ცისანა სეფიაშვილს მეოთხე შვილი გინეკოლოგმა გადაურჩინა _ ბებიობისთვის ვემზადებოდი და დედა გავხდი
2 132 ნახვა
მომღერალ ცისანა სეფიაშვილის ოჯახს "თოჯინა" შეემატა – პატარა ნინა. 13 იანვარს ცისანა და მისი ქმარი, სოსო ზაქარეიშვილი, გოგონას მშობლები გახდნენ. მართალია, ცისანას მძიმე მშობიარობა ჰქონდა, მაგრამ ყველაფერი მშვიდობით დასრულდა, დედა–შვილი უკვე სახლში არიან და თავს კარგად გრძნობენ. ცისანასთვის ნინა მეოთხე შვილია, სოსოსთვის კი – მესამე.
– ცისანა, გილოცავთ პატარას დაბადებას, ბედნიერი დედა ყოფილიყავით!
– უღრმესი მადლობა! ჩვენი გოგონა 13 იანვარს, დღის პირველის 20 წუთზე გაჩნდა. ჩემი ექიმი ზაზა სინაურიძე გახლდათ. ის არაჩვეულებრივი ადამიანი, მეგობარი და პროფესიონალია. ჩემს მშობიარობას გართულებები ახლდა თან და მან ფაქტობრივად შვილი გადამირჩინა. მთელი ცხოვრება მისი მადლიერი ვიქნები.
– რა პრობლემა შეგექმნათ?
– როგორც მოგეხსენებათ, მშობიარობა ყოველთვის რისკებთანაა დაკავშირებული, მეც რაღაც გართულებები მქონდა. მშობიარობის ბოლო წუთზე საკეისრო კვეთა დამჭირდა. დედა–შვილი სწორედ გინეკოლოგის პროფესიონალიზმმა გადაგვარჩინა. დღეს კარგად და ჯანმრთელად ვართ. სხვათა შორის, ზაზა ჩემი მეორე შვილის, კატოს ნათლიაა. 18 წლის წინ პირველი შვილი მოსკოვში გავაჩინე. მაშინ იქ ვცხოვრობდით. დანარჩენი სამი შვილი ამ ქვეყანას ზაზა სინაურიძემ მოავლინა.
– როგორია პატარა ნინა?
– პატარა, მოცუცქნული თოჯინაა. დღენაკლული გაჩნდა, 3 კვირით ადრე დაიბადა, ამიტომ პატარა, 2 და 900 გრამი და 49 სანტიმეტრია.
– გიფიქრიათ, რომ ოთხი შვილის დედა გახდებოდით?
– ნინა ყოვლად დაუგეგმავი და მოულოდნელი, ღვთის საჩუქარია. პატრიარქის ნათლული იქნება. ამით უბედნიერესი ვარ! შეგრძნებებს რაც შეეხება, ის აბსოლუტურად განსხვავებული გვაქვს მეც და ჩემს მეუღლესაც. სახლში პატარა სათამაშო გვყავს, რომელმაც ჩვენს ოჯახში კიდევ ერთხელ შემოიტანა ბედნიერება. ჩემი უფროსი შვილი, გიორგი წერეთელი, 18 წლისაა, კატო ზაქარეიშვილი – 10 წლის, ლევან ზაქარეიშვილი კი – 9 წლის. დედობის შეგრძნებას არაფერი შეედრება. მე არც პირველი ვარ და არც უკანასკნელი, ვინც ამ გრძნობაზე საუბრობს. ყველა შვილი ძალიან დიდი ბედნიერებაა, ახალი სიცოცხლეა. ძალიან ბედნიერები არიან ჩემი შვილებიც, რომ მათ კიდევ ერთი პატარა ანგელოზი შეემატათ. დედისერთა ვარ და ყოველთვის ვგრძნობდი, რომ დედმამიშვილი მნიშვნელოვანი იყო.
– რა ასაკში გახდით მეოთხედ დედა?
– 40 წლის ასაკში. ჩემს ასაკს ნამდვილად არ ვმალავ, რადგან ყველა ასაკს თავისი ხიბლი აქვს. ბებიობისთვის ვემზადებოდი და დედა გავხდი.
– თქვენი უფროსი ბიჭი დაქორწინებას აპირებს?
– არა, რა მოხდება, არავინ იცის. 18 წლის არის, ზოგიერთი ამ ასაკში უკვე მამაა. დღეს თუ არა, მალე ხომ გახდება მამა, მე კი პოტენციური ბებია ვარ და დედა გავხდი.
– მეოთხედ ჩვილის მოვლა, ღამეების თენება პრობლემატურად არ გესახებოდათ?
