ყოფილების სიიდან - თავი 2 (დასასრული)

ყავას სვამდა და ყურადღება არ მოუქცევია მასთან მივედი და პატიების ნისნად ლოყაზე ვაკოცე
-ნუ ცდილობ მაინც არ გამოგივა
-აუ კარგი რა შენ ხომ ჩემი კარგი ძამიკო ხარ?მიდი რა მაპატიე
-კარგი ხო და გახარებული მოვეხვიე
-კაი ხო ნუ დამახრჩე,ყავას დალევ?
-კი,ყავა დაასხა და მომიტანა
-ხო იცი ხვალ ჯვარს იწერთ და მოემზადე
-აბა რა აბა რა,გულში კი რა მედო არავინ არ იცოდა ღმერტის გარდა,ყავა რომ დავლიე ლილის დავურეკე და გარეთ გავისეირნეთ,
გზაში ლილი მეკითხებოდა რახაცეებს,ყველაფერი მოვუყევი რათქამუნდა ის ხომ ჩემი საუკეთესო მეგობარი იყო და შემომთავაზა თავის აგარაკზე ერთად წავსულიყავით,მეც დავთანმხდი და საღამოს ნიკას მოვატყუე რომ ლილის ნათესავის დაბადების დღეზე უნდა წავიდე მეთქი მანაც დამიჯერა,ჩანთები ჩუმად გავაპარე,და ნიკას დავემსვიდობე
-რაიყო ისე მემშვიდობები გეგონება 1 წლის მერე გნახავ ორ საათში აქ არ იქნები?
-აბა რა ძამიკო,და გავუღიმე ლილი კი მანქანაში მელდებოდა მეც აღარ დავაყოვნე და გარეთ გამოვედი,ჩანთები საბარგულში ჩავაწყე და მანქანასი მოვკალათდი,დამღლელი მგზავრობის შემდეგ ძლივს მივახწიეთ აგარაკამდე,რომ დავბინავდით,ლილიმ ყავა გააკეთა და მაგიდას მივუსხედით
-აუ გოგო წარმომიდგენია ის იდიოტი იკა რა დღეში იქნება
-ღირსიცაა,მე არანაირი საბაბი არ მიმიცია რომ შევყვარებოდი რა ჩემი ბრალია, მე უსიყავრულოდ გათხოვებას არ ვაპირებ
-ისე დავიჯერო პატარაზე მაინც არ მოგწონს?სულ არა?
-კაი მაგას სერიოზულად მეკითხები თუ ღადაობ?რა მომწონს რომ მომწონებოდა ახლა აქ არ ვიჯდებოდი და ყავას არ დავლევდი,წესით ქორწილისთვის უნდა ვემზადებოდე
-ძებნა რომ დაგიწყონ?
-დამიწყონ მერე მე რა
-გოგო პატრული და რამე რომ ჩარიონ?
-კაი რა ტუ რამის თავუ აქ იკას თვითონ უნდა მომძებნოს ტუ მართლა ვუყვარვარ
-ეხ ნატა ნატა
-კაი გვეყოს,მშია წავალ მაღაზიაში და რამეს ვიყიდი თორემ გახმა კუჭი,საფულე ავიღე და გარეთ გამოვედი,მაღაზიები ახლოს არ იყო ამიტომ ქალაქში მომიწია გასვლა მანქანით,პროდუქტი ვიყიდე და უკან ვბრუნდებოდი როცა

როცა უეცრად უკნიდან მანქანა დამეჯახა,თავი დავარტყი და გავიტიში,გონს რომ მოვედი საავადმყოფოში ვიწექი,თვალების აქეთ იქით ცეცება დავიწყე და კარებში მდგომი უცნობი შემრჩა,ხმა ამოუღებლად იდგა იდგა და რახაცას ფიქრობდა თან თვალები ჩემსკენ ჰქონდა მომარტული რომ დამინახა გონს მოვედი ლილის დაუძახა და ისიც სწრაფად შემოვარდა
-როგორ ხარ?რამე ხომ არ გტკივა?ვაიმე იცი როგორ ვინერვიულეთ?
