისურვებთ. თუ ადამიანი ჯანმრთელია, რაღაცისთვის გარჯას შეძლებს. არ ვიცი, მომავალ წელს ოჯახი რაოდენობრივად გავიზრდებით თუ არა, მაგრამ ეს ნამდვილად მინდა. თინი, ხომ მეთანხმები?
თინათინი: კი, გეთანხმები.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე
ახალგაზრდა წყვილი შვილს, პატარა ალექსანდრეს, ძიძის და მშობლების დახმარებით ზრდის. ოჯახში მათ იმ დროს ვესტუმრეთ, როცა მამა–შვილი ერთმანეთთან თამაშში იყვნენ გართული. სანამ კახა ჩვენთვის მოიცლიდა, პირველი კითხვით თინათინს მივმართეთ.
– თინათინ, თქვენი ქმარი ბავშვთან ერთად მშვენივრად ერთობა. ასეთი რამ ხშირად ხდება?
თინათინი: არა, კახა სახლში ყოფნით იშვიათად გვანებივრებს. ალექსანდრე 10 თვის იყო, როცა კახა საია–ს თავმჯდომარედ აირჩიეს. მართალია, სახლში არც მანამდე იყო, მაგრამ ახლა განსაკუთრებით განვიცდით მის ნაკლებობას. შაბათ–კვირას რამდენიმე საათს თუ დაგვითმობს, ძალიან ბედნიერები ვართ.
კახა: მთელი დღე სამსახურში ვარ, საღამოს, დაახლოებით 9 საათზე, სახლში ვბრუნდები, შემდეგ ღამის ეთერში გადაცემებში მონაწილეობის მისაღებად მივდივარ. თუ პატარა შუალედი მაქვს, სამსახურში ვრჩები და პირდაპირ ტელევიზიაში მივდივარ. თუ გადაცემა არ არის, უფრო დიდი ალბათობაა, ალექსანდრეს მღვიძარეს მოვუსწრო. ძალიან ხშირად თინის ვურეკავ, ახლა გამოვდივარ და ალექსანდრე კიდევ 15 წუთი არ დააძინო–მეთქი.
– თინათინ, მგონი, ქმარს მაშინ უფრო ხშირად ხედავდით, როცა თქვენც საია–ში მუშაობდით.
თინათინი: დიახ, ადრე ერთმანეთს უფრო ხშირად ვხედავდით, ვიდრე ახლა. ჩვენ ერთმანეთი საია–ში გავიცანით. კახას თანაშემწე ვიყავი და საქმიანი ურთიერთობა გვქონდა.
კახა: გამოსავალი არის, ისევ საია–ში უნდა დაიწყო მუშაობა.
– თინათინ, თქვენც ასე ფიქრობთ?
თინათინი: არა, ეს ცოტა უხერხული იქნება, რადგან კახა თავმჯდომარეა.
კახა: ჩვენი გაცნობის დღე კარგად მახსოვს, ეს 2010 წლის 3 სექტემბერი იყო. თანაშემწეები ყოველდღე არ დადიან საია–ში, ჩვენ კი ერთმანეთს ყოველდღე ვნახულობდით. ახლა ერთმანეთს ყოველღამე ვნახულობთ.
თინათინი: კახა დაახლოებით დილის 4–5 საათზე იძინებს. მე დილით კახაზე ადრე მიწევს სამსახურში წასვლა, მას იმ დროს სძინავს. როცა სახლში მოვდივარ, ალექსანდრე უნდა დავაძინო, კახა მერე მოდის. მოკლედ, ერთმანეთს ასე ძილის წინ ვნახულობთ.
– თინათინ, სად მუშაობთ?
თინათინი: ლევან სამხარაულის სახელობის ექსპერტიზის ეროვნულ ბიუროში. ალექსანდრეს გამო შეღავათები მაქვს, ანგარიშს მიწევენ და სახლში უფრო ადრე მიშვებენ.
– ერთმანეთის სამსახურებრივ საქმეებში ჩახედული ხართ?
თინათინი: მე უფრო მეტად ვარ ჩახედული. საია–მ რაზე გააკეთა კომენტარი, რა მოხდა, ამ ყველაფერს საინფორმაციო საშუალებებიდან ვიგებ. ჩემი სამსახური კი უფრო შიდა საქმიანობაა.
კახა: მე თვითონ არ მიყვარს სამსახურის საქმეების სახლში გარჩევა. ისედაც არ გვაქვს ერთად ყოფნისთვის დიდი დრო, რომ სახლში კიდევ სამსახურის საქმეებზე ვისაუბროთ. როცა სახლში მოვდივარ, ტელევიზორის გამორთვა და ყველას გაჩუმება მინდა ხოლმე, რომ ცოტა ხანი სიწყნარეში ვიყო. ოჯახურ გარემოში პოლიტიკურ და სამართლებრივ საკითხებზე საუბარი არ მსიამოვნებს.