– როცა ბავშვი იბადება, ყველაფერი – ღამისთევა, მისი მოვლა თავიდან იწყება, რაც სირთულეებთანაა დაკავშირებული. ნინას დაბადება საერთოდ სხვა შეგრძნებებს უკავშირდება, ჩემთვის სათამაშოსავითაა. მეხუმრებიან ხოლმე, მგონი, ეს ბავშვი სათამაშოდ გააჩინეო. რატომღაც ჩემთვის მისი დაბადება სირთულეებთან, ღამისთევასთან აღარაა დაკავშირებული, ახლა ყველაფერი სასიამოვნოა.
– ბავშვი ბუნებრივ კვებაზე გყავთ?
– არა, სამწუხაროდ, ბუნებრივ კვებაზე არ მყავს.
– როგორ აღნიშნა თქვენმა ქმარმა ნინას დაბადება?
– ჩემს ქმარს კიდევ ერთი შვილი ძალიან უნდოდა, რასაც ყოველთვის ვაპროტესტებდი. ვამბობდი, რომ ეს გამორიცხული იყო. ის კი მეტყოდა ხოლმე, რომ კიდევ ერთი შვილი დაიბადებოდა. ასეც მოხდა. ახლა ჩემი ქმარი ასმაგად ბედნიერია. მიუხედავად იმისა, რომ ჩემთვის ეს ორსულობა სრული შოკი იყო, დღეს ჩემი მეუღლის მადლობელი ვარ. ის ძალიან ბედნიერი მამაა.
– მრავალშვილიან დედას შვილების გაზრდაში ვინ გეხმარებათ?
– მარტოს ერთი შვილიც კი არ გამიზრდია. ჩვენს შვილებს თავიდან ბოლომდე ერთად ვზრდით, ყველაფერი გვაქვს გადანაწილებული. ეს პროცესი ჩემი ქმრის მხრიდან მხოლოდ დახმარება არ არის, მას ეს სიამოვნებს. ამას გარდა, მყავს ადამიანი, რომელზეც ძიძას ვერ ვიტყვი. ის წლებია ჩვენთან ცხოვრობს, ფაქტობრივად ჩემი ოჯახის წევრია, ჩემი შვილები მან გაზარდა და ძალიან უყვარს.
ძალიან მიხარია, რომ დეკრეტული შვებულება 4 თვიდან 6 თვემდე გაიზარდა. მთელ ამ პერიოდს შვილებთან გავატარებ, შემდეგ კი ნინა უფრო მეტი წილი ძიძასთან იქნება. უფროსებიც უკვე დიდები არიან და სიამოვნებით მეხმარებიან. არ მიყვარს, როცა ბავშვებს უმცროსი დის ან ძმის მოვლას ავალებენ. ეს მათთვის სიამოვნება უნდა იყოს. თვითონ რა დოზითაც მოუნდებათ, რომ დამეხმარონ, იმ დოზით დამეხმარებიან.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე
– ცისანა, გილოცავთ პატარას დაბადებას, ბედნიერი დედა ყოფილიყავით!
– უღრმესი მადლობა! ჩვენი გოგონა 13 იანვარს, დღის პირველის 20 წუთზე გაჩნდა. ჩემი ექიმი ზაზა სინაურიძე გახლდათ. ის არაჩვეულებრივი ადამიანი, მეგობარი და პროფესიონალია. ჩემს მშობიარობას გართულებები ახლდა თან და მან ფაქტობრივად შვილი გადამირჩინა. მთელი ცხოვრება მისი მადლიერი ვიქნები.
– რა პრობლემა შეგექმნათ?
– როგორც მოგეხსენებათ, მშობიარობა ყოველთვის რისკებთანაა დაკავშირებული, მეც რაღაც გართულებები მქონდა. მშობიარობის ბოლო წუთზე საკეისრო კვეთა დამჭირდა. დედა–შვილი სწორედ გინეკოლოგის პროფესიონალიზმმა გადაგვარჩინა. დღეს კარგად და ჯანმრთელად ვართ. სხვათა შორის, ზაზა ჩემი მეორე შვილის, კატოს ნათლიაა. 18 წლის წინ პირველი შვილი მოსკოვში გავაჩინე. მაშინ იქ ვცხოვრობდით. დანარჩენი სამი შვილი ამ ქვეყანას ზაზა სინაურიძემ მოავლინა.
– როგორია პატარა ნინა?
– პატარა, მოცუცქნული თოჯინაა. დღენაკლული გაჩნდა, 3 კვირით ადრე დაიბადა, ამიტომ პატარა, 2 და 900 გრამი და 49 სანტიმეტრია.
– გიფიქრიათ, რომ ოთხი შვილის დედა გახდებოდით?
– ნინა ყოვლად დაუგეგმავი და მოულოდნელი, ღვთის საჩუქარია. პატრიარქის ნათლული იქნება. ამით უბედნიერესი ვარ! შეგრძნებებს რაც შეეხება, ის აბსოლუტურად განსხვავებული გვაქვს მეც და ჩემს მეუღლესაც. სახლში პატარა სათამაშო გვყავს, რომელმაც ჩვენს ოჯახში კიდევ ერთხელ შემოიტანა ბედნიერება. ჩემი უფროსი შვილი, გიორგი წერეთელი, 18 წლისაა, კატო ზაქარეიშვილი – 10 წლის, ლევან ზაქარეიშვილი კი – 9 წლის. დედობის შეგრძნებას არაფერი შეედრება. მე არც პირველი ვარ და არც უკანასკნელი, ვინც ამ გრძნობაზე საუბრობს. ყველა შვილი ძალიან დიდი ბედნიერებაა, ახალი სიცოცხლეა. ძალიან ბედნიერები არიან ჩემი შვილებიც, რომ მათ კიდევ ერთი პატარა ანგელოზი შეემატათ. დედისერთა ვარ და ყოველთვის ვგრძნობდი, რომ დედმამიშვილი მნიშვნელოვანი იყო.
– რა ასაკში გახდით მეოთხედ დედა?
– 40 წლის ასაკში. ჩემს ასაკს ნამდვილად არ ვმალავ, რადგან ყველა ასაკს თავისი ხიბლი აქვს. ბებიობისთვის ვემზადებოდი და დედა გავხდი.
– თქვენი უფროსი ბიჭი დაქორწინებას აპირებს?
– არა, რა მოხდება, არავინ იცის. 18 წლის არის, ზოგიერთი ამ ასაკში უკვე მამაა. დღეს თუ არა, მალე ხომ გახდება მამა, მე კი პოტენციური ბებია ვარ და დედა გავხდი.
– მეოთხედ ჩვილის მოვლა, ღამეების თენება პრობლემატურად არ გესახებოდათ?
– როცა ბავშვი იბადება, ყველაფერი – ღამისთევა, მისი მოვლა თავიდან იწყება, რაც სირთულეებთანაა დაკავშირებული. ნინას დაბადება საერთოდ სხვა შეგრძნებებს უკავშირდება, ჩემთვის სათამაშოსავითაა. მეხუმრებიან ხოლმე, მგონი, ეს ბავშვი სათამაშოდ გააჩინეო. რატომღაც ჩემთვის მისი დაბადება სირთულეებთან, ღამისთევასთან აღარაა დაკავშირებული, ახლა ყველაფერი სასიამოვნოა.
– ბავშვი ბუნებრივ კვებაზე გყავთ?
– არა, სამწუხაროდ, ბუნებრივ კვებაზე არ მყავს.
– როგორ აღნიშნა თქვენმა ქმარმა ნინას დაბადება?
– ჩემს ქმარს კიდევ ერთი შვილი ძალიან უნდოდა, რასაც ყოველთვის ვაპროტესტებდი. ვამბობდი, რომ ეს გამორიცხული იყო. ის კი მეტყოდა ხოლმე, რომ კიდევ ერთი შვილი დაიბადებოდა. ასეც მოხდა. ახლა ჩემი ქმარი ასმაგად ბედნიერია. მიუხედავად იმისა, რომ ჩემთვის ეს ორსულობა სრული შოკი იყო, დღეს ჩემი მეუღლის მადლობელი ვარ. ის ძალიან ბედნიერი მამაა.
– მრავალშვილიან დედას შვილების გაზრდაში ვინ გეხმარებათ?
– მარტოს ერთი შვილიც კი არ გამიზრდია. ჩვენს შვილებს თავიდან ბოლომდე ერთად ვზრდით, ყველაფერი გვაქვს გადანაწილებული. ეს პროცესი ჩემი ქმრის მხრიდან მხოლოდ დახმარება არ არის, მას ეს სიამოვნებს. ამას გარდა, მყავს ადამიანი, რომელზეც ძიძას ვერ ვიტყვი. ის წლებია ჩვენთან ცხოვრობს, ფაქტობრივად ჩემი ოჯახის წევრია, ჩემი შვილები მან გაზარდა და ძალიან უყვარს.
ძალიან მიხარია, რომ დეკრეტული შვებულება 4 თვიდან 6 თვემდე გაიზარდა. მთელ ამ პერიოდს შვილებთან გავატარებ, შემდეგ კი ნინა უფრო მეტი წილი ძიძასთან იქნება. უფროსებიც უკვე დიდები არიან და სიამოვნებით მეხმარებიან. არ მიყვარს, როცა ბავშვებს უმცროსი დის ან ძმის მოვლას ავალებენ. ეს მათთვის სიამოვნება უნდა იყოს. თვითონ რა დოზითაც მოუნდებათ, რომ დამეხმარონ, იმ დოზით დამეხმარებიან.
ეკა ლემონჯავა, ჟურნალი სარკე