ლაპარაკი მიჭირდა ძლივს ამოვილუღლუღე ერთი ორი სიტყვა
-კარგად ვარ,ეს ვინაა ვკითხე გაჭირვებით
უცნობი მომიახლოვდა
-მინდა ბოდიში მოგიხადოთ,მე დაგეჯახეთ მანქანის და მკურნალობის ფულს მე დავფარავ თქვენ არ იდარდოთ
მაღალი მოწაბლისფრო მოყავისფრო თმები,დიდი ნაცრისფერი თვალები რომელშიც დიდი სევდა იკითხებოდა პატარა აპრეხილი ცხვირი გრძელი წამწამები,კიდევ უფრო ამშვენებდა შუბლზე ჩამოყრილი თმა,სასიამოვნო გარეგნობის ყმაწვილი ჩანდა,მე ლაპარაკი მიჭირდა მაგრამ მადლობის ნიშნად გავუღიმე,ცოტა უცნაურად მოგეჩვენებათ დაეჯახაო და როგორ ეპყრობაო მაგრამ ეს შემთხვევით მოხდა თან ყველაფერსი შემპირდა დახმარებას მანქანის გასაკეთებელი ფული არც მე მქონდა და არც საავადმყოფოსი,მერე სადხაც გაქრა და დიდი წითელი თაიგულებიტ ხელსი დაბრუნდა
-ეს თქვენ პრინცესა იმედია მაპატიებთ ასეტ მდგომარეობასი რომ ჩაგაგდეთ
-არაუშავს მიპატიებია მადლობთ ყვავილებისთვის ძლაინ ლამაზია,ლილის მივაწოდე რომ ლარნაკში ჩაეწყო,უცნობი კი მიყურებდა და მიღიმოდა,ღიმილის დროს ლოყა ეჩხვლიტებოდა და გასაგიჟებლად საყვარელი იყო
-ხო მართლა ჩემი სახელია ანდრეა
-სასიამოვნოა ანდრეა,და წამოვწითლდი ტანში რახაცნაირად დამბურძგლა
-ჩემთვისაც ნატა
ჩემი სახელი იცოდა ალბათ ლილიმ უთხრა,მაგრამ ახლა ამას აღარანაირი მნიშვნელობა არ ჰქონდა,ცოტახანში ექიმი შემოვიდა გასასინჯად და ლილის და ანდრეას პალატა დაატოვებინა,რახაც სემიყვანეს ნევსით და თვალები დამებინდა
მარტო ექიმის ხმაღა მესომდა
-ნუ გესინიათ ეს დამამშვიდებელია ცოტახნით უნდ დაიძინოთ,და ხმა გაქრა სადღაც,თვლაები რომ გავახილე მწვანე მდელოზე ვიყავი ყვავილებით იყო იქაურობა მოფენილი,პეპლები დაფარფატებდნენ,უკნიდან სასიამოვნო და ამავე დროს ნაცნობი ხმა შემომესმა რომ მივბრუნდი ანდრეა იდგა და მიცქერდა ხელს მიქნევდა აქეთ მოდიო,რომ მიუახლოვდი ხელი მომკიდა და სადხაც გაუჩინარდა ამასობაში გამომეღვიძადა ჩემს გვერდით მჯდომი ანდრეა შევნიშნე ჩემი ხელი ეჭირა და ისე ჩასძინებოდა

ნიკამ და ლუკამ ეს ამბავი რომ გაიგეს ლამის გააფრინეს საავადმყოფოსი მოვიდნენ და ის იდიოტი იკაც მოიყოლეს,
-შენ რომ რამე დაგმართნოდა თავს არ ვიცოცხლებდი ჩემო პატარა,მისი ცივი სიტყვები უაზროდ ნასროლი ვითომ მართლა ვუყვარდი გულს მტკენდა არცერტი მისი სიტყვა სიმარტლე არ იყო მკითხველო თქვენთვის არ მითქვამს ამ ისტორიას ყოფილების სიიდან რატომ ქვია იმიტომ რომ იკა ზუსტად იქიდანაა ნატას ყოფილი სეყვარებულია რომელიც ქორწილის დღეს გაიქცა მშიშარა ქათამივით 4 წლის წინ ახლა კი დაბრუნდა რომ ნატას ისევ გაუმწაროს სიცოცხლე რომ უსიყვარულოდ გათხოვებას გაქცევა ამჯობინა უნდა რომ შური იძიოს მასზე მაგრამ ნატა მისგან თავს იჭერს მისმა ძმებმა ჯერ არ იცნია რა ნაგავიცაა მათი მეგობარი აი ნატამ კი იცის,მას რომ გაყვეს იცის ეს ტრაგიკულად დასრულდება ამიტომ არ რისკავს,პალატის კარზე დააკაკუნეს და ნიკამ გაუღო,ანდრეა იყო ჩემი ცხოვრების ნაწილი ჩემი ერთადერტი ყვავილების თაიგული ეწირა ხელსი და იღიმოდა,ნიკამ არ იცოდა ის რომ დამეჯახა თორემ რამე მოხდებოდა ,ანდრეა პალატაში სემოვიდა ყვავილები მომცა და შუბლზე ნაზად მაკოცა,ამის დანახვაზე დამპალი იკა ნაპერწკლებს ყრიდა,ბოღმა ახრჩობდა,და გამწარებული ვერ აიტანა როგორ სიყავრულით შევცქეროდით მე და ანდრეა ერთმანეთს და პალატიდან გიჟივით გავარდა
-ნატ იცი კარგი ამბავი მაქ
-მართლა?რა?
-რა და დღეს გაგწერენ
-ვაიმე რა მაგარია,
ნიკამ დაუშტვინა,ანუ თქვა მეც აქ ვარო
-ხო რას ჩურჩულებთ?
-ძამიკო საშიში აღარაფერია და დღეს გამწერენ,ნიკას და ლუკას სახე გაებადრათ
-ვაუ მაგარია,და სახლში წამოხვალ ხომ?
-არა ნიკა,მე მანდ ვეღარ ვიცხოვრებ ყოველდღე იკას ნახვას არ ვაპირებ,ისევ ლილის აგარაკზე ვრჩები მოგწონს ეს შენ თუ არა,სახე შეეცვალა შუბლი შეკრა და ცივი სხივი მტყორცნა
-არ ვიცი რა გჭირს ან რა ბზიკმა გიკბინა მაგრამ იკამ რა დაგიშავა ამიხსნი?ან რა მოხდა 4 წლის წინ ვითომ რომ გაიპარე ვიღაც ბიჭთან ერთად მაგრამ უკან მობრუნდი მითხარი რა ხდება ნატა
-ეგ ბიჭი იკაა,და ცრემლები წამომივიდა,მან მე მიღალატა ქორწილის წინა დღეს სხვასთან და ქორწილი ამიტომ ჩავშალე ახლა გაიგე?დამანებე თავი ხომ მიიღე,ნიკა ლუკა და განსაკუთრებით ანდრეა გაოცებული მიყურებდნენ,მერე ანრდეა დასამშვიდებლად მოვიდა გვერდით მომიჯდა და ჩამიხუტა,
-დიდი ბოდიშით თქვენ ალბათ ძმები ხართ მისი თუ შეგიძლით ცოტახნით მასთან დამტოვეტ იქნებ დავამშვიდო,არ შეკამათებიან ორივე დერეფანში გავიდა და იქიდან გვაკვირდებოდნენ,ანდრეამ ცრემლები მომწმინდა და ყველფერი დაწვრილებიტ მომაყოლა,გულში ჩამიკრა მამშვიდებდა ისეტი თბილი და საყავრელი იყო,მისმა სურნელმა დამათრო და დამეძინა,რომ გავიღვიძე უკვე წასვლის დრო იყო,ეტლში ჩამსვეს ლილიმ და ანდრეამ და აგარაკზე წავედით

ქორწილის წინა დღე
ყველაფერი მოვაგვარეთ მე ლილიმ,კაბაც შევარჩიე უკვე და დღეს მომიტანენ,ისეტი ბედნიერი ვარ რომ ვერ ავხწერ,იკა ისევ ციხესი ზის,მამაჩემი და მაია უცხოეთში გადავიდნენე საცხოვრებლად,როგორ მინდოდა მამა და დედაც ყოფილიყვნენ ჩემს ქორწილში,მაგრამ სამწუხაროდ მამამ ზურგი მაქცია ვიღაც დამპალი ქალის გამო დედა კი ალბათ ზეციდან მიყურებს და მლოცავს,დე იცი როგორ მომენატრე?ვიცი ზეციდან მიყურებ და ბედნიერი ხარ რადგან მე სიხარულით ვარ სავსე მყავს არაჩვეულებრივი ძმები,მეგობარი და სულ მალე ჩემი ცხოვრების ნაწილი,ცრემლები ვეღარ შევიკავე და ავტირდი,ოთახში ლილი შემოვიდა და ასეთ მდგომარეობასი რომ მნახა ჩამეხუტა
-რა გჭირს წესით ბედნიერებისგან უნდა ბრწყინავდე რა გატირებს?
-ვბრწყინავ კიდეც უბრალოდ ამ ბედნიერების გაზიარება ჩემი მშობლებისთვისაც მინდოდა განსაკუთრებით დედასთვის,იცი ძლაინ მენატრება,მჭირდება მისი დარიგება,მისი ჩახუტება სითბო,ყველფერი,მინდა აქ იყოს და დამლოცოს ბედნიერება მისურვოს,დამარიგოს როგორ გავუძღვე ახალ ცხოვრებას,მასწავლოს წინააღმდეგობები როგორ გადავლახო,მე სუსტი ვარ
-არა შენ ძლიერი ხარ,ნუ ამბობ მაგას,იმაზე მეტად ვიდრე შენ გგონია უძლიერესი პიროვნება ხარ მე კეთილი შურით მშურს შენი,დედა რომ დამეღუპოს მე ალბათ თან გავყვები შენ ამით ხარ ძლიერი რომ უმკალვდები ამხელა ტკივილს,დედაშენი რომ ცოცხალი იყოს არ მოეწონებოდა მის გამო ცრემლი რომ გდის გთხოვ დამშვიდდი და გაიღიმე,აი ასე ჩემო ლაამაზო და მშვენიერო მეგობარო
-ჩემი დაიკო ხარ ყველაზე და ყველფერზე მეტად მიყვარხარ
-მეც დაიკო,და ერთმანეთს ჩავეხუტეთ.
კაბაც მოიტანეს და ლილი დამეხმარა ჩაცმასი,თეთრი კრემისფერში ვერცხლიფერი თვლებით მოქარგული დიაგონალზე წელის გასწვრივ ,მკერდზე გულის ფორმით ამოხებული ოდნავ და საშვალოდ გაშვებული,მოკლედ უმშვენიერესი კაბა იყო,წელზე მოდგარი.
ქორწილის დღე
ყვეფერი მსვენივარდაა ჯვირსწერა და ხელის მოწერის სემდეგ სტუმრებთან ერთად რესტორანში გაწყობილ სუფრას მივუსხედით,
ქორწილიდან 1 წლის შემდეგ
2 თვის წინ პატარა ანგელოზი შეგვეძინა და დათო დავარქვით,მამაიკოს ძლაინ უყვარსო,ჩემი ვაშკაცი ბიჭიო გაიძახის ყოველდღე დასულ ხელში ყავს წამით არ სვავს ან დაისვენოს ან რამე ისე უყვარს ვერ თმობს
1 წლის სემდეგ
ანდრეა და მე გახარებულები ვართ რადგან დათუნიამ გაიარა რამდენიმე ნაბიჯი გადადგა წაბორძიკდა მაგრამ მაინც კისერ მოღერებული არ შეუშინდა ისე დააბიჯებდა,ლაამპარაკიც დაიწყო უკვე,დედა მამა დადა ბიძებს ძაძას ეძახის,ისე საყვარალად მეძახის ხოლმე რომ ლამისაა ჩავყლაპო ცემი ანგელოზია,დიდი მწვანე თვალები აქ,ჩემსავით გრძელი ქერა სწორი თმა,ანდრეა ხუმრობით მეუბება ხოლმე არავინ მოგვტაცოსო,ხო იცი ახლა პირიქითაა გოგო იტაცებს ბიჭს საქართველოში,ამაზე ჩაიკისკისა თითქოს მიხვდა არც მამიკომ თქვაო,ასე და ამრიგად დამთავრად ჩემი მოკრძალებული,ზოგისთვის კარგი ზოგისთვის ცუდი ,ზოგისთვის მოსაბეზრებელი,ზოგისთვის საინტერესო,ზოგისთვის არასაინტერესო ამბავი

ავტორი do♥re