– თინათინ, კახა ეკრანზე ძალიან სერიოზული და ზოგჯერ მკაცრიც ჩანს. სახლში როგორია?
თინათინი: როცა კახას ტელევიზორში ვუყურებ, მართლა ძალიან სერიოზულია. ალბათ ხალხს ვერც წარმოუდგენია, როგორ ეთამაშება ალექსანდრეს. ძალიან თბილი და ყურადღებიანი მამაა. ბავშვი მას უფრო ეთამაშება, ვიდრე მე.
კახა: თინი უფრო ჭამასთან, ექიმთან წაყვანასთან ასოცირდება, რაც ზოგადად ბავშვს არ უყვარს.
თინათინი: ის 20 წუთი თუ ნახევარი საათი, რაც მამა–შვილს დაძინებამდე აქვთ, სულ თამაშობენ, დახტიან.
კახა: ალექსანდრე განტვირთვის საუკეთესო საშუალებაა. როცა მას ვეთამაშები, ყველაფერი მავიწყდება. ბავშვები, მათთან საუბარი მიყვარს. თინის 3 წლის ბიძაშვილი ჰყავს, ნიკოლოზი, ძალიან ჭკვიანი ბავშვია, გამართულად ლაპარაკობს. ისეთ კითხვებს მისვამს, მაოცებს. ალექსანდრესთან ჯერ ამ ეტაპზე არ ვარ, მაგრამ ვცდილობ, დათვლა ან ცხოველების ამოცნობა ვასწავლო. ასევე, თვალი სად აქვს, ყური და ა.შ. მინდა, ალექსანდრეც ჭკვიანი იყოს. ის კი ჯერ აქცენტს თაღლითობაზე, მაიმუნობაზე აკეთებს. რაღაცეების გაფუჭება უყვარს, ერთ ადგილზე ერთი წუთიც არ ჩერდება.
– რას აკეთებთ იმისათვის, რომ თქვენი ოჯახური ცხოვრება საინტერესო იყოს და ყოველდღიურობამ თავისი კვალი არ დააჩნიოს?
თინათინი: დრო თუ გვაქვს, ვცდილობთ, სადმე გავისეირნოთ, ან ქალაქგარეთ გავიდეთ.
კახა: ყოფილა შემთხვევები, შაბათი–კვირა დაგვიგეგმავს, მაგრამ რაღაც შემთხვევის გამო გეგმები შეგვიცვლია. ორივეს ძალიან გვიყვარს თეატრში სიარული, ამას ადრე უფრო ვახერხებდით. თინის კინოც უყვარს, მაგრამ მე თეატრი მირჩევნია.
– თინათინ, "სარკისთვის" ადრე მიცემულ ინტერვიუში კახამ თქვა, რომ თურმე ლექსებს წერს და მათ უმრავლესობას თქვენ გიძღვნით. რომანტიკული ქმარი გყოლიათ.
თინათინი: კი, კახა რომანტიკული, თბილი და ყურადღებიანია. როცა რაიმე განცხადებას აკეთებს, ალბათ ბევრს ვერც წარმოუდგენია, რომ ეს ადამიანი შეიძლება რომანტიკულ ლექსებსაც წერდეს. მას დეტალურად ახსოვს ყველა თარიღი, ერთმანეთი როდის გავიცანით, რა როდის მოხდა. ასეთი რაღაცეები კი ქალზე ძალიან დიდ შთაბეჭდილებას ახდენს. სიურპრიზების მოწყობაც ეხერხება. უცებ რომ გაიღვიძებ და შენთვის დაწერილი ახალი ლექსი დაგხვდება, ეს ძალიან სასიამოვნოა. ბოლოს ალექსანდრეს დაუწერა ლექსი. ახლა უკვე ალექსანდრეც მეცილება, მაგრამ ამას არ ვაპროტესტებ.
კახა: თინის გაცნობიდან უკვე ერთ თვეში სიყვარულში გამოვუტყდი, მაგრამ მანამდე ჩემს თავში დავრწმუნდი, რომ მიყვარდა. სიტყვა "მიყვარხარ" ჩემთვის ადვილი სათქმელი არ არის, რადგან ეს პასუხისმგებლობასთანაა დაკავშირებული. მინდოდა, ამ გრძნობაში დავრწმუნებულიყავი და მერე მეთქვა. თინის რამდენიმე გამორჩეული თვისება აქვს. აქ რომ არ იყოს, მის შესახებ საუბარი უფრო გამიადვილდებოდა. პირველ რიგში, ვაღიარებ, რომ კაცისთვის მთავარი ქალის სილამაზეა. ყველაფერი ამით იწყება. პირდაპირ რომ ვთქვათ, თინი ლამაზია, თან ძალიან. ის თვისებები აქვს, რაც ქალში მომწონს. ერთია სილამაზე და მეორეა ქალურობა, რაც ქალს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს, რომ კაცმა ის უკეთესად აღიქვას. თინი ძალიან კეთილი და ინტელექტით გამორჩეულია.
– რადგან გარეგნობასა და ქალურობაზე მიდგა საქმე, ისიც გვითხარით, ცოლის ჩაცმულობის საკითხში ერევით თუ არა.
კახა: არასოდეს მითქვამს რაიმეზე, ეს არ ჩაიცვა–მეთქი, რადგან ძალიან კარგი გემოვნება აქვს. ხშირად მეკითხება, ეს უფრო მიხდება თუ ის, ის ჩავიცვა თუ ესო. ეს მომწონს.
თინათინი: კახაც ხშირად მეკითხება, რა ჩავიცვაო. დილით კახაზე ადრე გავდივარ, ამიტომ ხშირად მის ჩაცმულობას სხვადასხვა საიტებზე დადებული ფოტოებიდან ვნახულობ და ვამბობ, უი, ეს ჩაუცვამს–მეთქი და თანამშრომლები ამაზე იცინიან. როცა მივლინებაში მიდის, ვეკითხები, რა ტიპის შეხვედრები ექნება და იმის მიხედვით ვგეგმავ, რა ჩაიცვას.
კახა: ტანსაცმელს თინი მილაგებს. როცა ამოვალაგებ, მსიამოვნებს, რომ ყველაფერი, რაც მჭირდება, თან მაქვს.
– საახალწლო სამზადისი როგორი იყო თქვენს ოჯახში, ერთმანეთს ეხმარებოდით?
კახა: ოჯახურ გარემოში რაღაცეების გაკეთება მიყვარს. მაგალითად, მწვადის შეწვა, თევზის მოხარშვა. ეს ალბათ ჩემი ოჯახის დამსახურებაა. მამაჩემსაც საკმაოდ დატვირთული გრაფიკი ჰქონდა, ის ჩემს ბავშვობაში მოსამართლე იყო, მაგრამ ძალიან უყვარდა, ოჯახი ერთად რაღაცას რომ აკეთებდა. მწვადს ხშირად ვწვავთ, ეს პროცესი ჩემს სიმამრსაც ძალიან უყვარს. საახალწლო სამზადისშიც შეძლებისდაგვარად ჩავერთე. ნამცხვრისთვის კვერცხი არ ამითქვეფია, მაგრამ სამწვადეს ნამდვილად მივხედე.
თინათინი: რადგან დროებით ჩემს მშობლებთან ვართ, საახალწლო სამზადისს ძირითადად დედაჩემი განაგებს. ბავშვობიდან ნაძვის ხეს ყოველთვის მე ვრთავდი, მამა კი მეხმარებოდა. გოზინაყსაც მე ვაკეთებ, სუფრის გაწყობაც მეხერხება. რაც შეეხება მზარეულობას და კერძების მომზადებას, ამაში დედაჩემს კონკურენციას არ ვუწევ. რაც მთავარია, ტრადიციად გვაქვს, რომ ყოველ ახალ წელს ოჯახი ერთად ვხვდებით.
კახა: ადრე ახალ წელს ოჯახის წევრებთან ერთად ხაშურში ვხვდებოდი. როგორც ყველა ოჯახი, თოფს ვისვრით, პატრიარქის, ხელისუფლების წარმომადგენლების მოლოცვას, მრავალჟამიერს ვუსმენთ. 2 იანვარს, ბედობას, ჩემი დაბადების დღეა და გრძელდება ხოლმე ქეიფი, სტუმრები გვყავს. წელს ახალ წელს თბილისში შევხვდით, პირველ იანვარს კი ჩემს მშობლებთან, ხაშურში წავედით. ჩემს დაბადების დღეზეც იქ ვიყავით.
– რა სურვილი გინდათ, ამ წელს აგისრულდეთ?
თინათინი: პირველ რიგში, გვინდა, რომ მშვიდობა და ჯანმრთელობა გვქონდეს. სიყვარული არ გვაკლია.
კახა: მინდა, რომ ამ წელს მაინც მოვაწეროთ ხელი ასოცირების ხელშეკრულებას, რადგან ეს მთელი ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანი იქნება. შეიძლება ღიმილისმომგვრელი იყოს ამ ინტერვიუში ამის თქმა, მაგრამ მართლა ასე ვფიქრობ... რაც შეეხება პირად სურვილებს, მთავარია, ჯანმრთელები ვიყოთ, ამას თქვენც გისურვებთ. თუ ადამიანი ჯანმრთელია, რაღაცისთვის გარჯას შეძლებს. არ ვიცი, მომავალ წელს ოჯახი რაოდენობრივად გავიზრდებით თუ არა, მაგრამ ეს ნამდვილად მინდა. თინი, ხომ მეთანხმები?
თინათინი: კი, გეთანხმები.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე
